«Δεν υπάρχουν απολύσεις. Θα γίνουν κάποιες αποχωρήσεις εργαζομένων, που είναι γύρω στα 50 και έχουν δεχτεί και έχει κανονιστεί να μπουν σε προγράμματα». Ετσι ερμήνευαν κάποιοι από τους εκπροσώπους των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων, τα σχέδια του Λαναρά για μαζικές απολύσεις, προχτές, στο Σύνταγμα - όπου συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων του Ομίλου «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία». Λίγες μέρες πριν, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αρνούνταν από την Κομοτηνή ότι γνωρίζει το σχέδιο με το οποίο η μεγαλοεργοδοσία ετοιμάζεται να τσεπώσει το ζεστό χρήμα και να πετάξει στην ανεργία τουλάχιστον 250 εργάτες, βάζοντας νέα λουκέτα σε εργοστάσια.
Επιμένουν να προβάλλουν ως λύση για τους εργαζόμενους την επιδότηση του Ομίλου, την ώρα που η εργοδοσία εμφανίζεται τώρα, αποθρασυμένη από την κυρίαρχη πολιτική και όσους τη στηρίζουν, να ζητά κι άλλο ζεστό χρήμα. Κι ενώ, ό,τι έχει μεσολαβήσει από τότε που πήρε τα 20 από τα 35 εκατομμύρια που του έχει τάξει η κυβέρνηση, επιβεβαιώνει τι πρόκειται να ακολουθήσει: Οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι για μήνες. Τα εργοστάσια που δε λειτουργούσαν εξακολουθούν να μη λειτουργούν, φέρνοντας τον εφιάλτη της ανεργίας πιο κοντά, για εκατοντάδες εργατικές οικογένειες.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, όσοι καλούν τους εργαζόμενους να συνδέσουν την πληρωμή τους και τις θέσεις εργασίας με την αναχρηματοδότηση του Ομίλου, είναι σαν να τους καλούν να βάλουν οι ίδιοι τη θηλιά στο λαιμό τους. Είναι πια ηλίου φαεινότερο, πόσο επικίνδυνη είναι η στάση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και πόσο επιτακτική γίνεται η ανάγκη οι εργαζόμενοι να τους γυρίσουν μαζικά και αποφασιστικά την πλάτη.
Πόσο δύσκολο είναι κάποιες φορές να τσακίζεις με την πολιτική σου τα δικαιώματα των εργαζομένων, να βυθίζεις χιλιάδες οικογένειες στην ανασφάλεια, στην ανέχεια και στην υπερεκμετάλλευση, αλλά να προσπαθείς παράλληλα να εμφανιστείς «κοινωνικά ευαίσθητος» και... δίκαιος!
Πήγε ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Ι. Μπούγας, να χαιρετίσει στη συνέλευση των βιομηχάνων της Θεσσαλίας και τι βρήκε να πει; «Οι εργαζόμενοι, που αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας ή της μείωσης των αποδοχών τους, γνωρίζουν ότι οι επιχειρήσεις, ιδιαίτερα κάποιων κλάδων της βιομηχανίας, είχαν σημαντικά κέρδη τα προηγούμενα χρόνια».
Μέχρι εδώ καλά τα πήγε, μέχρι που να απορεί κανείς, τι έπαθε η κυβέρνηση και παραδέχεται τα αυτονόητα. Ελα όμως που θέλησε να συνεχίσει. Και πρόσθεσε: «Εάν αυτά έχουν αποδεδειγμένα επενδυθεί και έχουν δημιουργηθεί νέες θέσεις εργασίας, εκθέτοντας έτσι τις επιχειρήσεις αυτές σε μεγαλύτερη διακινδύνευση, οι εργαζόμενοι κατανοούν ευχερέστερα την κατάσταση και είναι διατεθειμένοι να συμβάλουν κατά το μέτρο των δυνάμεών τους, στην αντιμετώπισή της».
Για να καταλήξει στο ότι εάν δεν έχουν επενδυθεί τα κέρδη, «ουδείς νομιμοποιείται να ζητά θυσίες ή υποχωρήσεις από αυτούς».
Μωρέ τι μας λες; Επενδύοντας ή μη επενδύοντας, τα κέρδη που βγάζουν είναι κλοπή της δουλειάς και του κόπου των εργατών. Ολα τ' άλλα είναι άγριο δούλεμα για να κλέψουν ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι από τους εργαζόμενους. Που δεν έχουν άλλο δρόμο από το να παλέψουν για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών και όχι των αφεντικών και να τιμωρήσουν πολιτικά κυβέρνηση και κόμματα της πλουτοκρατίας.
Τελειωμό δεν έχουν τα γεννητούρια στην εφημερίδα. Χτες η Σούλα, η γυναίκα του συναδέλφου μας Γιώργου Φλωράτου, έφερε στον κόσμο έναν παίδαρο, 3 κιλών και 750 γραμμαρίων. Να τους ζήσει και να τους δώσει δύναμη για τον αγώνα που δίνουν για μια καλύτερη ζωή.