Εδώ και μέρες τώρα εξελίσσεται η διαφημιστική καμπάνια του συγκροτήματος Αλαφούζου, με τη σύμπραξη της λεγόμενης «μη κυβερνητικής οργάνωσης» WWF, για την «Ωρα της Γης». Μέσω της καμπάνιας αυτής, καλούνται οι εργαζόμενοι, να «διατρανώσουν την περιβαλλοντική τους ευαισθησία», απέναντι, ειδικότερα, στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη, κλείνοντας για μια ώρα μερικούς από τους διακόπτες του σπιτιού τους το βράδυ της 28ηςτου Μάρτη.
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι αυτή καθ' αυτή η συμβολική κίνηση. Το πρόβλημα είναι το περιεχόμενο, τα μηνύματα που προωθούνται μέσα από αντίστοιχες εκδηλώσεις, στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Το σοβαρότερο από αυτά είναι η συγκάλυψη των αιτίων και των υπευθύνων και η ανάδειξη της «εταιρικής συνευθύνης» στην οποία αποδίδεται η εμφάνιση και επιδείνωση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής.
Επιχειρείται έτσι, ο αποκλειστικός υπαίτιος, που είναι το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές τόσο σε εθνικό (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) όσο και σε διεθνικό επίπεδο, να βγουν «λάδι», καθώς η ίδια «συνευθύνη» χρεώνεται στους εργαζόμενους και για την αντιμετώπιση του προβλήματος με συνεχείς και βαθιά υποκριτικές εκκλήσεις για αλλαγή του τρόπου ζωής, των «καταναλωτικών προτύπων»...
Επιχειρείται, λοιπόν, να περάσει στη συνείδηση του λαού η αντίληψη ότι υπάρχει και η «ευαισθητοποιημένη πλουτοκρατία», που πάνω από τα κέρδη της βάζει το «καλό του πλανήτη»! Πρόκειται, άλλωστε, για αγαπημένο σλόγκαν του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων «συλλογικοτήτων» της ευρωμονόδρομης «αριστεράς». Το WWF μάλιστα περηφανεύεται ότι στην εκδήλωση έχουν δηλώσει συμμετοχή πάνω από 710 επιχειρήσεις.
Το ταξικό κίνημα, όμως, ξέρει καλά ότι:
Καθημερινά οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι «ώρα της γης», «ώρα του ανθρώπου», «ώρα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων» είναι κάθε λεπτό, κάθε ώρα, κάθε μέρα που αγωνίζονται για τα δικά τους συμφέροντα, αντιπαλεύουν τις αιτίες και τους ενόχους, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.