Σύμβουλοι της ΔΑΣ στη συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ

Στηρίζοντας για άλλη μια φορά την αντεργατική κυβερνητική πολιτική και διευκολύνοντας την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργοδοτών ψήφισαν - μετά από πρόταση του προέδρου της ΓΣΕΕ, Χ. Πολυζωγόπουλου - να διαπραγματευτούν αυξήσεις 1% πάνω από το ποσοστό του τρέχοντος πληθωρισμού. Δηλαδή, 3,5% και σε περίπτωση διετούς σύμβασης 3,5% και 3,7% αντίστοιχα για κάθε έτος. Σε μια προσπάθεια να ενδυθούν «αγωνιστικό μανδύα» για να καλύψουν τις ευθύνες τους, εξουσιοδότησαν την Εκτελεστική Επιτροπή να... εξαγγείλει απεργιακή κινητοποίηση, αν... οι εργοδότες δε δεχτούν την πρότασή τους.

Ο Γ. Μαυρίκος, εκ μέρους της ΔΑΣ, αποκάλυψε στην τοποθέτησή του τις ευθύνες των τριών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Αυτόνομη Παρέμβαση για την εξέλιξη στις διαπραγματεύσεις της ΕΓΣΕΕ και ανέπτυξε την πρόταση του ΠΑΜΕ για 250.000 δρχ. κατώτερο μισθό και 10.000 δρχ. κατώτερο μεροκάματο.

Στη χτεσινή συνεδρίαση της ολομέλειας, η Αυτόνομη Παρέμβαση (ΑΠ) εμφανίστηκε τάχα αποστασιοποιημένη από την πλειοψηφία, αν και όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν σε πλήρη συμφωνία και ταύτιση με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ. Ετσι, δεν ψήφισε την «πρασινογάλαζη» πρόταση, καταθέτοντας δική της πρόταση. Ομως και αυτή η «αποστασιοποιημένη» πρόταση της ΑΠ είναι μακριά από τις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων.

Σε αγωνιστικές «κορόνες» κατέφυγε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χ. Πολυζωγόπουλος, για να κρατήσει τα προσχήματα, λέγοντας πως δε θα συναινέσει με τις αξιώσεις των εργοδοτών, που στην τελευταία συνάντηση είχαν προτείνει 2,5% αυξήσεις, και πως θα... αντιδράσει με κινητοποιήσεις.

Από την πλευρά του ο επικεφαλής της ΔΑΚΕ, Γ. Μανώλης, αφού έκλινε τη λέξη ενότητα σε όλες τις πτώσεις και αφού κριτικάρισε το πρόεδρο της ΓΣΕΕ για το ότι δεν ακολούθησε σωστή τακτική στις διαπραγματεύσεις, συμφώνησε στο σύνολο της πρότασής του.

Ο Α. Καλύβης,από την Αυτόνομη Παρέμβαση, θυμήθηκε ξαφνικά να διαφοροποιηθεί και πρότεινε κατώτερο μισθό 165.000 δραχμές. Και αυτό χωρίς πρόγραμμα διεκδίκησης, αφού διαφώνησε με το να γίνουν απεργιακές κινητοποιήσεις, με το σκεπτικό «να μη γίνει απεργία για την απεργία»!!!

Στη χτεσινή ολομέλεια έγινε συμπλήρωση και αλλαγή του προεδρείου της ΓΣΕΕ, ένα χρόνο μετά την αποχώρηση από αυτό των συνδικαλιστών της ΔΑΣ. Τη θέση του αναπληρωτή προέδρου κατέλαβε ο Α. Καλύβης (Αυτόνομη Παρέμβαση). Τη θέση του αναπληρωτή γραμματέα ο Σ. Στάμου, του οργανωτικού γραμματέα ο Σ. Κωλέτσης και του αναπληρωτή οργανωτικού γραμματέα ο Λ. Αραζού. Οι επικεφαλής των τριών παρατάξεων ισχυρίστηκαν πως στο προεδρείο δεν υπάρχουν πλειοψηφίες και ζήτησαν από τους συνδικαλιστές της ΕΣΑΚ να επιστρέψουν στο προεδρείο.

