ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 20 Μάρτη 2009
Σελ. /32
Εγχειριδιακή ... περατζάδα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην αρχή προκάλεσε εντύπωση ο πανζουρλισμός που θέλησαν να δημιουργήσουν κάποιοι, γύρω από την περατζάδα που επρόκειτο να κάνει στη χώρα μας ο Αμερικανός οικονομολόγος Κρούγκμαν, ο οποίος, υποτίθεται, θα έδινε καίριες απαντήσεις για τα θέματα της κρίσης και τους τρόπους αντιμετώπισής της.

Μετά, υπήρξε η σκέψη ότι κάποιοι θέλησαν να επιστρατεύσουν τους τίτλους του (νομπελίστας κλπ.), για να ενισχύσουν την επιχειρηματολογία και τις παρεμβάσεις τους στην κατεύθυνση της διαχειριστικής προσέγγισης της κρίσης και των συνεπειών της.

Το βέβαιο είναι ότι ο Αμερικανός δεν πρόσθεσε κάτι το αξιόλογο στους διαλογισμούς και τις συζητήσεις που είχε στην Αθήνα. Είπε ότι είναι υπέρ και των ιδιωτικοποιήσεων και των κρατικοποιήσεων. Τάσσεται και υπέρ και κατά της συγκράτησης των ελλειμμάτων. Λέει και «ναι» και «όχι» στις υποτιμήσεις των νομισμάτων. Είναι υπέρ της αύξησης της κατανάλωσης, αλλά και υπέρ της στήριξης των τραπεζών.

Με δυο λόγια, παρουσίασε τις γνωστές εγχειριδιακές αντιλήψεις «χειρισμού» των δεδομένων που δημιουργούν η καπιταλιστική εξέλιξη και οι κρίσεις του συστήματος. Με δεδομένο ότι και πολλοί από εκείνους που παρακολούθησαν τις παρεμβάσεις δηλώνουν ότι άλλα περίμεναν και άλλο τους προέκυψε, τώρα, που ο Κρούγκμαν ήρθε, είδε και απήλθε, δημιουργείται το ερώτημα, μήπως, πίσω από τις εντυπώσεις, κάποιοι είδαν το όλο θέμα και ως μια καλή μπίζνα;

Οσα δε φτάνει η «Αυγή»...

Τους αρμόδιους της «νέας» ΑΥΓΗΣ θα τους αθωώναμε, αν υποθέταμε πως διαβάζουν και δεν καταλαβαίνουν. Αφού καλοκαταλαβαίνουν, θέλουν να μην καταλαβαίνουν οι αναγνώστες τους... Ο λόγος αυτή τη φορά γίνεται για το ρεπορτάζ που έχουν για τα νέα μέτρα καταστολής της κυβέρνησης. Εκεί, λοιπόν, ένθετο και με χοντρά γράμματα υπότιτλου, έτσι που να χτυπάει στο μάτι του αναγνώστη τους, γράφουν: «Να υποβαθμίσει το θέμα προσπαθεί η Αλ. Παπαρήγα»... Φυσικά, ακόμα και από τις φράσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που χρησιμοποιούν για το ρεπορτάζ τους, όχι μόνο δε φαίνεται καμιά υποβάθμιση αλλά διακρίνεται ο κίνδυνος να περάσει η στρατηγική αυταρχισμού που προσπαθεί να επιβάλει το κεφάλαιο σ' όλες τις χώρες της ΕΕ. Συγκεκριμένα δημοσιεύουν τα αποσπάσματα: «Θα αξιοποιηθούν για να διαμορφωθεί ένα κράτος καταστολής» και επίσης «είναι άλλο πράγμα η κριτική που κάναμε στους κουκουλοφόρους και άλλο πράγμα να αποδεχτούμε τέτοιους στρατηγικούς σκοπούς που έχει η κυβέρνηση, στρατηγικοί σκοποί που άλλωστε είναι θωρακισμένοι και στο πλαίσιο της ΕΕ»... Επειδή λοιπόν ακόμα και αυτά τα κουτσουρεμένα αποσπάσματα είναι ολοφάνερο το τι λένε και επειδή οι της «νέας» ΑΥΓΗΣ μάλλον καταλαβαίνουν πολύ καλά το περιεχόμενο, η κουτοπονηριά με το ενθετάκι ομολογεί εκτός από το σκόπιμο αποπροσανατολισμό που επιδιώκουν να κάνουν στους αναγνώστες τους, την πολύ φτηνή (και τεχνικά ξεπερασμένη) εμπάθεια της αλεπούς που όσα δε φτάνει τα λέει κρεμαστάρια...

