Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, το 90%, όσων έχουν εισόδημα μέχρι 500 ευρώ το μήνα, το 84,1% όσων το εισόδημα κυμαίνεται από 500 έως 1.000 ευρώ και το 82,1% όσων έχουν εισόδημα από 1.000 έως 2.000 ευρώ το μήνα, δηλώνουν ότι δεν μπορούν ούτε θα ρισκάρουν να αγοράσουν σπίτι τα επόμενα δύο χρόνια. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όσους έχουν εισόδημα από 500 έως 1.000 ευρώ το μήνα, τους ...τρομοκρατεί και μόνο η ιδέα να πάρουν δάνειο για την αγορά σπιτιού.
Και πώς να τολμήσουν και να σκεφτούν οι εργαζόμενοι να βάλουν το «κεφάλι τους στον ντορβά» για να αγοράσουν σπίτι, όταν η κυβερνητική πολιτική και οι συλλογικές συμβάσεις που υπογράφει η ηγεσία της ΓΣΕΕ για αυξήσεις μικρότερες του 1 ευρώ, τους έχουν αναγκάσει να δυσκολεύονται να αγοράσουν ακόμη και τα αγαθά πρώτης ανάγκης για να ζήσουν;
Και βέβαια, εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καμία μέριμνα για τη λαϊκή κατοικία δεν έχουν πάρει, αφήνοντας την υπόθεση να τη διαχειρίζεται αποκλειστικά η «ελεύθερη αγορά» των μεγαλοεργολάβων και των τραπεζών...
Με αφορμή τις μεγάλες εκπτώσεις που γίνονται παραδοσιακά αυτήν την εποχή στις ΗΠΑ, πολύ δε περισσότερο εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, η κατάσταση μπορεί να φτάσει στα άκρα. Στη μητρόπολη του καπιταλισμού για την αγορά ακόμη και ενός παιχνιδιού μπορεί να συμβεί και φονικό. Οπως αυτό που συνέβη πριν μερικές μέρες σε ένα κατάστημα της αλυσίδας καταστημάτων «Toys R Us) στην Καλιφόρνια, όπου δύο πελάτες σε διένεξή τους τράβηξαν όπλο και πυροβολήθηκαν. Ακόμα πιο άδοξο θάνατο βρήκε ο άτυχος 34χρονος υπάλληλος ασφαλείας που κυριολεκτικά ποδοπατήθηκε από πλήθος ανυπόμονων πελατών, που προσπαθούσαν να μπουν σε κατάστημα της αλυσίδας «Wal - Mart». Η αποκτήνωση του ανθρώπου, ως άλλη μια πλευρά της κρίσης του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, έρχεται δυστυχώς στο προσκήνιο.
Τη μείωση των χρεώσεών τους από την Πρωτοχρονιά ανακοίνωσαν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας «COSMOTE» και «VODAFONE», προαναγγέλλοντας, μάλιστα με πανομοιότυπες ανακοινώσεις, ότι από την αλλαγή αυτή οι συνδρομητές θα ωφεληθούν κατά 20,7%.
Στην ουσία, βέβαια, η ...γαλαντομία των εταιρειών είναι επίπλαστη, αφού οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κοστίζουν πανάκριβα στους συνδρομητές. Ετσι, αφού οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας θησαυρίζουν επί χρόνια καταληστεύοντας τους συνδρομητές, κάπου κάπου υποχρεώνονται να προχωρούν και σε ορισμένες μηδαμινές μειώσεις για «τα μάτια του κόσμου». Και, φυσικά, τα μονοπώλια στο «χρυσοφόρο» κλάδο της κινητής τηλεφωνίας δεν αποφασίζουν τις όποιες μειώσεις για να ωφελήσουν τους συνδρομητές, όπως ανειλικρινώς ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι τους. Ουδόλως νοιάζονται οι επιχειρηματίες για τους «καταναλωτές», αφού μοναδικό μέλημά τους είναι η αύξηση της κερδοφορίας της επιχείρησής τους. Απλά, κάθε απόφαση που αφορά σε μειώσεις τιμολογίων εντάσσεται στον «επιχειρηματικό πόλεμο», που αποσκοπεί στην προσέλκυση πελατών και τη γιγάντωση των κερδών.
