Την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να μετατρέψει την καπιταλιστική κρίση σε «καταλύτη» για μια νέα αντιλαϊκή επίθεση ανέδειξε ο Κ. Καραμανλής, προχωρώντας σε μια ωμή επίδειξη πυγμής απέναντι στον εργαζόμενο λαό.

Μιλώντας χτες το βράδυ στο συνέδριο του «Εκόνομιστ» ο πρωθυπουργός ανέδειξε ως ισχυρό προεκλογικό όπλο απέναντι στην πλουτοκρατία την τόλμη της κυβέρνησής του να πάρει τολμηρές αποφάσεις, αγνοώντας το «πολιτικό κόστος», ενώ εξέφρασε την ετοιμότητά του να προχωρήσει με αμείωτη ένταση και μετά τις ευρωεκλογές.

«Η τακτική μας δεν μπορεί να είναι η άμυνα. Χρειάζεται - και αυτή είναι η απόφαση της κυβέρνησης - να βγούμε επιθετικά για να κερδίσουμε το αύριο. Να τολμήσουμε δύσκολες αποφάσεις, αναγκαίες αλλαγές. Να κάνουμε την κρίση καταλύτη και να προχωρήσουμε σε ένα δεύτερο κύμα μεταρρυθμίσεων. Σε όλους τους τομείς: Στους θεσμούς, στην Παιδεία, στην Υγεία, στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα», τόνισε χαρακτηριστικά. Υποστήριξε μάλιστα ότι αντιστάσεις που υπήρχαν μέχρι τώρα στις «μεταρρυθμίσεις» έχουν εκλείψει και πλέον όλοι τις υποστηρίζουν, ταυτίζοντας για ακόμα μια φορά σκόπιμα την υποστήριξη της πλουτοκρατίας με αυτή της κοινωνίας.

«Οφείλω να ομολογήσω ότι έως πρόσφατα κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια συναντούσε αντιστάσεις. Προσέκρουε τόσο στο συντηρητισμό των βολεμένων, όσο και στην αντιπολιτευτική αντιδραστικότητα. Σήμερα, αναγνωρίζεται ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι πιο αναγκαίες, πιο επιτακτικές από ποτέ. Σήμερα, αναγνωρίζονται τα οφέλη τους στον τόπο μας. Η μεταρρυθμιστική συζήτηση στην Ελλάδα έχει ανοίξει!», αποφάνθηκε, παραθέτοντας τον κατάλογο με τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» που έχει ήδη ή σχεδιάζει να υλοποιήσει η κυβέρνηση. «Παρέλειψε» βέβαια να αναφέρει τις ολέθριες συνέπειες της βάρβαρης αυτής πολιτικής για τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα.

Παράλληλα, δικαιολόγησε την επερχόμενη αντιλαϊκή καταιγίδα λέγοντας ότι «οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτες αποφάσεις». Την ίδια στιγμή προσπάθησε να θωρακίσει την κυρίαρχη αντιδραστική πολιτική, ανακαλύπτοντας τα αίτια της κρίσης σε ...παρανόηση των αρχών της ελεύθερης αγοράς. Αναφερόμενος στα «πραγματικά αίτια», ισχυρίστηκε ότι η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση «προκλήθηκε από την παρανόηση που επικράτησε στην παγκόσμια κοινότητα, γύρω από την πιο βασική αρχή της ελεύθερης οικονομίας». Την αρχή που ορίζει και προειδοποιεί ότι «ελεύθερη αγορά δε σημαίνει ασύδοτη αγορά».(). Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος αναμάσησε τη γνωστή μπουρδολογία, όπως ότι η κρίση «προκλήθηκε από ισχυρές δόσεις ανευθυνότητας, σε πολλά επίπεδα της δημόσιας και ιδιωτικής σφαίρας, από την ανεπάρκεια των κανόνων διαφάνειας σε διεθνές επίπεδο, από μια αλληλουχία ανεύθυνων αποφάσεων, που συσσώρευσαν και διόγκωσαν ένα εκρηκτικό "τοξικό" μείγμα»...

Ταυτόχρονα, δεν άφησε περιθώρια αμφιβολιών για την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης και τους «στόχους» της. Αναφερόμενος στα «ζητήματα» που εγείρονται από την καπιταλιστική κρίση, είπε ότι αυτά «αφορούν το ρόλο και το μέγεθος του δημόσιου τομέα, τα δημοσιονομικά ελλείμματα, το υπέρογκο δημόσιο χρέος, το επενδυτικό περιβάλλον, δηλαδή την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια της οικονομίας, αφορούν επίσης την ισχυρή πίεση που δέχεται η απασχόληση»...

Στην ενίσχυση των δικομματικών ψευτοδιλημμάτων και στην κλιμάκωση της έντασης των κοκορομαχιών με το ΠΑΣΟΚ ποντάρει η κυβέρνηση για να ανεβάσει τη συσπείρωση της εκλογικής βάσης της. Την ίδια στιγμή όμως η κυβέρνηση το μόνο που δε «διαπραγματεύεται» είναι η αντιλαϊκή πολιτική.

Αντίθετα, λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές η Κυβερνητική Επιτροπή συνεχίζει να παίρνει αντιλαϊκά μέτρα, ενώ καλλιεργεί το έδαφος για τη νέα επίθεση μετά τις ευρωεκλογές. Το στίγμα το έδωσε μετά τη χτεσινή συνεδρίαση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Ο πρωθυπουργός έχει πει ότι ο δρόμος που έχουμε επιλέξει, είναι δρόμος ευθύνης. Είναι δρόμος μεταρρυθμίσεων. Είναι δρόμος αλλαγών, οι οποίες περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ειδικά τώρα, είναι απαραίτητες. Κανένα ορόσημο, είτε εκλογές είτε τίποτε άλλο, δεν είναι εκείνο το οποίο επηρεάζει τη στάση μας», τόνισε ο Ευ. Αντώναρος, ο οποίος καυχήθηκε μάλιστα για τα εύσημα που απονέμει το ΔΝΤ στην κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Την ίδια στιγμή, η κυβερνητική προπαγάνδα αρχίζει να αναδεικνύει με ένταση την κρισιμότητα της ψήφου στις ευρωεκλογές, ωστόσο η προσπάθεια αυτή υπονομεύεται εξαιτίας της θέσης ότι «στις 7 Ιούνη δεν κρίνεται η κυβέρνηση». Η αντίφαση, που απορρέει από την επιδίωξη του κυβερνητικού επιτελείου να διατηρήσει κάποια «ελευθερία κινήσεων» σε περίπτωση εκλογικής ήττας, έχει αδυνατίσει το διλημματικό χαρακτήρα που, παρ' όλα αυτά, θέλει να δώσει στις ευρωεκλογές. Στο Μέγαρο Μαξίμου και τη Ρηγίλλης διαπιστώνουν ότι το βασικό δίλημμα της προεκλογικής καμπάνιας «υπευθυνότητα ή λαϊκισμός» δε φαίνεται «να συγκινεί» τους (πρώην) ψηφοφόρους της ΝΔ και αναζητούν τρόπους να πυροδοτήσουν περαιτέρω την πόλωση στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές. Το «διακύβευμα» της 7ης Ιούνη αναδεικνύεται με διάφορα επιχειρήματα από τα κυβερνητικά στελέχη, αλλά τα μέχρι τώρα αποτελέσματα δεν κρίνονται ικανοποιητικά.

Ενδεικτική της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας είναι η χτεσινή ομιλία του Αρ. Σπηλιωτόπουλου σε κομματική συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, όπου από τη μια επανέλαβε ότι «στις 7 Ιούνη δε διεξάγεται κανένα δημοψήφισμα και δεν κρίνεται η κυβέρνηση», αλλά από την άλλη προσπάθησε να αναδείξει τη σημασία του εκλογικού αποτελέσματος, λέγοντας ότι «από αυτό θα εξαρτηθεί η στρατηγική μας και κυρίως ποιος θα έχει την πρωτοβουλία των εξελίξεων στο επόμενο διάστημα». Στη βάση αυτή ζήτησε συστράτευση δυνάμεων, αναγορεύοντας την αποχή ως το βασικό αντίπαλο. «Στις επερχόμενες ευρωεκλογές, αντίπαλός μας δεν είναι το ΠΑΣΟΚ. Ο αντίπαλός μας είναι η αποχή. Τους δικούς μας φίλους πρέπει να πείσουμε να προσέλθουν και να ψηφίσουν», τόνισε, συμπληρώνοντας ότι «από εκεί θα κριθεί η καλή μας επίδοση».

Από την πλευρά του ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ Λ. Ζαγορίτης υποστήριξε ότι στις ευρωεκλογές πρέπει να υπάρξει ανανέωση της εμπιστοσύνης στον Κ. Καραμανλή. «Ο Καραμανλής είναι εκείνος, ο οποίος έχει την εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και θα πρέπει αυτή η εμπιστοσύνη να καταγραφεί και στις κάλπες», είπε (στην ΕΡΑ).

Παράλληλα προσπάθησε να υποβαθμίσει τις δημοσκοπήσεις, λέγοντας ότι «μόνο τα αποτελέσματα της κάλπης είναι αξιόπιστα», αλλά και να ανεβάσει το ηθικό των στελεχών μιλώντας για «ένα σκηνικό ρευστότητας, το οποίο υπάρχει, όπου τα δεδομένα αλλάζουν από μέρα σε μέρα, όπου πράγματι το φαινόμενο των πολιτών, οι οποίοι δηλώνουν ότι θα απόσχουν στις εκλογές, δημιουργεί ασάφεια στο ποια θα είναι τελικά η συμπεριφορά». Από την άλλη αναμάσησε το γνωστό παραμύθι περί αναγκαίων μέτρων επιχειρώντας να «κατευνάσει» τη λαϊκή δυσαρέσκεια. «Η κυβέρνηση έχει πάρει και δυσάρεστα μέτρα, αλλά δε γινόταν αλλιώς. Επρεπε να ληφθούν μέτρα, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε τα χειρότερα», ισχυρίστηκε.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του, Γ. Παπακωνσταντίνου, κάλεσε την «κυβέρνηση να εξηγήσει από τώρα, πριν τις ευρωεκλογές, ποια νέα φορολογικά μέτρα σκοπεύει να πάρει και ποιοι θα τα πληρώσουν». Τα «νέα μέτρα αναμένεται να ανακοινώσει ο κ. Παπαθανασίου στο Ecofin το οποίο θα συνεδριάσει στις 8 και 9 Ιουνίου», δήλωσε ο Γ. Παπακωνσταντίνου αναφερόμενος στη νέα φοροεπιδρομή που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Βέβαια ο ίδιος αφού άφησε στο απυρόβλητο την έκθεση του ΔΝΤ, στη συνέχεια απέφυγε επιμελώς να αποκαλύψει τους φορολογικούς συντελεστές που θα προτείνει το ΠΑΣΟΚ για το νέο φορολογικό σύστημα που προτείνει, επιδιώκοντας να κρύψει ότι στο πρόγραμμά του προβλέπει κοινό φορολογικό συντελεστή για το μεγάλο κεφάλαιο και τους εργαζόμενους...

Στον αντίποδα ο Γ. Παπακωνσταντίνου, εγκάλεσε την κυβέρνηση που δεν έχει ενεργοποιήσει το ταμείο κατά της φτώχειας και ανέφερε ότι «από αυτό δεν έχει δαπανηθεί ούτε ένα ευρώ», συνεχίζοντας την παραπλανητική αντιπαράθεση γύρω από τα επιδόματα πτωχοκομείου.

Την ίδια στιγμή, ρεσιτάλ δικομματικής υποκρισίας για τα κέντρα πρόληψης κατά των ναρκωτικών και τις δομές πρόνοιας, έδωσαν χτες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου και η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, μετά από επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Κέντρο Πρόληψης «ΑΡΓΩ» των Δήμων Χολαργού και Αγίας Παρασκευής.

Με κροκοδείλια δάκρυα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μίλησε για τις ανάγκες των κέντρων πρόληψης, για τις δομές πρόνοιας που αποδυναμώνονται. Και επειδή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ποντάρει στη «μνήμη χρυσόψαρου», υπενθυμίζουμε: Τα Κέντρα Πρόληψης θεσμοθετήθηκαν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το συγκεκριμένο πλαίσιο που ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή ότι θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο. Απαξιώθηκαν από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας τους με υποχρηματοδότηση, εργασιακή ομηρία, υποστελέχωση. Οι περίπου 400 εργαζόμενοι από την πρώτη στιγμή δουλεύουν με ατομικές συμβάσεις, υπό καθεστώς ελαστικών σχέσεων εργασίας, με μισθούς πείνας, κακοπληρωμένοι, δηλαδή όλα όσα φρόντισε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση να εφαρμοστούν και σήμερα στην ίδια κατεύθυνση συνεχίζει και η κυβέρνηση της ΝΔ.

