ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Επιδοτούν ... τις απολύσεις!

Οσο το σύστημα κατεβαίνει το πηγάδι της καπιταλιστικής κρίσης, ως αποτέλεσμα της υπερκερδοφορίας των επιχειρήσεων, τόσο οι εργοδότες επιχειρούν να φορτώσουν στις πλάτες των εργαζομένων τις όποιες δυσκολίες προκύπτουν στις επιχειρήσεις τους. Ταυτόχρονα, με πρόσχημα την κρίση, πολλές επιχειρήσεις δεν κρύβουν την επιδίωξή τους, να ξεζουμίσουν παραπέρα τους εργάτες. Τα μαντάτα που φτάνουν κάθε μέρα από τις επιχειρήσεις μιλάνε για αύξηση των απολύσεων, για διαθεσιμότητες και αναγκαστικές άδειες, για απλήρωτους μισθούς και δεδουλευμένα. Και μαζί με αυτά, δίπλα στη σκληρή εκμετάλλευση από την εργοδοσία, επιστρατεύονται οι εκβιασμοί, οι απειλές.

Απέναντι σε αυτό το όργιο τρομοκρατίας και εκμετάλλευσης των εργατών από το κεφάλαιο η κυβέρνηση είναι με το μέρος του κεφαλαίου, με την πλευρά της μεγαλοεργοδοσίας. Αντί για μέτρα που θα προστατεύουν τους εργαζόμενους, αντί για μέτρα ανακούφισης των απολυμένων και των ανέργων, εφευρίσκει, με πρωτόγνωρη φαντασία και αποτελεσματικότητα, τρόπους ενίσχυσης των επιχειρήσεων. Μάλιστα, όπως οι εργοδότες αξιοποιούν την κρίση, έτσι και η κυβέρνηση, στην ίδια λογική, «αξιοποιεί» τους ανέργους, για να μπουκώσει τους εργοδότες με ζεστό χρήμα.

Πρόσθετη απόδειξη αυτής της τακτικής είναι τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα του ΟΑΕΔ και άλλα μέτρα που δήθεν η κυβέρνηση εξαγγέλλει για λογαριασμό των ανέργων. Στην πράξη πρόκειται για μια ακόμα μορφή επιδότησης των επιχειρήσεων. Ετσι, πάνω από 700 εκατομμύρια ευρώ μέσα στο 2009 προορίζονται να πέσουν απευθείας στα ταμεία της εργοδοσίας, προκειμένου προσωρινά μερικές χιλιάδες άνεργοι να μπούνε στη δούλεψη επιχειρηματιών. Και αυτό, τη στιγμή που μόνο 1,150 δισ. ευρώ από τα 3,5 δισ. περίπου έσοδα του ΟΑΕΔ προορίζονται για επιδόματα ανεργίας. Δηλαδή, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 1/3 των συνολικών κεφαλαίων που θα διαθέσει ο ΟΑΕΔ για το 2009.

Ταυτόχρονα, όμως, τα προγράμματα αυτά υπηρετούν ακόμη ένα στόχο. Την προώθηση στην αγορά εργασίας του καθεστώτος της «απασχολησιμότητας», της ευελιξίας και της ανασφάλειας. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι από τις 140.000 θέσεις απασχόλησης που διαφημίζει η κυβέρνηση, οι 60.000 αφορούν στη μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επιδότηση επιχειρήσεων, ενώ ακόμα 40.000 θέσεις αφορούν θέσεις «προεργασίας» που θα δημιουργηθούν για παιδιά 16 και 17 ετών, τα οποία πρόωρα εγκαταλείπουν το σχολείο. Δηλαδή, τα λεφτά αυτά θα δοθούν για να προωθηθεί η φτηνή παιδική εργασία, αντί να ενισχυθούν αυτά τα παιδιά και να στηριχτούν, ώστε να παραμείνουν στο σχολείο.

Η εργατική τάξη - σύμφωνα με τους εμπνευστές αυτών των προγραμμάτων - πρέπει να εμπεδώσει το καθεστώς της ευκαιριακής, προσωρινής, φτηνής απασχολησιμότητας, να εκπαιδεύεται από τα γεννοφάσκια της σε μια πραγματικότητα χωρίς δικαιώματα, χωρίς αξιώσεις, χωρίς όνειρα και μέλλον. Να γιατί τα μέτρα αυτά είναι διπλά επικίνδυνα. Να πώς ένας δημόσιος οργανισμός, που υποτίθεται έχει αποστολή την προστασία των ανέργων, μετατρέπεται απροκάλυπτα σε εργαλείο ενίσχυσης επιχειρήσεων και ιδεολογικής χειραγώγησης και υποταγής των εργαζομένων και ιδιαίτερα των νέων.

Στη διπλή αυτή επίθεση, οικονομική και ιδεολογική, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα πρέπει να απαντήσουν με τα δικά τους όπλα. Με ένταση της οργάνωσης και των αγώνων. Με ιδεολογική και πολιτική αδιαλλαξία απέναντι στους στόχους κυβέρνησης και κεφαλαίου. Με καθημερινή μάχη μέσα στους χώρους δουλειάς, για να μην περάσουν οι απολύσεις, να μην επιβληθούν οι σφετερισμοί του κεφαλαίου.

Ολοι για την κερδοφορία τους...

«Συναίνεση και συναντίληψη» για την «έξοδο» από την κρίση αξιώνει από όλες τις κοινωνικές τάξεις και ομάδες ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας (ΣΒΒΕ), επισείοντας την απειλή των απολύσεων.

Με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις, όπου καταδικάζει, όπως πάντα, τα μπλόκα του αγώνα, ο ΣΒΒΕ σε χτεσινή ανακοίνωσή του αναφέρει πως «δυστυχώς για μια ακόμη φορά διαπιστώνεται ότι δεν έχει γίνει αντιληπτή, από πολλές κοινωνικές ομάδες συμφερόντων, η κρισιμότητα της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, ότι τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά μας και ότι για να υπάρχει οποιοδήποτε περιθώριο ελπίδας για το μέλλον θα πρέπει να λειτουργήσουμε σ' ένα περιβάλλον συναίνεσης και συναντίληψης της δεινής οικονομικής κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε». Με άλλα λόγια, οι μεγαλοβιομήχανοι ζητούν από τους εργαζόμενους και το λαό να βάλουν όλοι πλάτη για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η κερδοφορία τους και να διαιωνιστεί η πολιτική που τη στηρίζει. Ακόμα πιο απλά «πρέπει» οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι να μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα, ακόμα και όταν τους ισοπεδώνει η κρίση του δικού τους συστήματος. Με περίσσιο θράσος ο ΣΒΒΕ προβάλλει το μονόδρομο της κυρίαρχης πολιτικής, γιατί διαφορετικά «ο κίνδυνος να δημιουργηθούν κοινωνικά προβλήματα από πιθανή αύξηση ανεργίας ελλοχεύει»...

Στο ρόλο του αποπροσανατολισμού

«Οντως είναι μεγάλα τα προβλήματα για την ελληνική οικονομία. Εμείς πιστεύουμε ότι η οικονομία μπορεί να αντέξει, εφόσον δεν αντέξει η κυβέρνηση. Εμείς πιστεύουμε ότι ο δρόμος που έχουμε πάρει είναι λάθος».

Ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος, στον οποίο ανήκει η παραπάνω δήλωση (καλά, τα πιστεύει και τα λέει ή του ξεφεύγουν; εκτός και αν πράγματι θεωρεί την κυβέρνηση σφάχτη του καπιταλισμού και το κόμμα του σωτήρα του συστήματος), έχει βρει τη συνταγή για διέξοδο απ' την κρίση. Να φύγει η κυβέρνηση της ΝΔ. Τι κι αν η κρίση είναι εγγενές στοιχείο του καπιταλισμού, απ' το οποίο δεν μπορεί να απαλλαχτεί; Λεπτομέρειες για τον ΣΥΡΙΖΑ. Που επιμένει πως όλα μπορούν να διορθωθούν, αν δεν αντέξει όχι το σύστημα που τις γεννά, αλλά ...η κυβέρνηση της ΝΔ! Που έχει πάρει λάθος δρόμο. Μόνη αυτή, σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο όπου μαίνεται η κρίση. Βέβαια, στον καπιταλισμό δεν υπάρχει λάθος και σωστός δρόμος. Οι πολιτικοί του εκπρόσωποι ένα δρόμο μπορούν να ακολουθήσουν. Αυτόν που επιτάσσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ολα τα άλλα είναι για κατανάλωση και για λαϊκό αποπροσανατολισμό, υπόθεση στην οποία ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δίνει τον καλύτερό του εαυτό.

Με τον Ομπάμα μέσω ... περιβάλλοντος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ως γνωστόν, είναι αρκετά μεγάλο το πολιτικό ...«φαν κλαμπ» του νέου Προέδρου των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, στην Ελλάδα, μια και έχουμε διαπιστώσει πως είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στους χώρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ε, στους παραπάνω προσθέστε και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαιτέρως τον βουλευτή του Γρηγόρη Ψαριανό!

Μιλώντας ο εν λόγω στο Κοινοβούλιο, τη μέρα της ορκωμοσίας του, δεν παρέλειψε τις ευχές του αλλά και το ...θαυμασμό του για την περιβαλλοντική πολιτική του νέου Αμερικανού Προέδρου. Χαρακτηριστική ήταν η φράση του Γρ. Ψαριανού: «Ο Μπάρακ Ομπάμα που - καλή τύχη να έχει! - ορκίζεται, έθεσε ως πρώτο στόχο την προστασία του περιβάλλοντος και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ε, να πάρουμε, λοιπόν, γραμμή από τις Ηνωμένες Πολιτείες επιτέλους μια φορά στην ιστορία και να ακούσουμε τον Πρόεδρο και να φροντίσουμε και για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και για την προστασία του περιβάλλοντος»!

Η δήλωση δεν έμεινε ασχολίαστη από τον βουλευτή του ΚΚΕ Κώστα Αλυσανδράκη, που επισήμανε πως «στον "ποικιλόχρωμο" χώρο που αντιπροσωπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια σειρά από τέτοιες απόψεις. Είναι τόσο μεγάλη η λαγνεία απέναντι σ' αυτούς που μιλάνε για το περιβάλλον;»...