1. Η ασθένεια της επιείκειας κάνει την εμφάνισή της, όταν αρχίζουμε να προσλαμβάνουμε αυτό που μας ταλαιπωρεί ως φυσικό γεγονός. Είναι γνωστό πως δε βλέπεις αίμα παρά μόνο τη στιγμή που σου κόβουν το λαιμό. Η ανημπόρια μας απέναντι στον θύτη αρκείται στο γεγονός ότι δεν είμαστε ίδιοι, δε μοιάζουμε. Οι πράξεις μας αντιγράφουν τις πράξεις των αποστόλων: Εξαπατούμε τον εαυτό μας μέσα σ' ένα δεδομένο πολιτικό σύστημα (παρ' ολίγον να πω «στάβλο»). Από τη στιγμή που ανακαλύψαμε πως πάνω απ' όλα «την υγεία μας να έχουμε», προχωρήσαμε σε μια συναίνεση εφ' όλης της ύλης με την κυρίαρχη αθλιότητα.

2. Η Ζήμενς δεν είναι παρά ένα ακόμα όνομα στο «λεξικό της ατιμίας» - ένα βιβλίο που απέτυχε η κυρίαρχη τάξη να διδάσκεται στα σχολεία μας.

3. Τα χάνω κάθε φορά που βλέπω τους συμπολίτες μου ξαφνιασμένους. Η έκπληξή τους για την υπόθεση Ζήμενς γεννά ένα σκάνδαλο που τους περιέχει. Αναρωτιέμαι ώρες ώρες αν ζούμε όλοι μαζί στην ίδια χώρα. Αισθάνονται, έστω και στο ελάχιστο, υπεύθυνοι για όλα όσα τους συμβαίνουν; Οτι η ζωή τους δεν είναι τίποτα άλλο από μικρά διαστήματα ανάμεσα στα αλλεπάλληλα ναυάγια, τούς λέει κάτι;

4. Η επανάληψη είναι η μητέρα των ημερών. Η μια κρίση διαδέχεται την άλλη, και εμείς, έχοντας εθιστεί στην παθητικότητα, το μόνο που κάνουμε είναι να καθόμαστε σαν τα μέντιουμ προσπαθώντας να ψυχανεμιστούμε πότε θα πέσει πάνω μας το νέο κακό.

5. Οι τρεις γνωστές οικογένειες που μας κυβερνούν πνέουν τα λοίσθια. Οσο προσπαθούν να βρουν στηρίγματα, τόσο πιο ελεύθερη γίνεται η πτώση τους. Οσες δυνατότητες ανανέωσης διέθεταν, εξανεμίστηκαν και ο τελευταίος τζογαδόρος της Ζήμενς μπορεί να κάθεται στο τραπέζι τους και να τρώει με τα χέρια. Παρ' όλα αυτά, ο δεσμός αίματος (για το καλό της πατρίδας, φυσικά) μεταξύ τους δεν κινδυνεύει. Στο έργο, στο οποίο πρωταγωνιστούν καθημερινά, αποθεώνεται η αναισθησία. Λειτουργώντας ως ηθοποιοί, καταπίνουν τα πάντα χωρίς να παθαίνουν τίποτα.

6. Και λίγη τέχνη: Η ταινία - σταθμός «Αμάρτησα για το ΠΑΣΟΚ», συμπαραγωγής Ζήμενς και Χαριλάου Αποκούμπι, επιτέλους βγαίνει στους κινηματογράφους. Πρωταγωνιστής στο ρόλο του Αθώου (φυσικά) ο Θόδωρος Τσουκάτος. Λίγα λόγια για το έργο: Πρόκειται για την ιστορία ενός Αθώου, που θαύμασε εκείνον (Μάο Τσε Τουνγκ), που δεν άξιζε την αγάπη του, που γνώρισε τη στοργή και την αφοσίωση από εκείνον (Ανδρέας Παπανδρέου) που δεν μπόρεσε ν' αγαπήσει. Κι έπειτα ήρθε ο ...ηγέτης του (Σημίτης).

7. Ο Βίος του Πολυτεχνείου ουδεμία σχέση έχει με τον κ. Βίο, γνωστό και ως «τρέχα φέρε τα λεφτά», που συνέβαλε τελευταία ώστε να γίνει ο δικός μας βίος αβίωτος.