Η παράδοση των ακτών στο κεφάλαιο από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υποχρεώνει τους εργαζόμενους να πληρώνουν ένα μεροκάματο για να απολαύσουν ένα μπάνιο
Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι με βάση τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (από 1/5/2009) ο μισθός του ανειδίκευτου εργάτη είναι 740 ευρώ (μεικτά) και το μεροκάματο 33,5 ευρώ (μεικτά) και πως ένας εργαζόμενος που δουλεύει 6ωρο (μερική απασχόληση) παίρνει 369 ευρώ μεικτά το μήνα. Ενα μπάνιο σε μια πλαζ, ακόμα και στις λεγόμενες λαϊκές (εκεί που αναλαμβάνουν τη διαχείριση οι ίδιοι οι δήμοι) ξεπερνά γι αυτούς τα 40 ευρώ. Για μια τετραμελή οικογένεια, μπορεί να ξεπεράσει τα 60ευρώ, αν σε αυτά προστεθούν, διόδια, βενζίνη ή τα εισιτήρια, καφές, πρόχειρο φαγητό ή κάποιο παγωτό για τα παιδιά. Ενα μπάνιο, λοιπόν, στις παραλίες της Αττικής καταντά βραχνάς για τη λαϊκή οικογένεια.
Στις περισσότερες από τις πιο κοντινές παραλίες της Αττικής για να χαρεί την θάλασσα ένας εργαζόμενος με την οικογένειά του, πρέπει να πληρώσει πανάκριβα την είσοδό του στην ακτή. Αν προσθέσουμε και τα έξοδα για βενζίνη, νερά, καφέδες (σ.σ. 3,60 σε πλαστικό μέχρι και 4,10 ευρώ), χυμός (σ.σ. 4 ευρώ), κάτι για φαγητό (σ.σ. σάντουιτς 4,50 ευρώ), τότε για να ικανοποιήσει αυτή την ανάγκη του, ή θα πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, ή θα αρκεστεί να βλέπει τη θάλασσα με το ...κιάλι!
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αρκετές από τις πλαζ, το εισιτήριο έχει αυξηθεί από πέρυσι ή ακόμη και η τιμή της ξαπλώστρας. Αυτό αποδεικνύει ότι από τη στιγμή που μπαίνουν φράγματα και εισιτήρια σε μια παραλία, είναι στο χέρι του κάθε επιχειρηματία, της κάθε εταιρείας, το πού θα φτάσει τις τιμές. Και βέβαια ακόμα και οι πιο μικρές αυξήσεις γίνονται αισθητές σε σύγκριση με τους χαμηλούς και στάσιμους μισθούς που παίρνουν οι εργαζόμενοι.
Προτιμούμε τις ελεύθερες παραλίες για λόγους αισθητικής, λένε στο «Ρ» η Μαρία και η Ελένη που περιμένουν το λεωφορείο για να πάνε για μπάνιο. Εχουν λιγότερο κόσμο και δεν σου επιβάλλεται η αισθητική της ξαπλώστρας που είναι η μία πάνω στην άλλη για να βγάλουν το μέγιστο κέρδος οι επιχειρηματίες. Ομως, προσθέτουν, και αυτές στοιχίζουν. "Εκτός από την ταλαιπωρία, το αδιαχώρητο και τον ιδρώτα μέχρι να φτάσεις, "αποζημιώνεσαι" δίνοντας 3 και 4 ευρώ για να πιεις μόνο ένα καφέ στο πλαστικό, μην πούμε για κάτι άλλο»...
«Πρέπει να είσαι διατεθειμένη να πληρώσεις τουλάχιστον 20 ευρώ το άτομο για να κολυμπήσεις στην πλαζ», λέει στο «Ρ» μια μητέρα με τα δύο παιδιά της που έρχεται από τη Γλυφάδα στη Βάρκιζα. «Αλλιώς κάθεσαι σπίτι σου»...
«Πρώτη φορά ερχόμαστε σε πλαζ. Ηρθαμε για να μπορούμε ν' αφήσουμε τα πράγματά μας, για πιο ασφάλεια. Ομως στοιχίζει. Γιατί εκτός από την είσοδο θέλεις να πιεις ένα νερό, ένα αναψυκτικό. Κάναμε, άλλωστε, τόσες ώρες να 'ρθούμε από τους Αγ. Αναργύρους εδώ στη Βάρκιζα. Αργότερα, ίσως πάρουμε και κανένα σάντουιτς αν πεινάσουμε. Κι όλα αυτά τα χρήματα μας τα δίνουν οι γονείς μας. Δεν ξέρω αν θα ξανάρθουμε. Μιά φορά το μήνα καλά είναι!», μας λέει μια παρέα μαθητών της Α' Λυκείου.
«Ερχόμαστε στην πλαζ για το μωρό - λέει στο «Ρ» η γιαγιά μιας μικρής - για να ξεπλυθεί, να έχει ίσκιο. Δεν αγοράζουμε τίποτα, κάνουμε μπάνιο και φεύγουμε για το σπίτι. Είναι πολύ ακριβά».
«Εμείς έχουμε κάρτα, είμαστε δημότες, λέει η Ελένη. Δίνουμε 10 ευρώ το χρόνο. Ομως, με το που αρχίζει η σεζόν, μας ζητάνε να πληρώνουμε την ξαπλώστρα 5 ευρώ. Οσο για να πιεις κάτι, να φας, ούτε να το σκέφτεσαι. Δε συμφέρει οικονομικά. Καλύτερα να πάρεις από το σπίτι νερό και καφέ»!
«Οπου και να πας, όπου και να γυρίσεις πρέπει να είσαι με το χέρι στην τσέπη, μας λέει ο Νίκος. Ακόμα και σε παραλίες που δεν είναι κλεισμένες πληρώνουμε ακριβά την ...επιχειρηματικότητα στο κύμα. Βλέπεις εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια, μπαρ, καφέ, τα οποία λειτουργούν είτε στην παραλία, είτε μέσα στην πλαζ, σε συνεργασία με γνωστές εταιρείες. Παντού πληρώνεις»...
Για τη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης, φρόντισαν και φροντίζουν συνειδητά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι ΟΤΑ, οι άλλοι κατ' επίφαση δημόσιοι φορείς που ξεπουλούν κάθε σπιθαμή δημόσιας γης, κάθε εγκατάσταση που μπορεί να αξιοποιηθεί από το κεφάλαιο με μοναδικό σκοπό το κέρδος. Το νομοθετικό πλαίσιο που άρχισε να θεσπίζει το ΠΑΣΟΚ με στόχο την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του εθνικού πλούτου και των δημόσιων ακτών, όχι μόνο το τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά το επεκτείνει και το εμπλουτίζει. Ας θυμηθούμε κάποιες από τις νομοθετικές ρυθμίσεις που παραδίδουν τις δημόσιες ακτές και τις παραλίες στην εμπορευματοποίηση: