Είχε, λέει, τρία ανήλικα παιδιά; Ε, και λοιπόν! Ας καθόταν στον τόπο του. Τι χειρότερο θα του συνέβαινε εκεί; Θα πέθαινε από την πείνα; Και εδώ από την πείνα θα πέθαινε. Από την πείνα και το κρύο, αν δεν είχε την απρονοησία να σκαρφαλώσει στην κολόνα της ΔΕΗ και να προσπαθήσει να συνδέσει το ρεύμα με την καλύβα του.

Ενόψει του χειμώνα θα κρύωνε, λέει! Θα κρύωνε αλλά θα ζούσε! Τέλος πάντων, μπορεί και να ζούσε. Γιατί και από το κρύο πεθαίνεις, ιδιαίτερα όταν σου λείπουν και τα ζεστά σκεπάσματα αλλά, και κυρίως, το φαγητό. Ο νηστικός οργανισμός έχει λιγότερες αντιστάσεις, λένε οι ειδικοί! Ομως, λιγότερες ... περισσότερες, μπορεί να την έβγαζε. Τουλάχιστον φέτος, που ο καιρός ήταν, μέχρι το θάνατό του, με το μέρος του. Του χρόνου ποιος ζει ποιος πεθαίνει!

Τώρα που το σκέφτομαι, σε συνδυασμό με τη χώρα προέλευσης, δεν αποκλείω την περίπτωση, και αυτό ας το λάβει υπόψη της η ανάκριση, αυτός ο τύπος να ήταν τρομοκράτης! Τρομοκράτης ήταν, σίγουρα! Και καλό θα είναι να απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα στα παιδιά του. Και όχι μόνον να τους απαγορεύσουμε την έξοδο, αλλά να τα κλείσουμε και σε ειδικό άσυλο. Σε ειδικό άσυλο αφού (κακώς) δεν έχουμε δικά μας Γκουαντάναμο. Κάποιος πρέπει να πληρώσει! Ο κύριος αυτός, κύριος τέλος πάντων, δεν ανέβηκε να πάρει ρεύμα για να συνδέσει τη σόμπα του. Ανέβηκε να κάνει σαμποτάζ. Να παγιδεύσει το ηλεκτρικό δίκτυο της χώρας. Κάποια στιγμή, τη δεδομένη στιγμή, που θα του έλεγε η «Αλ Κάιντα», θα προκαλούσε βραχυκύκλωμα και θα μας έπαιρνε ο διάολος! Από το Αφγανιστάν ήταν το κτήνος!

Συγνώμη που λέω κτήνος ένα πεθαμένο. Αντλώ, όμως, αυτό το δικαίωμα από τη σιωπή του Γιώργου Νταλάρα. Αν ήταν καθαρή περίπτωση, δε θα έκανε τον «επί τιμής πρεσβευτή για τους πρόσφυγες» έξαλλο! Δε θα τον έκανε να σηκώσει το τηλέφωνο και να σκορπίσει φωνές και βρισιές, προς κάθε υπεύθυνη κατεύθυνση; Προς όλους αυτούς, που τον στεφάνωσαν Νέρωνα; Γιατί, σίγουρα, δεν έλαβε αυτό το πόστο, για να φωτογραφίζεται με την κ. Βαρδινογιάννη.

Είπα Βαρδινογιάννη και βρήκα μια ακόμα απόδειξη, για το ποιον του πεθαμένου! Του πεθαμένου! Του καμένου, για την ακρίβεια. Η κυρία Βαρδινογιάννη, που ακούει παιδιά και λιώνει, αυτό το βεβαιώνει ολόκληρος ο αστικός, γραπτός και ηλεκτρονικός, Tύπος, δε μίλησε! Η σιωπή της καταδείχνει την ενοχή του απανθρακωμένου. Και όχι μόνο τη δική του ενοχή, αλλά και την ενοχή των παιδιών του και την ενοχή και της υπόλοιπης σφηκοφωλιάς της Τερψιθέας της Πάτρας. Μιας σφηκοφωλιάς που επωάζει εφτακόσιους αυτόχειρες, τρακόσιους απ' τους οποίους είναι ακόμα παιδιά!