Την πρότασή της να αποκτήσουν οι δήμοι φορολογική εξουσία επανέλαβε η ΚΕΔΚΕ, στο ετήσιο συνέδριό της που ολοκληρώθηκε την προηγούμενη βδομάδα. Στο όνομα μάλιστα της δημοσιονομικής αυτοτέλειας των δήμων, η ΚΕΔΚΕ επαναφέρει το αίτημα η κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν σήμερα οι ΟΤΑ να μετεξελιχθεί σε «επιχορήγηση εξισορρόπησης» προς αυτούς που έχουν περιορισμένες δημοσιονομικές δυνατότητες... Δηλαδή, προς αυτούς τους δήμους που δεν μπορούν να μαζέψουν αρκετά από τους φόρους για να λειτουργήσουν.
Η κατεύθυνση είναι προφανής, να απαλλαγεί το κράτος από το κόστος κάλυψης δαπανών και αυτό με τη σειρά του να μεταφερθεί στους εργαζόμενους. Αλλωστε, σε απόλυτη σύμπνοια, οι ηγεσίες της ΚΕΔΚΕ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) και οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις επέβαλαν ένα καθεστώς περιορισμένης κρατικής χρηματοδότησης προς τους δήμους, δημιούργησαν το θεσμικό πλαίσιο για τη δυνατότητα συνεργασίας με το ιδιωτικό κεφάλαιο και ξεπουλήματος σε αυτό, έργων και υπηρεσιών, προώθησαν κοινωνικά προγράμματα με ημερομηνία λήξης, συναίνεσαν στη μερική απασχόληση και τις συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα.
Ο ένας ήταν αναρμόδιος. Ο δεύτερος υπέγραψε απλά κάτι γνωμοδοτήσεις που του φέρανε. Ο τρίτος δε θυμάται καλά. Ο τέταρτος ήθελε απλά να μετακομίσει το υπουργείο του. Ο πέμπτος περαστικός ήταν, είδε φως και μπήκε.
Πέτυχαν το φαινομενικά ακατόρθωτο. Να είναι σε αυτή την εξεταστική λιγότερο χρήσιμοι και από τους δημοσιογράφους που κατέθεσαν.
Αφησαν ο καθένας την ...μπηχτή του, όμως γενικώς το νόημα είναι ότι κακώς ενοχλήθηκαν για το θέμα.
Ο κόσμος τώρα που ακούει πού μπορεί άραγε να καταλήξει; Μάλλον στο ότι η παραχώρηση της Βιστωνίδας και η ανταλλαγή με το ολυμπιακό ακίνητο έγινε από τον ...«αυτόματο πιλότο».
Ηταν κάτι κατώτεροι υπάλληλοι που κάνανε τα δικά τους, κυκλοφορούσαν και οι καλόγεροι από γραφείο σε γραφείο (κατά προτίμηση υπουργικό) και μέσα στο όλο χαμό ...πάνε τα οικόπεδα.
Τέτοια σαφήνεια και τόσο ...άπλετο φως στην υπόθεση. Οπως άλλωστε μας είχαν υποσχεθεί.
Σε ένα σημείο πάντως μπορούμε να δούμε κάποια αλήθεια. Στο ότι υπάρχει ένας ...«αυτοματισμός» στην όλη υπόθεση.
Μόνο που δεν είναι ...γενικός και αόριστος. Εχει συγκεκριμένο όνομα: Αγοραπωλησίες γης περιουσίας του ελληνικού λαού. Αυτός, δηλαδή, ο «αυτοματισμός» που υπηρέτησαν με τον καλύτερο τρόπο και οι «μπλε» και οι «πράσινοι».
Και κάθε άλλο παρά έχει σταματήσει να λειτουργεί. Το πόσες εκτάσεις που ανήκουν σε μονές αλλάζουν χέρια τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, καλύτερα να μην το συζητάμε.