Ετσι ένα τμήμα των εμβολιασμών λόγω των τεράστιων ελλείψεων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας μεταφέρεται στα νοσοκομεία που ήδη είναι γονατισμένα απ' το βάρος των ασθενών αλλά και των ελλείψεων. Για να διασφαλιστεί η ουσιαστική και όχι εικονική ετοιμότητα των νοσοκομείων στον εμβολιασμό, αλλά και να αντεπεξέλθουν σε ένα πιθανό σοβαρό κύμα πανδημίας χρειάζονται μαζικές προσλήψεις μόνιμου νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, όχι μόνο για τη στελέχωση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), που σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα θα χρειαστούν 100-400 επιπλέον απ' τα λειτουργούντα κρεβάτια σε περίπτωση που προσβληθεί το 10-20% του πληθυσμού. Ακόμα χρειάζονται μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων στα νοσοκομεία με κάλυψη όλων των κενών σε γιατρούς εργασίας και τεχνικούς ασφαλείας, με μόνιμη σχέση εργασίας. Μάλιστα, για να αποτραπεί η συμφόρηση στα δημόσια νοσοκομεία χρειάζεται να ενισχυθεί η δωρεάν παροχή ΠΦΥ με κινητές μονάδες του υπουργείου Υγείας.
Αυτές οι προτεραιότητες πρέπει να ενταχθούν στις διεκδικήσεις του λαϊκού κινήματος για ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα υγείας με δωρεάν υπηρεσίες για όλο τον πληθυσμό και χωρίς καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας.
Η αγροτιά στενάζει εξαιτίας της εφαρμογής της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ. Είτε με ΝΔ είτε με ΠΑΣΟΚ, το πράγμα δεν αλλάζει και η αγροτιά θα οδηγείται στη φτώχεια και τη χρεοκοπία, ενώ οι εμποροβιομήχανοι και οι πολυεθνικές θα αυξάνουν τα κέρδη τους. Οι τιμές παραγωγού συνεχίζουν να κατρακυλούν και σε αρκετές περιπτώσεις δεν καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής, το οποίο όλο και αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Από την άλλη, οι ισχνές επιδοτήσεις πετσοκόβονται κάθε χρόνο και όλο και θα πετσοκόβονται. Το αποτέλεσμα είναι το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών να δέχεται διαρκώς ισχυρά πλήγματα και να συνεχίζεται ακόμα πιο μαζικά και πιο γρήγορα το ξεκλήρισμά τους. Η μόνη προοπτική για τους μικρομεσαίους αγρότες βρίσκεται στην ανάπτυξη του κοινωνικοπολιτικού αγώνα για άλλη πολιτική υπέρ των λαϊκών συμφερόντων συνολικά. Πολιτική που προϋποθέτει ανασύνταξη, ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος, με ουσιαστική και σταθερή λειτουργία των αγροτικών συλλόγων, δυνάμωμα της ΠΑΣΥ και που στο στόχαστρό της θα έχει τη σύγκρουση και την ανατροπή της ΚΑΠ. Η οποία απαιτεί αντεπίθεση στην πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ συνολικά, με διεκδικήσεις για το εισόδημα και τη ζωή τους. Παράλληλα, απαιτείται να αγωνιστούν από κοινού οι μικρομεσαίοι αγρότες με το ταξικό κίνημα της εργατικής τάξης και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στην κατεύθυνση της συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου, που θα μάχεται για την ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής και την προοπτική μιας διαφορετικής οργάνωσης της αγροτικής οικονομίας, που θα προωθεί την ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη, με τον παραγωγικό συνεταιρισμό για τους μικροπαραγωγούς, που θα λειτουργεί δίπλα στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις. Αυτήν την προοπτική προβάλλει το ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας ότι η προϋπόθεση για την υλοποίηση της πρότασής του είναι η ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας και η εφαρμογή της Λαϊκής Οικονομίας.
«Το μέτρο του επιδόματος είναι θετικό και γίνεται ακόμα θετικότερο από τη στιγμή που τα χρήματα αυτά προέρχονται από εταιρείες μεγάλης χρηματοοικονομικής εντάσεως», δήλωσε προχτές το βράδυ στο ρ/σ «ΦΛΑΣ» ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Φ. Κουβέλης.
Χτες, ο Δ. Παπαδημούλης, επίσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο «Κανάλι 1», δήλωσε «είναι ένα δειλό μέτρο αναδιανομής που το βασικότερό του μειονέκτημα - χωρίς να μειώνω την αξία του - είναι ότι είναι εφάπαξ».
Και ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας στο ρ/σ «ΣΚΑΪ» δήλωσε, «αυτή η συμβολή (σ.σ. του "κεφαλαίου") κατά τη δική μας εκτίμηση, δεν οδηγεί σε αποτελεσματική αναδιανομή του πλούτου (...) Εχουμε μια προσπάθεια να δεσμευθούν χρήματα εφ' άπαξ όμως από τους έχοντες και κατέχοντες προκειμένου να υπάρξει ένα επίσης εφ' άπαξ επίδομα αλληλεγγύης».
Προχτές, ένας άλλος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Π. Λαφαζάνης δήλωνε, «έχουμε μια κυβέρνηση που θα πάρει έκτακτα "ψίχουλα" από τους πλούσιους, προκειμένου να επιβάλλει "ευκολότερα" μόνιμη και στο διηνεκές φοροκαταλήστευση των λαϊκών στρωμάτων».
Ολη η γκάμα των απόψεων απ' τους βουλευτές ενός και μόνο κόμματος. Δεν πρόκειται φυσικά για «τρικυμία εν κρανίω». Η τακτική αυτή είναι παγιωμένη στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σαν η πλέον κατάλληλη για την πρόκληση σύγχυσης και τον αποπροσανατολισμό του λαού. Με απλά λόγια, οπορτουνισμός επί το έργον.
Με βάση τα αδιαμφισβήτητα αυτά στοιχεία, είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για το γεγονός ότι τα ελλείμματα φέτος θα φτάσουν στο 12,7%, ή οποιοδήποτε άλλο ποσοστό επί του ΑΕΠ της χώρας. Δεν ευθύνονται, ούτε για την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά ούτε και για την άνευ προηγουμένου αιμοδοσία του κεφαλαίου από τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Επειδή, όμως, η κοινωνία που ζούμε είναι μια κοινωνία βαθιά ταξική, έχοντας πολύ συγκεκριμένες στοχεύσεις για τη στήριξη του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του, γι' αυτό και ο ταξικός προσανατολισμός ήταν εμφανής στις δηλώσεις Αλμούνια, με τις οποίες διαμήνυσε στους συνομιλητές του στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την αποφασιστικότητα που πρέπει να επιδείξει στην ένταση της επίθεσης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Επίθεση, η οποία παίρνει τη μορφή της φορολεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων, της περικοπής κοινωνικών δαπανών και της ταχύτερης προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η αλήθεια, όμως, για τους εργαζόμενους, που χρόνια τώρα πληρώνουν την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, είναι εντελώς διαφορετική: Οχι μόνο δεν πρέπει να πληρώσουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά να αντεπιτεθούν, να αμφισβητήσουν το ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που, σαν τον αετό της μυθολογίας, κατατρώει το συκώτι του αλυσοδεμένου λαού. Η ταξική πάλη, η λαϊκή συμμαχία και το λαϊκό μέτωπο θα κρίνουν τα μελλούμενα.