Δέκα ημέρες πριν τις ευρωεκλογές το υπουργείο Απασχόλησης επιχειρεί να παρουσιαστεί «ευαίσθητο» για τις χαμηλές συντάξεις και σπεύδει να εκτιμήσει θετικά σχετικό πόρισμα Επιτροπής για τη διαδοχική ασφάλιση. Οπως είναι γνωστό, σύμφωνα με το ισχύον ασφαλιστικό καθεστώς, οι ασφαλισμένοι σε περισσότερα από ένα ταμείο στη διάρκεια του εργάσιμου βίου τους, λαμβάνουν σύνταξη από 10% έως και 30% χαμηλότερη από τους συναδέλφους τους που ασφαλίστηκαν σε ένα μόνο ταμείο. Ενώ και ο χρόνος απονομής της σύνταξης ήταν μεγαλύτερος και ξεπερνά το ένα έτος. Ενώ, σύμφωνα με εκτιμήσεις, το πρόβλημα αυτό αφορά σχεδόν το 50% των ασφαλισμένων.

Το 2004, λίγο πριν το ΠΑΣΟΚ εγκαταλείψει την κυβερνητική εξουσία, ψήφισε νόμο με τον οποίο υποσχόταν ότι θα άρει την αδικία που υπάρχει στο καθεστώς της διαδοχικής ασφάλισης και θα συντομεύσει το χρόνο απονομής των συντάξεων. Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, η κατάσταση παραμένει η ίδια. Οι ασφαλισμένοι σε περισσότερα από ένα ταμείο συνεχίζουν να παίρνουν μειωμένες συντάξεις. Φαίνεται ότι η ΝΔ ζήλεψε τα επικοινωνιακά τρικ των προκατόχων της και τώρα ξαναζεσταίνει τη σούπα.

Χτες η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη - Πετραλιά παρέλαβε το σχετικό πόρισμα της Επιτροπής Διαδοχικής Ασφάλισης που είχε συστήσει και είπε ότι αυτό περιέχει «συγκεκριμένες προτάσεις οι οποίες μπορούν να εφαρμοστούν». Σύμφωνα με το πόρισμα, προτείνεται η απονομή της σύνταξης να γίνεται από τον ασφαλιστικό φορέα στον οποίο ο εργαζόμενος έχει διανύσει τα περισσότερα χρόνια ασφάλισης. Ο υπολογισμός της σύνταξης θα γίνεται ως αν τα χρόνια ασφάλισης έχουν διανυθεί στο σύνολό τους στο ίδιο ταμείο, κάτι βέβαια που θα οδηγήσει σε μεγάλες αυξήσεις στις συντάξεις της διαδοχικής.

Το ίδιο προτείνεται και για τα επικουρικά ταμεία, ενώ στις περιπτώσεις συντάξεων αναπηρίας ή θανάτου ο τελευταίος ασφαλιστικός οργανισμός θα απονέμει - όπως και τώρα - τη σύνταξη. Σε περιπτώσεις ταμείων όπου με τη νέα πρόταση ενδέχεται να οδηγήσει σε χαμηλότερη σύνταξη (π.χ. ΟΓΑ) προτείνεται ο ασφαλισμένος να έχει τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα στο νέο και στο υφιστάμενο σύστημα.

Ομως όλα τα παραπάνω δεν έχουν καμία σημασία, αφού: Η υπουργός - παρά τη θετική της αξιολόγηση - δε δεσμεύτηκε, αλλά παρέπεμψε στην Αναλογιστική Αρχή η οποία θα εκτιμήσει και το κόστος υιοθέτησης μιας τέτοιας πρότασης. Το πότε αυτή η μελέτη θα είναι έτοιμη και πότε ενδέχεται η κυβέρνηση να φέρει προς ψήφιση έναν τέτοιο νόμο, αυτό παραμένει μετέωρο, με δεδομένο και το ενδεχόμενο των πρόωρων εθνικών εκλογών.

Το σημαντικότερο όμως δεν είναι τα λόγια, αλλά τα έργα της κυβέρνησης: Αν και το ζήτημα της διαδοχικής ασφάλισης εκκρεμούσε για χρόνια, η κυβέρνηση δεν το συμπεριέλαβε στο περσινό νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό. Με το νομοσχέδιο αυτό περικόπτονται συντάξεις, αυξάνονται τα όρια ηλικίας, μπαίνει χέρι στα αποθεματικά ταμείων, πράξεις που δε συνάδουν με τις όψιμες «ευαισθησίες» της κυβέρνησης. Οι σημερινές αόριστες υποσχέσεις της κυβέρνησης δίνονται λίγες μόλις μέρες μετά το πάγωμα των επικουρικών συντάξεων. Οταν, λοιπόν, δε δίνονται ούτε τα λίγα ψίχουλα που συνήθως δίνονταν με τις ετήσιες αυξήσεις, οι εργαζόμενοι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πειστούν ότι θα πάρουν το καρβέλι που τους τάζει σήμερα η ΝΔ.