Στη διακαναλική συνέντευξη Τύπου που έδωσε τις προάλλες, ο Αλ. Τσίπρας εκ μέρους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να μας βγάλει όλους αμνήμονες, αν όχι χαζούς. Ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκε ότι ο ΣΥΝ δε συνεργάζεται πουθενά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, λέγοντας: «Και στις προηγούμενες εκλογές δεν κάναμε συνεργασία με δυνάμεις από τα 2 μεγάλα κόμματα»! Να θυμίσουμε: Από τους 19 δήμους, που σύμφωνα με τα δικά τους λεγόμενα «κέρδισαν» στην Αττική, στους 12 ο ΣΥΝ συμμετείχε με το εξής σχήμα: Ανεξ. ΣΥΝ - ΝΔ, ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, Ανεξ. ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ, ΝΔ - ΣΥΝ, ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ. Σε 3 δήμους της Θεσσαλονίκης κέρδισε η συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ. Σε 7 πρωτεύουσες νομών κέρδισε σε 2 υποψήφιος του ΣΥΝ που υποστηρίχτηκε από το ΠΑΣΟΚ και σε 5 υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ που στηρίχτηκε από τον ΣΥΝ. Σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ αποκτήθηκαν και οι νομαρχίες Πρέβεζας και Σάμου. Η λίστα δεν έχει τέλος. Το ίδιο και η υποκρισία, ο οπορτουνισμός, η αφερεγγυότητα και η προσπάθεια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους και το λαό για την πραγματική του στρατηγική και τις αντιφάσεις της.
Με χτεσινή του ανακοίνωση, ο ΣΥΝ μας πληροφορεί ότι ο Μ. Γλέζος, ο Π. Τριγάζης και η Μ. Αρβανίτη - Σωτηροπούλου κατέθεσαν αναφορά στο Συνήγορο του Πολίτη για «παραβιάσεις του Δικαιώματος στην Ειρήνη», όπου αναφέρεται: «Εχουμε επίγνωση ότι το νομικό υπόβαθρο για την προσφυγή μας είναι ασθενές. Ομως είναι καιρός για την ανάληψη πρωτοβουλιών, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες χώρες, για να αναγνωρισθεί το δικαίωμα στην ειρήνη ως ανθρώπινο δικαίωμα, άμεσα συνυφασμένο με το δικαίωμα στη ζωή».
Αναρωτηθήκαμε όταν διαβάσαμε την ανακοίνωση αυτή, αν στ' αλήθεια πιστεύουν ότι με προσφυγές σε θεσμούς, ανεξάρτητες αρχές, ακόμα και δικαστήρια, μπορεί να επιβληθεί η ειρήνη. Πολύ, δε, περισσότερο όταν τέτοιες πρωτοβουλίες δε συνοδεύονται από καμία έμπρακτη συμβολή στην ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος. Οταν το κείμενο που κατέθεσαν στον Συνήγορο του Πολίτη βρίθει διαπιστώσεων, αλλά καμίας συγκεκριμένης αναφοράς στους υπαίτιους και στις αιτίες που προκαλούν επεμβάσεις, συρράξεις, αιματηρούς πολέμους.
Η ειρήνη χρειάζεται υπεράσπιση από ένα ισχυρό λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Η φιλοδοξία όσων υπογράφουν την αναφορά να «αναπτύξουν καμπάνια μέσω των οργανώσεών τους για τη συγκέντρωση υπογραφών με στόχο να κατοχυρωθεί και συνταγματικά το δικαίωμα στην ειρήνη ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα», μόνο ως κίνηση για το θεαθήναι μπορεί να εκληφθεί. Οι ιμπεριαλιστές δε λογαριάζουν Συντάγματα προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους. Οπως δεν λογαριάστηκε το ελληνικό Σύνταγμα όταν η χώρα παραδιδόταν στους μακελάρηδες του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Αλλωστε, όταν δεν είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους, τα Συντάγματα, απλά, δε λαμβάνονται υπόψη.
Η υπόθεση της ειρήνης δεν υπηρετείται, δυστυχώς, από κινήσεις εντυπωσιασμού. Η ειρήνη δεν επιβάλλεται συνταγματικά. Θα επιβληθεί όταν ένα ισχυρό λαϊκό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα θα εκριζώσει την εξουσία εκείνων που την υπονομεύουν και τη στερούν από την ανθρωπότητα.
Οι δύο διαφορετικοί δρόμοι ανάπτυξης που λένε ότι ακολουθούν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίποτα άλλο από δύο παράδρομους που οδηγούν στην ίδια λεωφόρο με προορισμό και τερματικό σταθμό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της αστικής τάξης, των κεφαλαιοκρατών. Ο δρόμος ανάπτυξης που το ΚΚΕ προτείνει είναι στην αντίθετη κατεύθυνση. Γι' αυτό συγκρούεται με τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, την πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο δικός μας δρόμος έχει προορισμό, στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών συμφερόντων. Είναι ο δρόμος του δίκιου του εργάτη, γι' αυτό είναι ρεαλιστικός. Εργατιά, αγροτιά, μικρομεσαίοι της πόλης και της υπαίθρου. Εχετε το δίκιο με το μέρος σας. Εχετε τη δύναμη να το επιβάλετε. Εχετε το ΚΚΕ. Εμπιστευτείτε μας και στην κάλπη. Γιατί, δυνατό ΚΚΕ σημαίνει δυνατός ο λαός.
Εχετε δει, άλλωστε, κανένα σχέδιο δράσης σε εθνικό επίπεδο από αυτήν την κυβέρνηση να μην πηγαίνει καλά και να μην είναι αποτελεσματικό; Ας είμαστε σοβαροί...
Εθνικό σχέδιο είχε για τα δάση, εθνικό σχέδιο για την Υγεία, εθνικό σχέδιο για την Οικονομία και όλα πήγαν μια χαρά.
Μπορεί να τα κάνει τα σκανδαλάκια της πού και πού η κυβέρνηση, αλλά όταν ...σκέφτεται εθνικά τελειώνουν τα αστεία. Είναι υπεύθυνη, αποφασιστική και οργανωμένη.
ΒΕΒΑΙΑ, ΟΣΟ ΚΑΛΗ και να είναι, δεν είναι ...ΠΑΣΟΚ. Αν είχαμε τώρα «πράσινη» κυβέρνηση, δε θα συζητούσαμε καν για γρίπη. Ο ιός δε θα είχε εισέλθει καν στην Ελλάδα...
Διότι το θέμα είναι διεθνές και, ως γνωστόν, ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ξέρει προσωπικά τον Μπαρόζο με τον οποίο μιλάει συχνά - πυκνά.
Αν είναι δυνατόν να αντιμετώπιζε τέτοια προβλήματα η χώρα, στην οποία θα ήταν αυτός πρωθυπουργός. Αδιανόητο...
ΠΑΝΩ ΑΠΟ όλα, όμως, έχουμε εμπιστοσύνη στις δημόσιες δομές της Υγείας, τις οποίες τα τελευταία 20 χρόνια έχουν φροντίσει, και η Νέα Δημοκρατία, και το ΠΑΣΟΚ, να ενισχύσουν με κάθε τρόπο...
Τα κονδύλια των προϋπολογισμών γιγαντώνονται για την Υγεία από χρονιά σε χρονιά, τα δημόσια νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας αναπτύσσονται και δεν υποβαθμίζονται...
Απόδειξη: Ούτε ένας ιδιώτης δεν έχει τολμήσει να επενδύσει στο συγκεκριμένο τομέα. Πώς να ανταγωνιστεί ένα δημόσιο σύστημα, που και οι δυο τους στηρίζουν τόσο πολύ;
Ισχυρίστηκε, ακόμα, ο Αλ. Τσίπρας ότι το κόμμα του στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές δε συνεργάστηκε με κανένα απ' τα δύο μεγάλα κόμματα. Είπε ψέματα. Συνεργάστηκε και με τα δύο. Και προϊόν αυτής της συνεργασίας ήταν οι «νίκες» για τις οποίες ζητωκραύγαζε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Βγαίνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και κάνει σημαία του το αίτημα για σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων. Και αυτοπροβάλλεται να αντιπαλεύει την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας. Λέει ψέματα. Οταν άρχισε να «ξηλώνεται το πουλόβερ», έβαζε πλάτη, στηρίζοντας τις τότε μετοχοποιήσεις. Ο πρώην πρόεδρός του παρενέβαινε στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ των ΚΕΣ. Ο νυν πρόεδρός του δηλώνει ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν απειλείται απ' το ιδιωτικό. Με έμφαση διαβεβαιώνει το κεφάλαιο πως δε θέλει την κατάργηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων στον τομέα της Υγείας. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τελευταία παριστάνει τον «αντιδικομματικό πολεμιστή». Πώς το κάνει; Δε υπάρχουν σήμερα προϋποθέσεις συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, λένε ηγετικά του στελέχη. Αλλά, όμως, διεκδικούν ψήφο να μπουν στη Βουλή για να συμβάλουν στην προώθηση των θετικών εξαγγελιών του ΠΑΣΟΚ και να αντισταθούν στα αρνητικά μέτρα της πολιτικής του, ώστε να το εμποδίσουν από τη «δεξιότερη στροφή». Μπορεί κανείς να του έχει εμπιστοσύνη; Αποτιμώντας συνολικά την πορεία του έως τώρα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έπαψε ποτέ να ρίχνει νερό στο μύλο του συστήματος και να αποπροσανατολίζει την εργατική τάξη και το λαό απ' την αναγκαία για τα συμφέροντά τους πορεία που έπρεπε και πρέπει να ακολουθήσουν. Είναι δύναμη αναξιόπιστη και αφερέγγυα. Και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί και στην κάλπη.