Καταρχήν δεν είναι ξεκάθαρο από τις δικές μας πληροφορίες πόσα και ποια Σωματεία έχουν λάβει τέτοια επιστολή και αν η επιστολή έχει σταλεί μόνο σε Σωματεία και Ομοσπονδίες που έχουν ήδη υποβάλει αίτηση ένταξης στα ΒΑΕ. Παρ' όλα αυτά, το γεγονός ότι το υπουργείο αποστέλλει μια τέτοια επιστολή αξίζει σχολιασμού, αφού από μόνο του είναι εξόχως αποκαλυπτικό.
Είναι γνωστό ότι σήμερα τίποτα από αυτά δεν υπάρχει. Οι εργαζόμενοι αυτό που έχουν και ξέρουν είναι η πρακτική τους πείρα, η εκτίμησή τους σχετικά με τις συνθήκες εργασίας και τη φθορά της υγείας τους. Αυτή η εκτίμηση μπορεί να αξιοποιηθεί επιστημονικά αλλά πάντως δεν είναι ευθύνη των εργαζομένων η επιστημονική τεκμηρίωσή της. Αντίθετα, με βάση τους ισχύοντες νόμους, αυτή την υποχρέωση την έχει η εργοδοσία. Αναδεικνύεται ότι όλη η διαδικασία περικοπής επαγγελμάτων και ειδικοτήτων από τα ΒΑΕ και μη ένταξής τους στα ΒΑΕ δεν έχει καμία επιστημονική προσέγγιση. Είναι καθαρά θέμα πολιτικής απόφασης και γι' αυτό βιάζονται να το κλείσουν γρήγορα.
Είναι μια επιστημονική μελέτη που πρέπει να γίνεται από το Γιατρό Εργασίας και Τεχνικό Ασφάλειας σε κάθε χώρο εργασίας. Για να γίνει κατανοητό τι είναι αυτή η γραπτή εκτίμηση αναφέρουμε πολύ περιληπτικά ότι στοιχειωδώς πρέπει να περιλαμβάνει: Πλήρη περιγραφή των επαγγελματικών κινδύνων για κάθε θέση εργασίας (χημικοί, φυσικοί, μηχανικοί, βιολογικοί, εργονομικοί, ψυχοκοινωνικοί, κλπ.). Πρέπει να έχει αποτελέσματα από ποσοτικές και ποιοτικές μετρήσεις των κινδύνων, συλλογικά αποτελέσματα από τον προληπτικό ιατρικό έλεγχο των εργαζομένων, υποδείξεις του Γιατρού Εργασίας και Τεχνικού Ασφάλειας για τη πρόληψη όλων των κινδύνων που εντοπίζονται σε κάθε συγκεκριμένο εργασιακό χώρο χωριστά.
Τα στοιχεία αυτά λοιπόν δεν υπάρχουν, ούτε από το κράτος, ούτε από τους εργοδότες. Οταν όμως το υπουργείο υποδεικνύει στα Σωματεία και στους εργαζόμενους ότι η προσκόμιση τέτοιων στοιχείων θα βοηθούσε και θα ενίσχυε την προσπάθειά τους να μπουν στα ΒΑΕ, εμμέσως πλην σαφώς τους προτρέπει να κάνουν μελέτες και να φέρουν τα ίδια τα Σωματεία στοιχεία. Π.χ., με ευθύνη των Σωματείων να προσληφθούν ΕΞΥΠΠ (ιδιωτικές εταιρείες παροχής υπηρεσιών Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφάλειας) για να κάνουν μία τέτοια γραπτή εκτίμηση. Ετσι μεταφέρεται η θεσμοθετημένη εργοδοτική και κρατική ευθύνη για την εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου και την ύπαρξη επιστημονικών στοιχείων, στα σωματεία και τους εργαζόμενους. Αξιοποιείται αυτή η κατάσταση για την ενίσχυση των ΕΞΥΠΠ και άλλων τέτοιων φορέων με ευθύνη των Σωματείων.
Βέβαια, να υπογραμμίσουμε ότι και αν υποθέταμε πως υπήρχαν γραπτές εκτιμήσεις των επαγγελματικών κινδύνων σε όλους τους χώρους δουλειάς, δε θα μπορούσαν από μόνες τους να διασφαλίσουν την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων. Σήμερα μάλιστα που οι επιστήμονες που θα τις συνέτασσαν έχουν σχέση εξαρτημένης εργασίας με τους εργοδότες (δεν είναι δημόσιοι κρατικοί λειτουργοί), η υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων και πάλι θα είχαν αφεθεί στα νύχια των εργοδοτών, έχοντας ταυτόχρονα και το «επιστημονικό» και «νομικό» άλλοθι για να είναι τυπικά καλυμμένοι οι εργοδότες.
Οι επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς πρέπει να αποτελέσουν όπλο στα χέρια των εργαζομένων. Να συγκροτηθούν όπου δεν υπάρχουν και να λειτουργούν ουσιαστικά ώστε σε συνεργασία με τους ειδικούς επιστήμονες να συμβάλλουν στην καταγραφή των προβλημάτων και των αναγκών, στο σχεδιασμό, στον καθορισμό των προτεραιοτήτων που αφορούν στην υγεία και ασφάλεια. Να πιέζουν για την υλοποίηση των μέτρων.
Τα ταξικά συνδικάτα, γνωρίζοντας ότι το ζήτημα της έλλειψης μέτρων για την προστασία της υγείας και ασφάλειας στους χώρους εργασίας εντάσσεται στην ταξική εκμετάλλευση, χρειάζεται να αξιοποιούν τους επιστήμονες που βάζουν τις γνώσεις τους στην υπηρεσία του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Να εντάσσουν στην πάλη τους τα ζητήματα που αφορούν στην προστασία και προαγωγή της υγείας. Τη λήψη μέτρων υγείας και ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς και ένταση των ελέγχων ώστε να εξαλείφονται και να μειώνονται οι κίνδυνοι, να προλαμβάνονται τα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες. Τη λειτουργία δημόσιων υπηρεσιών υγείας και ασφάλειας της εργασίας, ενταγμένων στο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, στα Κέντρα Υγείας και στα νοσοκομεία.
Ειδικά σε ό,τι αφορά στην πάλη του εργατικού κινήματος για την υπεράσπιση και διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ (και σε νέες ειδικότητες και επαγγέλματα όπως, π.χ., στις νέες τεχνολογίες), πρέπει να περιλαμβάνει συνδυασμό στόχων για: