Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην περίπτωση της «Ολυμπιακής» - στο συμπεθεριό και στο διαζύγιο με τους «σωτήρες» της «Μπρίτις Αιργουέις» - ο «χρυσός κανόνας» του εφοπλιστή βρίσκει την απόλυτη δικαίωσή του. Μέσα σ' ένα χρόνο οι Βρετανοί μάνατζερ, με πλήρη και αποκλειστική ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης, έκαναν τον εθνικό μας αερομεταφορέα φύλλο και φτερό και τον έφεραν στη χειρότερη θέση που βρέθηκε ποτέ! Για να έρθει ο Πάγκαλος, ένας από τους αυτουργούς του εγκλήματος, να ζητήσει και τα ρέστα από τους εργαζόμενους! Να ζητήσει την απόλυσή τους, ώστε να απαλλαγεί και από αυτό το... βάρος η «Ολυμπιακή» και να γίνει... ασφαλέστερη η ελεύθερη πτώση της στο κενό!

«Θέμα τεχνολογικού ανταγωνισμού και όχι υπαρκτό πρόβλημα ασφάλειας», είναι κατά τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, Α. Τσοχατζόπουλο, το σχεδιαζόμενο από τις ΗΠΑ νέο σύστημα αντιβαλλιστικής προστασίας. Και για μεν τον ανταγωνισμό έχει δίκιο, αλλά μόνο τεχνολογικός είναι αυτός; Δεν καταλαβαίνει, άραγε, ο κ. Τσοχατζόπουλος, ότι η κατασκευή της αμερικανικής «αντιπυραυλικής ασπίδας» θα δώσει στις ΗΠΑ την ολοκληρωτική υπεροπλία, έναντι όλων των άλλων «μεγάλων δυνάμεων» και, επόμενα, τη δυνατότητα επιβολής των συμφερόντων τους; `Η, μήπως, δε συνειδητοποιεί -και από το συγκεκριμένο παράδειγμα- το βαθμό συνεχούς όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τους μεγάλους κινδύνους, που το γεγονός αυτό κρύβει, για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια;

Δε νομίζουμε ότι δεν είναι γνώστες των παραπάνω εκτιμήσεων ο υπουργός Εθνικής Αμυνας και οι επιτελείς του. Μας κάνει εντύπωση, όμως, η προσπάθεια υποβάθμισης του ζητήματος...

«Θα έχουμε μία πολύ στενή συνεργασία για τα θέματα της τρομοκρατίας. Συνεργασία που θα γίνεται ανεπίσημα και δε θα γίνονται ανακοινώσεις»! Η παραπάνω είναι μια δήλωση την οποία φέρεται να έκανε ο Ν. Μπερνς, στη διάρκεια παρουσίας του σε προχτεσινή εκδήλωση στον Πειραιά. Η δήλωση αυτή, που ουσιαστικά συνιστά εντολή των ΗΠΑ για εξωθεσμικές - πέραν των άλλων - «αντιτρομοκρατικές» επαφές, μεταφέρθηκε χτες στο πρες-ρουμ. Ο Δ. Ρέππας όχι μόνο δεν τη διέψευσε, αλλά προσέξτε και τι απάντηση έδωσε:

«Οτι δεν είναι απαραίτητο πάντοτε να εκδίδονται ανακοινώσεις, μετά από συνεργασία διαφόρων φορέων, δε σημαίνει ότι η συνεργασία αυτή είναι εξωθεσμική ή κινείται στην "γκρίζα περιοχή". Κάθε άλλο»! Και ο κ. Ρέππας κατέληξε: «Η συνεργασία αυτή είναι χρήσιμη»...

Από εμάς, ουδέν σχόλιον.

Αλλά η ιστορία αυτών των μυστικών επαφών του υπουργού Δημόσιας Τάξης με τον Αμερικανό πρέσβη, έχει και συνέχεια. Διότι, όπως επιπλέον είπε ο κ. Ρέππας, η έννοια του κοινωνικού ελέγχου γύρω από τα όσα διαμείβονται πίσω από συναντήσεις και παρασυναντήσεις με τους τους γνωστούς... «αντιτρομοκράτες» Αμερικανούς «δε σημαίνει ότι θα πρέπει κάθε μέρα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης να εκδίδει μακροσκελείς ανακοινώσεις ή εν πάση περιπτώσει, οι επικοινωνίες του -τηλεφωνικές ή απευθείας- ή οι συνεργασίες του, να γίνονται κτήμα και να περιέχονται στη γνώση όλων των Ελλήνων πολιτών»...

Αυτό δα έλειπε κ. Ρέππα. Αρκεί ο κύριος υπουργός να δίνει «κάθε μέρα» αναφορά στον Ν. Μπερνς. Αφού θα γνωρίζει αυτός, γιατί να γνωρίζει και ο ελληνικός λαός...

Στρατεύματα των, κατά καιρούς, κατακτητών της Ελλάδας - Τούρκων, Γερμανών, Ιταλών, Αμερικανών - ξαναπατούν το έδαφος της χώρας μας. Αυτή τη φορά οι κατακτητές δε φορούν τις εθνικές στρατιωτικές στολές τους - δε βλέπουμε σαρίκια, αγκυλωτούς σταυρούς, κοκορόφτερα και πράσινα μπερέ - αλλά μια κοινή στρατιωτική στολή, αυτή του ΝΑΤΟ. Φυσικά, δεν πρόκειται για ίδιες καταστάσεις. Πρώτον, γιατί τα ξένα στρατεύματα, που βρίσκονται τώρα στη χώρα μας, δεν είναι «εχθρικά» όπως τότε, αλλά «φιλικά», καθότι «συμμαχικά». Δεύτερον, δεν ήρθαν για πόλεμο, αλλά για να πάρουν μέρος σε άσκηση του ΝΑΤΟ, στην οποία συμμετέχουν και ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Ουδείς, όμως, μπορεί να ισχυριστεί ότι όλοι αυτοί οι ΝΑΤΟικοί, που στρατοπέδευσαν σαν «στρατός κατοχής» στην πατρίδα μας, είναι ευπρόσδεκτοι από τον ελληνικό λαό. Πολύ περισσότερο που οι Ελληνες αντιλαμβάνονται ότι δεν πρόκειται απλώς για μια στρατιωτική άσκηση, αλλά για μια «πρόβα τζενεράλε» του ΝΑΤΟ για τη δημιουργία «νέων Κοσσυφοπεδίων» στην περιοχή. Κι οπωσδήποτε ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει ότι, όπως σχεδιάστηκε κι όπως εξελίσσεται η συγκεκριμένη ΝΑΤΟική άσκηση, έρχεται να «σφραγίσει» το «έγγραφο» παράδοσης της εθνικής ανεξαρτησίας και εδαφικής κυριαρχίας της χώρας μας στο ΝΑΤΟ, το οποίο, εδώ και καιρό, έχει «υπογράψει» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Πράγματι, λοιπόν, δεν πρόκειται για πόλεμο σε βάρος της Ελλάδας, αλλά τι χρειάζεται ένας πόλεμος όταν η «κατάληψη» μιας χώρας μπορεί να γίνει διά της εθελοντικής, «ειρηνικής» παράδοσής της από τους κυβερνώντες της;