ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η επιστήμη της συκοφαντίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε επιστήμη έχει αναγάγει τη συκοφαντία και τον αντικομμουνισμό η «ΑΥΓΗ». Με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα στην Ικαρία και το θέμα της κατασκευής προβλήτας στον Εύδηλο, υπάρχει ρεπορτάζ στην κυριακάτικη «ΑΥΓΗ» με τίτλο: «Οταν το ΚΚΕ έρχεται στην εξουσία...» (αυτή φαίνεται πως είναι η μόνιμη αγωνία τους).

Σε όλο το πόνημα που σφύζει από ανακρίβειες (αναλυτικό ρεπορτάζ για την υπόθεση στη σελ. 15 του σημερινού «Ρ») γίνεται προσπάθεια να συκοφαντηθούν οι δήμαρχοι του νησιού που μαζί με τους κατοίκους, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις με μαζική συμμετοχή, αποφάσισαν να γίνει το έργο.

Εκτός όμως από αυτό, στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ υπάρχουν αναφορές που αποκαλύπτουν ποια είναι η πρεμούρα τους, όπως «... αυτοί οι τρεις τοπικοί άρχοντες πολιτεύονται, απολύτως ταυτισμένοι, προφανώς καθοδηγούμενοι από το κογκλάβιο του Περισσού». Επιπλέον, η «ΑΥΓΗ» εμφανίζεται να υποστηρίζει ότι πρέπει να παρέμβει το κράτος αφού το νησί ελέγχεται από κομμουνιστές! Λέει λοιπόν το πόνημα: «Επί της ουσίας και λόγω της παντελούς απουσίας του κράτους, το νησί ελέγχεται απολύτως από το ΚΚΕ». Τι να υποθέσουμε, ότι εάν κυβερνούσε ο ΣΥΝ θα είχαμε καμιά απόβαση στην Ικαρία για να αποκατασταθεί η τάξη; Ή μήπως πρέπει να θυμίσουμε στην «ΑΥΓΗ» και το ΣΥΝ ότι οι τρεις δήμαρχοι είναι εκλεγμένοι;

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΝ και η «ΑΥΓΗ» προσπαθούν να ρίξουν για μια φορά ακόμη αντι-ΚΚΕ λάσπη. Μόνο που δεν καταφέρνουν τίποτα άλλο από το να αποκαλυφθούν. Γιατί, καλές είναι οι δήθεν οικολογικές ανησυχίες αλλά αυτό που στην πραγματικότητα επιδιώκουν είναι η συκοφαντία, χωρίς να υπολογίζουν καν τις ανάγκες των κατοίκων της Ικαρίας που θέλουν να προχωρήσει το έργο.

Η «διαχείριση»...

Η διαχείριση του συστήματος είναι το απόγειο της πολιτικής του «ΣΥΡΙΖΑ», όπως διατυπώνεται με σειρά άρθρων στην προχτεσινή «Αυγή». Μέχρι εκεί λοιπόν φτάνουν οι «αριστερές» φιλοδοξίες του. Στην «αναδιανομή του εισοδήματος», την «ενίσχυση του δημόσιου τομέα» και τη «ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση ώστε να αποκατασταθεί η φορολογική δικαιοσύνη»... Αλήθεια, ενίσχυση ποιου δημόσιου τομέα υπονοούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτού του δημόσιου που χρόνια τώρα με τον ένα ή άλλο τρόπο υπηρετούσε τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών τρωκτικών του δημόσιου χρήματος; Και για ποια αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης μιλάνε; Υπήρξε άραγε ποτέ στη χώρα μας, έστω τις τελευταίες δεκαετίες; Φυσικά όχι. Ολα τα παραπάνω δε λέγονται τυχαία. Είναι ψάρεμα σε θολά νερά, για τα δήθεν καλά παλιά χρόνια της «Πασοκικής» διακυβέρνησης, που πρέπει να επανέλθουν, αλλά πλέον με νέο κοστούμι και καπέλο, αυτό του «ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ».

... και τα τερτίπια

Εκεί όμως που δυσκολεύονται να εξηγήσουν την τακτική τους, είναι στη συμπόρευσή τους σε συνδικαλιστικό επίπεδο με τις δυνάμεις του δικομματισμού, την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Γράφουν λοιπόν τα στελέχη του ΣΥΝ ότι «απαιτείται μια ισχυρή κοινωνική αντιπολίτευση (...) τα συνδικάτα θα μπορούσαν να έχουν ηγετικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια εφόσον εγκαταλείψουν τη συμβιβαστική και ηττοπαθή στάση για την οποία ευθύνονται οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ». Καλά, περιμένει - πιστεύει κάποιος σοβαρός άνθρωπος και μάλιστα συνδικαλιστής, ότι η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ θα αλλάξουν τη στρατηγική τους; Εάν η απάντηση είναι «όχι», τότε εννοείται ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη σε αυτές τις παρατάξεις και να πορευτούν ενάντια και στην πολιτική τους και στην πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Και όμως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ - και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ - για άλλη μια χρονιά πάνε να διαδηλώσουν μαζί με τις ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Να τους δώσουν, δηλαδή, για μια ακόμη φορά το πολυπόθητο άλλοθι, σαν καλά ΣΥΝαιτεράκια στο ξήλωμα των εργατικών δικαιωμάτων.

