Η ανακίνηση - τις τελευταίες μέρες - του ασφαλιστικού, τόσο από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όσο και από τη ΝΔ που καμώνεται πως δε γνωρίζει τίποτα για το φόνο, ενώ με τους δικούς της νόμους άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης, θέτει αναγκαστικά σε εγρήγορση τις ταξικές δυνάμεις. Γίνεται καθαρό ότι πίσω και πέρα από το δικομματικό καυγά, για το ποιος προωθεί καλύτερα τις αντιασφαλιστικές ανατροπές, προετοιμάζεται νέα επίθεση στα εργατικά δικαιώματα.

Οταν το 2002 η κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι το «ασφαλιστικό έκλεισε», με την ψήφιση του αντιασφαλιστικού εκτρώματος (ν.3029) κι από κοντά η ΓΣΕΕ χειροκροτούσε, οι κομμουνιστές προειδοποιούσαν ότι αυτή η λαίλαπα δε θα σταματήσει. Σημείωναν ότι η κυβέρνηση έβαζε τη βάση πάνω στην οποία θα οικοδομήσει όλο το αντι-ασφαλιστικό οικοδόμημά της.

Ενα χρόνο μετά, η ίδια κυβέρνηση, ρίχνει τις πρώτες βολές. Καλλιεργεί το έδαφος για τη νέα επίθεση. Ανακοινώσεις, δηλώσεις, διαρροές, όλα μπαίνουν στο «παιχνίδι». Από τον πρωθυπουργικό σύμβουλο Π. Τήνιο, που παρουσίασε προχτές το όραμά του για τις συντάξεις του μέλλοντος, τον ίδιο τον Κ. Σημίτη, που βρίσκει υψηλό το μη μισθολογικό κόστος και ανακοινώνει επιδοτήσεις και μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών και ως το δίδυμο Ρέππα - Σπυρόπουλου που ανακαλύπτουν την εισφοροδιαφυγή (όχι όμως των εργοδοτών, αλλά των μεροκαματιάρηδων), για να προτείνουν ασφάλιση ανάλογα με τις εισφορές των εργαζομένων και το ύψος των μισθών, όλοι δείχνουν ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Ηδη το υπουργείο Εργασίας προωθεί τη σύζευξη των επικουρικών με τα υπό ίδρυση επαγγελματικά, που θα λειτουργούν με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.

Τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών θα τη φορτωθούν τα ταμεία και κυρίως το ΙΚΑ. Η παράταση του εργάσιμου βίου σημαίνει - πέραν των άλλων - πρόσθετες εισφορές των ασφαλισμένων. Η σύνδεση των συντάξεων με το ύψος των μισθών υποκρύπτει τη μείωση των συντάξεων. Το κλέψιμο των ενσήμων σε βάρος των εργαζομένων θα το πληρώνουν οι εργαζόμενοι, αφού η σύνταξή τους θα εξαρτάται άμεσα από τις εισφορές. Οι «απασχολήσιμοι», οι υποαπασχολούμενοι, είναι από χέρι καμένοι. Η υιοθέτηση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος υπονομεύει τις δυνατότητες που έδινε το αναδιανεμητικό σύστημα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν αρκετό για ικανοποιητικές συντάξεις, αφού απαιτούσε βελτίωση. Οδηγεί και αυτή στη μείωση των συντάξεων για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Αλλά και θέτει τις επικουρικές συντάξεις σε εξάρτηση από τις αποδόσεις στα χρηματιστήρια. Ταυτόχρονα προδιαγράφει την ανάληψη απευθείας από το χρηματιστικό κεφάλαιο των αποθεματικών των επικουρικών ταμείων. Πράγμα που σημαίνει ότι οι εισφορές των εργαζομένων θα χρηματοδοτούν την καπιταλιστική ανάπτυξη και τα κέρδη των εκμεταλλευτών τους.

Ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, μόνο την τελευταία δεκαετία, δεν αφήνει περιθώρια παρανοήσεων. Το κεφάλαιο και οι πολιτικοί τους εκφραστές επιτίθενται με νέες ομοβροντίες στον πόλεμο ενάντια στην εργατική τάξη. Ανάλογη πρέπει να είναι και η απάντηση των εργαζομένων.