«Αρωμα» καραμπινάτης σοσιαλδημοκρατίας απέπνευσε η χτεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Αλ. Τσίπρας στο πλαίσιο της ΔΕΘ, από το βήμα της οποίας υπερασπίστηκε την αντιδραστική αυταπάτη πως ο λαός και το κεφάλαιο μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά στο πλαίσιο μιας «νέας στρατηγικής κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης», η οποία παρουσιάστηκε σαν το «μαγικό ραβδί» που μπορεί να απαλείψει την ταξική ανισότητα.

Ηταν αποκαλυπτικός όταν απηύθυνε κάλεσμα στα «μεγάλα οικονομικά συμφέροντα» να «συνεισφέρουν» (!) για την αντιμετώπιση της κρίσης, θεωρώντας δίκαιο προφανώς να συνεισφέρουν και τα φτωχά λαϊκά στρώματα για μια κρίση που το μεγάλο κεφάλαιο προκάλεσε. Αλλά και όταν παρουσίασε σαν πρότυπο μεγάλες καπιταλιστικές χώρες όπως η Γαλλία! Οπου, σημειωτέον, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σαρώνουν εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα.

Κάλεσε τους δημοσιογράφους να φανταστούν «πόσο διαφορετικά μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση ένας Ευρωπαίος πολίτης, ένα νέο ζευγάρι στη Γαλλία ή στη Γερμανία (...) αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι εδώ είναι θέμα πολιτικής επιλογής. Θα πάμε σε μια πολιτική επιλογή κοινωνικής προστασίας», δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας, σκορπίζοντας αυταπάτες ότι είναι ζήτημα συγκυριακής επιλογής η εμπορευματοποίηση της Παιδείας, Υγείας - Πρόνοιας και όχι αναγκαστική επιλογή που απαντά στις ανάγκες του κεφαλαίου, την οποία δεν μπορεί να παρακάμψει καμία κυβέρνηση που υπηρετεί τα μονοπώλια.

Ο Αλ. Τσίπρας φρόντισε και για την εικόνα του ΠΑΣΟΚ, καθώς όχι μόνο δε σιώπησε για τις διακηρυγμένες αντιλαϊκές του θέσεις και προτάσεις αλλά έφτασε να τις χαρακτηρίσει και σωστές! Οπως είπε, εκφράζοντας και παράπονο που δεν βλέπει από το ΠΑΣΟΚ διάθεση συνεννόησης: «Εγώ προσωπικά δε βλέπω ούτε όραμα, ούτε κάποιο διακριτό σχέδιο, ούτε κάτι που θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι μαζί. Μόνο γενικόλογες εξαγγελίες που τις ακούμε διαρκώς σε κάθε προεκλογική περίοδο. Πράγματα που ακούγονται σωστά, αλλά δεν ξέρω αν είναι αρκετά».

Και βεβαίως δε θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει λάθος, καθώς πολλές από τις προτάσεις που κατέθεσε είναι πανομοιότυπες με αυτές του ΠΑΣΟΚ, έστω κι αν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, τις γαρνίρει και με ορισμένες πιο «προωθημένες» για να δικαιολογήσει τον αυτοπροσδιορισμό του σαν «αριστερή δύναμη». Πρότεινε ο πρόεδρος του ΣΥΝ: Ασπίδα κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση. Πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της κρίσης βραχυπρόθεσμα. Νέα στρατηγική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, σαν να υπάρχει η δυνατότητα στο πλαίσιο ενός συστήματος που ορίζεται από τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου για κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα να ακολουθηθεί μια στρατηγική ανάπτυξης που θα ωφελεί την κοινωνία στο σύνολό της.

Εξειδικεύοντας εισηγήθηκε μέτρα όπως: «Να απαγορευτεί η δυνατότητα απολύσεων στις κερδοφόρες επιχειρήσεις», όχι όμως σε όλες. Ελεημοσύνη στους φτωχούς μέσω της θέσπισης «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος», που είναι πρόταση και του ΠΑΣΟΚ, όπως και αυτή για «καταπολέμηση της ακρίβειας» με έλεγχο των καρτέλ κλπ. Αλλά και αυτή για «αντιμετώπιση της τραπεζικής αυθαιρεσίας» και «μια νέα αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος». Επιπρόσθετα ο Αλ. Τσίπρας πρότεινε καταπολέμηση της ανεργίας με κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων στην Υγεία, στην Παιδεία, στις κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά και «με ένα πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων» που επίσης εισηγείται και το ΠΑΣΟΚ. Και «ριζοσπαστικές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις» για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, «στόχος» και του ΠΑΣΟΚ.