Νέο κρούσμα ποινικοποίησης

Η ποινικοποίηση μιας ακόμη εργατικής κινητοποίησης βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτή τη φορά από την εργοδοσία των Ελληνικών Πετρελαίων. Η διοίκηση του ομίλου - υπό τη διεύθυνση πλέον του επιχειρηματία Λάτση - σέρνει στα δικαστήρια το πανελλαδικό σωματείο ζητώντας με ασφαλιστικά μέτρα να κρίνει παράνομες και καταχρηστικές τις κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν χτες με 4ωρη στάση εργασίας και την αυριανή 24ωρη απεργία. Βασικό αίτημα του σωματείου να μην προχωρήσει η διοίκηση του ομίλου στην αλλαγή του ωραρίου εργασίας των υπαλλήλων των γραφείων, καθώς δημιουργούνται πολλά κοινωνικά προβλήματα στις οικογένειες των εργαζομένων. Η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων έγινε χτες και μέχρι αργά το βράδυ αναμενόταν η απόφαση του δικαστηρίου. Με δεδομένο το ιστορικό ανάλογων υποθέσεων, η Δικαιοσύνη καλείται για μια ακόμα φορά να παίξει επάξια το ρόλο της υπέρ του εργοδότη, αφού 9 στις 10 προσφυγές κρίνονται σε βάρος των εργαζομένων...

Ανατρέψτε την κυρίαρχη πολιτική

Οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, που όλο και περισσότερο υποφέρουν από τις συνέπειες της σκληρής ταξικής πολιτικής, την οποία με ταξική συνέπεια εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται στο στόχαστρο όχι μόνο αυτής της πολιτικής, αλλά και της προπαγάνδας που τη συνοδεύει. Αμεσος αλλά και απώτερος στόχος των κέντρων εξουσίας της πλουτοκρατίας είναι από τη μια η αύξηση των κερδών του κεφαλαίου και από την άλλη η εξασφάλιση για το παρόν αλλά και για το μέλλον, ότι αυτή η πολιτική θα γίνεται αποδεκτή από τα λαϊκά στρώματα και ότι δε θα μπουν σε διαδικασία αμφισβήτησης και ανατροπής της.

Καθημερινός λοιπόν και χωρίς ανάπαυλα, είναι ο βομβαρδισμός του λαού με νέα μέτρα, όπως η νέα φορολογική καταιγίδα, η κατεδάφιση των όποιων κατακτήσεων έχουν απομείνει στα εργασιακά και τα ασφαλιστικά δικαιώματα, η πλήρης εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας κλπ. Η πολιτική αυτή συνοδεύεται και από ένα πλέγμα προπαγάνδας με κύριο χαρακτηριστικό την πολιτική υποκρισία, τον αποπροσανατολισμό, βασικά εργαλεία εξαπάτησης του λαού.

Την ίδια ώρα δίνουν και παίρνουν σενάρια για τις πολιτικές εξελίξεις, που κοινός παρονομαστής τους είναι, όχι ασφαλώς η αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, που με κάθε ευκαιρία καταγράφεται από τα διάφορα «γκάλοπ», αλλά η διαχείρισή της και τελικά η χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων. Στα πλαίσια αυτά κινούνται οι διάφορες ψευδεπίγραφες «εναλλακτικές» λύσεις που φιγουράρουν το ΠΑΣΟΚ, όπως και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΠΑΣΟΚ, στιγματισμένο από την ανυποληψία της πολιτικής που επί τόσα χρόνια εφάρμοσε, επιβεβαιώνει αυτό που είναι και επί της ουσίας ταυτίζεται με την κυβερνητική πολιτική της ΝΔ. Ετσι υπερθεματίζει σε παροχές πτωχοκομείου για το λαό, κλείνοντας μαζί το μάτι στο κεφάλαιο. Υποστηρίζει τα κυβερνητικά μέτρα που ευνοούν την κερδοφορία του, όπως η σταδιακή μείωση της φορολογίας στα επίσημα κέρδη από 25% σε 20%. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βομβαρδίζει το λαό με διαχειριστικές αυταπάτες και επικεντρώνει στα περί «ανίκανης» κυβέρνησης, αφήνοντας στο απυρόβλητο τα ιερά και τα όσια του συστήματος προκειμένου να διεκδικήσει μια θέση στη διαχείρισή του. Στήνουν παγίδες εναλλαγής κομμάτων στην αστική διακυβέρνηση για να αντιμετωπιστούν οι κραδασμοί στο αστικό πολιτικό σύστημα προκειμένου να συνεχίζει να λειτουργεί απρόσκοπτα σε βάρος του λαού.

Η πορεία των πραγμάτων επιβεβαιώνει ότι τα χειρότερα έρχονται και ότι τα περιθώρια για αυταπάτες όλο και περισσότερο στενεύουν. Ο λαός πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του. Να αντιπαρατεθεί με την κυρίαρχη πολιτική, να χειραφετηθεί απ' αυτήν. Διαδικασία που μαζί με τη μαζική συμμετοχή στην ταξική πάλη θα επισφραγίζεται με τη διεύρυνση της επιρροής του ΚΚΕ. Η πρότασή του για λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική από την πλευρά των εργαζομένων εναλλακτική πρόταση. Οι λεγόμενες εναλλακτικές προτάσεις των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» είναι από τη σκοπιά της στρατηγικής της άρχουσας τάξης και δεν αφορούν τους εργαζόμενους.