ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΑΠΟΛΥΣΗ ΕΓΚΥΟΥ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ

«Σιγή ιχθύος» από την Επιθεώρηση Εργασίας

Μια βδομάδα μετά την καταφανέστατη πρόκληση, οι αρμόδιες υπηρεσίες συνεχίζουν να «σφυρίζουν» αδιάφορα

Τη σκόπιμη απραξία της Επιθεώρησης Εργασίας καταγγέλλει το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ζακύνθου (ΕΚΖ) αφού, παρά το ότι εδώ και μια βδομάδα έγκυος εργαζόμενη απολύθηκε από εμπορικό κατάστημα στη Ζάκυνθο, η αρμόδια υπηρεσία εξακολουθεί να τηρεί «σιγήν ιχθύος», ρίχνοντας με αυτόν τον τρόπο νερό στο μύλο της εργοδοτικής προκλητικότητας και τρομοκρατίας που αντιμετωπίζουν πολλές εργαζόμενες γυναίκες που είναι ή σχεδιάζουν να γίνουν μητέρες.

«Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ζακύνθου θεωρεί απαράδεκτο να μην έχετε χαρακτηρίσει ακόμη παράνομη την απόλυση της εγκύου εργαζόμενης Μανωλοπούλου Τσαρίγια Τόνγκμανγκ Αλκηστης, τη στιγμή που γνωρίζετε και έχουν καταγραφεί τα πραγματικά περιστατικά γύρω από την υπόθεση», σημειώνει σε επιστολή του το ΕΚΖ. Το οποίο μαζί με το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων πραγματοποιούν ήδη εξορμήσεις για την ενημέρωση των εργαζομένων του νησιού και την ακύρωση της άδικης απόλυσης, ενώ πολλές είναι ήδη οι αντιδράσεις από σωματεία και άλλους μαζικούς φορείς.

Θυμίζουμε ότι στις 13 Αυγούστου, τα καταστήματα βρεφικών ειδών «Ροζαλί» στη Ζάκυνθο απέλυσαν τη νεαρή κοπέλα που εργαζόταν εκεί από το Δεκέμβρη του 2007, κάνοντας πράξη απειλές του τύπου «ή ρίχνεις το παιδί ή φεύγεις από τη δουλειά» που είχαν προηγηθεί. Την εργοδοσία (που συν τοις άλλοις χρωστά δεδουλευμένα στην εργαζόμενη - την οποία πλήρωνε για πέντε μέρες αν και δούλευε έξι - αλλά και ένσημα) έσπευσε ήδη να στηρίξει και η αστυνομία, που είχε προχωρήσει στη σύλληψη τεσσάρων συνδικαλιστών επειδή έγραφαν σε τοίχους συνθήματα όπως «Η δίωξη της μητρότητας από τα καταστήματα "Ροζαλί" δε θα περάσει».

Παρά την καταφανέστατη πρόκληση από την πλευρά της εργοδοσίας, η Επιθεώρηση Εργασίας, στην οποία κατέφυγαν το Εργατικό Κέντρο και η εργαζόμενη, οχυρώθηκε πίσω από νομικίστικα επιχειρήματα και απέφυγε να κινηθεί κατά της εταιρείας.

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΟΣΕ

Υπόθεση όλων το αντιπάλεμα των κυβερνητικών σχεδίων

Το ταξικό κίνημα πρωτοστατεί στη μάχη ώστε να πάρει μαζική απάντηση από την εργατική τάξη η πολιτική που ιδιωτικοποιεί τον Οργανισμό

Αμεση ήταν η απάντηση του ΠΑΜΕ στα κυβερνητικά σχέδια για τον ΟΣΕ (φωτ. από τη συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Μεταφορών την περασμένη Τετάρτη)

Το σχέδιο παράδοσης του ΟΣΕ στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου αποτελεί ευθύ χτύπημα στα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Η κυβέρνηση αποβλέπει στη λειτουργία του ΟΣΕ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ετσι, προσπαθεί να κάνει πιο ελκυστικό τον Οργανισμό για το μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο, στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς και των σιδηροδρομικών μεταφορών, θα μπορεί να εκμεταλλεύεται τις υποδομές που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά με χρήματα των εργαζομένων, προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη του.

Οι συνέπειες από την εφαρμογή του κυβερνητικού σχεδίου δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στον Οργανισμό. Αφορούν το σύνολο των εργαζομένων, που θα κληθούν να χρυσοπληρώσουν πολύμορφα τη δήθεν «εξυγίανση» του ΟΣΕ, στο όνομα του να δοθεί αυτός «καθαρός» από εργασιακά δικαιώματα και άλλα «βαρίδια» στους ιδιώτες. Γι' αυτό και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αναδεικνύει την αναγκαιότητα όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από κλάδο δουλειάς, να μπουν στη μάχη ώστε να μην περάσουν τα αντιδραστικά σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου, για αποκλειστικά δημόσιες συγκοινωνίες και μεταφορές στην υπηρεσία του λαού. Αυτό το σκοπό υπηρετούν οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που άμεσα πήρε το ΠΑΜΕ μετά την ανακοίνωση του σχεδίου, αλλά και το πρόγραμμα δράσης που έχει χαράξει για το επόμενο διάστημα.

Η λειτουργία των σιδηροδρόμων με γνώμονα το κέρδος θα έχει ως άμεση πρακτική συνέπεια το χτύπημα του λαϊκού εισοδήματος. Το Δεκέμβρη του 2008 θα ανακοινωθεί η αύξηση των τιμών των εισιτηρίων των τρένων, η οποία αναμένεται να φθάσει μέχρι και 100%. Ταυτόχρονα, εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα θα κληθούν εκβιαστικά να πληρώσουν ξανά και ξανά, προκειμένου να μην περιοριστούν ή ακόμα και να καταργηθούν δρομολόγια που δεν αποφέρουν κέρδος. Το χαράτσωμα θα επιτευχθεί μέσω της χρηματοδότησης αυτών των δρομολογίων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, το κόστος της οποίας θα μετακυλιστεί στο λαό.

Η ανασυγκρότηση του ΟΣΕ προβλέπει μεταξύ άλλων την τεράστια μείωση του προσωπικού κατά 40% και πλέον (από περίπου 7.000 εργαζόμενους να φθάσουν στους 4.000), τη στιγμή που οι κενές οργανικές θέσεις είναι 2.500! Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την εισαγωγή και γενίκευση νέων, πιο ευέλικτων μορφών εργασίας στον ΟΣΕ, θα οδηγήσει στην εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης του εναπομείναντος προσωπικού. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι το νέο, ακόμα πιο βάρβαρο εργασιακό τοπίο θα θέσει νέα ζητήματα ασφάλειας του προσωπικού αλλά και των επιβατών.

Τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που υλοποίησαν χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, φροντίζοντας να βάλουν τα θεμέλια (διάσπαση του ΟΣΕ, δημιουργία θυγατρικών, ανάθεση έργων σε ιδιώτες εργολάβους και άλλα) για τις σημερινές εξελίξεις με τη στήριξη πάντα των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε όλα τα επίπεδα. Επιπλέον, πέρα από τις επιμέρους πολιτικές που εφαρμόστηκαν στον ΟΣΕ η ιδιωτικοποίηση - απελευθέρωση των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών και μεταφορών εντάσσεται στους γενικότερους αντιδραστικούς σχεδιασμούς σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, όπως ήδη έχει συμβεί με τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια.

ΛΑΡΙΣΑ

Στην ανεργία άλλοι 14

Αλλοι 14 εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι στη Λάρισα, καθώς έκλεισε το αρτοζαχαροπλαστείο «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΝΤΙΣΤΑΣ και ΥΙΟΣ», επί της οδού Φαρσάλων. Το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού Νομού Λάρισας καλεί τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν στο σωματείο τους και ενωμένοι να παλέψουν για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία και να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Παράλληλα, επισημαίνει ότι το κλείσιμο επιχειρήσεων και οι συνεχείς απολύσεις εργαζομένων αποδεικνύουν ότι η πραγματική ανεργία στο νομό αυξάνει, αντί να μειώνεται, διαψεύδοντας τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί μείωσης των ανέργων.

Είναι εκτεθειμένοι

Μπροστά στον κίνδυνο να αποκαλυφθεί και να βρεθεί ανεπανόρθωτα εκτεθειμένο απέναντι στους εργαζόμενους, το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί αυτές τις μέρες να παρουσιάσει τον εαυτό του αποστασιοποιημένο από τις κυβερνητικές επιλογές για τον ΟΣΕ. Οι ευθύνες του για την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ είναι τεράστιες και δεν μπορούν να κρυφτούν. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είναι αυτές που έβαλαν τον Οργανισμό στις ράγες που οδηγούν το τρένο κατευθείαν στην αγκαλιά του κεφαλαίου, στο πλαίσιο όσων επιτάσσει η πολιτική της ΕΕ.

Οι νομοθετικές παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτές που επέτρεψαν το σπάσιμο του ΟΣΕ σε θυγατρικές εταιρείες και το διαχωρισμό της υποδομής από την εκμετάλλευση. Σ' αυτή τη βάση προέκυψαν το 2006 και 2007 οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες της ΝΔ, με αποτέλεσμα σήμερα, κάτω από την ομπρέλα της μητρικής ΟΣΕ να λειτουργούν οι θυγατρικές ΕΔΙΣΥ (διαχείριση υποδομής), ΤΡΑΙΝΟΣΕ (διαχείριση εμπορευμάτων και επιβατών, στην οποία εντάσσεται και ο προαστιακός), ΓΑΙΑΟΣΕ (εκμετάλλευση ακίνητης περιουσίας) και η ΕΡΓΟΣΕ (στην οποία έχουν ανατεθεί όλα τα σιδηροδρομικά έργα).

Ακόμα πιο πίσω, το 1993, τέθηκε σε εφαρμογή η Κοινοτική Οδηγία 91/440, η οποία προδιέγραψε ακριβώς τα όσα νομοθέτησαν εναλλάξ το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τα επόμενα χρόνια. Την είσοδο των ιδιωτών στον ΟΣΕ προανήγγειλε επί της ουσίας η άμεση τροποποίηση του ιδρυτικού νόμου του Οργανισμού το 1994 και η ίδρυση θυγατρικών εταιρειών, με την εισαγωγή «ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων» στη λειτουργία της τότε δημόσιας επιχείρησης. Σ' αυτά τα αναγκαία λιθαράκια που έστρωσε το ΠΑΣΟΚ πάτησε η κυβέρνηση για να καταθέσει το σχέδιό της την περασμένη εβδομάδα.

Οι αλλαγές στον ελληνικό σιδηρόδρομο θα ολοκληρωθούν στις αρχές του 2010, οπότε και προβλέπεται να τεθεί σε ισχύ η πλήρης απελευθέρωση των σιδηροδρομικών μεταφορών στην ΕΕ. Αλλη μια τρανταχτή απόδειξη για το ποια συμφέροντα προωθεί και εξυπηρετεί η ΕΕ του κεφαλαίου. Αλλά και για το πόσο υπόλογες απέναντι στην εργατική τάξη είναι δυνάμεις όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που εξωραΐζουν τη στρατηγική της ΕΕ και ύστερα κόπτονται δήθεν για τις συνέπειες που αυτές επιφέρουν στους εργαζόμενους και το λαό.