Οσο μπορεί ο λύκος να φυλάξει πρόβατα, άλλο τόσο μπορούν τα διάφορα κόμματα και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας, να εμφανίζονται ως «αγωνιστές της ειρήνης και της ευημερίας». Αυτές τις μέρες καταφθάνουν στη χώρα μας εκπρόσωποι κομμάτων που ανήκουν στη λεγόμενη «Σοσιαλιστική Διεθνή» για να πάρουν μέρος στο Συνέδριο που γίνεται σε πολυτελές θέρετρο στο Λαγονήσι 30/6 - 2/7. Οι «ευαίσθητοι αυτοί ηγέτες» θα ασχοληθούν λέει με τα προβλήματα που μαστίζουν τον κόσμο. Το σύνθημα δε αυτής της συνάντησης των «σοσια-ληστών» είναι «Παγκόσμια Αλληλεγγύη: Εχοντας το κουράγιο να κάνουμε τη διαφορά». Ενώ τα θέματα της ατζέντας είναι η κλιματική αλλαγή, η ειρήνη και η επίλυση των συγκρούσεων, η παγκόσμια οικονομία και η μετανάστευση.

Το δούλεμα «πάει σύννεφο»! Γιατί τι άλλο είναι αυτό, όταν οι ηγέτες της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας, δηλαδή το ένα αστικό ρεύμα των εκφραστών της πλουτοκρατίας στην Ευρώπη και άλλες περιοχές του πλανήτη, που συνέβαλαν τα μέγιστα για την πραγματοποίηση μιας σειράς ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων (για να μιλήσουμε μόνο για μετά τις ανατροπές του 1990-'91), να «καμώνονται» σήμερα τους... φιλειρηνιστές. Οταν και ως κυβερνήσεις συμμετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ, δεν μπορεί να εμφανίζονται ως υπερασπιστές της ειρήνης. Για να πάρουμε μόνο το παράδειγμα του «δικού μας» ΠΑΣΟΚ: Ως κυβέρνηση έδωσε «γην και ύδωρ» για να πραγματοποιηθεί η ιμπεριαλιστική επέμβαση για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ο νυν πρόεδρος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» και του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, ήταν υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, όταν οι ορδές των «Ράμπο» πέρναγαν για τη Γιουγκοσλαβία, όταν τα λιμάνια και τα αεροδρόμια μπήκαν στην υπηρεσία των πολέμων όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Τα κόμματα και οι κυβερνήσεις της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς», που θέλουν να εμφανίζονται ως «αθώες περιστερές», έστειλαν και στέλνουν στρατεύματα κατοχής σε όλες αυτές τις επεμβάσεις. Τώρα τις εμφανίζουν ως «διενέξεις» και «κρίσεις», λες και ήρθαν ουρανοκατέβατες. Στήριξαν και στηρίζουν τη λεγόμενη «εκστρατεία κατά της διεθνούς τρομοκρατίας», ασκώντας κρατική τρομοκρατία κατά των λαών στις χώρες τους και ανά τον κόσμο. Για την πολιτική που ασκούν όλοι αυτοί οι «σοσια-ληστές» για να «περιποιηθούν» τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα, κοινωνικά και εργασιακά, των λαών (βλέπε Συνθήκη του Μάαστριχτ, Συνθήκη Λισαβόνας, αντεργατική πολιτική, ιδιωτικοποιήσεις των πάντων, αντιαγροτική πολιτική, διώξεις της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης), είναι τουλάχιστον θράσος, να προσπαθούν να εμφανιστούν ως ευαίσθητοι για τα λαϊκά προβλήματα, που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Η σοσιαλδημοκρατία και ρόλος της έχει αποδειχτεί πολλές φορές στο διάβα της Ιστορίας. Είναι το άλλο δεκανίκι που στηρίζει το εκμεταλλευτικό σύστημα, μαζί με τα νεοφιλελεύθερα κόμματα, και αξιοποιείται σε ρόλο χειραγώγησης των λαϊκών ανθρώπων. Οι σοσιαλδημοκράτες διαχειριστές και οι οπορτουνιστές είναι εχθροί των εργατών, και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν οι ίδιοι οι εργάτες, τόσο πιο γρήγορα το καμίνι της ταξικής πάλης θα τους οδηγήσει να διεκδικήσουν μια για πάντα όλο τον πλούτο που παράγουν. Ετσι θα βάλουν στην πάντα κάθε διαχειριστή της εκμετάλλευσης και θα ανοίξουν το δρόμο για την πραγματική Ιστορία. Οπου θα κάνουν κουμάντο η εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα χτίζοντας τη δική τους εξουσία, χωρίς καπιταλιστές και «σοσιαλιστές» υπηρέτες τους.