Απαντώντας στην έκκληση αυτή, ο Γ. Μαυρίκος, δήλωσε ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν στο προεδρείο καταγγέλλοντας ότι υπάρχει ιδεολογική - πολιτική μονοφωνία από τις τρεις παρατάξεις που κινούνται παράλληλα, με διαφορετικές «αποχρώσεις».

Αμέσως μετά την εκλογή του νέου προεδρείου ο Γ. Μαυρίκος δήλωσε στο «Ρ»:«Η παράταξη της Αυτόνομης Παρέμβασης με τη συμμετοχή της και στο σημερινό προεδρείο, αντικειμενικά σύρεται ακόμη περισσότερο στο τέλμα της συναίνεσης και το συμβιβασμό, στηρίζοντας την πολιτική των ηγεσιών ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ. Τώρα πια οι ευθύνες όσων νομιμοποίησαν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, όσων συνειδητά γίνονται "ντεκόρ" στο άλλοθι που ανεπιτυχώς αναζητά ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, είναι πιο ξεκάθαρες και πιο μεγάλες».

Μετά την παραίτηση από τη διοίκηση της ΓΣΕΕ του Γ. Στολίδη, λόγω της εκλογής του ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, τη θέση του πήρε η Μαρία Φραγκιαδάκη.

Επίθεση ενάντια στο ΠΑΜΕ εξαπέλυσαν τόσο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όσο και οι επικεφαλής των παρατάξεων ΔΑΚΕ - ΑΠ, που το κατηγόρησαν ότι είναι κίνηση διασπαστική, που θέλει συνδικάτα «μικρά και καθαρά», όργανα «κομματικών μηχανισμών», χωρίς σταθερή γραμμή, αφού δεν ξεκαθαρίζει τη στάση του αν θα μείνει στη ΓΣΕΕ ή θα διασπάσει το «θεσμό» και θα υπονομεύσει την ενότητα των εργαζομένων.

Επίσης κατηγόρησαν ότι έχει τη βασική ευθύνη για την αναξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος, επειδή δεν ακολουθεί ενωτική δράση από κοινού με τις παρατάξεις της πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ!

Απαντώντας ο Γ. Μαυρίκος, που είναι και μέλος της γραμματείας του ΠΑΜΕ - μεταξύ άλλων - υπογράμμισε: «Το "φάντασμα" του ΠΑΜΕ πλανάται πάνω από τη ΓΣΕΕ, που κατρακυλά καθημερινά και χρεοκοπεί στη συνείδηση των εργαζομένων. Εμείς είμαστε υπέρ της ενότητας σε ταξική - αγωνιστική βάση, εσείς είστε υπέρ της ψευτοενότητας για την υποταγή των συνδικάτων στην κυβέρνηση και την εργοδοσία. Εμείς λέμε αντίσταση, ανυπακοή στην ΟΝΕ, εσείς και οι τρεις καλείτε σε ενότητα για να χορέψουμε το χορό της σύγκλισης, της παραγωγικότητας, της ανταγωνιστικότητας και της απασχολησιμότητας. Ψάχνετε συνένοχους και άλλοθι. Εσείς θεωρείτε ρεαλιστικό να μένει καθηλωμένο το μεροκάματο στις 5.500 δρχ και τα κέρδη να πολλαπλασιάζονται, ενώ για το ΠΑΜΕ ρεαλισμός είναι ο αγώνας, η διεκδίκηση καλύτερων μισθών και συντάξεων».

Σημείωσε επίσης ότι «θεσμός» δεν είναι μια οργάνωση που ούτε κύρος, ούτε αναγνώριση, ούτε αποδοχή έχει από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. «Θεσμός δε γίνεστε επειδή έχετε ένα καταστατικό και χρηματοδότηση από την Εργατική Εστία».

Για εμάς, και πιστεύουμε για ένα μεγάλο μέρος των εργατοϋπαλλήλων, οι εξελίξεις και η πορεία διεκδίκησης της ΕΓΣΣΕ δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Βιομήχανοι και κυβέρνηση προκαλούν και κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους με την αντιλαϊκή τους πολιτική και την αδιαλλαξία τους, που δεν εξαντλείται στα ψίχουλα για «αυξήσεις» στους μισθούς και τα μεροκάματα στο ...δυσθεώρητο ύψος του 2,5%.

Οι όροι για τη σημερινή κατάληξη δε διαμορφώθηκαν στις συναντήσεις με τους εργοδότες. Εχουν τη ρίζα τους στην κατρακύλα της συναίνεσης, στη γραμμή της υποταγής, στη λογική των εταίρων, που εσείς σαν πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προβάλλετε και στηρίζετε την τελευταία δεκαετία.

Με το πλαίσιο που καθορίσατε εξαρχής σαν διεκδίκηση για την ΕΓΣΣΕ και τις ανύπαρκτες μορφές πάλης που ακολουθήσατε, η πορεία της Σύμβασης ήταν στην ουσία προκαθορισμένη.

Χρόνια τώρα, οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ σπέρνετε με επιμέρους αποχρώσεις και πινελιές τα οράματα και τους στόχους της ΟΝΕ. Ευθυγραμμίζεστε έτσι με τις κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης και των βιομηχάνων. Είστε στρατιώτες της Σύγκλισης.

Χρόνια τώρα, ακολουθείτε πιστά τη γραμμή των περιβόητων «κοινωνικών διαλόγων», που σχεδόν έχει αποκηρύξει τους αγώνες και τους θεωρεί σαν... τροχοπέδη του κινήματος.

Χρόνια τώρα, αποδέχεστε σαν ρεαλιστικό να αυξάνονται τα κέρδη μονοπωλίων και πολυεθνικών με ρυθμούς ιλιγγιώδεις και θεωρείτε ουτοπικό το δικαίωμα για 10 χιλιάδες κατώτερο μεροκάματο.

Εχετε γράψει τόμους εκδόσεων και χιλιάδες σελίδων για να προωθήσετε τις αντεργατικές θεωρίες περί ...παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας, απασχολησιμότητας, διατηρησιμότητας κλπ. που αποτελούν αναντικατάστατα εργαλεία του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων.

Αναγορέψατε σε θέμα αρχής τη διετία σαν χρονική διάρκεια των Συλλογικών Συμβάσεων για να εξυπηρετηθούν καλύτερα κυβερνήσεις και εργοδότες. Γι' αυτό, πριν τρεις μέρες, το ΕΚΟΦΙΝ επαίνεσε τη ΓΣΕΕ, υπογραμμίζοντας: «Η συμφωνία οδήγησε σε επιβράδυνση των ονομαστικών αμοιβών των μισθωτών και του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος το 1998 και το 1999, παρά τη σχετική έντονη οικονομική δραστηριότητα».

Υπογράψατε όλα τα προηγούμενα χρόνια ΣΣΕ χωρίς να «ανοίξει μύτη» και ενώ γνωρίζατε ότι η εργατική τάξη έχανε και το βιοτικό της επίπεδο χειροτέρευε, εσείς προπαγανδίζατε ότι πρέπει να χαίρονται και να είναι ευχαριστημένοι οι μισθωτοί.

Ενώ γνωρίζετε τις βαριές συνέπειες που οι εργατοϋπάλληλοι επωμίστηκαν στον τομέα των εργασιακών σχέσεων από το «σύμφωνο σταθερότητας 2000» που συνυπογράψατε, είστε έτοιμοι να προστρέξετε στο νέο έγκλημα που επωάζεται για το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα. Αυτή, λοιπόν, η γραμμή που εφαρμόζετε χρεοκοπεί και μαζί της θα χρεοκοπήσουν και οι πλειοψηφίες των οργανώσεων που την ακολουθούν.

Εμείς εξαρχής, και στο περιεχόμενο, και στις μορφές διεκδίκησης καταθέσαμε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο που διαμόρφωσε το ΠΑΜΕ. Η διεκδίκηση 250.000 δρχ. κατώτερου μισθού και 200.000 δρχ. κατώτερης σύνταξης, χωρίς να λύνει τα προβλήματα του βιοτικού επιπέδου, αποτελούσε και αποτελεί μια ελάχιστη ανακούφιση για την εργατική τάξη. Η προβολή μιας σειράς άλλων θεσμικών αιτημάτων, χωρίς να απαντά στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, ήταν και είναι ένα μίνιμουμ πλαίσιο διασφάλισης των λαϊκών οικογενειών.

Ολα αυτά απορρίφθηκαν. Εμείς, όμως, επιμένουμε. Τώρα που η μεγάλη καθυστέρηση για την ΕΓΣΣΕ έχει υπονομεύσει τις κλαδικές συμβάσεις, τώρα που η υπογραφή και η αποδοχή αυξήσεων στο εξευτελιστικό 2,5% ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των συμβάσεων, τώρα που οι εργοδότες είναι σίγουροι ότι τα κέρδη τους είναι ιερά και απαραβίαστα, ζητάτε στην πράξη εν λευκώ εξουσιοδότηση για να βάλετε ταφόπλακα στην ΕΓΣΣΕ.

Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μια λύση θα μπορούσε να υπάρξει: Η αλλαγή του πλαισίου, που να απαντά στις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης και όχι να ευθυγραμμίζεται με τα όρια της κυβερνητικής πολιτικής και της ΟΝΕ και η χάραξη άμεσων αγωνιστικών μορφών διεκδίκησης, που να κάμψει την αδιαλλαξία του ΣΕΒ μέσα από μια μαζική, μαχητική, ταξική γραμμή αντιπαράθεσης. Επειδή, όμως, εσείς επιμένετε στο ίδιο πλαίσιο, στην ίδια γραμμή που αποθράσυνε το ΣΕΒ, ούτε αυτό είστε διατεθειμένοι να συζητήσετε.

Εμείς, λοιπόν, δεν εξουσιοδοτούμε κανένα και καλούμε τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις, να αντιληφθούν ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Υπάρχει ο δρόμος που μπορεί και αυξήσεις αξιοπρεπείς να εξασφαλίσει και ασφαλιστικές κατακτήσεις να περισώσει και εργασιακά δικαιώματα να διατηρήσει και, ταυτόχρονα, να διαμορφώνει προοπτικές συνολικής εργατικής αντεπίθεσης.

Ο δρόμος αυτός ταυτίζεται με την ενίσχυση του ταξικού πόλου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τη συστράτευση όσων αντιλαμβάνονται την ανάγκη να χρεοκοπήσει η γραμμή της υποταγής και να δυναμώσει η γραμμή της ταξικής πάλης.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης έγιναν παρεμβάσεις από συμβούλους της διοίκησης, για την πορεία που πρέπει να πάρει η ΕΓΣΣΕ ώστε να είναι προς όφελος των εργαζομένων, αλλά και για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος.

Οξεία κριτική στις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ άσκησε ο Γιάννης Σταυρόπουλος, μέλος της διοίκησης, καταγγέλλοντας ότι έχουν μακροχρόνια κοινή πλεύση. Μιλώντας ειδικότερα για τη στάση της ΑΠ κατήγγειλε ότι «έχει πάρει μέρος στον κοινωνικό διάλογο και έχει στηρίξει τη Λευκή Βίβλο, την ΟΝΕ, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, τα προγράμματα σύγκλισης. Παράλληλα με πολύ μεγάλη ευκολία υπογράφει διακηρύξεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, όταν σε κλάδους στελέχη της δέχονται να προχωρήσουν». Μιλώντας ακόμα για τη στάση της ΑΠ απέναντι στο ασφαλιστικό τόνισε ότι είναι κοινή με των υπόλοιπων παρατάξεων στο τζογάρισμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, στο νόμο 2084, στο ΕΚΑΣ κ.ά. Καταλήγοντας ο Γ. Σταυρόπουλος σημείωσε ότι «η παράταξη του ΣΥΝ από την άλλη προσπαθεί να καλλιεργήσει την αντίληψη και την ψευδαίσθηση στους εργαζόμενους ότι η ΓΣΕΕ μπορεί να αλλάξει ρότα».

Να αναδιοργανωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα

Ο Αλέκος Τσώλης, μέλος της διοίκησης, μιλώντας για τη σημερινή οικονομική κατάσταση επισήμανε ότι «έχει ξεπεράσει τα επίπεδα του φιλελευθερισμού με ιδιωτικοποιήσεις, περιορισμένη εισοδηματική πολιτική χωρίς τέλος, που μετά την ΟΝΕ θα σκληρύνει, ενώ έτοιμη είναι η "προκρούστεια κλίνη" του Σπράου για το ασφαλιστικό. Ακόμα επιχειρείται η αλλαγή στο εργασιακό μοντέλο με εφαρμογή της μερικής απασχόλησης χωρίς συμβάσεις και δικαιώματα για τους εργαζόμενους».

«Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, συνέχισε ο Α. Τσώλης, η εικόνα του συνδικαλιστικού κινήματος συνεχίζει να είναι πολύ άσχημη. Τα άλλοτε ισχυρά συνδικάτα έχουν μετατραπεί σε ημικρατικούς οργανισμούς και όποιος μιλάει για αγώνες υπάρχει φόβος να θεωρηθεί μέχρι και ύποπτος εγκλήματος. Υποστηρίζουν ότι η βάση δε θέλει αγώνες. Για να θελήσει όμως πρέπει οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος να πάρουν κατάλληλες αποφάσεις τον κατάλληλο χρόνο. Είναι αδύνατο όμως να αλλάξουν γραμμή οι σημερινές ηγεσίες. Γι' αυτό, Θα πρέπει να αναδιοργανωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα συντονισμένα με οργανωτικές και πολιτικές πρωτοβουλίες».

Αναφερόμενος τέλος, στην ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος είπε ότι «ενότητα που οδηγεί στην ανεργία, στους μισθούς πείνας, στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, στην περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων, δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων. Γι' αυτό πρέπει να επιχειρηθεί αναδιάταξη του συνδικαλιστικού κινήματος. Να φτιαχτούν νέα αγωνιστικά συνδικάτα που θα αντικαταστήσουν παλιά κουρασμένα και κυρίως συμβιβασμένα».

Ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της διοίκησης, μιλώντας για τα ημερομίσθια των εργαζομένων καταθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία σημείωσε πως «τα κατώτατα ημερομίσθια έχουν χάσει πάνω από το 20% της αξίας τους, ενώ από τους 4,5 εκατομμύρια φορολογούμενους τα 2,6 εκατομμύρια δηλώνουν εισόδημα 1,5 εκατομμύρια. Το 60% των φορολογούμενων έχουν εισόδημα κάτω από το όριο φτώχειας». Αναφερόμενος στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας είπε ότι δεν υπογράφονται πολύ μεγαλύτερα ποσοστά αυξήσεων από αυτά της ΕΓΣΣΕ. «Καμία συλλογική σύμβαση δεν έχει υπογραφεί ακόμα, καθώς οι εργοδότες περιμένουν σε τι ποσοστό θα συμφωνήσει ο ΣΕΒ για να δώσουν ανάλογες χαμηλές αυξήσεις».

Στο θέμα της ΕΓΣΣΕ επισήμανε ότι αυτή «έχει και την πλευρά των εργασιακών σχέσεων που καταδικάζει τους εργαζόμενους με σύμφωνα εμπιστοσύνης και ελαστικές μορφές απασχόλησης. Υπάρχουν 600.000 άνεργοι και άλλοι τόσοι υποαπασχολούμενοι. Η ΕΓΣΣΕ πρέπει να μπει σε διαφορετικά βάση, αλλά δυστυχώς η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν έχει διάθεση κι αυτό σίγουρα θα δυσκολέψει την κατάσταση για τους εργαζόμενους στο μέλλον».