Αστραψε και βρόντηξε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας απ' τον «Ευαγγελισμό» όπου πραγματοποίησε περιοδεία, δηλώνοντας: «Δε θα αφήσουμε σε χλωρό κλαρί, δε θα κάνουμε βήμα πίσω, στη μάχη εναντίον όσων μετέτρεψαν την Υγεία σε εμπόρευμα. Που παραχώρησαν τα πάντα στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Που συνειδητά πριμοδότησαν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις Υγείας και φαρμάκου». «Θέλουμε, είπε σε άλλο σημείο ο Αλ. Τσίπρας, να ανακτηθεί ο δημόσιος έλεγχος στους κρίσιμους τομείς, έτσι ώστε να διευρυνθεί το κοινωνικό κράτος και αγαθά όπως η Υγεία, η Παιδεία, η κοινωνική προστασία να είναι δημόσια, μη ανταλλάξιμα, παρεχόμενα δωρεάν».

Η Υγεία - όπως και η Παιδεία - δε θα πάψουν να είναι «μη ανταλλάξιμα» και «παρεχόμενα δωρεάν» απ' τη στιγμή που σ' αυτούς τους τομείς θα δρά το κεφάλαιο και θα αποτελούν τα καλύτερα πεδία της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ο ΣΥΝ απλώς προτείνει έναν γιαλαντζί δημόσιο έλεγχο του ιδιωτικού τομέα Υγείας και όχι την κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αλλωστε, αυτό εννοούσε και χτες ο Αλέξης Τσίπρας λέγοντας: «Υπερασπιζόμενοι το δημόσιο χαρακτήρα της Υγείας, δε γινόμαστε κρατιστές όπως αβασάνιστα θα μας κατηγορήσουν κάποιοι». Μ' άλλα λόγια, έδειχνε, απλώς, χαρακτήρα στο... σύστημα.

Οι εργοδότες των ιδιωτικών δομών στην Ψυχική Υγεία, χρησιμοποιώντας ως μέσο πίεσης τους εργαζόμενους που οι ίδιοι αφήνουν απλήρωτους, διεκδικούν νέες επιχορηγήσεις. Χτες, έγινε συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας εργαζομένων από ένα τμήμα των δομών, ενώ αύριο άλλη ομάδα θα κάνει συναυλία με τη συνδρομή πάλι των εργοδοτών. Πέρα απ' όλα τ' άλλα, φαίνεται καθαρά ότι η συμπόρευση με την εργοδοσία διασπά την ενότητα των εργαζομένων, που είναι βασικό όπλο στις διεκδικήσεις τους. Κατά τη χτεσινή συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος αρκέστηκε σε μια πρόσθετη επιχορήγηση κατά 15 εκατ. ευρώ για τις δομές. Σε κάθε περίπτωση, έμεινε στο απυρόβλητο η πολιτική της εκχώρησης των δομών στην επιχειρηματική δραστηριότητα, που σε συνδυασμό με την πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο τους ψυχικά πάσχοντες και τους εργαζόμενους στις δομές.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής καταγράφει - παρότι αφήνει εκτός κριτικής την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών - και η ίδια η Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές. Σε έκθεσή της (24.2.2009), μεταξύ των άλλων, σημειώνει: «Οι δομές αυτές αντιμετωπίζουν σημαντικό οικονομικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα να δυσλειτουργούν, να υπολειτουργούν ή να έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους με αποτέλεσμα να υπάρχουν δυσμενείς επιπτώσεις στους ασθενείς - χρήστες των υπηρεσιών: Πλημμελή φροντίδα, παρατεινόμενο στρες υπό το καθεστώς αβεβαιότητας και ανασφάλειας, με αύξηση του κινδύνου υποτροπών και επανόδου στα ψυχιατρεία».

Οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης - εμπορευματοποίησης της Πρόνοιας δεν μπορούν να κρυφτούν. Και τις βιώνουν με τον πιο βάρβαρο τρόπο στο πετσί τους οι εργαζόμενοι, οι ασθενείς και οι οικογένειές τους. Αυτοί έχουν αντικειμενικό συμφέρον να παλέψουν για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, στρέφοντας τα πυρά τους και στους εργοδότες που δραστηριοποιούνται στο χώρο, παριστάνοντας τους αδικημένους και τους θιγόμενους...