ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 12 Γενάρη 2010
Σελ. /40
Το παιχνίδι του «καλού» και του «κακού»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εχει παραγίνει τον τελευταίο καιρό το επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης με υπουργούς και άλλα κομματικά στελέχη που εμφανίζονται δήθεν να διαφωνούν με επιμέρους πλευρές του κυβερνητικού έργου. Τελευταίο κρούσμα η δήλωση του υπουργού Αμυνας, ο οποίος άφησε αιχμές για την αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης για τις γονικές παροχές. 'Η άλλα κοινοβουλευτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που εμφανίζονται να διαφωνούν με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε στην κατάθεση της συγκεκριμένης τροπολογίας. Παλιότερα, μεγάλης προβολής από τα κυρίαρχα ΜΜΕ είχαν τύχει - για παράδειγμα - οι «διαφωνίες» του Χρ. Παπουτσή με το πάγωμα των αυξήσεων στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων πάνω από 2.000 ευρώ μεικτά, ή οι «πράσινες» αυξήσεις στα τέλη και πάει λέγοντας. Ποιον βολεύει στην πραγματικότητα η όλη προπαγάνδα που στήνεται γύρω από αυτές και άλλες παρεμβάσεις; Ενας προσεκτικός παρατηρητής θα έβλεπε ότι κερδισμένη βγαίνει η κυβέρνηση. Η οποία προσπαθεί να οικοδομήσει το αποπροσανατολιστικό δίπολο του «καλού» και του «κακού» μέσα στην κυβέρνηση και το κόμμα, ή ανάμεσα στην κυβέρνηση και το κόμμα, ώστε να σερβίρει το κουτόχορτο στο λαό και να δημιουργεί την αυταπάτη ότι υπάρχουν φωνές που μπορούν να οδηγήσουν σε διαχειριστικές «διορθωτικές» κινήσεις όταν η κυβέρνηση κάνει κάτι «λάθος». Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από τον ποιο ρόλο έχει αναλάβει ο καθένας, αυτό που δεν τίθεται σε αμφισβήτηση από κανέναν στο κόμμα και στην κυβέρνηση είναι η αντιλαϊκή στρατηγική. Απλά, ο καθένας τους φροντίζει να δημιουργείται το κατάλληλο εκείνο κλίμα που θα επιτρέπει στο αντιδραστικό κυβερνητικό έργο να προχωράει απρόσκοπτα στην εφαρμογή του. Αυτός είναι ο καημός τους, γι' αυτό πασχίζουν.

Αντιλαϊκή «διγλωσσία»...

Την έχουν κάνει πλέον σύστημα τη «διγλωσσία» στην κυβέρνηση, προκειμένου να προετοιμάζουν το έδαφος για τα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Τη βολική αυτή μέθοδο χρησιμοποίησαν και χτες για την επιβολή ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ στο 15%. Οι δύο καθ' ύλην αρμόδιοι γενικοί γραμματείς του υπουργείου Οικονομικών επιβεβαίωναν ότι η καταστροφική για τα λαϊκά νοικοκυριά ρύθμιση βρίσκεται πράγματι στις κυβερνητικές προθέσεις και σχέδια, ενώ αντίθετα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τα διέψευδε όλα κατηγορηματικά. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε ενδεικτικά αποσπάσματα των δηλώσεών τους. Ο Δημ. Γεωργακόπουλος, στον «Ρίαλ Εφ Εμ»: «Εχει πέσει κι αυτό πάνω στο τραπέζι», ανέφερε και υπερασπιζόμενος την πρόταση είπε ότι «ο ένας συντελεστής ΦΠΑ ελέγχεται πιο εύκολα και απαλλάσσει τις εταιρείες από μια σειρά διαδικασιών που πολλές φορές μπερδεύουν τα πράγματα»(!)... Στο ίδιο μήκος κύματος ο έτερος γγ του υπουργείου Η. Πλασκοβίτης, ο οποίος δήλωσε (στην ΕΡΑ): «Είχε υπάρξει κάποια εισήγηση σχετική, αλλά δεν υπάρχει καμία απόφαση... Ο διάλογος συνεχίζεται, αλλά μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να έχει πάει προς τα εκεί. Θέλει πολύ προσεκτική μελέτη, αν γίνει κάτι τέτοιο». Το μεσημέρι ο Γ. Πεταλωτής τα διέψευδε όλα: «Δεν υπάρχει καμία σκέψη στην κυβέρνηση για επιβολή ενιαίου ΦΠΑ 15%. Δεν υπάρχει πρόταση, δεν υπάρχει εισήγηση», υποστήριξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αλήθεια, ποιον πιστεύουν ότι «δουλεύουν»;

... και το κόλπο με τον ΦΠΑ

Εντάξει, οι 100 μέρες ήταν αρκετές για να τους μάθουμε. «Πετάνε» κάποιο σενάριο από τα αντιλαϊκά μέτρα που επεξεργάζονται, βολιδοσκοπούν τις αντιδράσεις και μετά εξετάζουν πόσο τους παίρνει να το επισημοποιήσουν ή όχι. Αυτό γίνεται με τον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας, για τον οποίο τη μια μέρα «διαρρέουν» ότι θα αυξηθεί και την επομένη ρίχνουν στο τραπέζι την ιδέα της εφαρμογής ενιαίου συντελεστή, που τον ορίζουν μάλιστα στο 15%.

Οι πληροφορίες τόσο για το ένα, όσο και το άλλο ενδεχόμενο, συνάντησαν, όπως ήταν φυσικό, αντιδράσεις και αυτός φαίνεται πως είναι ο λόγος που χτες βγήκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και είπε πως δεν υφίσταται θέμα.

Η ουσία όμως είναι ότι και στη μια και στην άλλη περίπτωση το μάρμαρο θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αυτοί που κατά κανόνα πληρώνουν τους αντιδραστικούς έμμεσους φόρους.

Μόνο που, ενώ στη γενικευμένη αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, η επιβάρυνση είναι κατανοητή, κάποιοι προβάλλουν την ιδέα του ενιαίου συντελεστή 15% σαν πιο ...συμφέρουσα εκδοχή, κάτι που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Γιατί; Μα επειδή ο βασικός όγκος των ειδών της αγοράς που έχουν σήμερα συντελεστή 9%, είναι τα τρόφιμα, τα φάρμακα και διάφορες υπηρεσίες, είδη δηλαδή που αφορούν αμεσότατα τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα με πενιχρά εισοδήματα, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων ξοδεύεται για την απόκτηση ειδών άμεσης ανάγκης.

Αρα για τους εργαζόμενους δεν αποτελεί λύση η αύξηση του ΦΠΑ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, αλλά η άμεση κατάργηση του ΦΠΑ σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Καμία θυσία από το λαό

Στην εκπνοή των περίφημων πρώτων «100 ημερών», η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με σαφές στίγμα αντιλαϊκής πολιτικής και μέτρων υπέρ του κεφαλαίου, με ξεκάθαρα δείγματα γραφής αποκαλύπτει ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι βαθύτατα ταξική: Νέα φορολογική πολιτική που προετοιμάζεται και κινείται στην κατεύθυνση έντασης της αντιλαϊκής έμμεσης φορολογίας καθώς και της σταδιακής κατάργησης του αφορολόγητου ορίου, εντείνοντας ακόμα περισσότερο το χτύπημα στο πενιχρό λαϊκό εισόδημα. Νέο χτύπημα στο Ασφαλιστικό, με τσεκούρωμα όσων δικαιωμάτων έχουν απομείνει στους εργαζόμενους, μείωση μισθών και συντάξεων κλπ.

Υποστηρίζοντας ότι τα μέτρα είναι μεν σκληρά, αλλά είναι και δίκαια, η κυβέρνηση ζητάει από τους εργατοϋπάλληλους, τους συνταξιούχους, τους μικροεπιχειρηματίες και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, να συναινέσουν στην υλοποίηση της πολιτικής της, να συνυπογράψουν την καρατόμηση των δικαιωμάτων τους στο όνομα της εξόδου από την κρίση. Την ίδια στιγμή, αποκρύπτει ότι τα μέτρα αυτά δεν έχουν προσωρινό, αλλά μόνιμο χαρακτήρα, γιατί αποτελούν μέτρα - κλειδί για την ενίσχυση του κεφαλαίου, για τη διασφάλιση της κερδοφορίας του. Αλλωστε, η προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής και το χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων δεν περιορίζονται σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Τα θεμέλια της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης τέθηκαν σε περιόδους «παχιών αγελάδων» για την «οικονομία», δηλαδή για το κεφάλαιο και την αύξηση της κερδοφορίας του, όχι βέβαια για τους μισθούς και τις συντάξεις...

Μπορεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να απαιτεί από το λαό συναίνεση και υποταγή στην αντιλαϊκή πολιτική της, με την επίκληση του «μικρότερου κακού» και της «αναγκαιότητας για το καλό του τόπου», όμως τα λαϊκά στρώματα πρέπει να αντιμετωπίσουν ωμή την ταξική πολιτική της κυβέρνησης. Γιατί, όταν η κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα γενικότερα μιλούν για «ανάκαμψη», δεν εννοούν ανάκαμψη του λαϊκού εισοδήματος, την ικανοποίηση των αναγκών των εργατικών, των λαϊκών οικογενειών, αλλά της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Με δόλωμα κάποια ψίχουλα που παίρνει από το κεφάλαιο, η κυβέρνηση ετοιμάζει επιδρομή στο πενιχρό λαϊκό εισόδημα και κατάργηση πλήθους εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Μπορεί το κεφάλαιο να τρίβει τα χέρια του για την αύξηση των έμμεσων φόρων, αυτό όμως συνεπάγεται ακόμα μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος.

Δεν είναι, λοιπόν, ίδια η σκοπιά από την οποία αντιμετωπίζουν την οικονομία η πλουτοκρατία και η εργατιά, όπως δεν είναι ίδια η ταξική τους θέση. Απέναντι σε μια αντιλαϊκή πολιτική, οι εργατοϋπάλληλοι και τα λαϊκά στρώματα, αντί να τηρήσουν στάση αναμονής, αντί να βάλουν στο ζύγι τις θυσίες και τις υποχωρήσεις που τους καλεί η κυβέρνηση να κάνουν, πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους και να αρνηθούν να κάνουν κι άλλες εκπτώσεις από τις ανάγκες τους. Να μην κάνουν καμία θυσία για την πλουτοκρατία, καμία θυσία για την «ανάκαμψη» της κερδοφορίας του κεφαλαίου και να διεκδικήσουν ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