ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 3 Δεκέμβρη 2008
Σελ. /32
Απιαστο όνειρο η στέγη

Γρηγοριάδης Κώστας

Απιαστο όνειρο είναι για τον Ελληνα εργαζόμενο, αγρότη και συνταξιούχο να «βάλει ένα δικό του κεραμίδι» στο κεφάλι του, δηλαδή να αποκτήσει δικό του σπίτι.

Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, το 90%, όσων έχουν εισόδημα μέχρι 500 ευρώ το μήνα, το 84,1% όσων το εισόδημα κυμαίνεται από 500 έως 1.000 ευρώ και το 82,1% όσων έχουν εισόδημα από 1.000 έως 2.000 ευρώ το μήνα, δηλώνουν ότι δεν μπορούν ούτε θα ρισκάρουν να αγοράσουν σπίτι τα επόμενα δύο χρόνια. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όσους έχουν εισόδημα από 500 έως 1.000 ευρώ το μήνα, τους ...τρομοκρατεί και μόνο η ιδέα να πάρουν δάνειο για την αγορά σπιτιού.

Και πώς να τολμήσουν και να σκεφτούν οι εργαζόμενοι να βάλουν το «κεφάλι τους στον ντορβά» για να αγοράσουν σπίτι, όταν η κυβερνητική πολιτική και οι συλλογικές συμβάσεις που υπογράφει η ηγεσία της ΓΣΕΕ για αυξήσεις μικρότερες του 1 ευρώ, τους έχουν αναγκάσει να δυσκολεύονται να αγοράσουν ακόμη και τα αγαθά πρώτης ανάγκης για να ζήσουν;

Και βέβαια, εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καμία μέριμνα για τη λαϊκή κατοικία δεν έχουν πάρει, αφήνοντας την υπόθεση να τη διαχειρίζεται αποκλειστικά η «ελεύθερη αγορά» των μεγαλοεργολάβων και των τραπεζών...

Αποκτήνωση...

Με αφορμή τις μεγάλες εκπτώσεις που γίνονται παραδοσιακά αυτήν την εποχή στις ΗΠΑ, πολύ δε περισσότερο εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, η κατάσταση μπορεί να φτάσει στα άκρα. Στη μητρόπολη του καπιταλισμού για την αγορά ακόμη και ενός παιχνιδιού μπορεί να συμβεί και φονικό. Οπως αυτό που συνέβη πριν μερικές μέρες σε ένα κατάστημα της αλυσίδας καταστημάτων «Toys R Us) στην Καλιφόρνια, όπου δύο πελάτες σε διένεξή τους τράβηξαν όπλο και πυροβολήθηκαν. Ακόμα πιο άδοξο θάνατο βρήκε ο άτυχος 34χρονος υπάλληλος ασφαλείας που κυριολεκτικά ποδοπατήθηκε από πλήθος ανυπόμονων πελατών, που προσπαθούσαν να μπουν σε κατάστημα της αλυσίδας «Wal - Mart». Η αποκτήνωση του ανθρώπου, ως άλλη μια πλευρά της κρίσης του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, έρχεται δυστυχώς στο προσκήνιο.

Επίπλαστες... γαλαντομίες

Τη μείωση των χρεώσεών τους από την Πρωτοχρονιά ανακοίνωσαν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας «COSMOTE» και «VODAFONE», προαναγγέλλοντας, μάλιστα με πανομοιότυπες ανακοινώσεις, ότι από την αλλαγή αυτή οι συνδρομητές θα ωφεληθούν κατά 20,7%.

Στην ουσία, βέβαια, η ...γαλαντομία των εταιρειών είναι επίπλαστη, αφού οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κοστίζουν πανάκριβα στους συνδρομητές. Ετσι, αφού οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας θησαυρίζουν επί χρόνια καταληστεύοντας τους συνδρομητές, κάπου κάπου υποχρεώνονται να προχωρούν και σε ορισμένες μηδαμινές μειώσεις για «τα μάτια του κόσμου». Και, φυσικά, τα μονοπώλια στο «χρυσοφόρο» κλάδο της κινητής τηλεφωνίας δεν αποφασίζουν τις όποιες μειώσεις για να ωφελήσουν τους συνδρομητές, όπως ανειλικρινώς ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι τους. Ουδόλως νοιάζονται οι επιχειρηματίες για τους «καταναλωτές», αφού μοναδικό μέλημά τους είναι η αύξηση της κερδοφορίας της επιχείρησής τους. Απλά, κάθε απόφαση που αφορά σε μειώσεις τιμολογίων εντάσσεται στον «επιχειρηματικό πόλεμο», που αποσκοπεί στην προσέλκυση πελατών και τη γιγάντωση των κερδών.

Η ΚΕΔΚΕ και οι φόροι

Την πρότασή της να αποκτήσουν οι δήμοι φορολογική εξουσία επανέλαβε η ΚΕΔΚΕ, στο ετήσιο συνέδριό της που ολοκληρώθηκε την προηγούμενη βδομάδα. Στο όνομα μάλιστα της δημοσιονομικής αυτοτέλειας των δήμων, η ΚΕΔΚΕ επαναφέρει το αίτημα η κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν σήμερα οι ΟΤΑ να μετεξελιχθεί σε «επιχορήγηση εξισορρόπησης» προς αυτούς που έχουν περιορισμένες δημοσιονομικές δυνατότητες... Δηλαδή, προς αυτούς τους δήμους που δεν μπορούν να μαζέψουν αρκετά από τους φόρους για να λειτουργήσουν.

Η κατεύθυνση είναι προφανής, να απαλλαγεί το κράτος από το κόστος κάλυψης δαπανών και αυτό με τη σειρά του να μεταφερθεί στους εργαζόμενους. Αλλωστε, σε απόλυτη σύμπνοια, οι ηγεσίες της ΚΕΔΚΕ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) και οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις επέβαλαν ένα καθεστώς περιορισμένης κρατικής χρηματοδότησης προς τους δήμους, δημιούργησαν το θεσμικό πλαίσιο για τη δυνατότητα συνεργασίας με το ιδιωτικό κεφάλαιο και ξεπουλήματος σε αυτό, έργων και υπηρεσιών, προώθησαν κοινωνικά προγράμματα με ημερομηνία λήξης, συναίνεσαν στη μερική απασχόληση και τις συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα.


Υποκρισία και αγοραπωλησίες δημόσιας περιουσίας...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ όλοι τους ...άσχετοι. Για τα περίφημα «πολιτικά πρόσωπα» λέμε που κλήθηκαν να καταθέσουν στην εξεταστική για το Βατοπέδι. Είτε από τη ΝΔ είτε από το ΠΑΣΟΚ.

Ο ένας ήταν αναρμόδιος. Ο δεύτερος υπέγραψε απλά κάτι γνωμοδοτήσεις που του φέρανε. Ο τρίτος δε θυμάται καλά. Ο τέταρτος ήθελε απλά να μετακομίσει το υπουργείο του. Ο πέμπτος περαστικός ήταν, είδε φως και μπήκε.

Πέτυχαν το φαινομενικά ακατόρθωτο. Να είναι σε αυτή την εξεταστική λιγότερο χρήσιμοι και από τους δημοσιογράφους που κατέθεσαν.

Αφησαν ο καθένας την ...μπηχτή του, όμως γενικώς το νόημα είναι ότι κακώς ενοχλήθηκαν για το θέμα.

Ο κόσμος τώρα που ακούει πού μπορεί άραγε να καταλήξει; Μάλλον στο ότι η παραχώρηση της Βιστωνίδας και η ανταλλαγή με το ολυμπιακό ακίνητο έγινε από τον ...«αυτόματο πιλότο».

Ηταν κάτι κατώτεροι υπάλληλοι που κάνανε τα δικά τους, κυκλοφορούσαν και οι καλόγεροι από γραφείο σε γραφείο (κατά προτίμηση υπουργικό) και μέσα στο όλο χαμό ...πάνε τα οικόπεδα.

Τέτοια σαφήνεια και τόσο ...άπλετο φως στην υπόθεση. Οπως άλλωστε μας είχαν υποσχεθεί.

Σε ένα σημείο πάντως μπορούμε να δούμε κάποια αλήθεια. Στο ότι υπάρχει ένας ...«αυτοματισμός» στην όλη υπόθεση.

Μόνο που δεν είναι ...γενικός και αόριστος. Εχει συγκεκριμένο όνομα: Αγοραπωλησίες γης περιουσίας του ελληνικού λαού. Αυτός, δηλαδή, ο «αυτοματισμός» που υπηρέτησαν με τον καλύτερο τρόπο και οι «μπλε» και οι «πράσινοι».

