Κύριε υποκριτά (υποκριτά κατ' επάγγελμα και καθ' έξιν), σου επιστρέφω την προσβολή. Πρόβατα δεν είμαστε εμείς, που μέσα στην ταξική κοινωνία που ζούμε, μακριά από σκοπιμότητες και αναλαμβάνοντας τις ευθύνες μας, οργανωνόμαστε κομματικά και παλεύουμε κομματικά. Πρόβατα είστε όλοι εσείς οι δηλωσίες που, τρομοκρατημένοι, υποκύπτετε στις πιέσεις και ομολογείτε «ουδετερότητα». Παρότι ξέρετε πως ουδετερότητα δεν υπάρχει. Παρότι ξέρετε πως τα κόμματα, όλα τα κόμματα, με τη φιλοσοφία του το καθένα, και τους αγώνες του, αποκαλύπτουν τις εχθρικές τάξεις που υπάρχουν στην κοινωνία μας. Και διευκολύνουν, με αυτόν τον τρόπο, το καθένα με τη φιλοσοφία του και τη λογική του, τους ανθρώπους να κατανοήσουν τον κόσμο, και να τον αλλάξουν, ή να μην τον αλλάξουν, τον κόσμο!

«Μισώ την ένταξη στα κόμματα». Ετσι γενικά τα κόμματα, κύριε ηθοποιέ; Δε γνωρίζετε, τάχα, φωτισμένε καλλιτέχνη, πως η δημιουργία, γενικά των κομμάτων ήταν μια πρόοδος, για την ανθρωπότητα; Και ήταν ακόμα μεγαλύτερη πρόοδος η δημιουργία, στη συνέχεια, προοδευτικών κομμάτων; Και, ακόμα περισσότερο, η δημιουργία, στα επόμενα χρόνια, κομμουνιστικών κομμάτων; Πώς πετάς έτσι απερίσκεπτα - ή το κάνεις σκόπιμα; - τη γενίκευσή σου. Ολα τα κόμματα, σύμφωνα με τις γνώσεις σου και τα πιστεύω σου, μπαίνουν στο ίδιο σακί; Ολα τα κόμματα προβατοποιούν τους ανθρώπους; Ολα τα κόμματα θέλουν να σε προβατοποιήσουν και εσένα;

«Μισώ την ένταξη σε κόμματα». Σωστά, υπάρχουν οι παραεκκλησιαστικές οργανώσεις, για να ενταχθείς! Υπάρχουν τα κλαμπ και οι λέσχες. Υπάρχουν τα καφέ και τα μπιστρό. Υπάρχουν, όταν δυσκολέψουν τα πράγματα, και τα δεκάδες κοστούμια στο βεστιάριό σου. Κοστούμια που σου δίνουν, έτσι πιστεύεις, τη δυνατότητα να μπαίνεις μέσα σε αυτά και να ξεγελάς με τους ρόλους που υποδύεσαι. Αλήθεια, ποιος νοιάζεται για σένα, και γι' αυτά που δηλώνεις; Ο κόσμος σε αποδέχτηκε με δανεικά λόγια και με δανεικές πράξεις. Αν ήξερε τα πιστεύω σου, ούτε που θα γύριζε να σε κοιτάξει!

«Ποτέ δεν ανήκα σε κανένα κόμμα». Τι λέτε; Ησουν πάντα, ένας πονηρός, ένας παμπόνηρος, μπαλαντέρ. Αυτό θέλεις να πεις; Και να μην το δήλωνες σε έχουμε από καιρό καταλάβει. Καιρός είναι να το επισημοποιήσουμε κιόλας. Δε μένει παρά να περιμένουμε το επόμενο βήμα σου. Οι πόρτες της εξουσίας ξέρουν να εκτιμούν παρόμοιες δηλώσεις. Κάποια απ' όλες θα ανοίξει και για σένα. Δεν είσαι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος.