«Η δύναμη του Κόμματος πηγάζει από τον επαναστατικό του χαρακτήρα, από τη στρατηγική και την τακτική του, την οργανωμένη πάλη για τη συγκέντρωση δυνάμεων για το κτίσιμο του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου Πάλης, πηγάζει από την αποστολή του για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος, την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής -κομμουνιστικής κοινωνίας», υπογράμμισε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, παρεμβαίνοντας στις εργασίες της Συνδιάσκεψης Περιοχής Βορειοδυτικής Ελλάδας (που περιλαμβάνει τους Νομούς Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας, Κέρκυρας, Αρτας, Πρέβεζας, Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας).

Αναφερόμενος στα θετικά βήματα που έχει συνολικά και το ΚΚΕ και η συγκεκριμένη Οργάνωση Περιοχής σημείωσε:

«Η πάλη του Κόμματος έχει φέρει αποτελέσματα.

Αποτελέσματα στην ενίσχυση των δεσμών με την εργατική τάξη, την αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενος της πόλης, τη νεολαία. Στη συσπείρωση νέων δυνάμεων και στην κατάκτηση νέων θέσεων στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στην οικοδόμηση, στο δυνάμωμα της ΚΝΕ, στην ανοδική πορεία του Κόμματος στις εκλογικές μάχες, στο ρόλο του Κόμματος στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Αυτή η πορεία, την οποία εκτιμά θετικά η ΚΕ στις Θέσεις της για το 18ο Συνέδριο, ανησυχεί την αστική τάξη και τους εκπροσώπους της, ανησυχεί τους οπορτουνιστές, γι' αυτό καταφεύγουν στην ένταση του αντικομμουνισμού, στις συκοφαντίες. Εμείς επιμένουμε, το Κόμμα επιμένει».

«Σταθεροποιούμε αυτά που έχουμε κατακτήσει και με ευθύνη, με μεγάλη συλλογική και ατομική ευθύνη ενισχύουμε την απαιτητικότητα και δυναμώνουμε την προσπάθεια για την αντιμετώπιση των αδυναμιών που σημειώνονται στη δουλειά μας. Με αυτό το πνεύμα δουλεύουμε για την υλοποίηση του στόχου, ΚΚΕ Ισχυρό, συνέδριο αντεπίθεσης.

Πού πρέπει να ρίξουμε το βάρος;

Με μεγαλύτερη ικανότητα μέσα σε σύνθετες εξελίξεις να προωθείται η στρατηγική και τακτική του Κόμματος, η πολιτική του πρόταση, μέσα στην πάλη για τα προβλήματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Ο ρόλος της καθοδηγητικής δουλειάς είναι καθοριστικός. Η καθοδηγητική δουλειά των οργάνων πρέπει να στηρίζεται στην καλύτερη δυνατή κατάκτηση της θεωρίας και της πολιτικής του Κόμματος. Να στηρίζεται στη μελέτη, στη γνώση των εξελίξεων σε όλους τους τομείς και κλάδους. Να ανοίγει θέματα, να λύνει έγκαιρα προβλήματα. Να αναπτύσσει την ιδεολογική, πολιτική μαζική δράση με σχέδιο. Να φροντίζει για την ενίσχυση του ρόλου, της λειτουργίας και του περιεχομένου των ΚΟΒ, να στηρίζει τα όργανα και τις οργανώσεις της ΚΝΕ.

Χρειάζεται οργανωμένη, συλλογική παρέμβαση για κάθε ένα ζήτημα, σχέδιο που δε θα αφήνει τίποτα στην τύχη. Σχέδιο με συγκεκριμένους, ελεγχόμενους στόχους. Με την αναγκαία ιδεολογική στήριξη, με εξειδίκευση στο εργατικό, στο μαζικό κίνημα, στους χώρους δουλειάς και κατοικίας, που θα διαμορφώνει προϋποθέσεις για τη συσπείρωση νέων δυνάμεων στη γραμμή της αντιμονοπωλιακής - αντιιμπεριαλιστικής πάλης».

Σχέδιο που θα βάζει βάσεις για την κομματική οικοδόμηση με προτεραιότητα στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στη στρατολογία πρωτοπόρων αγωνιστών, παίρνοντας υπόψη πόσο σύνθετη είναι η διαδικασία και πόσο μεγάλες είναι οι απαιτήσεις για να ενταχθεί ένας εργαζόμενος στο ΚΚΕ.

Η δουλειά στους κλάδους είναι βασικός προσανατολισμός και χρειάζεται καλύτερη μελέτη. Για παράδειγμα, πρέπει να δούμε τώρα σαν επείγον ζήτημα τη δουλειά στον κλάδο των κατασκευών. Είναι σημαντικός κλάδος που θα εκπληρώσει σοβαρό ρόλο στις εξελίξεις, στις συνθήκες της κρίσης. Ο προσανατολισμός πρέπει να παίρνει υπόψη βασικά ζητήματα:

Βάρος στους μετανάστες λόγω των αλλαγών στη σύνθεση του κλάδου. Βάρος στη μισθωτή εργασία, στους εργάτες που δουλεύουν σε μεγάλες εταιρείες ή σε εργολάβους στα εργοτάξια, στα μεγάλα έργα. Καλή οργάνωση γιατί απέναντι δεν είναι ο όποιος εργοδότης, αλλά μεγάλοι, μονοπωλιακοί όμιλοι.

Να δούμε το εμπόριο. Υπάρχει εμπειρία ιδιαίτερα στα Γιάννενα με τη δουλειά που έχει γίνει από το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, το οποίο έχει αποτελέσματα. Η δουλειά απαιτεί στήριξη, ο χώρος είναι μεγάλος, μιλάμε για χιλιάδες εργαζόμενους με πολύ σοβαρά προβλήματα, με άθλιες εργασιακές σχέσεις και συνθήκες. Αυτό ισχύει και για τον Τουρισμό - Επισιτισμό. Εχουν γίνει βήματα που πρέπει να μη μείνουν στην Κέρκυρα, αλλά να επεκταθούν και σε άλλες περιοχές. Και χρειάζεται να μελετηθεί και να γενικευτεί καλύτερα η πείρα για το πώς δουλεύουμε στον κλάδο.

Παλεύουμε στις συνθήκες οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού που δείχνει τα όρια, την παρακμή του συστήματος, αλλά και το κάνει πιο επιθετικό. Οι υποστηρικτές του, οι απολογητές του συστήματος, οι αστικές δυνάμεις και οι οπορτουνιστές, με πρώτο το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να αποκρύψουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης. Προσπαθούν να αποενοχοποιήσουν την καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, την αναρχία, την εκμεταλλευτική φύση του συστήματος, να περάσουν τη γραμμή της υποχώρησης, της υποταγής των εργαζομένων.

Σε αυτές τις συνθήκες, καλούμαστε να δούμε την ανασύνταξη του εργατικού, του λαϊκού κινήματος, παίρνοντας υπόψη ότι η ανασύνταξη είναι σοβαρότατος παράγοντας για το αντιπάλεμα της καπιταλιστικής κρίσης και την κλιμάκωση του ταξικού αγώνα, για την προοπτική της πάλης.

Απάντηση στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης σημαίνει να φωτίσουμε τις πραγματικές αιτίες, να χτυπήσουμε την προσπάθεια υποταγής των εργαζομένων, να επιμείνουμε στην τεκμηριωμένη στήριξη του άλλου δρόμου ανάπτυξης, της επικαιρότητας του σοσιαλισμού, των προϋποθέσεων που απαιτούνται, αποκαλύπτοντας ότι έχουν δοκιμαστεί όλοι οι τρόποι διαχείρισης, σοσιαλδημοκρατικός, κεντροαριστερός, φιλελεύθερος, αλλά η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας οξύνεται, τα προβλήματα έχουν βαρύτερες συνέπειες στην εργατική τάξη, στην αγροτιά, στους αυτοαπασχολούμενους της πόλης.

Χρειάζεται να ρίξουμε μεγάλο βάρος στην ιδεολογική πολιτική δουλειά σαν προϋπόθεση για τον απεγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων από την κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική, να κατανοούν τα βαθύτερα ταξικά αίτια των προβλημάτων, το ρόλο της ΕΕ, των πολιτικών δυνάμεων σαν εκφραστών ταξικών συμφερόντων.

Σ' αυτή τη βάση μπορούν να μπουν στη δράση ευρύτερες εργατικές λαϊκές δυνάμεις και να συμφωνήσουν με τους στόχους που εναντιώνονται στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, στηρίζοντας, ενισχύοντας αυτό που έχει κατακτηθεί στο ΠΑΜΕ, στην ΠΑΣΥ, στο αγωνιστικό κίνημα των ΕΒΕ.

Βασικό στοιχείο της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος είναι γερά, μαζικά ταξικά προσανατολισμένα σωματεία, που θα υιοθετούν και θα δρουν με αντιμονοπωλιακούς, αντιιμπεριαλιστικούς στόχους.

Γερά σωματεία, γερά Εργατικά Κέντρα, που συνειδητά με συλλογικές διαδικασίες αποδέχονται τη γραμμή, το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ και παλεύουν για κάθε πρόβλημα της εργατικής τάξης. Αυτό το στοιχείο, σε συνδυασμό με την ενίσχυση της διαπάλης με τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, γενικότερα τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό, θα συμβάλει στο τράβηγμα, στη συσπείρωση και άλλων ταλαντευόμενων δυνάμεων στο ταξικό κίνημα.

Οι κομμουνιστές έχουν υποχρέωση να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στην οργάνωση νέων δυνάμεων στα συνδικάτα, με ειδική προσπάθεια στην οργάνωση νέων εργαζομένων, εργαζομένων με ελαστικές μορφές απασχόλησης, γυναίκες και μετανάστες που είναι το κέντρο της επίθεσης των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Να δούμε ένα προς ένα τα σωματεία και να συμβάλουμε στη βελτίωση της λειτουργίας και της δράσης τους, στον ταξικό προσανατολισμό. Να επιμείνουμε για την ίδρυση νέων κλαδικών σωματείων, τη συγκρότηση επιτροπών αγώνα σε εργοστάσια, σε επιχειρήσεις, σε κλάδους.

Η ταξική πάλη, η ιδεολογική, η πολιτική, η μαζική πάλη χαρακτηρίζει τη δουλειά των κομμουνιστών παντού.

Βεβαίως στο εργατικό, στο μαζικό κίνημα, στο συνδικάτο, στο μαζικό φορέα ζεις με εργαζόμενους που έχουν διαφορετικές πολιτικές ιδεολογικές αντιλήψεις και προσπαθείς για τη διαμόρφωση ταξικής, πολιτικής συνείδησης. Αυτό δε γίνεται αν περιοριστείς στην οικονομική πάλη. Οι κομμουνιστές δουλεύουν καθημερινά, διαφωτίζουν, διαπαιδαγωγούν, οργανώνουν την πάλη της εργατικής τάξης.

Η σημασία της πολιτικοποίησης είναι μεγάλη. Για παράδειγμα, στα συνδικάτα γίνεται συζήτηση για την ανεργία. Ασφαλώς, θα αντισταθείς στις απολύσεις, θα διεκδικήσεις ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων, αλλά αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται να ανοίξει το θέμα των αιτιών, των ευθυνών και να προβάλλει η θέση για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για τις προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν το δικαίωμα στην πλήρη - σταθερή εργασία.

Το ίδιο ισχύει και στην πάλη κατά των ιδιωτικοποιήσεων και της απελευθέρωσης π.χ. της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών και άλλων βασικών τομέων της οικονομίας. Θα ανοίξεις το πρόβλημα, θα αντιταχθείς στην απελευθέρωση και την ιδιωτικοποίηση, θα αποκαλύψεις τις ευχές για την επανακρατικοποίηση που κάνουν οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, του οπορτουνισμού. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να τεθεί η διέξοδος, να αναδειχτεί η αναγκαιότητα του αποκλειστικά δημόσιου φορέα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, για φτηνές ασφαλείς υπηρεσίες, για τα εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα. Κι αυτό εναντιώνεται με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, βάζει στην ημερήσια διάταξη τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, πιάνει το ζήτημα της εξουσίας, της κοινωνικής ιδιοκτησίας.

Ο στόχος της ανασύνταξης αφορά και το αγροτικό κίνημα. Οι εξελίξεις απαιτούν την αναβάθμιση της λειτουργίας και της δράσης των ομοσπονδιών, των συλλόγων, τη συσπείρωση νέων δυνάμεων στην ΠΑΣΥ, τη στήριξη, τον εμπλουτισμό της κατεύθυνσης που παλεύει και του διεκδικητικού της πλαισίου.

Οι κινητοποιήσεις αυτής της περιόδου είναι σημαντικές, πρέπει να μας προβληματίσουν, να βγάλουμε ολοκληρωμένα συμπεράσματα. Να προσέξουμε ορισμένα ζητήματα. Απαιτείται δυνάμωμα της προσπάθειας κατά των δυσκολιών και των καθυστερήσεων που σημειώθηκαν και άμεση προσαρμογή στις ανάγκες που βγάζουν οι εξελίξεις.

Αυτό έδειξε η προηγούμενη περίοδος, η πείρα της περιοχής. Απαιτείται καλή μελέτη της τακτικής και έγκαιρες πρωτοβουλίες, παίρνοντας υπόψη τη σύνθετη κατάσταση που δημιουργείται με την είσοδο νέων δυνάμεων στον αγώνα.

Με ουσιαστικά συμπεράσματα από τη μάχη που δόθηκε, μπορεί να οργανωθεί τώρα άμεσα πλατύ άνοιγμα στη μικρομεσαία αγροτιά, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της υποδομής που υπάρχει, στηρίζοντας την προετοιμασία νέων αγώνων.

Μεγάλες είναι οι απαιτήσεις για τη δουλειά στους ΕΒΕ. Υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν να αναπτυχθούν. Βάρος χρειάζεται στην κατανόηση του βασικού άξονα.

Δηλαδή να κατανοηθεί καλύτερα ότι η πάλη στους αυτοαπασχολούμενους δε γίνεται με κάποια ειδική πολιτική πρόταση. Γίνεται με την πολιτική πρόταση του Κόμματος, που περιλαμβάνει και ιδιαίτερα ζητήματα γι' αυτό το στρώμα.

Ο προσανατολισμός έχει μεγάλη σημασία. Προσανατολισμός στους αυτοαπασχολούμενος χωρίς προσωπικό ή με μικρό αριθμό εργαζομένων.

Με βάση τις προτεραιότητες που βάζει το Κόμμα μας προχωράμε αποφασιστικά το επόμενο διάστημα και εντείνουμε την προσπάθεια για την ενίσχυση της κοινής δράσης, για την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας. Και η οργάνωση έχει αρκετά πλεονεκτήματα, στο εργατικό κίνημα, στην αγροτιά, στους αυτοαπασχολούμενους.

Οι Θέσεις της ΚΕ για το Σοσιαλισμό αποτελούν μεγάλη συμβολή στην πάλη του Κόμματος και του εργατικού κινήματος.

Δίνουν συνέχεια στις επεξεργασίες, στη μελέτη που έκανε το Κόμμα στη δεκαετία του 1990. Μελετούν βαθύτερα τις αιτίες, τους παράγοντες που οδήγησαν στην ανατροπή του Σοσιαλισμού και δίνουν συγκεκριμένες, τεκμηριωμένες απαντήσεις.

Ταυτόχρονα εμπλουτίζουν τις προγραμματικές κατευθύνσεις, τη στρατηγική του Κόμματος.

Οι Θέσεις της ΚΕ εκφράζουν την αναγκαιότητα για καλύτερο εξοπλισμό του Κόμματος στην πάλη για το μέτωπο, στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την οικοδόμηση του νέου συστήματος.

Δεν μπορούμε να πούμε αφήνουμε ανοιχτά αυτά τα κρίσιμα ζητήματα.

Ο αντίπαλος επιτίθεται, συκοφαντεί, διαμορφώνει το έδαφος για ακόμα πιο μαζική παραπλάνηση.

Οι θέσεις για τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης είναι απαραίτητες για την καθημερινή ιδεολογική και πολιτική διαπάλη με τις αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Συνεπώς, πρέπει να καταλήξουμε με απόφαση, καθορίζοντας σε ποια συγκεκριμένα ζητήματα θα γίνει παραπέρα έρευνα».

Στιγμιότυπο από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στον «Καρυπίδη», που πρωτοστάτησαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές

Οπως σημειώνεται και στην εισήγηση της Επιτροπής Περιοχής, που παρουσίασε η γραμματέας, που επανεκλέχτηκε από τη Συνδιάσκεψη, Λουίζα Ράζου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, η «αυτοκριτική εξέταση της δράσης δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ούτε από απολυτοποίηση των δυσκολιών, ούτε από ανυπομονησία για γρήγορα αποτελέσματα. Χρειάζεται να βαθύνουμε στις αιτίες των δυσκολιών μας, στην αποφασιστική αντιμετώπιση των αδυναμιών για τη βελτίωση της δικής μας δουλειάς, στον υπολογισμό και των αντικειμενικών προϋποθέσεων που θα δώσουν ώθηση στις εξελίξεις».

Στη συγκεκριμένη περιοχή το προηγούμενο δίχρονο που εξετάζεται η δράση του Κόμματος, με την παρέμβαση και τη συμβολή της Οργάνωσης αναπτύχθηκαν σημαντικοί αγώνες, προωθήθηκε η συσπείρωση δυνάμεων σε αντιιμπεριαλιστικούς αντιμονοπωλιακούς στόχους.

Οπως εκτιμά η εισήγηση, «βελτιώθηκε η δράση με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, η παρέμβαση σε χώρους και κλάδους στη Βιομηχανική Περιοχή Ιωαννίνων, στους ξενοδοχοϋπάλληλους Κέρκυρας, στους συμβασιούχους όλης της περιοχής, στους εμποροϋπάλληλους, στους οικοδόμους. Αντιμετωπίσαμε και οργανώσαμε δράση ενάντια τις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία, την απλήρωτη εργασία σε χώρους όπως στο εργοστάσιο επεξεργασίας ελαστικών ανταλλακτικών ακριβείας "Καρυπίδης" στα Γιάννενα (οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν πολυήμερη επίσχεση εργασίας), την κεραμοποιία "Κατσίκης", τη ΦΑΓΕ, τους εργαζόμενους στα διάφορα "κοινωνικά προγράμματα" της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Περισσότεροι εργαζόμενοι απευθύνονται στο ΠΑΜΕ, στα ταξικά συνδικάτα για εργασιακά τους προβλήματα, αναγνωρίζουν τον ταξικό πόλο για τη συνέπεια και αγωνιστικότητά του».

Και συνεχίζει: «Το βασικό ζήτημα είναι να κατανοηθεί ο ρόλος των συνδικάτων ως εργαλείων της ταξικής πάλης, σαν τα "πόδια" του ΠΑΜΕ που θα αποτελέσει το εργατικό βάθρο του ΑΑΔΜ. Χρειάζεται να επικεντρωθεί η δουλειά στους κλάδους: Οικοδόμοι, ξενοδοχοϋπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, εμπόριο, μεταποίηση σε Γιάννενα, Αρτα, Αγρίνιο.

Επίσης στους συμβασιούχους ΟΤΑ, συνεταιριστικούς υπαλλήλους, εκπαιδευτικούς, υγεία. Με πιο συστηματικό τρόπο χρειάζεται να ενισχυθεί η δουλειά στους μετανάστες στην οικοδομή (Αλβανοί), στα εργοστάσια στα Γιάννενα (Ινδοί, Πακιστανοί), εργάτες γης σε Αιτωλοακαρνανία, Αρτα, Πρέβεζα. Στους εργαζόμενους με ελαστικές μορφές απασχόλησης που είναι χιλιάδες σε όλη την περιοχή σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες και νέους σε ηλικία, στις νέες εργαζόμενες».

Αναφορικά με τις εξελίξεις στην περιοχή, σημειώνεται: «Η γενική κοινωνικοοικονομική κατάσταση εκφράζεται φυσικά μέσα στα πλαίσια της ανισομετρίας, με αύξηση της ανεργίας, της μερικής απασχόλησης, των απολύσεων, ένταση του χτυπήματος της φτωχής αγροτιάς με την υλοποίηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, δυναμώνει η πίεση στους ΕΒΕ. Ο σχεδιασμός της αστικής τάξης περιλαμβάνει τη Βορειοδυτική Ελλάδα στα πλαίσια της ανάδειξης της χώρας ως σημαντικού δίαυλου στα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων, με τους οδικούς άξονες (Εγνατία, Δυτικός άξονας), την απόληξη του αγωγού στην Πέρδικα Θεσπρωτίας και το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Επίσης το ιδιωτικοποιημένο λιμάνι στον Αστακό, με ιδιαίτερο ρόλο στα γεωστρατηγικά συμφέροντα των Αμερικανών και το ΝΑΤΟ, όπως στο στήσιμο απεργοσπαστικού μηχανισμού.

Επίσης η αξιοποίηση των ορεινών όγκων της περιοχής από το μεγάλο κεφάλαιο ως νέο πεδίο κερδοφορίας μαζί με τις επενδύσεις στον τουρισμό είναι το μοντέλο ανάπτυξης που προβάλλει η άρχουσα τάξη και υλοποιεί μέσω των Περιφερειών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Στην εισήγηση σημειώνεται με έμφαση σχετικά με τους στόχους της Οργάνωσης: «Θα γινόμαστε πιο ικανοί στο καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος για την κοινωνική συμμαχία στην προοπτική της αντεπίθεσης, της ρήξης και της ανατροπής, όσο θα αντιμετωπίζουμε τα εξής ζητήματα:

1. Να βαθαίνει η συμφωνία γύρω από τη στρατηγική μας, να δένεται καλύτερα με τη γνώση των επεξεργασιών μας και την αξιοποίησή τους. Η δράση που οργανώνεται με βασικά μέτωπα - προβλήματα και που χαρακτηρίζεται από σωστά αιτήματα και στόχους πρέπει να καλλιεργεί την αντίληψη ότι η πάλη είναι αναγκαίο να αναπτύσσεται σε πάλη κατά της εξουσίας των μονοπωλίων. Αυτό το κύριο στοιχείο θα ενισχύσει την αποτελεσματικότητά της, θα δώσει δύναμη στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Θα καταδεικνύει την ταξικότητα των αντιλαϊκών αντεργατικών πολιτικών και το μέτωπο πρέπει να είναι ενιαίο απέναντι στην αστική τάξη και τα κόμματά της που εναλλάσσονται στην εξουσία.

2. Στις δυσκολίες που έχουμε να στηρίξουμε ιδεολογικοπολιτικά και πρακτικά ολοκληρωμένα τη γραμμή συσπείρωσης που προωθούμε συνυπάρχουν ζητήματα απειρίας, συγχύσεων. Θα ξεπερνιούνται στο βαθμό που ενιαία θα σχεδιάζουμε και θα δούμε με άξονα τα σύγχρονα ζητήματα της διαπάλης, με στόχο εργαζόμενοι -νεολαία - αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματοβιοτέχνες και μικρομεσαίοι αγρότες να κατανοούν τη γραμμή του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, της λαϊκής εξουσίας - λαϊκής οικονομίας, να ωθούνται να τη στηρίξουν ανοιχτά. Ετσι θα σφυρηλατείται η ενιαία αντίληψη στις γραμμές μας.

3. Χρειάζεται αποφασιστική βελτίωση στα εργαλεία συσπείρωσης. Στην ενίσχυση των Γραμματειών του ΠΑΜΕ και ειδική δουλειά σε πρωτοβάθμια σωματεία, πρωτοπόρους συνδικαλιστές - εργαζόμενους στα ψηφοδέλτια και στις παρατάξεις μας, στη συγκρότηση επιτροπών αγώνα ρίχνοντας βάρος στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, δημιουργία κλαδικών σωματείων που αναπτύσσουν πολύμορφη δράση και αγώνες για το σύνολο των εργατικών λαϊκών αναγκών».

Στην αγροτιά χρειάζεται, σημειώνει η εισήγηση, «πιο συστηματικά να ασχοληθούμε με το θέμα της οργανωμένης προσπάθειας των Ομοσπονδιών να ανοίξουν ισχυρότερο μέτωπο στην αντιαγροτική πολιτική, να αναπτύξουν διεκδικητικούς αγώνες σε συνδυασμό με την προσπάθεια ανασυγκρότησης του αγροτικού κινήματος, ώστε η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση να πάρει σάρκα και οστά. Χρειάζεται να συνδεθεί αυτή η δράση με την προβολή της πολιτικής πρότασης του Κόμματος για την αγροτική οικονομία σαν συστατικό στοιχείο που αφορά το πρόβλημα εξουσίας, την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, τον παραγωγικό συνεταιρισμό».

Αντίστοιχη παρέμβαση σημειώνεται ότι απαιτείται να γίνει στους επαγγελματοβιοτέχνες αυτοαπασχολούμενους, όπως και στο κίνημα της νεολαίας, με την ενίσχυση της ΚΝΕ, με έμφαση στην εργαζόμενη και τη σπουδάζουσα νεολαία, ώστε τα θετικά βήματα που έχουν σημειωθεί από την Οργάνωση σε αυτούς τους τομείς να διευρυνθούν.

Και όπως σημείωσαν πολλοί αντιπρόσωποι της Συνδιάσκεψης, η εμπειρία αποδεικνύει ότι όπου οι κομμουνιστές ολοκληρωμένα βάζουν τη συνολική πολιτική πρόταση του Κόμματος, ξεπερνιούνται καθυστερήσεις και αδυναμίες, κερδίζονται νέες δυνάμεις στον αγώνα.