Σε σεληνιακό τοπίο κινδυνεύει να μετατραπεί ολόκληρη η πανέμορφη περιοχή της Γκιώνας από την ασύδοτη δραστηριότητα των μεταλλευτικών επιχειρήσεων (ΕΛ-ΜΙΝ, Αφοί Ηλιόπουλοι, Σκαλιστήρης κ.ά.), που επί 40 χρόνια αποψιλώνουν τα δάση και τραυματίζουν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, με τις ευλογίες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Καθημερινά καταστρέφονται τεράστιες εκτάσεις, με επιφανειακές και υπόγειες εξορύξεις, διανοίξεις δρόμων προσπέλασης, αλλά και την εναπόθεση μπαζών που καταπλακώνουν όχι μόνο τη βλάστηση, αλλά και τα μικρά και μεγάλα έλατα σε μεγάλη έκταση του κρημνώδους εδάφους.

Ηδη, έχει καταστραφεί ένα πολύ μεγάλο μέρος των περιοχών που εντάσσονται στο δίκτυο προστασίας «ΝΑΤΟΥΡΑ», ενώ κινδυνεύουν άμεσα και δυο χωριά τόσο από τα μπάζα των λατομείων, όσο και από τα φουρνέλα, αφού τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Ανάπτυξης εξακολουθούν να εκδίδουν άδειες για να συνεχιστεί η καταστροφή.

Η αστείρευτη βουλιμία των ιδιοκτητών των μεταλλευτικών επιχειρήσεων τούς εμποδίζει να παίρνουν τα οποιαδήποτε μέτρα προστασίας, ενώ, παράλληλα, η υποτιθέμενη αποκατάσταση του περιβάλλοντος που θα έκαναν απέτυχε παταγωδώς, αφού, αν και έχουν περάσει δεκαετίες από το κλείσιμο στοών και μεταλλείων, η περιοχή εξακολουθεί να μοιάζει με κρανίου τόπο. Ανύπαρκτη, βέβαια, είναι και η μέριμνα προστασίας για τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα τα δυστυχήματα να βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη, με αποκορύφωμα το θάνατο ενός εργάτη από έκρηξη πριν από δυο περίπου μήνες στα μεταλλεία της ΕΛ-ΜΙΝ.

«Το ποτήρι έχει πλέον ξεχειλίσει», δηλώνουν οι κάτοικοι της περιοχής, καθώς οι εξορύξεις - υπόγειες και επιφανειακές - έχουν επεκταθεί στη βόρεια πλευρά της οροσειράς της Γκιώνας, τη μόνη ελατοσκεπή, ενώ γίνεται προσπάθεια να ανοιχτούν στοές ακόμη και μέσα στον εθνικό δρυμό της Οίτης.

Οι κάτοικοι της περιοχής, σε συγκέντρωση που πραγματοποίησαν στο χωριό Καλοσκοπή την Κυριακή 12 Οκτώβρη, ζήτησαν να σταματήσουν οι εξορύξεις και να παρθούν μέτρα για την αποκατάσταση του πληγωμένου τοπίου. Παράλληλα, όρισαν νέα συνάντηση στις 14 Δεκέμβρη στο χωριό Αποστολιά.

Επισήμαναν, μάλιστα, και μια πτυχή που αφορά και όλους τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου Αττικής: Η απόφραξη των φυσικών αγωγών νερού από τις εξορύξεις προς τις υπόγειες κοιλότητες της γης, τους φυσικούς ταμιευτήρες στα ασβεστολιθικά πετρώματα της Γκιώνας, θα ανακόψει την τροφοδοσία της λίμνης του Μόρνου, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού, αλλά και της Υλίκης και Παραλίμνης που τροφοδοτούνται με τα νερά του βουνού. Δεν είναι, λοιπόν, απίθανο η καταστροφή αυτή να τροφοδοτήσει και φαινόμενα λειψυδρίας.

«Συμπαραστεκόμαστε ολόψυχα στον αγώνα των κατοίκων της περιοχής, γιατί η φύση βιάζεται και οι εργαζόμενοι που ζουν σ' αυτήν την περιοχή, όπως και οι οικογένειές τους, δε θέλουν να έχουν ένα τραυματισμένο περιβάλλον», τονίζει στον «Ρ» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας Γιώργος Ιωσηφίδης. Οπως επισημαίνει, «οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παραχώρησαν ολόκληρες εκτάσεις για εκμετάλλευση στις μεταλλευτικές εταιρείες - πολλές φορές εν κρυπτώ - ενώ οι εκπρόσωποί τους στα νομαρχιακά και δημοτικά συμβούλια έδωσαν και την ψυχή τους μαζί με τον τόπο, προκειμένου να εξασφαλίσουν την πολιτική στήριξη από αυτές». «Η υπερεντατικοποίηση της δουλειάς, τα θανατηφόρα "ατυχήματα", με πιο πρόσφατο αυτό της ΕΛ-ΜΙΝ, είναι το τίμημα που πληρώνουν οι εργαζόμενοι σ' αυτές τις επιχειρήσεις και συνολικά οι κάτοικοι της Φωκίδας», καταλήγει ο Γ. Ιωσηφίδης.