... και οι οπορτουνιστικές προτάσεις

Πάντως αν η «νέα» ΑΥΓΗ ενδιαφέρεται πραγματικά να αποκαλύψει ποιο κόμμα με τις θέσεις και τις προτάσεις του ενισχύει και στηρίζει διά της πλαγίας οδού την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, ας προστρέξει στις θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις την προηγούμενη Τρίτη ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Φώτης Κουβέλης, έδωσαν συνέντευξη Τύπου αναφορικά με τη λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας. Εκεί - ούτε λίγο, ούτε πολύ - αφού έσπειραν την αυταπάτη ότι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους μπορούν να λειτουργήσουν προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων (!!) στη συνέχεια πρότειναν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί να ενσωματωθούν σε «πολυδύναμα αστυνομικά τμήματα με σκοπό τη στήριξη του πολίτη»! Με άλλα λόγια μια διμοιρία ΜΑΤ σε κάθε γειτονιά... Προφανώς από αυτή τη θέση «εμπνεύστηκε» και το ΠΑΣΟΚ που δήλωσε ότι οι «δυνάμεις ταχείας επέμβασης», που εξήγγειλε η κυβέρνηση, αφορούν μόνο στο κέντρο και δεν καλύπτουν όλες τις γειτονιές της Αθήνας και την υπόλοιπη χώρα. Ας αναρωτηθούν, λοιπόν, εκεί στην ΑΥΓΗ: Μήπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «αναβαθμίζει» το θέμα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ενιαίος ταξικός αγώνας

Δυο βασικά συμπεράσματα προκύπτουν από την ανακοίνωση, προχτές, της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης: Το πρώτο είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι βράζουν στο ίδιο καζάνι. Ανεξάρτητα από κλάδο και ειδικότητα, ανεξάρτητα από το αν απασχολούνται στον ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα. Αν στις μεγαλοεπιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα οργιάζουν η εκ περιτροπής εργασία, η μείωση μισθών και οι απολύσεις, στο δημόσιο τομέα τα αντίστοιχα αντεργατικά μέτρα μεταφράζονται σε «πάγωμα» μισθών και συντάξεων, σε μείωση του εισοδήματος και μετατροπή του μισθού σε άθροισμα επιδομάτων, σε παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Κοινός παρονομαστής σε όλα τα αντιδραστικά μέτρα, που παίρνουν το κεφάλαιο και το κράτος - εργοδότης, είναι η κρίση και η ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι συνέπειές της χωρίς να πληγεί η κερδοφορία του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει έχει να κάνει με τη γραμμή πάλης, που μπορεί με αποτελεσματικότητα να βοηθήσει στην άμυνα της εργατικής τάξης απέναντι στην εντεινόμενη επίθεση και, σε μια πορεία, να τη βγάλει στην αντεπίθεση, να την κάνει ακόμα πιο ικανή να αποσπάει κατακτήσεις και να ανατρέπει τη σε βάρος της κατάσταση. Τι αποδείχτηκε όλα αυτά τα χρόνια; Οτι η γραμμή της συναίνεσης στο συνδικαλιστικό κίνημα, του κοινωνικοεταιρισμού, της διαμόρφωσης αιτημάτων στα όρια του «εφικτού» για το κεφάλαιο, άφησε ανοχύρωτη την εργατική τάξη μπροστά στην εργοδοτική επέλαση, που παίρνει ολοένα και πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά. Οδήγησε σε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, που έδωσαν την ευκαιρία στο κεφάλαιο να κερδίσει σημαντικό έδαφος στο πεδίο της ταξικής πάλης, να γίνεται ολοένα και πιο επιθετικό.

Αυτή η γραμμή, οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που την προωθούν και τη στηρίζουν, πρέπει να καταδικαστούν από τους εργαζόμενους. Είναι η γραμμή, που δίνει σήμερα τη δυνατότητα στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση και τα κόμματά του να αναπαράγει άθλια ιδεολογήματα περί «ρετιρέ» και χαμηλόμισθων - χαμηλοσυνταξιούχων, σε μια προσπάθεια να διασπάσει τους εργαζόμενους. Είναι η γραμμή, που αφήνει χώρο στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα να εμφιλοχωρήσουν δηλητηριώδεις απόψεις, που θέλουν να συγκαλύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης, να σπρώξουν τους εργατοϋπάλληλους στον γκρεμό της συναίνεσης και στην εκβιαστική αποδοχή νέων θυσιών, προκειμένου να επανέλθει το κεφάλαιο σε τροχιά υπερκερδοφορίας.

Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα του ενιαίου, καθολικού αγώνα της εργατικής τάξης με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Αν υπάρχει ένας δρόμος να ακυρωθούν οι προσπάθειες της εργοδοσίας και των κομμάτων της να φορτώσουν την κρίση στους εργάτες, αυτός δεν είναι άλλος από το δρόμο της πάλης με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Το δρόμο, που καθιστά πρώτιστο, άμεσο καθήκον την αποδυνάμωση των κομμάτων των πολυεθνικών και του ευρωμονόδρομου, τη συντριπτική ήττα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού σε όλα τα μέτωπα, την ενίσχυση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα. Μ' αυτήν τη στρατηγική στόχευση, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δίνουν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 2 Απρίλη και των απεργιακών συγκεντρώσεων που θα διοργανώσουν οι ταξικές δυνάμεις σε όλη τη χώρα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