Ανθρωπο τον άνθρωπο, έτος το έτος, εργαστήριο το εργαστήριο, οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της ΠΚΣ στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ όλης της χώρας παλεύουν για τη μαζική συμμετοχή των φοιτητών και σπουδαστών στις μεθαυριανές κινητοποιήσεις.

Οπως όλες τις προηγούμενες μέρες πάλευαν να γίνουν γενικές συνελεύσεις, να ενεργοποιηθούν οι σύλλογοι και να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις, έτσι και τώρα, δυο μέρες πριν την απεργία, ξεσηκώνονται και καλούν «προσωποποιημένα» κάθε φοιτητή και σπουδαστή: Στις 21 Οκτώβρη έχει απεργία και η θέση σου είναι εκεί! Δίπλα στους εργάτες, γιατί εργάτης θα 'σαι αύριο κι εσύ. Γιατί το δικαίωμα του φοιτητή στη δουλειά χτυπιέται βάναυσα από σήμερα, όσο και αν διαφημίζει παραπειστικά η κυβέρνηση ότι κατοχυρώνει «επαγγελματικά δικαιώματα». Στην πραγματικότητα τσακίζει τα όποια εργασιακά δικαιώματα και απλά, με τα διατάγματά της περιγράφει «φιλολογικά» πού μπορεί να δουλέψει ο κάθε απόφοιτος... Τσακίζει παράλληλα και τις σπουδές. Γιατί βάζει τις εταιρείες να αποφασίζουν τι θα μαθαίνει ο φοιτητής, να ελέγχουν και να παραγγέλνουν όλη τη δραστηριότητα των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης. Καταργεί κιόλας κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, γιατί σπρώχνει τα ιδρύματα να λειτουργήσουν με κερδοσκοπικά κριτήρια, ενώ σταδιακά επιβάλλει στους φοιτητές να πληρώνουν για κάθε τους βήμα μέσα στις σχολές.

Απέναντι σ' αυτή την οξυμένη κατάσταση είναι επιβεβλημένο να αναπτυχθούν αγώνες. Ποιοι αγώνες όμως; Ενα πλαίσιο που θα διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας στην ανώτατη εκπαίδευση, δεν μπορεί να αφήνει περιθώρια να υιοθετούνται τα αιτήματά του από την εκάστοτε κυβέρνηση ή να αξιοποιούνται από τις δυνάμεις εκείνες που θέλουν να «περάσει από το παράθυρο» η ίδια πολιτική. Γιατί το Πανεπιστήμιο που έχει σήμερα ανάγκη ο λαός και η νεολαία δεν μπορεί να υπάρξει μέσα σ' αυτό το κοινωνικοοικονομικό σύστημα που ζούμε. Αυτό το σύστημα αναπτύσσει την επιστήμη και τους επιστήμονες μόνο στο βαθμό που θα ανταποκρίνονται στην αύξηση των κερδών της πλουτοκρατίας.

«Λυτοί και δεμένοι» όμως, μέσα στις σχολές, δίνουν τη δική τους μάχη προκειμένου να μην κατανοήσουν οι φοιτητές και σπουδαστές ακριβώς αυτή την αλήθεια. Εκεί στοχεύουν και οι αντικομμουνιστικές επιθέσεις των τελευταίων ημερών σε γενικές συνελεύσεις συλλόγων (ΑΣΟΕΕ και Νομική Αθήνας). Γιατί μόνο το ΚΚΕ καλεί σε ανατροπή αυτού του συστήματος και μόνο οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της ΠΚΣ μέσα στις σχολές παλεύουν για ένα φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα που θα συγκρούεται με τέτοιους όρους με την κυβερνητική πολιτική.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της ΠΚΣ μιλούν μέσα στις σχολές ξεκάθαρα για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στα ΑΕΙ, κάθε ιδιωτικής πηγής χρηματοδότησης, κάθε προσπάθειας ιδιωτικοποίησης κομματιών της εκπαίδευσης (και φυσικά κατάργηση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων σε όλες τις βαθμίδες) ή ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των... κατ' όνομα πια δημόσιων ιδρυμάτων.

Μόνο οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της ΠΚΣ μέσα στις σχολές μιλούν ενάντια στην προσπάθεια υποβάθμισης της γνώσης, ενάντια στις ψευτοκαταρτίσεις, τις «δεξιότητες» που υπαγορεύει η αγορά και το διά βίου κυνήγι τους.

Μόνο αυτές οι δυνάμεις κάνουν σύνθημά τους το «καμιά θυσία για την πλουτοκρατία», όχι μόνο τώρα μπροστά στην οικονομική κρίση, αλλά διαχρονικά λένε καμιά θυσία για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου, για τους στόχους δηλαδή της συνθήκης της Λισαβόνας και της Μπολόνια, που με βάση αυτούς διαμορφώθηκαν οι πρόσφατοι νόμοι στην ανώτατη εκπαίδευση.

Το ερώτημα τελικά είναι: Τι θα υπηρετεί η ανώτατη εκπαίδευση; Την αγορά και τις αναπτυξιακές ανάγκες του κεφαλαίου, την αγορά με έλεγχο του κράτους ...ή τις ανάγκες του λαού;

Απαντώντας σ' αυτό το ερώτημα, γίνεται κατανοητό ότι αγώνες με συνέχεια και προοπτική, αγώνες που μπορεί να έχουν αποτέλεσμα μπορεί να κάνει ένα κίνημα τέτοιο που θα αντιπαρατίθεται συνολικά στην πολιτική ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, θα αντιπαρατίθεται στην πολιτική του κεφαλαίου, θα συναντιέται με εκείνες τις ταξικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα που θέτουν τους ίδιους στόχους.