«Η πρόληψη είναι προτεραιότητα», δήλωσε υποκριτικά χτες ενόψει εκλογών ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Μόνο που η πρόληψη δε μπορεί να συνυπάρξει με την «δυνατότητα στο χρήστη κάνναβης να καλλιεργεί σπίτι του μια μικρή ποσότητα χασίς για δική του χρήση» (Γ. Παπανδρέου, Μάης 1997). Η πρόληψη δε μπορεί να συνυπάρξει με «τη χορήγηση ουσιών που χρειάζεται ένας εξαρτημένος, επισήμως και νομίμως μέσα από το δημόσιο σύστημα Υγείας» (Γ. Παπανδρέου, Νοέμβρης 1999), ούτε με «ντελίβερι υποκαταστάτων» (2009). Πρόληψη σημαίνει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, το δικαίωμα στην μόρφωση, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό.

Των δηλώσεων του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ακολούθησε χαρτοπόλεμος ανακοινώσεων, με το υπουργείο Υγείας και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να διαγκωνίζονται και να πλειοδοτούν για τον αριθμό των δομών που φτιάχτηκαν επί διακυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και για το ποιος ευθύνεται για τη μη βιωσιμότητα των Κέντρων Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ, η λειτουργία των οποίων βρίσκεται σε αδιέξοδο.

Εξάλλου χτες ο Γ. Παπανδρέου συναντήθηκε με τον Βρετανό υπουργό Εξωτερικών Ντέιβιντ Μίλιμπαντ και μεταξύ άλλων συζήτησαν για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν και τη Μέση Ανατολή, αλλά και την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και το Κυπριακό.

Ενα ζήτημα που τέθηκε από το ΚΚΕ είναι ότι σε αυτό θα έπρεπε να συμμετέχουν δημοσιογράφοι που θα εκπροσωπούν όλα τα Μέσα και όχι μόνο τα τηλεοπτικά. Το ΚΚΕ έβαλε θέμα να απαντούν όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων στην ίδια ερώτηση, όμως επιλέχθηκε η διαδικασία των παράλληλων μονολόγων, που όχι μόνο δε βοηθούν τους τηλεθεατές να κρίνουν και να συγκρίνουν τις θέσεις των κομμάτων, αλλά στοχεύουν με την όλη διαδικασία να προβάλουν στους εργαζόμενους κριτήρια που κάθε άλλο παρά σχέση έχουν με την πολιτική. Στόχος η προσπάθεια χειραγώγησης των συνειδήσεων και η επίδραση για την ψήφο όχι με βάση τι λένε τα πρόσωπα, αλλά με βάση την τηλεοπτική τους εικόνα. Λες και η πολιτική είναι τηλεσόου.

• Πριν το ντιμπέιτ του 2004, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές, η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ έγραφε: «Τα υπέρ των δύο αρχηγών. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Φυσική ευγένεια, Ηπιος χαρακτήρας, δεν μιλά με ξύλινη γλώσσα. ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Εμπειρία από ντιμπέιτ. Πλούσιο λεξιλόγιο. Ανεση». Ούτε καλλιστεία και πασαρέλα να ήταν. Και αυτό παρουσιαζόταν πριν το ντιμπέιτ ώστε να κατευθύνει τους τηλεθεατές εκεί που βολεύει. Δηλαδή, στο απόλυτο τίποτα. Μακριά από την ουσία του περιεχομένου του πολιτικού λόγου.
• Μία μέρα μετά το ντιμπέιτ του 2004 η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ γράφει: «Τα συν του Γ. Παπανδρέου: Σίγουρος για τη νίκη, κάνοντας αναφορές στο τι θα κάνει ως πρωθυπουργός. Ανετος στο φακό. Αυστηρός όταν είπε: μηδενική ανοχή στη διαφθορά. Πειστικός όταν είπε δύο φορές: δεν είμαι δέσμιος κάποιων μηχανισμών. Τα πλην του Γ. Παπανδρέου: Συμβουλευόταν σημειώσεις. Ασαφείς απαντήσεις. Τα συν του Κ. Καραμανλή. Είχε αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Για πρώτη φορά με σακάκι που δεν τον στένευε. Εκλεισε το δίλεπτο με καλή εμφάνιση. Τα πλην του Κ. Καραμανλή. Υπερβολική κινητικότητα Χαιρέτησε στην αρχή και στο τέλος τους πολιτικούς του αντιπάλους». Με άλλα λόγια, η εφημερίδα δίνει αυτά τα στοιχεία τα οποία πρέπει ο ψηφοφόρος να πάρει υπόψη του. Ούτε κουβέντα για την ουσία της πολιτικής πρότασης του καθενός. Αυτό που μετρά είναι η εντύπωση και το «κλικ» που κάνει ο καθένας στην κάμερα.
• Το ΒΗΜΑ της επομένης του ντιμπέιτ το 2004, ενώ έχει κεντρικό τίτλο στο θέμα «Ο καθένας είπε πάλι τα δικά του» και από κάτω «Το ντιμπέιτ χάθηκε σε μονολόγους και παρασκηνιακές ρυθμίσεις», στο αφιέρωμα που έχει «φιλοξενεί» επικοινωνιολόγους που εξηγούν «γιατί κέρδισε ο Καραμανλής» και ακριβώς δίπλα «γιατί κέρδισε ο Παπανδρέου». Και σε μια ολόκληρη σελίδα περιγράφει πότε έφτασε στο στούντιο ο ένας αρχηγός και πότε ο άλλος, ποιοι κρατούσαν σημειώσεις και ποιοι όχι, για τις ανθοδέσμες που δόθηκαν, κλπ. κλπ. Ελεγε συγκεκριμένα: «Η είσοδος του προέδρου της ΝΔ στο Ραδιομέγαρο ήταν η πιο εντυπωσιακή. Και αυτό γιατί, πρώτον, ήταν ο μόνος αρχηγός ο οποίος μπαίνοντας στην είσοδο της ΕΡΤ έλαβε μια ανθοδέσμη με γαλάζιο περιτύλιγμα από εργαζόμενη, μέλος της ΔΑΚΕ, της ΕΡΤ».
• Η ΧΩΡΑ έγραφε ανάμεσα σε άλλα: «Χωριστά στο μακιγιάζ οι πολιτικοί αρχηγοί. Κάποιοι έγραψαν ότι αυτό έγινε με υπόδειξη των επικοινωνιολόγων για να διαμορφώσουν ψυχολογία ...μονομάχων».
• Χαρακτηριστικό της «ουσίας» και της «ισοτιμίας» στους όρους διεξαγωγής των ντιμπέιτ είναι το παράδειγμα του ντιμπέιτ του 2007, όταν έγινε ερώτηση σε αρχηγό κόμματος που αφορά το παιδί του, το πού σπουδάζει και γιατί σπουδάζει εκεί που σπουδάζει και αν αυτό συμβιβάζεται με τη θέση του κόμματος για τα εκπαιδευτικά ζητήματα. Την ίδια στιγμή που δίνονταν πάσες για να αναλύουν άλλοι το πόσο ...αυτοδημιούργητοι είναι.

Οι Κομματικές Ομάδες συνταξιούχων ΙΚΑ και ΤΕΒΕ - ΤΣΑ του ΚΚΕ καλούν τους συνταξιούχους σε συγκέντρωση για τις ευρωεκλογές, σήμερα Τετάρτη 27/5, στις 10 π.μ., στην αίθουσα του ξενοδοχείου «ΤΙΤΑΝΙΑ», Πανεπιστημίου 52.

Στη Σλοβακία βρίσκεται ο Νίκος Σερετάκης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου συμμετέχει εκ μέρους του Κόμματος σε προεκλογικές δραστηριότητες του ΚΚ Σλοβακίας στις 26 και 27 Μάη ενόψει των ευρωεκλογών.

Σήμερα Τετάρτη, πραγματοποιείται εκδήλωση με θέμα: «Περιφερειακή Ανάπτυξη και η πολιτική της ΕΕ - Η απάντηση του ΚΚΕ» της ΝΕ Ιωαννίνων του ΚΚΕ, στις 8.30 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο της πόλης, με ομιλητή τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιο ευρωβουλευτή του Κόμματος.