ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στον άλλο δρόμο ανάπτυξης

Καθώς το τελευταίο διάστημα η συστηματική προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού κορυφώνεται με τη βολική εκλογολογία, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει το αντιλαϊκό νομοθετικό της έργο και, ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να προβάλει προφίλ καλύτερου διαχειριστή, αφού στα κεντρικά ζητήματα ταυτίζεται με τη ΝΔ στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Το ΚΚΕ και αυτή την καλοκαιρινή περίοδο πρωτοστατεί στην ενημέρωση, στην ενεργοποίηση και κινητοποίηση των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, καλώντας να προβληματιστούν. Να δουν ότι το ουσιαστικό δίλημμα δεν είναι να διαλέξουν διαχειριστή της μιζέριας τους, αλλά ουσιαστικά να επιλέξουν δρόμο ανάπτυξης. Ο ένας δρόμος ανάπτυξης είναι αυτός της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, της κατακρεούργησης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με απολύσεις, αύξηση ανεργίας, καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, χτύπημα ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αυτός, δηλαδή, που έχουν βιώσει στο πετσί τους τα λαϊκά στρώματα από τις πολιτικές που εφάρμοσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, από τις πολιτικές που προωθεί η ΕΕ και σιγοντάρουν και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, ο οποίος στο κέντρο του θα έχει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, και θα ολοκληρωθεί με την εγκαθίδρυση της Λαϊκής Εξουσίας και της Λαϊκής Οικονομίας, είναι αυτός στον οποίο καλεί το ΚΚΕ την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τους φοιτητές και τους σπουδαστές.

Αυτός είναι ο δρόμος σύγκρουσης με τη λογική της συναίνεσης, γιατί αυτή είναι επιλογή καταστροφική, οδηγεί σε χειροτέρευση της κατάστασης και επιπλέον διαμορφώνει το έδαφος για να πληρώσουν οι λαϊκές δυνάμεις τις συνέπειες της κρίσης, όπως πλήρωσαν και την καπιταλιστική ανάπτυξη. Το ΚΚΕ δεν προβάλλει αυτόν τον διαφορετικό δρόμο στο κενό. Δείχνει στους εργάτες και τα άλλα σύμμαχα στρώματα και τον τρόπο: Με καλύτερη οργάνωση του κινήματος, ώστε να μπουν περισσότερες δυνάμεις στην πάλη. Με ενίσχυση του ταξικού πόλου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, του ΠΑΜΕ, της Παναγροτικής Συσπείρωσης, του αγωνιστικού πόλου των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων, την αγωνιστική ενίσχυση του κινήματος της νεολαίας. Ετσι η πάλη κατά της αστικής εξουσίας, κατά του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος θα δυναμώνει, θα απαντάει στην προσπάθεια τρομοκράτησης από την πλουτοκρατία και, ταυτόχρονα, χτίζοντας τη λαϊκή συμμαχία σε στέρεα αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική βάση, θα έχει κατακτήσεις, θα βοηθάει στην αλλαγή συνειδήσεων.

Ετσι με την καθημερινή δράση θα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για βαθιές αλλαγές, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Για να διεκδικηθεί η εξουσία και όχι απλά μια αλλαγή κυβέρνησης. Να περάσει η εξουσία από τα χέρια των καπιταλιστών στα χέρια της εργατικής τάξης, η οποία, μαζί με τους συμμάχους της, με εργαλείο αυτή τη λαϊκή εξουσία, θα οικοδομήσει τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό. Βάζοντας βάσεις, οργανώνοντας τη λαϊκή οικονομία με την κοινωνική ιδιοκτησία στα βασικά μέσα παραγωγής και τη γη, με κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό - κοινωνικό έλεγχο, ώστε συνεχώς να κατακτιέται ένα ανώτερο επίπεδο ζωής με τη στήριξη του εργαζόμενου λαού. Σε μια τέτοια κοινωνία, με τέτοια οργάνωση της οικονομίας, θα επιλυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, θα εξασφαλιστεί δουλειά με δικαιώματα για όλους, θα εξασφαλιστεί το καθολικό δικαίωμα σε ένα σύστημα δωρεάν Υγείας, Πρόνοιας, η πρόσβαση στην Αθληση, στον Πολιτισμό, θα μπορούν να ικανοποιηθούν οι συνολικές λαϊκές ανάγκες.

Η επιστημονικότητα της υπουργού...

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε ανυπόστατους ισχυρισμούς καταφεύγει η κυβέρνηση για να παραπληροφορήσει τους εργαζόμενους και να προωθήσει την ψήφιση της τροπολογίας που καταργεί τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Ετσι, χτες, στη ΝΕΤ η υπουργός Απασχόλησης, Φάνη Πάλλη - Πετραλιά, ισχυρίστηκε ότι το πόρισμα της Επιτροπής Μπεχράκη, πάνω στο οποίο θα βασίζεται το υπουργείο και με υπουργικές αποφάσεις θα προχωρήσει στον εξοβελισμό από τη λίστα εκατοντάδων κλάδων και ειδικοτήτων, είναι ένα «απόλυτα τεκμηριωμένο επιστημονικά πόρισμα»!

