Οπότε εξεγέρθηκε, αφού και ο ίδιος και η κυβέρνηση της ΝΔ συνολικά κάνουν τα πάντα για τις ...ΑΠΕ. Ξεκαθάρισε πρώτα απ' όλα ότι δεν υπάρχει καμία διαφωνία με τους στόχους ανάπτυξης των ΑΠΕ που έχει θέσει η ΕΕ. Αυτό είναι σωστό, αφού κι αυτή η κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, δεν αμφισβητούν κανέναν στόχο της ΕΕ.
Επιπρόσθετα: Η κυβέρνησή του απελευθέρωσε την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε να μπορεί ο καθένας να ιδρύει εταιρείες εκμετάλλευσης και των ΑΠΕ και των υπόλοιπων μορφών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Υπερδιπλασίασε την τιμή αγοράς της ενέργειας από τις ΑΠΕ προς το σύστημα. Και το ακριβότερο πετρέλαιο να καίγαμε πάλι ...φτηνότερα θα μας ερχόταν. Εκανε επίσης ό,τι μπορούσε με τα χωροταξικά σχέδια, για να μπορούν να βολεύονται εύκολα οι ανεμογεννήτριες ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές. Κανόνισαν τη «μερίδα του λέοντος» να την αποσπάσουν οι πολυεθνικές της ενέργειας που έχουν μετατραπεί σε χρυσωρυχεία. Και έπεται συνέχεια...
Λίγα είναι όλα αυτά υπέρ των... Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας;
Τις προηγούμενες μέρες στο κέντρο υποδοχής μεταναστών στη Λέσβο 200 μετανάστες δηλητηριάστηκαν. Οπως κατήγγειλε η Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία, οι μετανάστες σιτίζονται με μερίδες πείνας, με κατεψυγμένες και παστεριωμένες τροφές. Σα να μην έφτανε αυτό, 800 άνθρωποι, στεγάζονται σ' ένα χώρο για 250! Απ' τα πρώτα στοιχεία της νομαρχίας δεν προέκυψαν προβλήματα στη διατροφή και αναζητήθηκε η «ευθύνη» στο νερό. Απ' όπου και να προέκυψε το πρόβλημα, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα «ατύχημα». Στις συνθήκες που ζούνε, είναι «θαύμα», που δεν έχουν συμβεί χειρότερα. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε το μαρτύριό τους επαναλαμβάνοντας δύο στοιχεία: 800 άτομα ζούνε σε εγκαταστάσεις για 250 άτομα και τρώνε παστεριωμένες και κατεψυγμένες τροφές. Τι άλλο να πει κανείς;
Για «Βδομάδα των Παθών» μας λένε, για «Γολγοθά», για «δύσκολες ώρες», για «εσωκομματική κρίση» και τόσα άλλα.
Αν, δηλαδή, ξεχαστεί κανείς για λίγο, μπορεί και να τους ...λυπηθεί τους κυβερνώντες για όλα όσα τραβάνε.
Ιδίως αυτόν τον ...αγαθό πρωθυπουργό, που περιστοιχίζεται από τόσους πολλούς «πονηρούς» και δεν ξέρει τι κάνουν πίσω από την πλάτη του.
Μόνο που - για να μην τρελαθούμε - καλό είναι να βάλουμε λίγο τα πράγματα σε τάξη.
Κατ' αρχήν οι κυβερνώντες απλά πληρώνουν το ότι ...τους πιάσανε (για μια ακόμη φορά) να κλέβουν το δημόσιο πλούτο.
Βλέπετε, άλλες φορές το κάνουν νόμιμα (π.χ., ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, ξεπούλημα των λιμανιών κ.λπ.) και άλλες φαίνεται παράνομα, με βάση τους δικούς τους νόμους.
Στην τελευταία εκδοχή του πράγματος έχουμε ...σκάνδαλο (εκεί είναι που θυμάται να «ξεσπαθώσει» και το ΠΑΣΟΚ).
Στην πρώτη έχουμε απλά ...μια «πολιτική επιλογή» και «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας».
Οσο για τον περίφημο εσωκομματικό τους τσακωμό, μην πιστέψει κανείς ότι γίνεται για το ...συμφέρον της χώρας.
Ολοι (από «αντάρτες» μέχρι ...«εξεγερμένους» της κομματικής βάσης) για τα συμφέροντα και τα ρουσφέτια τους γκρινιάζουν.
Εν ολίγοις, το «θέατρο του παραλόγου» έχει για τα καλά στηθεί και, πιστέψτε μας, θα κρατήσει περισσότερο από μία βδομάδα.
Οσο για τους πραγματικούς παθόντες (δηλαδή μισθωτούς, συνταξιούχους και μικροεπαγγελματίες), αυτοί μπορούν για την ώρα να κάνουν στην άκρη.
Μπορεί κάθε βδομάδα τους να είναι δύσκολη και πραγματικός «Γολγοθάς», όμως τώρα άπαντες ασχολούνται με την ...υψηλή πολιτική. Εκεί που τα δικά τους προβλήματα δε χωράνε.
Δύο συνεντεύξεις έδωσε το Σάββατο σε εφημερίδες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Τσίπρας. Μια σύνθεσή τους: Ερωτάται στα «ΝΕΑ» με ποια ιστορική προσωπικότητά ταυτίζεται περισσότερο. «Αυτή την περίοδο με την Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ελεγε σοφά πράγματα εναντίον όλων των μορφών εξουσίας». Στο δε «ΒΗΜΑ» θυμήθηκε να μνημονεύσει και μια ρήση του «προέδρου Μάο». Στην ερώτηση («ΝΕΑ») ποια ταινία τον σημάδεψε, αναφέρεται στην αντικομμουνιστική «Ζωές των άλλων». Ο ίδιος και οι συν αυτώ δεν είναι έτσι, αφήνει να εννοηθεί. Στα «ΝΕΑ» παρουσιάζει και μια άλλη εικόνα. «Τι απεχθάνεστε περισσότερο από όλα», ερωτάται για να απαντήσει: «Τις πολύωρες συνεδριάσεις των κομματικών οργάνων και τις συνεννοήσεις στους διαδρόμους, πριν από τις συνεδριάσεις». Περιγράφει δε ως το μεγαλύτερο φόβο του «μη μου πέσει η Κουμουνδούρου στο κεφάλι!». Οταν πια του επισημαίνεται από το «ΒΗΜΑ» πως, ενώ όλα όσα καταγγέλλει ο ΣΥΝ, «πατάνε στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ψήφισε ο ΣΥΝ, δεν έχετε έως σήμερα, με επίσημη απόφαση, καταδικάσει τη Συνθήκη, δεν έχετε πει ότι κάνατε λάθος - αν πιστεύετε ότι κάνατε λάθος... Γιατί;», εκεί δε βρίσκει να πει ούτε μία λέξη για το Μάαστριχτ. Ισως επειδή, όπως απάντησε στην ερώτηση («ΝΕΑ»), «σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;», οι περιπτώσεις του είναι «αρκετές. Τα κατά συνθήκην ψεύδη δε μου προκαλούν ενοχές».