2. Κρατήστε το θείο βρέφος μακριά από κάθε ιερή σύνοδο, μακριά από τις μητροπόλεις με τα φρικτά μάρμαρα που η καθαριότητά τους ...βρωμάει! Μακριά από τη βαλκάνεια αντίληψη της ζωής, μακριά από τους πωρωμένους μικροαστούς.

3. Αφήστε τον Ναζωραίο να γεννηθεί σαν ένα παιδικό παιχνίδι που σχεδίασαν και κατασκεύασαν παιδιά.

4. Αφήστε τον Ναζωραίο να γεννηθεί με το δικαίωμα στο σταυρό του.

5. Αφήστε τον Ναζωραίο, αυτόν τον υπέροχο αλήτη, να λέει και να κάνει ό,τι θέλει. Να ανασταίνει τον Λάζαρο και να παραμιλά για το βασίλειό του που δεν είναι αυτού του κόσμου.

6. Ζήτησε τον Ναζωραίο τώρα με το όνομά του, γιατί κάποτε θα αναγκαστείς να τον ζητήσεις σαν ξένο: «Ο Ιωσήφ θεασάμενος προσήλθε τω Πιλάτω και καθικετεύει, λέγων: "Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω· δος μοι τούτον τον ξένον, ον ομόφυλοι, μισούντες, θανατούσιν ως ξένον^. δος μοι τούτον τον ξένον, ον ξενίζομαι βλέπων του θανάτου το ξένον^. δος μοι τούτον τον ξένον, όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους· δος μοι τούτον τον ξένον, ον Εβραίοι τω φθόνω απεξένωσαν κόσμω· δος μοι τούτον τον ξένον, ίνα κρύψω εν τάφω, ος ξένος ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνει^. δος μοι τούτον τον ξένον"».

7. Ατυχος, άτυχος ο Ναζωραίος. Μόνον άθεοι θα μπορούσαν να σταθούν κοντά του. Μόνο μαζί τους θα μπορούσε σε τρεις μέρες να κάνει το ναό του Σολομώντα κεραμιδαριό. Αυτό που ήταν και το μεγαλύτερο όνειρό του.

8. Αγκαλιάστε τον Ναζωραίο με δύναμη τόση όση θα βάζετε όταν τον σταυρώνετε.

9. Αγκαλιάστε τον Ναζωραίο, γνωστό και ως πειραματόζωο του πατέρα του - πατέρα που δεν τολμούσε ν' αυτοκτονήσει κι έκανε τον γιο του, μέσω της σταύρωσης, να το δοκιμάσει κι αυτό.

10. Πηγαίνετε στον Ναζωραίο στην πιο καλή του στιγμή, στην επί του όρους ομιλία: «Ουδείς δύναται δύο κυρίους να δουλεύει· διότι ή τον ένα θέλει μισήσει και τον άλλον θέλει αγαπήσει, ή εις τον ένα θέλει προσκολληθεί και τον άλλον θέλει καταφρονήσει. Δε δύνασθε να δουλεύητε Θεόν και Μαμμωνά. Διά τούτο σας λέγω: Μη μεριμνάτε περί της ζωής σας τι να φάγητε και τι να πίειτε, μηδέ περί του σώματός σας τι να ενδυθείτε· δεν είναι η ζωή τιμιώτερον της τροφής και το σώμα του ενδύματος; Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού ότι δε σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά σεις δεν είσθε πολύ ανώτεροι αυτών; Αλλά τις από σας μεριμνών δύναται να προσθέσει μίαν πήχην εις το ανάστημα αυτού; Και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; Παρατηρήσατε τα κρίνα του αγρού πώς αυξάνουσι^. δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι. Σας λέγω όμως ότι ουδέ ο Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού ενεδύθη ως εν τούτων. Αλλ' εάν τον χόρτον του αγρού, όστις σήμερον υπάρχει και αύριον ρίπτεται εις κλίβανον, ο Θεός ενδύει ούτω, δε θέλει ενδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι; Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες: Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν; Διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί' επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων. [...] Μη μεριμνήσετε λοιπόν περί της αύριον^. διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν είναι εις την ημέραν το κακόν αυτής».

11. Αφήστε τον Ναζωραίο να γεννηθεί, και όποιος αληθινά το επιθυμεί ας γεννηθεί πάλι, μαζί του.