Η δεύτερη νύχτα μετά το σεισμό των 7-7,3 Ρίχτερ που έπληξε την Αϊτή το απόγευμα - τοπική ώρα - της Τρίτης έκρυψε τα πτώματα, που κείτονταν στους δρόμους σε σειρές και σκεπασμένα με σεντόνια. Εκρυψε και τους ζωντανούς, τραυματισμένους ή όχι, και κυρίως παιδιά που κοιμόντουσαν ανάμεσα στους σωρούς, στο ύπαιθρο, στους δρόμους, στους ανοιχτούς χώρους, έξω από τα νοσοκομεία. Τα φάρμακα δε φτάνουν, λένε οι γιατροί. Ανθρωποι με σχεδόν τίποτα στα χέρια ανεβαίνουν και κατεβαίνουν τους λόφους της πρωτεύουσας δίχως να έχουν πού να πάνε, ενώ οι απεγνωσμένες κραυγές είναι ο μόνος ήχος.... Είναι το αποτέλεσμα μιας φυσικής καταστροφής που ήταν προδιαγεγραμμένο έγκλημα για τα λαϊκά στρώματα που τα έχουν ξεζουμίσει η ντόπια πλουτοκρατία και οι ιμπεριαλιστές.

Σε ό,τι αφορά την κρισιμότητα της κατάστασης, ενδιαφέρον έχουν τα όσα αναφέρει ο γιατρός ειδικός εμπειρογνώμονας για μεγάλες καταστροφές, δρ. Ρίτσαρντ Μπέσερ. Η Αϊτή είναι από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη, έχει τα υψηλότερα ποσοστά κρουσμάτων φυματίωσης, HIV/AIDS, ιογενών ασθενειών και ασθενειών του αναπνευστικού σε όλη τη Λατινική Αμερική, αλλά και στον κόσμο. Ο κίνδυνος ασθενειών και επιδημιών καραδοκεί να αποδεκατίσει τον πληθυσμό που έχει απομείνει.

Εντούτοις, όπως τόνισε ο δρ. Μπέσερ, οι προσπάθειες διάσωσης και αρωγής είναι εξαιρετικά δύσκολες και περίπλοκες. Ουσιαστικά, όπως αναφέρουν ειδικοί εμπειρογνώμονες, πρόκειται για έναν πραγματικό φαύλο κύκλο, καθώς η αμφιθεατρική πόλη του Πορτ-Ο-Πρενς έχει καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά, οι δρόμοι είναι απροσπέλαστοι και σωστικά συνεργεία δεν υπάρχουν. Δημοσιογραφικές καταγραφές αναφέρουν ότι η πόλη έχει καταστραφεί ίσως κατά το 80%, ενώ, σύμφωνα με την ανταποκρίτρια του Telesur, το 60% της πρωτεύουσας έχει ισοπεδωθεί. Εκτός του προεδρικού μεγάρου κατέρρευσε και το Κοινοβούλιο, όπου ο επικεφαλής του Κογκρέσου Κέλι Μπαστιέν βρίσκεται κάτω από τα ερείπια. Σχολεία, νοσοκομεία, κυβερνητικά κτίρια, νοσοκομεία, καταστήματα έχουν ισοπεδωθεί.

Οι 36 ώρες εξέπνευσαν και ο λαός της Αϊτής για τον οποίο η καταστροφή και η τραγωδία είναι πιο συνήθεις από την τροφή, παραμένει λαβωμένος, με γυμνά χέρια να προσπαθεί να βρει τους νεκρούς του, να αντιμετωπίσει τις ανάγκες, όπως νερό, φάρμακα και τρόφιμα.

Η προσπάθεια αποστολής βοήθειας δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο, καθώς ακόμη και το λιμάνι έχει υποστεί σοβαρές ζημιές, με αποτέλεσμα η θαλάσσια οδός, μία «ελπίδα» ώστε να φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια, να είναι και αυτή σχεδόν αποκλεισμένη. Μόνο το αεροδρόμιο παραμένει η μόνη πύλη για παροχή βοήθειας. Εκεί «έστησε» και το «αρχηγείο» του ο Πρόεδρος Ρενέ Πρεβάλ, ο οποίος σε χθεσινές του δηλώσεις μίλησε για «30 έως 50 χιλιάδες» νεκρούς, επιβεβαιωμένα, ενώ ο πρωθυπουργός Ζαν Μαξ Μπελρίβ επιμένει ότι οι νεκροί ξεπερνούν τους 100.000. Το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει πληγεί αναφέρει, που σημαίνει πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι.

Ο σεισμός έπληξε βασικές υποδομές της Αϊτής, τις υποτυπώδεις δομές, όπως το δίκτυο ηλεκτροδότησης, το οποίο ετέθη εκτός λειτουργίας βυθίζοντας στο σκοτάδι την πρωτεύουσα της φτωχότερης χώρας της αμερικανικής ηπείρου, που παραμένει χωρίς φως, αλλά και νερό. Το μοναδικό διαθέσιμο νερό αντλείται από στέρνες και δεν είναι πόσιμο...

Τώρα πλέον έχει αρχίσει η μάχη με το χρόνο για την ανεύρεση επιζώντων και κυρίως τη προσπάθεια διάσωσης των ζωντανών. Η Γαλλία, ο Καναδάς, η Βενεζουέλα και η Χιλή έχουν στείλει ομάδες διασωστών με ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους. Η Βενεζουέλα έχει ήδη αποστείλει βοήθεια και δεσμεύτηκε για παροχή δωρεάν τηλεπικοινωνιών μέχρι την Κυριακή, ενώ η Κούβα ανακοίνωσε χθες ότι στέλνει δεύτερη αποστολή με 152 γιατρούς και ειδικευμένο προσωπικό, αλλά και φάρμακα και πόσιμο νερό. Η Δομινικανή Δημοκρατία άνοιξε σημείο υποδοχής προσφύγων, καθώς χιλιάδες με ελάχιστα υπάρχοντα προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα. Στη Βολιβία ουρές σχηματίζονται στους σταθμούς συγκέντρωσης αίματος για αποστολή στην Αϊτή.

Ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε την άμεση αποδέσμευση 100 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και ο υπουργός Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς ανέβαλαν περιοδεία στον Ειρηνικό ώστε να συντονίσουν την «επιχείρηση αρωγής», δηλαδή το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο, τα πολεμικά πλοία, τους 5.700 στρατιώτες και πεζοναύτες, ώστε να προλάβουν πριν οι «φτωχοδιάβολοι» εξεγερθούν ξανά...

Στον ΟΗΕ θρηνούν τα δικά τους θύματα, όχι τους Αϊτινούς. Πάνω από 200 ακόμη αγνοούνται και 36 έχουν σκοτωθεί, ενώ 7.000 στρατιωτικοί, 2.000 αστυνομικοί, 500 πολίτες και 1.500 μέλη του τοπικού προσωπικού της αποστολής του ΟΗΕ προσπαθούν να οργανώσουν περιπολίες και να διατηρήσουν την τάξη...

Η Αϊτή αποτελεί το 1/3 της νήσου Ισπανιόλα της Καραϊβικής, με έκταση μόλις 27.751 τετραγωνικά χιλιόμετρα και σε αυτά κυριολεκτικά στοιβάζονται 9.933.000 άνθρωποι. Περισσότεροι από 1.500.000 άνθρωποι είναι μετανάστες, κατά κύριο λόγο στη Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Είναι η πιο φτωχή χώρα του δυτικού ημισφαιρίου:

• Το 80% του πληθυσμού διαβιοί κάτω από το όριο της φτώχειας με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα.
• Η ανεργία επισήμως είναι στο 70%, το προσδόκιμο ζωής στα 53 χρόνια.
• Το 66% του συνόλου των κατοίκων της χώρας ασχολείται με τη γεωργία, αν και η δραστηριότητα αυτή δεν υπερβαίνει το 30% του ΑΕΠ.

Ο σεισμός, που είχε αυτά τα καταστροφικά αποτελέσματα, λόγω της άναρχης καπιταλιστικής ανάπτυξης, των χρόνιων αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας και των επεμβάσεων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ήρθε να αποτελειώσει τη φτωχολογιά.

Η ιστορία αυτής της βασανισμένης χώρας «μιλάει» από μόνη της. Σταχυολογούμε μόνο μερικούς σταθμούς:

• Την 1η Γενάρη του 1804 γίνεται επανάσταση των σκλάβων ενάντια στους Γάλλους αποικιοκράτες. Τότε αυτοί απαιτούν αποζημιώσεις της τάξης των 21,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε σημερινές τιμές.
• Το 1915 οι ΗΠΑ, υπό την προεδρία του Γουίντροου Γουίλσον, καταλαμβάνουν το Πορτ-ο-Πρενς και η αμερικανική κατοχή διαρκεί για 19 χρόνια.
• Από το 1951 έως το 1986, η δικτατορία των Ντιβαλιέ, πατέρα και υιού (με στήριξη των Γάλλων ιμπεριαλιστών) καταλήστευσε τη χώρα. Ο υιός Ντιβαλιέ (σήμερα βρίσκεται στη Γαλλία) ανατράπηκε από λαϊκή εξέγερση το 1986 και οι Αϊτινοί εξέλεξαν τον «πάστορα» Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ. Ο Αριστίντ πολύ σύντομα ανατράπηκε από πραξικόπημα. Για να αποκατασταθεί λίγο πριν την επίσημη λήξη της θητείας με μία «χολιγουντιανού τύπου» επέμβαση της κυβέρνησης Κλίντον υπό τον όρο όμως ότι «θα είναι υποτακτικός σε όλες τις διαταγές των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων». Εκλέχτηκε εκ νέου το 2000. Οι ΗΠΑ αμέσως επέβαλαν κυρώσεις «επειδή θεώρησαν ότι εκλέχτηκε με νοθεία», κυρώσεις που ήραν αμέσως μετά την ανατροπή του και την εκδίωξή του στην Κεντροαφρικανική Ενωση με το «μεταμοντέρνο πραξικόπημα» της 29ης Φλεβάρη 2004, πραξικόπημα από κοινού με τον Καναδά και τη Γαλλία, αφήνοντας τους «κυανόκρανους» του ΟΗΕ να ολοκληρώσουν το έργο της καταστολής και της καταστροφής.