Και κάθε άλλο παρά έχει σταματήσει να λειτουργεί. Το πόσες εκτάσεις που ανήκουν σε μονές αλλάζουν χέρια τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, καλύτερα να μην το συζητάμε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενοχοι για το 65ωρο

Στις 16 και 17 του Δεκέμβρη, στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μπαίνει σε συζήτηση και ψηφοφορία η «Εκθεση Σέρκας». Πρόκειται για την έκθεση, που στόχο έχει να εξωραΐσει την οδηγία που διαμόρφωσαν οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ και η Κομισιόν για την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Η Εκθεση έχει ήδη υπερψηφιστεί στις 5 του Νοέμβρη στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τη θετική μάλιστα ψήφο όλων των ελληνικών κομμάτων, εκτός από του ΚΚΕ. Τι ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ;

Δέχτηκαν να συνεχίσει να υπάρχει η λεγόμενη «ρήτρα αυτοεξαίρεσης» από το 48ωρο, δίνοντας στο κεφάλαιο μια τριετία ακόμα για να ξεζουμίζει με 65ωρα τους εργάτες και παράλληλα να συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις για καθολική και άνευ όρων ισχύ της ρήτρας. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι οπορτουνιστές πανηγυρίζουν μάλιστα, επειδή πέτυχαν περιορισμούς στην εφαρμογή του 65ωρου. Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Το κεφάλαιο παίρνει αυτό που θέλει, τη νομιμοποίηση, δηλαδή, του 65ωρου και την ίδια ώρα οι πολιτικοί εκφραστές του αναλαμβάνουν να εξωραΐσουν, να κάνουν περισσότερο εύπευτη τη βαθιά αντεργατική στρατηγική του, όπως αυτή εκφράζεται και στο ζήτημα της οργάνωσης του χρόνου εργασίας.

Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν μια έκθεση που νομιμοποιεί το σπάσιμο του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό». Θριαμβολογούν μάλιστα ότι πέτυχαν μια διατύπωση τέτοια που μπορεί να διασφαλίσει ότι και οι δύο αυτές περίοδοι θα μετριούνται σαν εργάσιμος χρόνος. Είναι προκλητικοί. Από τη μια νομιμοποιούν το σπάσιμο του χρόνου εργασίας, γυρνώντας την εργατική τάξη αιώνες πίσω και την ίδια ώρα καλλιεργούν την αυταπάτη ότι το κεφάλαιο πρόκειται ποτέ να παραιτηθεί από το να χαρακτηρίσει τον «ανενεργό» χρόνο σαν μη εργάσιμο και να μην τον πληρώνει.

Ακόμα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζοντας την «Εκθεση Σέρκας», δέχτηκαν την επέκταση της περιόδου αναφοράς της διευθέτησης στους 12 μήνες, δίνοντας τη δυνατότητα στο κεφάλαιο για μεγαλύτερο χρόνο να κερδίζει από την εναλλαγή περιόδων εργασιακής υπεραπασχόλησης και υποαπασχόλησης. Ολα τα παραπάνω θα βρεθούν στο κέντρο της συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε δέκα μέρες. Κάθε πολιτική δύναμη είναι υπόλογη απέναντι στους εργαζόμενους και κρίνεται από τη θέση και την ψήφο της. Κάθε κόμμα έχει δώσει σημεία γραφής για το πώς αντιλαμβάνεται τα εργατικά συμφέροντα και πώς παλεύει για την υπεράσπιση και τη διεύρυνσή τους.

Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάζει τους εργαζόμενους στα μάτια και να λέει πως κανένα αντεργατικό νομοθέτημα δε νομιμοποιήθηκε με τη δική του ψήφο, σε οποιοδήποτε πόστο κι αν εμπιστεύτηκαν οι εργαζόμενοι τους κομμουνιστές. Το αντίθετο, μάλιστα. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Η στρατηγική εναντίωση του ΚΚΕ στην πολιτική του ευρωμονόδρομου είναι αυτή που του δίνει τη δυνατότητα να πρωτοστατεί στους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, την ώρα που τα άλλα κόμματα προσπαθούν με κάθε τρόπο να φτιασιδώσουν την Ευρωένωση, να αποτρέψουν τη ριζοσπαστικοποίηση της πάλης.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