Δύο χρόνια μετά την αμερικανο-αιθιοπική επέμβαση και «κατοχή» της Σομαλίας, η κατάσταση στο Αφρικανικό Κέρας εξυπακούεται πως παραμένει αβέβαιη και έκρυθμη. Μόνον μέσα σ' αυτή τη διετία, ο λαός έχει πληρώσει βαρύτατο φόρο αίματος. Οι νεκροί απ' τις συγκρούσεις κατοχικών δυνάμεων και ισλαμιστών ανταρτών ξεπερνούν ήδη τις 10.000 (άλλοι λένε ακόμη και 16.000!). Οι εκτοπισμένοι απ' τις εστίες τους ανέρχονται σε τουλάχιστον 1.500.000. Το 40% του πληθυσμού - περίπου 3.500.000 άτομα - εξαρτά τη διατροφή του απ' τη διεθνή επισιτιστική βοήθεια και το έργο ξένων οργανώσεων αρωγής...

Ας δούμε όμως τι αλλαγές έχουν σημειωθεί τους τελευταίους μήνες στα πεδία των συγκρούσεων και των αντιπαραθέσεων...

Το τελευταίο διάστημα, απ' τα πεδία των συγκρούσεων έχουν αποσυρθεί οι «μετριοπαθείς» ισλαμιστές της «Ισλαμικής Ενωσης Δικαστηρίων» που ήλεγχαν τη μισή Σομαλία έως το χειμώνα του 2006 οπότε ξεκίνησε η αμερικανο-αιθιοπική επέμβαση. Εχουν πλέον αντικατασταθεί απ' τους νεαρότερους σε ηλικία εξτρεμιστές της ισλαμικής οργάνωσης «Αλ Σαμπαάμπ» («Νεολαίοι» στα αραβικά) οι οποίοι επιβάλλουν αμείλικτα τον ισλαμικό νόμο (Σαρία) σε όποια πόλη καταλάβουν (πράγμα που έχουν ήδη κάνει στο κεντρικό και νότιο τμήμα της χώρας...).

Ο ντόπιος πληθυσμός, που επί δεκαετίες ζει με έναν μετριοπαθή μουσουλμανικό τρόπο ζωής, έχει προς το παρόν αντιμετωπίσει «μουδιασμένα» την επιβολή της ισλαμικής «έννομης τάξης» στις περιοχές που ελέγχουν οι Αλ Σαμπαάμπ. Το σταμάτημα των συγκρούσεων στις πόλεις που κυρίευσε η οργάνωση έχει αδιαμφισβήτητα προκαλέσει σχετική ανακούφιση στον ντόπιο πληθυσμό. Δεν είναι ωστόσο σαφές εάν και για πόσο οι Σομαλοί άμαχοι θα αντέξουν τους αποκεφαλισμούς, τα μαστιγώματα και τις καθείρξεις για «εγκλήματα» που δεν ανέχονται οι νεαροί της «Αλ Σαμπαάμπ» όπως, το άκουσμα κοσμικής μουσικής, ή παρακολούθηση ξένων ταινιών ή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα.

Μάλιστα, κάποιοι απ' τους «γείτονες» της Σομαλίας στις αντίπερα όχθες της «Αραβικής Χερσονήσου» προβλέπουν τη δημιουργία σομαλικού μουσουλμανικού χαλιφάτου. Ενδεχομένως γιατί προεξοφλούν την επικράτηση των ισλαμιστών μαχητών σ' όλη τη Σομαλία, με την ακόλουθη αναμενόμενη εξέλιξη: σε μερικές βδομάδες αναμένεται να αρχίσει η διαδικασία αποχώρησης των αιθιοπικών στρατευμάτων κατοχής (όπως είχε ανακοινώσει στα τέλη Νοέμβρη ο Αιθίοπας πρωθυπουργός Μέλες Ζενάουι...) και της δύναμης μερικών εκατοντάδων ανδρών της Αφρικανικής Ενωσης (ΑΕ). Το «κενό» της υποτιθέμενης «ασφάλειας» που θα αφήσουν με την αποχώρησή τους οι παραπάνω δυνάμεις κατοχής, οι ΗΠΑ υπολογίζουν να το καλύψουν με μία αποστολή κυανοκράνων του ΟΗΕ.

