«Προφανώς και κάποιος έπρεπε να προσπαθήσει να απαντήσει στο άμεσο της κρίσης, προφανώς και έπρεπε να υπάρξει ένα σχέδιο σταθεροποίησης των χρηματαγορών. Ομως (...) θα περίμενε κανείς να δει ένα σχέδιο που θα έλεγε ότι το κράτος δίνει την εγγύησή του, αλλά έχει σαν στόχο κάτι να κερδίσει. Τι; Το δημόσιο έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος». Αυτά λέει ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας («Αθήνα 9,84») και δε θα σταθούμε στις αυταπάτες που σκορπίζει περί της δυνατότητας να περάσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο Δημόσιο, λες και άμα περάσει στο Δημόσιο θα λειτουργεί υπέρ του λαού, ούτε στο ζήτημα ποιο Δημόσιο και υπέρ ποιου αυτό λειτουργεί. Θα σταθούμε στο πόσο φτηνά ξεπουλάει τον ιδρώτα των λαών, με τον οποίο θα πληρωθούν τα σχέδια «σταθεροποίησης των χρηματαγορών», η «ανανεωτική αριστερά». Να πληρώσουν, λοιπόν, οι λαοί, αρκεί το Δημόσιο να πάρει τον έλεγχο όχι συνολικά του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά, όπως ο ίδιος είχε πει την περασμένη Κυριακή σε συνέντευξη Τύπου, μίας - δύο τραπεζών που «θα οδηγούν τον ανταγωνισμό προς όφελος του δημοσίου»!

Συνεχίζοντας στην ίδια συνέντευξη είπε: «Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη και ιστορική συγκυρία. Θα περίμενε κανείς λοιπόν από την ευρύτερη Αριστερά να δώσει απαντήσεις προοπτικής». Γιατί δεν τις δίνει; Εδώ ο Αλ. Τσίπρας έδωσε τα ρέστα του. Εγκάλεσε τα άλλα κόμματα γιατί έχουν ...πρόγραμμα, φυσικά και το ΚΚΕ για «το πρόγραμμά του για τον σοσιαλισμό», εν αντιθέσει με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει και επεξεργάζεται, «θεωρώντας ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να απαντήσουμε στη σημερινή συγκυρία. Διότι θα μπορούσαμε κι εμείς να έχουμε την αυτάρκεια ότι έχουμε κάνει αναλύσεις».

Πράγματι, πώς να νιώσουν αυτάρκεις με τις αναλύσεις τους, όταν αυτές δεν έπιαναν την ουσία του ζητήματος που μόλις τώρα την ανακάλυψαν, όπως ακριβώς την περιέγραψε ο Αλ. Τσίπρας: «Η ευρωπαϊκή Αριστερά κάνει μια προσπάθεια τουλάχιστον να ανοίξει ζητήματα που ακόμα δεν έχουν αγγίξει οι κυρίαρχες δυνάμεις, δηλαδή προσπαθήσαμε να θέσουμε το πρόβλημα εκεί που κατά τη γνώμη μου είναι η ουσία, δηλαδή ποιος έχει τη διεύθυνση της οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη: Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή οι κυβερνήσεις; Αυτό είναι πολύ σημαντικό ζήτημα»! Και ποιανού είναι η Τράπεζα, ποιανού οι κυβερνήσεις; Δεν είναι του κεφαλαίου; Αλλά, είπαμε, οπορτουνιστές είναι, αυταπάτες σπέρνουν όταν μιλούν για διαχωρισμό της πολιτικής από την οικονομία, σε τελευταία ανάλυση από την καπιταλιστική ιδιοκτησία που κλέβει τον πλούτο απ' αυτούς που τον παράγουν, γιατί δεν είναι αντίθετοι με την ύπαρξή της. Γι' αυτό παραπλανούν φωνασκούντες να επανέλθει η πολιτική, το κράτος, οι κυβερνήσεις στην οικονομία. Που τη θέλουν λίγο «χριστιανική», λίγο «ηθική», άντε και «ανθρώπινη». Τραγέλαφος δηλαδή.

Κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει.

«Και βέβαια έχουμε υποβάλει την πρότασή μας στο υπουργείο Ανάπτυξης, αφού μας ζητήθηκε», είπε ο πρόεδρος του Συνδέσμου των ιδιοκτητών πολυκαταστημάτων, αναφερόμενος στην αξίωσή τους να λειτουργούν τα καταστήματα οκτώ Κυριακές το χρόνο. Προφανώς, θα είχε τους λόγους του για να «προδώσει» ότι στην πραγματικότητα η κυβέρνηση προσανατολίζεται στο κλείσιμο της υπόθεσης σχετικά με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που χρόνια τώρα μεθοδεύεται συστηματικά από κυβερνώντες και μεγαλοκαταστηματάρχες. Για τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη σε βάρος τους ισοδυναμούν με χαριστικό πλήγμα για τις εργασιακές σχέσεις και το δικαίωμα στη δουλειά. Οσοι έχουν κατά νου ότι αυτά τα σχέδια θα πέσουν στα μαλακά, πλανώνται πλάνην οικτράν. Θα βρουν μπροστά τους όλους εκείνους, που προσπαθούν να τους μετατρέψουν σε θύματα στο βωμό των κερδών τους.