Ολοζώντανες, με τον κανονικό παλμό τους, σίγουρες για την αλήθεια τους, δίνουν καθημερινά τη μάχη με τις ξοφλημένες του άλλου στρατοπέδου. Τι κι αν το κεφάλαιο ρίχνει σ' αυτήν τη διαρκή σύγκρουση όλες του τις εφεδρείες και όλα τα μέσα. Οπου βρεθούν «σώμα με σώμα» με την αληθινή ιδεολογία των εργαζομένων, έτσι όπως τη διατύπωσε και την έβαλε σε εφαρμογή ο Λένιν, τρέπονται σε φυγή. Είναι τότε που, όπως όλοι οι δειλοί, από μακριά επιχειρούν να βγάλουν γλώσσα, να διαστρεβλώσουν, να συκοφαντήσουν, να τις μετατρέψουν σε «ιστορική περίοδο» και «απλή μνήμη».

Είναι που διαθέτουν όλα τα υλικά μέσα και τις δυνατότητες να φτιάχνουν ακόμα πραγματικότητες και να υποβάλουν «αλήθειες». Αλλιώς θα έχαναν μαζί με τον κόσμο τους της εκμετάλλευσης και τη στημένη σοβαροφάνεια. Ηδη, μέσα από τη χιλιοτρυπημένη κουρτίνα της εικονικής τους πραγματικότητας, διακρίνονται αστείοι πλέον με τα χορευτικά - πολεμικά τσαλίμια τους οι υπάλληλοι του κεφαλαίου. Γέρνουν με περισσευούμενη χάρη και μπόλικη φλυαρία (το κόλπο της σουπιάς) πότε στα δεξιά και πότε στα αριστερά του κόσμου των ιδεών, αλλά όσο πιο μακριά γίνεται από την πραγματικότητα των λόγων και το έργο του Λένιν.

Αν υπολογίσει κανείς τους τόνους προπαγανδιστικού υλικού που έχει πέσει σ' αυτά τα μυαλά τα τελευταία χρόνια, μπορεί να υπολογίσει την ποιότητα του χρώματος, που είναι τυπωμένη η σοσιαλιστική πραγματικότητα που έζησαν ή που άκουσαν από τους δικούς τους. Δε σβήνεται, απ' ό,τι φαίνεται, με τίποτα. Οπως δε σβήνεται και από τα μυαλά των εργαζομένων όλου του κόσμου.

Ακούστε τους ήχους. Είναι ο καινούριος κόσμος που έρχεται. Είναι ο κόσμος, που ονειρεύτηκε και υλοποίησε ο μεγάλος Ρώσος επαναστάτης.