Ωστόσο, σχεδόν καμία χώρα - μέλος των Ηνωμένων Εθνών δε θέλει να συμμετάσχει σε μία τέτοια αποστολή για τον ευνόητο λόγο της ανυπαρξίας εκεχειρίας. Ακόμη και ο δυτικόδουλος γγ του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν παραδέχτηκε το τρίτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη πως μια τέτοια αποστολή θα ήταν δύσκολη εάν όχι ανέφικτη...«Η κατάσταση δεν είναι ώριμη, οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές... αν δεν υπάρχει ειρήνη να διατηρήσουμε, οι ειρηνευτικές αποστολές δεν έχουν λόγο ύπαρξης» είπε συγκεκριμένα ο Μπαν, αντιπροτείνοντας την ενίσχυση της εκεί (αναποτελεσματικής...) αποστολής της Αφρικανικής Ενωσης (ΑΕ), η οποία θα αποχωρήσει παράλληλα ή λίγο μετά την αιθιοπική «υποχώρηση»...

Στο μεταξύ, στα ανοιχτά των σομαλικών ακτών οι πειρατές του Αντεν εξακολουθούν να κάνουν χρυσές δουλειές παρά την κοσμοσυρροή ναυτικών πολεμικών δυνάμεων από ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ινδία, Ρωσία και όπου να 'ναι και απ' την Κίνα... Μάλιστα, με άλλοθι τους πειρατές και τη βλάβη που η δράση τους προκαλεί στα συμφέροντα της διεθνούς ναυτιλίας και του εφοπλιστικού κεφαλαίου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε ομόφωνα στις 16/12 ψήφισμα με το οποίο επιτρέπεται στις δυνάμεις που έχουν στείλει «αντιπειρατικές» ναυτικές δυνάμεις να αναλάβουν δράση και επί του σομαλικού εδάφους και εντός του σομαλικού εναέριου χώρου - με τη συγκατάθεση της σομαλικής «μεταβατικής» κυβέρνησης - μαριονέτας....

Ομως, ανάμεσα σ' όλα αυτά, είναι ζήτημα για πόσο ακόμη θα υπάρχει η (διορισμένη στην Κένυα...) σομαλική «μεταβατική» κυβέρνηση του Σομαλού Προέδρου Γιουσούφ Αμπντουλαχί Αχμέντ. Ο ίδιος ο Αχμέντ, τη Δευτέρα υπέβαλε την παραίτησή του και έφυγε από τη χώρα κατηγορώντας την «διεθνή κοινότητα ότι απέτυχε να στηρίξει τη μεταβατική κυβέρνηση της χώρας».

Ο Γιουσούφ δήλωσε στο κοινοβούλιο ότι ο πρόεδρος της Βουλής, Σιχ Αντεν Μαντόμπε, θα αναλάβει στη θέση του και κατευθύνθηκε στο αεροδρόμιο με άγνωστο προορισμό.

Ηδη απ' το τελευταίο 10ήμερο του Δεκέμβρη, η Σομαλία έχει δύο πρωθυπουργούς: Τον Νουρ Χασάν Χουσεΐν που απέπεμψε ο πρόεδρος στις 14/12 κατηγορώντας τον για...«ανικανότητα» και ο διάδοχός του, Μοχάμεντ Μοχάμουντ Γκούλεντ που κλήθηκε απ' τον πρόεδρο Γιουσούφ να βάλει τάξη στο χάος. Ο «πρώτος» πρωθυπουργός έχει την υποστήριξη της Βουλής που εδρεύει στην πόλη Μπαϊντόα και της γειτονικής Κένυας. Ο δεύτερος έχει μόνον την υποστήριξη του εβδομηντάρη δυτικόφιλου προέδρου, ο οποίος όμως έχει ήδη πέσει στη δυσμένεια των μεγάλων αφεντικών του (ΗΠΑ, ΕΕ). Αφεντικά που καμώνονται πως αδημονούν για μία γρήγορη και εύκολη - ει δυνατόν...- έξοδο απ' την κρίση που μαστίζει το Κέρας της Αφρικής, αλλά που έχουν για τα καλά βολευτεί με το «χάος και την αναρχία» που επικρατεί στο αφρικανικό Κέρας διότι έτσι το ελέγχουν καλύτερα και το εκμεταλλεύονται περισσότερο.

Το μόνο βέβαιο για το σομαλικό λαό είναι πως τα όποια περιθώρια ανοχής του εξανεμίζονται. Ετσι, το 2009 ο σομαλικός λαός θα κληθεί να δώσει σκληρούς, ακόμη και αιματηρούς αγώνες, προκειμένου να κατακτήσει την ειρήνη, τη δημοκρατία και την ευημερία μακριά από ξένους και ντόπιους πολιτικούς και θρησκευτικούς δυνάστες....