Χτυπούν απ' όλες τις μεριές. Με όλα τα μέσα. Στόχος τους, να πλήξουν τους συνδυασμούς που υποστηρίζει το ΚΚΕ και άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις στις τοπικές εκλογές. Να εμποδίσουν τη λαϊκή συσπείρωση στα αγωνιστικά ψηφοδέλτια. Να μην επιτρέψουν στη ριζοσπαστική «σφήνα» να μπει και να ανοίξει στα δυο τη δικομματική «φούρκα», στην οποία έχουν «δέσει» τους δήμους και τις νομαρχίες. Να αποτρέψουν τη συγκρότηση ενός ισχυρού ριζοσπαστικού πόλου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που θα ανοίγει το δρόμο των νέων αγώνων, για ριζικές αλλαγές στο «θεσμό» και ριζοσπαστικές ανατροπές στην κοινωνία. Στην επίθεση συμμετέχουν, από κοινού και «κατά μόνας», η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κι από κοντά ακολουθεί ο ΣΥΝ. Χρησιμοποιούν θεμιτά και αθέμιτα μέσα, καταφεύγουν σε βρώμικες μεθόδους.

Απειλούν αγωνιστές να μην μπουν στα αγωνιστικά ψηφοδέλτια, πιέζουν υποψήφιους να αποχωρήσουν απ' αυτά, εκβιάζουν ψηφοφόρους να αλλάξουν εκλογική προτίμηση. Το κατήγγειλε, για το ΠΑΣΟΚ, ο υποψήφιος δήμαρχος του ριζοσπαστικού συνδυασμού στην Ελασσόνα, όπως και στο Ηράκλειο, αλλά φαίνεται ότι συμβαίνει το ίδιο σ' όλη τη χώρα. Επιχειρούν να εμποδίσουν την προεκλογική δράση των αγωνιστικών συνδυασμών, κατεβάζοντας πανό, μην επιτρέποντας την είσοδο υποψηφίων σε χώρους δουλιάς, αποκλείοντάς τους από τα ΜΜΕ. Οργανώνουν προβοκατόρικες επιχειρήσεις, όπως η «σκανδαλολογία», κατά του κομμουνιστή δημάρχου του Αγίου Παύλου Θεσσαλονίκης, ή η «προβοκάτσια», της «στήριξης» της ΝΔ στον κομμουνιστή δήμαρχο της Καρδίτσας, κλπ.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση και οι υποψήφιοι του δικομματισμού επιδίδονται σε «μπαράζ» προεκλογικών υποσχέσεων και όργιο ρουσφετολογίας. Τάζουν τα πάντα, στους πάντες. Από «δουλίτσα» στον άνεργο, μέχρι τάφο στον πεθαμένο. Και στο «κατώφλι» της κάλπης εξαγγέλλουν έργα. Οπως, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που, προχτές, εξάγγειλε την κατασκευή φραγμάτων κι άλλων έργων αγροτικών υποδομών στη Θεσσαλία, σε μια προσπάθεια να ξεχάσουν οι Θεσσαλοί αγρότες το μεγάλο, δικομματικό, εμπαιγμό τους στο θέμα της εκτροπής του Αχελώου και να «πνίξουν» στα «θολά νερά» της προεκλογικής υποσχεσιολογίας, τη δυσαρέσκεια, την οργή και την αγανάκτησή τους για την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης, και της σημερινής, και της προηγούμενης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αυτή είναι η «ελευθερία της ψήφου» στην αστική δημοκρατία «μας». Ετσι εξασφαλίζει η καθεστηκυία τάξη το «δικαίωμα στην ανεμπόδιστη πολιτική επιλογή». Κι ύστερα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μιλούν για «ίσες ευκαιρίες και δυνατότητες» στην πολιτική αντιπαράθεση και την εκλογική αναμέτρηση και ισχυρίζονται ότι ο λαός τάσσεται «ελεύθερα» υπέρ του δικομματισμού. Οι κομμουνιστές, οι πραγματικοί αριστεροί, οι προοδευτικοί αγωνιστές, που συσπειρώνονται στα ριζοσπαστικά ψηφοδέλτια, ξέρουν πως κι αυτή η εκλογική μάχη είναι καταφανώς άνιση και εξαιρετικώς δύσκολη. Τη δίνουν, όμως, με αισιοδοξία, έχοντας εμπιστοσύνη στο λαό, που είναι δυσαρεστημένος με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Κι αν μέχρι σήμερα η δυσαρέσκεια δεν έχει μετατραπεί σε λαϊκή αφύπνιση και πολιτική ενεργοποίηση, οι αγωνιστές δε χάνουν την υπομονή τους. Γνωρίζουν ότι ο δρόμος τους είναι μακρύς κι είναι αποφασισμένοι να τον βαδίσουν μέχρι το τέλος. Γι' αυτό και έχουν μπει αποφασιστικά στη μάχη των τοπικών εκλογών, με στόχο να εκφραστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια όσο γίνεται πιο αποφασιστικά με ενίσχυση των αγωνιστικών συνδυασμών συνεργασίας.