Δε γενικεύω! Οσοι ψηφίζουν «ναι» δεν είναι, φυσικά, ύποπτα άτομα. Ομως, δεν είναι όλα τα «ναι» αθώα. Ιδιαίτερα εκείνα τα «ναι», που ακούγονται δυνατά. Και, ακόμα πιο ιδιαίτερα, εκείνα τα «ναι», που έχουν «ρεαλιστικό» σκεπτικό. Εκείνα τα «ναι», που σπέρνουν απελπισία. Εκείνα τα «ναι», που έρχονται να συμπληρώσουν τις απειλές και τα τελεσίγραφα. Εκείνα τα «ναι», που απαιτούν ή τώρα ή ποτέ!
Μιλάω για τους «προπομπούς», ας τους ονομάσουμε έτσι. Που καιρό πριν ξεσπάσει η καταιγίδα εμφανίζονται - από το «πουθενά» - στο παζάρι και δημιουργούν «κλίμα». Διαλαλούν διάφορες φήμες. Φτιάχνουν την υποδομή, που πάνω τους θα καθίσει η «νέα τάξη πραγμάτων». Πολλοί απ' αυτούς, μόλις τελειώσει η αποστολή τους, λουφάζουν. Παίρνουν μετάθεση για άλλες αποστολές. Αλλοι, οι πιο έμπιστοι, παραμένουν και καθοδηγούν τη συνέχεια. Γίνονται τα πρώτα βιολιά στην ορχήστρα της ηττοπάθειας και της υποταγής, που παρακολουθούμε και τούτες τις μέρες.
Προσθετικά στους παραπάνω επαγγελματίες «προπομπούς», υπάρχουν και οι άμισθοι «προπομποί». Είναι αυτοί, που έχουν - από τη «φύση» τους- υποταχθεί. Είναι αυτοί, που αποτελούν μέρος της γνωστής μάζας των υποταγμένων. Αυτών, που βλέπουμε σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής να το βάζουν στα πόδια, μόλις ακουστεί κάποιος βρόντος! Αυτών, που επέλεξαν την υποχωρητικότητα και τη συνδιαλλαγή, σαν στάση και τρόπο ζωής. Και συναντάς τέτοιους ανθρώπους σ' ολόκληρη την κλίμακα της κοινωνίας. Από τον απλό άνθρωπο μέχρι τον υψηλά ιστάμενο πολιτικό.
Και τούτος ο κόσμος δεν είναι αθώος. Ελέγχεται σοβαρά ο πατριωτισμός του. Συνειδητά ή ασυνείδητα, φέρει τις δικές του ευθύνες! Γιατί προσπαθεί να επιβάλει τη δική του υποταγή, σαν γενικό κανόνα ζωής. Γιατί, συνειδητά ή ασυνείδητα, δημιουργεί «κλίμα». Κλίμα προσθετικό στο κλίμα των επαγγελματιών «προπομπών». Ανοίγει και αυτός με τον τρόπο του τις κερκόπορτες! Επιχειρεί - με τις δικές του μεθόδους - να επιβάλει το σχέδιο Ανάν και όλα τα άλλα «σχέδια», που ...σχεδιάζονται σε βάρος της Κύπρου, για να σταθούμε στο θέμα μας!
Το σχέδιο Ανάν καλεί την Κύπρο να ξεχάσει 9.000 χρόνια αδιάκοπης παρουσίας και πολιτισμού. Της ζητάει να γίνει μια χυδαία στρατιωτική γέφυρα. Ενα φθηνό γήινο αεροπλανοφόρο. Μια άθλια βάση πυραύλων. Ενα προτεκτοράτο. Χωρίς ιστορική οντότητα και προοπτική. Και εσύ, από φόβο (;) από υποταγή (;) από απερισκεψία (;) από υποχρέωση στο αφεντικό σου και στο μισθό που παίρνεις, μας καλείς να συναινέσουμε. Και την ίδια ώρα φωνάζεις: Ολοι είμαστε πατριώτες!
Πράγματι, όλοι είμαστε πατριώτες! Ολοι ...εκτός, φυσικά, από τους - πάσης φύσης - «προπομπούς».