Προσχέδιο νόμου για τη Διά Βίου Μάθηση και την Επαγγελματική Κατάρτιση παρουσίασε, χτες, το υπουργείο Παιδείας. Νομιμοποιεί όλα τα μαγαζιά της εκπαίδευσης και μέσα απ' την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου σχεδιάζεται μια εκπαιδευτική αγορά που θα μοιράζει πιστωτικές μονάδες, αντί για πτυχία
Τελικός στόχος της κυβέρνησης είναι η δημιουργία ενός «Εθνικού Δίκτυου Διά Βίου Μάθησης» που θα «συμμετέχουν οι κοινωνικοί εταίροι», προφανώς και οι επιχειρήσεις, με πρωταγωνιστικό ρόλο. Οπως αναφέρεται στο προσχέδιο, βασικό χαρακτηριστικό του Εθνικού Δικτύου είναι η «σαφής διασύνδεση των επιμέρους μορφών της εκπαίδευσης και κατάρτισης (τυπική δευτεροβάθμια τεχνική εκπαίδευση), αρχική και συνεχιζόμενη, τυπική, μη τυπική και άτυπη».
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι προοπτικά μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι τα πτυχία, των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, των ιδιωτικών μαγαζιών, τα πιστοποιητικά των συνεδρίων και των ημερίδων και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Ολα αυτά θα αποτελούν ένα σύνολο δεξιοτήτων και γνώσεων που θα φτιάχνουν το «προφίλ» του αυριανού εργαζόμενου. Θα πρέπει να ανανεώνονται διαρκώς και κατά τη διάρκεια της εργασίας του, αν θέλει να μη χάσει τη δουλειά του.
Το τι είναι Διά Βίου Μάθηση και τι θα πιστοποιείται περιγράφεται αποκαλυπτικά στο προσχέδιο: «Η Διά Βίου Μάθηση δε λαμβάνει χώρα μόνο στα πλαίσια του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος (τυπική εκπαίδευση) αλλά και σε μια ποικιλία εξωσχολικών μη τυπικών και άτυπων μορφών μαθησιακών δραστηριοτήτων (οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, ελεύθερο χρόνο, κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες), οι οποίες θα μπορούν να πιστοποιηθούν».
Στις βασικές, στρατηγικής σημασίας λειτουργίες του Εθνικού Δικτύου Διά Βίου Μάθησης είναι η δημιουργία «ενιαίου εθνικού πλαισίου αξιολόγησης και πιστοποίησης για όλες τις μορφές εκπαίδευσης και κατάρτισης ενηλίκων (δημόσιων, ιδιωτικών και κοινωνικών - τυπικών, μη τυπικών και άτυπων) με εσωτερικές, ευέλικτες διαφοροποιήσεις ανάλογα με τη μορφή κατάρτισης ή εκπαίδευσης». Η υπουργός Παιδείας το είχε διατυπώσει με σαφέστερο τρόπο στην ομιλία, για τον προϋπολογισμό, στη Βουλή: «Να συνδέσουμε συνειδητά (...) όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από την Τεχνική Εκπαίδευση και τα ΙΕΚ και τα ΚΕΚ μέχρι τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, αλλά και τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια και τα μεταπτυχιακά, να ξέρουμε, σε ένα συνολικό πλαίσιο, πώς μπορεί ο κάθε πολίτης ο οποίος παίρνει πτυχίο, παίρνει δίπλωμα, συνεχίζει την εκπαίδευσή του, έχει εμπειρία, πώς καταλήγει τελικά και με ποιες διαδικασίες να έχει επαγγελματικά δικαιώματα».
Παράλληλα, στρατηγικής σημασίας λειτουργία είναι «η συγκρότηση ενιαίου εθνικού πλαισίου αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων και πιστοποίησης γνώσεων, δεξιοτήτων, ικανοτήτων. Η συστηματοποίηση της ανίχνευσης - διάγνωσης των αναγκών της αγοράς εργασίας και των επαγγελματικών και επιμορφωτικών αναγκών των πολιτών σε εθνικό και τοπικό επίπεδο».
Στο σχέδιο αποτυπώνονται πώς θα γίνουν οι αλλαγές αυτές με τη δημιουργία ενός νέου θεσμικού πλαισίου που θα πιστοποιεί όλες τις δομές και θα δίνει τη «δυνατότητα διασύνδεσης και συνεργασίας τους και θα πιστοποιεί το τελικό μαθησιακό αποτέλεσμα». Οπως αναφέραμε στην αρχή το «μαθησιακό αποτέλεσμα» θα είναι ένας αχταρμάς πτυχίων και συμμετοχών στην εκπαιδευτική αγορά. Συγκεκριμένα:
Στο προσχέδιο αναφέρεται ότι οι στόχοι για τη Διά Βίου Μάθηση «δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την ουσιαστική και ενεργό συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης», η οποία καλείται να θέσει συγκεκριμένους στόχους. Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτείται «ορθολογική κατανομή και αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων στα πλαίσια του ΕΣΠΑ». Υπογραμμίζεται ότι καθοριστικής σημασίας είναι «ενεργός συμβολή των κοινωνικών εταίρων τόσο στην αποτελεσματικότητα της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, όσο και στη διασφάλιση της διασύνδεσής της με τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας». Τέλος, στο σχέδιο αναφέρονται και οι στόχοι μέσα απ' όλη αυτή τη διαδικασία, οι οποίοι είναι ο διπλασιασμός της εθνικής συμμετοχής στη Διά Βίου Μάθηση (5% για το 2013) και η αύξηση κατά 25% της συμμετοχής ενηλίκων στη Συνεχιζόμενη Επαγγελματική Κατάρτιση.
Η υπουργός Παιδείας στις δηλώσεις της μετά την παρουσίαση του σχεδίου στους «κοινωνικούς εταίρους» προσπάθησε να εμφανιστεί ...σχεδόν εναντίον των κολεγίων, δηλώνοντας ότι «δεν μπορεί τα ινστιτούτα αυτά, τα Κέντρα αυτά Ελευθέρων Σπουδών να ονομάζονται κολέγια». Την ίδια ώρα όμως, δήλωσε ότι η «Ευρωπαϊκή Οδηγία (...) ενσωματώνεται τώρα στο ελληνικό δίκαιο με Προεδρικό Διάταγμα». Πρακτικά, η αναγνώριση των κολεγίων γίνεται πράξη, όπως και να θέλει να τα ονομάζει η υπουργός.