Μόνο που την υπουργό διαψεύδει η ίδια η Επιτροπή Μπεχράκη. Οι συντάκτες του σχετικού πορίσματος δεν είναι και τόσο σίγουροι για την «επιστημονικότητα» του πορίσματος. Αναφέρουν μάλιστα στο πόρισμα: «Επιστημονικά, το στοιχείο που θα ενίσχυε την ισχύ του παρόντος πορίσματος θα ήταν η ύπαρξη επιδημιολογικών δεδομένων σχετικά με τις επιπτώσεις των συνθηκών εργασίας στην υγεία των εργαζομένων στα ΒΑΕ». Παραδέχεται δηλαδή ότι το πόρισμα δε διαθέτει επιδημιολογικά δεδομένα. Και ακόμα κάνει αποδεκτό το εξής: «Είναι γεγονός ότι ο βαθμός της μέχρι τώρα εφαρμογής του θεσμού του Ιατρού Εργασίας, του Τεχνικού Ασφάλειας και των όρων Υγιεινής και Ασφάλειας των εργαζομένων δεν έχει επιτρέψει την αυστηρή επιδημιολογική παρατήρηση των 700.000 περίπου εργαζομένων που ήδη υπάγονται και του αγνώστου αριθμού που αιτείται την υπαγωγή στα ΒΑΕ, έτσι ώστε η επαγγελματική νοσηρότητα δεν είναι καταγεγραμμένη».

... και η αλήθεια

Αλήθεια, πόσο «επιστημονικά τεκμηριωμένο» μπορεί να χαρακτηριστεί ένα πόρισμα που το ίδιο αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχει καταγραφή της επαγγελματικής νοσηρότητας του κάθε επαγγέλματος; Αυτό το αφήνουμε στην κρίση των αναγνωστών. Θα προσθέσουμε όμως την κατακλείδα του πορίσματος επί του συγκεκριμένου προβληματισμού.

«Αρα, η τυχόν πρόταση για εξαίρεση έστω και ενός εργαζόμενου που ήδη υπάγεται στα ΒΑΕ σήμερα θα κινδύνευε να είναι με επιστημονικούς όρους άστοχη»! Εδώ η λογική σηκώνει τα χέρια. Πώς, δηλαδή, γίνεται να είναι άστοχη η εξαίρεση των σημερινών εργαζομένων από τα ΒΑΕ, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τους εργαζόμενους που θα μπουν στην παραγωγή από εδώ και στο εξής, στους κλάδους και στις ειδικότητες που σύμφωνα με το πόρισμα εξαιρούνται από το καθεστώς των ΒΑΕ;

Ολα τα παραπάνω μαρτυρούν την απλή αλήθεια: Ούτε στο πόρισμα Μπεχράκη ούτε στις υπουργικές αποφάσεις, με τις οποίες θα καταργηθεί το καθεστώς των ΒΑΕ, υπάρχει έστω και ένας κόκκος επιστημονικότητας και αντικειμενικότητας. Η απόφαση αυτή είναι καθαρά πολιτική. Οπως και η ευθύνη. Κανένα άλλο κριτήριο δεν τίθεται. Ολα τ' άλλα είναι λόγια του αέρα και ουδόλως επιστημονικά.

Το ίδιο παραμύθι πριν και μετά την κρίση

Το ίδιο παραμύθι, παρόλο που έχει αποδειχθεί από την ίδια τη ζωή ένα τερατώδες ψέμα, επιμένει να αναμασά η κυβέρνηση, ότι δηλαδή με το σχέδιο εξόδου από την κρίση που εφαρμόζει θα αντιμετωπιστούν με τον καλύτερο τρόπο οι συνέπειές της και στη συνέχεια θα 'ρθουν καλύτερες μέρες. «Η κυβέρνηση προχωρά με συνέπεια και αποφασιστικότητα στην εφαρμογή του σχεδίου της. Ενός σχεδίου, με στόχο όχι μόνο την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης, αλλά και τη δημιουργία καλύτερων προϋποθέσεων για την επόμενη μέρα», είπε χαρακτηριστικά ο Γ. Παπαθανασίου μιλώντας χτες στη Βουλή. Προφανώς ο υπουργός Οικονομίας πιστεύει ότι ο λαός και οι εργαζόμενοι τρώνε κουτόχορτο και δεν έχουν αντιληφθεί πως η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση και άλλοι συνοδοιπόροι του «ευρωμονόδρομου» είναι αυτή που οδήγησε στην κρίση. Και πριν την κρίση η κυβέρνηση πάλι το ίδιο παραμύθι έλεγε: «Στηρίζουμε τις επιχειρήσεις για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να υπάρξει αειφόρος ανάπτυξη και ευημερία για όλους». Το μόνο που δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς την κυβέρνηση είναι ότι ολιγώρησε ή καθυστέρησε να κάνει πράξη αυτές τις εξαγγελίες της. Τα έδωσε όλα στο μεγάλο κεφάλαιο αλλά η μόνη ευημερία που κατάφερε ήταν αυτή της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι καταδικασμένη βέβαια να συνεχίσει στην ίδια ρότα. Ομως, δεν είναι καταδικασμένοι οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα να υποστούν αγόγγυστα την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει από κοινού με το ΠΑΣΟΚ. Είναι καιρός να γίνει λαϊκή συνείδηση η αλλαγή συσχετισμού δύναμης για να εφαρμοστεί ο άλλος δρόμος ανάπτυξης κάτω από τη λαϊκή εξουσία.