Από παλαιότερη περιοδεία του Γ. Μαυρίκου στο Νοσοκομείο «Παπαγεωργίου»

«Οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο "Παπαγεωργίου" της Θεσσαλονίκης φοβούνται αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, με την πλήρη λειτουργία του ως ιδιωτικού κέντρου. Λόγω της ιδιαιτερότητας του νομικού καθεστώτος (ΝΠΙΔ και με κλινικές του ΕΣΥ), αναγκάζονται να διεκδικούν τα αυτονόητα, όπως για παράδειγμα το νέο Υπαλληλικό Κώδικα, καθώς οι εργασιακές σχέσεις τους διέπονται από διαφορετικά μέτρα και σταθμά.

Στα πλαίσια αυτά, προβληματισμό και ερωτήματα προκαλεί η σιωπηρή αποδοχή από πλευράς της κυβέρνησης της παράτασης της θητείας του προέδρου και του ΔΣ του Νοσοκομείου. Οι εργαζόμενοι ερμηνεύουν την καθυστέρηση στην αλλαγή των διοικητικών προσώπων ως μία προσπάθεια εύρεσης των κατάλληλων ατόμων, που θα προωθήσουν τη νέα πορεία του νοσοκομείου.

Παράλληλα, εδώ και δύο χρόνια καθυστερεί η υπογραφή του νέου οργανισμού του νοσοκομείου, βάσει του οποίου καθορίζεται η λειτουργία του νοσοκομείου και ο αριθμός του προσωπικού. Να σημειωθεί ότι ούτε ο ισχύων οργανισμός καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες για τη λειτουργία του (αυτή τη στιγμή λειτουργούν περίπου 800 κλίνες, ενώ ο οργανισμός προβλέπει κάλυψη των αναγκών 625 κλινών).

Αλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι η συνεχής και αθρόα φυγή των εργαζομένων, λόγω της ανασφάλειας που προκαλεί το ισχύον νομικό καθεστώς: Μόνο κατά το 2007 εγκατέλειψαν το νοσοκομείο περίπου 150 εργαζόμενοι, ενώ από την έναρξη λειτουργίας του νοσοκομείου ο αριθμός των παραιτηθέντων ξεπερνά τους πεντακόσιους. Οι κενές θέσεις δεν έχουν καλυφθεί, με αποτέλεσμα να προκαλούνται σοβαρά προβλήματα, λόγω της έλλειψης προσωπικού. Να σημειωθεί ότι σήμερα το προσωπικό αριθμεί 1.440 άτομα, ενώ στο παρελθόν έφτανε τις 2.500.

Τέλος, σημαντικό ζήτημα για τους εργαζόμενους αποτελεί η λειτουργία του βρεφονηπιακού σταθμού, η οποία διέπεται από ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με δυσβάσταχτο κόστος για τους εργαζόμενους, παρά τις δεσμεύσεις του προηγούμενου υπουργού Υγείας, Νικήτα Κακλαμάνη, για δημόσιο χαρακτήρα του σταθμού.

Η υπάρχουσα κατάσταση απορρέει από την πολιτική των κυβερνήσεων (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), οι οποίες προωθούν την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, παραδίδοντας και αυτόν τον τομέα στις επιχειρήσεις. Ωστόσο, η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να παρέχεται δωρεάν και ισότιμα προς όλους, αποκλειστικά από τον δημόσιο τομέα.

Για το λόγο αυτό ερωτώνται οι κ. υπουργοί τι μέτρα προτίθεται να λάβει η κυβέρνηση, προκειμένου:

• Να λειτουργεί το νοσοκομείο αποκλειστικά ως ΝΠΔΔ, με σύγχρονο κανονισμό λειτουργίας, ώστε να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες του ιδρύματος, με τις απαραίτητες προσλήψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό και την προμήθεια σύγχρονου εξοπλισμού, προς όφελος των ασθενών και των εργαζομένων.
• Να λειτουργεί ο βρεφονηπιακός σταθμός με δημόσιο χαρακτήρα».

Για τα σοβαρά προβλήματα ύδρευσης που ταλανίζουν τους κατοίκους χωριών της Αχαΐας κατέθεσαν δύο ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ στη Βουλή οι βουλευτές του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, Γιάννης Γκιόκας, Γιώργος Μαυρίκος και Λιάνα Κανέλλη.

Η πρώτη ΕΡΩΤΗΣΗ απευθύνεται προς τους υπουργούς Εσωτερικών και ΠΕΧΩΔΕ και αφορά τα προβλήματα ύδρευσης στο χωριό Χόβολη του Δήμου Παΐων Αχαΐας. Στην Ερώτησή τους, πιο συγκεκριμένα, οι κομμουνιστές βουλευτές σημειώνουν:

«Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, στην Πάτρα, σοβαρά προβλήματα με το νερό αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι στο χωριό Χόβολη του Δήμου Παΐων Αχαΐας. Παρά το ότι το χωριό περιβάλλεται από πηγές, 8 οικογένειες δεν έχουν νερό, ενώ στις υπόλοιπες η παροχή νερού δεν είναι επαρκής. Οι κάτοικοι επανειλημμένως έχουν παρέμβει στη Νομαρχία Αχαΐας για τη λύση του προβλήματος, που διαρκεί 8 χρόνια. Ο Δήμος Παΐων θα μπορούσε να κάνει έργο για να συνδεθεί με το δίκτυο υδροδότησης κάτι όμως που δεν έχει γίνει.

Το πρόβλημα του νερού στο χωριό Χόβολη αναδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης του νερού που δημιουργείται από την πολιτική εμπορευματοποίησης των πηγών και της διαχείρισης του νερού που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και υλοποιούν οι δήμαρχοι που στηρίζουν.

Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και αναγκαίο για τη ζωή και την υγεία του λαού. Πρέπει να παρέχεται δωρεάν από ενιαίο δημόσιο φορέα ύδρευσης και αποχέτευσης με ευθύνη του κράτους. Στα πλαίσια αυτά χρειάζεται έργα για την υδροδότηση όλων των περιοχών που το έχουν ανάγκη, για την άρδευση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, έργα συντήρησης του υπάρχοντος δικτύου, κάτι που χρειάζεται κεντρικά σχεδιασμένη παρέμβαση.

EPΩTΩNTAI οι κ.κ. υπουργοί τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να γίνουν άμεσα τα απαραίτητα έργα με ευθύνη του κράτους για την υδροδότηση του χωριού Χόβολη σύμφωνα με τις ανάγκες, χωρίς Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα και επιβάρυνση των κατοίκων της περιοχής».

Η δεύτερη ΕΡΩΤΗΣΗ απευθύνεται προς τους υπουργούς Εσωτερικών, ΠΕΧΩΔΕ και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και αφορά προβλήματα ύδρευσης χωριών του Δήμου Ερινεού Αχαΐας. Σ' αυτή την ερώτηση, πιο συγκεκριμένα, οι κομμουνιστές βουλευτές τονίζουν:

«Σοβαρό πρόβλημα με την ύδρευση αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του χωριού Αραβωνίτσα του Δήμου Ερινεού Αχαΐας. Παρά το ότι το χωριό βρίσκεται κοντά στις πηγές του ποταμού Φοίνικα, γίνεται διακοπή της παροχής νερού για πολλές ώρες κάθε μέρα. Η διακοπή της ύδρευσης έχει επιπτώσεις και στην άρδευση των αγροτικών καλλιεργειών που βρίσκονται στην περιοχή. Το χωριό υδρεύεται από τη διαδημοτική επιχείρηση ύδρευσης που έχουν συστήσει ο Δήμος Συμπολιτείας και ο Δήμος Ερινεού. Το δίκτυο παροχής έχει ζημιές. Ταυτόχρονα, ο Δήμαρχος Συμπολιτείας μείωσε την παροχή νερού στο χωριό από 15 σε 10 κυβικά την ώρα, παρά το ότι οι ανάγκες είναι αυξημένες. Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι κάτοικοι του χωριού Ζήρια, που ανήκει στον ίδιο δήμο.

Η απαράδεκτη κατάσταση που βιώνουν οι κάτοικοι της περιοχής αναδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης του νερού που δημιουργείται από την πολιτική εμπορευματοποίησης των πηγών και της διαχείρισης του νερού που εφαρμόζουν η ΕΕ, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και υλοποιούν οι δήμαρχοι που στηρίζουν. Την ίδια ώρα ο νομάρχης και η TEAK έχουν αποφασίσει τη δημιουργία ΧΥΤΑ πάνω στις πηγές του ποταμού Φοίνικα που υδρεύει το Δήμο Ερινεού και χωριά του Δήμου Συμπολιτείας. Στα πλαίσια του ΕΣΠΑ δε θεωρείται επιλέξιμη δαπάνη η κατασκευή των αναγκαίων έργων άρδευσης, ενώ προκρίνονται έργα στην περιοχή που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως ανεμογεννήτριες κ.ά. Οι διαδημοτικές επιχειρήσεις λειτουργούν με κριτήριο το κέρδος, με ανταποδοτικά τέλη και ακριβά τιμολόγια.

Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και αναγκαίο για τη ζωή και την υγεία του λαού. Πρέπει να παρέχεται δωρεάν από ενιαίο δημόσιο φορέα ύδρευσης και αποχέτευσης με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Στα πλαίσια αυτά χρειάζεται έργα για την υδροδότηση όλων των περιοχών που το έχουν ανάγκη, για την άρδευση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, έργα συντήρησης του υπάρχοντος δικτύου, κάτι που χρειάζεται κεντρικά σχεδιασμένη παρέμβαση. Το νερό δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα.

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ υπουργοί τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να γίνουν άμεσα τα απαραίτητα έργα, γεωτρήσεις, προστασία και αποκατάσταση υδροφόρου ορίζοντα, σύγχρονα δίκτυα, αρδευτικά έργα καθώς και φράγματα αποκλειστικά για ύδρευση και άρδευση, με ευθύνη του κράτους για την υδροδότηση των χωριών της περιοχής σύμφωνα με τις ανάγκες, χωρίς ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα) ή ιδιωτικές εταιρείες και επιβάρυνση των κατοίκων της περιοχής».