Ακόμα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ ζήτησε ζεστό χρήμα για το κεφάλαιο για να κάνει προσλήψεις. Οπως είπε συγκεκριμένα: «Καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, όπου η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας». Αλλά υιοθέτησε και τα περί «πράσινης ανάπτυξης» του ΠΑΣΟΚ κάνοντας λόγο για «συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο περιβαλλοντικής ανάπτυξης»! Ολα αυτά κατά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να γίνουν με μια ...απλή «αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου» μέσα από ένα «δίκαιο, απλό κι αναλογικό φορολογικό σύστημα», πρόταση που συμπίπτει με αυτή του ΠΑΣΟΚ.

Να σημειώσουμε ότι όπως αναμενόταν ούτε μία λέξη κριτικής απέναντι στην ΕΕ δεν διατυπώθηκε και ο πρόεδρος του ΣΥΝ αρκέστηκε να ζητήσει μια διεκδικητική παρέμβαση της χώρας μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκειμένου να διαμορφωθούν κάποτε οι συσχετισμοί που θα επιβάλλουν την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, λες κι αυτό έπεσε από τον ουρανό και δε διαμορφώθηκε έτσι που να είναι συμβατό με το περιεχόμενο της καπιταλιστικής ΕΕ, και την επιβολή πολιτικού ελέγχου στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Κατά το διάλογο με τους δημοσιογράφους ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε ότι για το ΣΥΡΙΖΑ «το ζήτημα της αυτοδυναμίας είναι σημαντικό, η προοπτική δηλαδή του να υπάρχει άμεσα σχηματισμός κυβέρνησης ή όχι». Πολλές ήταν οι ερωτήσεις που δέχτηκε για την κρίση που μαίνεται στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για τη στάση της «Ανανεωτικής Πτέρυγας». Ο Αλ. Τσίπρας υπερασπίστηκε την τάση αυτή λέγοντας «κανείς δεν μπορεί και δεν δικαιούται να προσάψει λογικές είτε αποστασίας είτε λογικές, θα 'λεγε κανείς, βοήθειας του συστήματος από πολιτικά πρόσωπα ιστορικά» και «κανείς δεν μπορεί να τους προσβάλει μ' αυτόν τον τρόπο», ενώ συμπλήρωσε «την ώρα της μάχης οι διαφορές οι σημαντικές και οι διαφωνίες και οι αντιθέσεις και οι αντιπαραθέσεις είναι με αυτούς που είναι απέναντί σου όχι με αυτούς που είναι δίπλα σου».

Στο μεταξύ χτες έγινε γνωστό ότι ο Γ. Μπανιάς δε θα διεκδικήσει εκλόγιμη θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ ο Δ. Παπαδημούλης μιλώντας στο «Κόκκινο» χαρακτήρισε αδιανόητες τις αντιδράσεις συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ στο να οριστεί ο Αλ. Τσίπρας εκπρόσωπος του σχήματος και συμπλήρωσε: «Ελεος (...) να σταματήσει μια λογική εσωτερικής αντιπαλότητας, οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ να μην εχθρεύονται τον ΣΥΝ (...) να μη θεωρούν ότι κύριο επαναστατικό καθήκον είναι οργάνωση ενός εσωτερικού πολέμου απέναντι στις απόψεις, τους υποψηφίους, τα στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας».

Παραιτήθηκε απ' το Πολιτικό Συμβούλιο και την Κεντρική Επιτροπή του ΔΗΚΚΙ η πρώην βουλευτής Αράπη - Καραγιάννη Βασιλική και αποχωρεί απ' το κόμμα. Με δήλωση που διένειμε χτες στον Τύπο, καταγγέλλει τους «μικροηγέτες του κόμματος» που «δεν σταθμίζουν την αξιοπρέπεια κάποιων συνοδοιπόρων τους» και τη «συγκαιριακή μικροηγεσία που διαχειρίζεται την ιστορία του κόμματος για άντληση προσωπικού οφέλους». Ακόμα, κάνει λόγο για «αυτοκαταστροφική πορεία και αυταρχική συμπεριφορά», για «ανακολουθία της ηγετικής μας ομάδας που παραβιάζει διαρκώς τις δημοκρατικές διαδικασίες, καθώς και τις αρχές του προγράμματός μας και διαμορφώνει την ανυπόληπτη εικόνα του στην κοινωνία» αλλά και για «δραστηριότητα των οργάνων που περιορίστηκε στις κομματικές ίντριγκες για ανάδειξη αρεστών υποψηφίων στις εσωκομματικές εκλογές». «Δυστυχώς και στο ΔΗΚΚΙ, παρ' όλο πού 'μαστε τόσοι λίγοι, συμβαίνει ό,τι και στα μεγάλα αστικά κόμματα, που εμείς καταγγέλλουμε» αναφέρει.