Οι αγρότες βρίσκονται στους δρόμους ζητώντας το αυτονόητο: Να ζήσουν!

Το δικαίωμα ακούγεται αυτονόητο, στα λόγια το αποδέχονται όλοι, αλλά στην πράξη...

Στην πράξη έχουμε κηρύγματα «νόμου και τάξης» κατά των ξωμάχων, από την κυβέρνηση, την αξιωματική αντιπολίτευση, τον ΛΑ.Ο.Σ και βεβαίως από εκείνα τα εκδοτικά συγκροτήματα που απηχούν τις απόψεις των διευθυντικών τους στελεχών και των ιδιοκτητών τους.

*

Μια ξεκάθαρη άποψη για το ποια γνώμη έχει η τάξη των εφοπλιστών για το δικαίωμα των αγροτών να ζήσουν, το έδωσε χτες η εφημερίδα του εφοπλιστή Αλαφούζου:

«Εφαρμογή του νόμου»,

ζητούσε στο πρωτοσέλιδο άρθρο της η «Καθημερινή», διαμαρτυρόμενη για τις μορφές αγώνα των γεωργών.

*

Πρόκειται - πράγματι - για μορφές αγώνα στις οποίες δεν κατέφυγε ποτέ η νομιμόφρων τάξη των εφοπλιστών για να ικανοποιηθούν οι δικές της επιθυμίες.

Οπως, για παράδειγμα,

• να ψηφιστεί ο νόμος 2960 του 2001 επί ΠΑΣΟΚ του κ. Σημίτη, με τον οποίο οι εφοπλιστές απαλλάσσονται πλήρως από κάθε ΕΦΚ στα καύσιμα που χρησιμοποιούν για τις ναυτιλιακές και τις ακτοπλοϊκές τους εταιρείες (πράγμα το οποίο οι κυβερνήσεις αρνούνται στους αγρότες),
• να ψηφιστεί - μόλις προ ολίγων εβδομάδων και μόλις λίγους μήνες μετά την «υπόθεση Μανούση» - ο προϋπολογισμός για το 2010, όπου οι επιδοτήσεις προς τους εφοπλιστές ακτοπλόους για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές» να εμφανίζονται φέτος αυξημένες έναντι του 2009 κατά 76% και έναντι του 2008 κατά 223% (!!!), και τούτο όταν τα αιτήματα των αγροτών για επιδοτήσεις των δικών τους προϊόντων θεωρούνται... παράλογα.

*

Είναι αλήθεια.

Για να κερδίσουν οι εφοπλιστές τα παραπάνω δε χρειάστηκε ποτέ ούτε δρόμους να κλείσουν, ούτε καταλήψεις να κάνουν, ούτε ...διαδηλώσεις να διοργανώσουν.

Ενα απλό νεύμα τους προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις ήταν αρκετό...

Ο σάλος που έχει ξεσπάσει στη Γερμανία για τις χρηματοδοτήσεις των πολιτικών κομμάτων - και δη των κυβερνητικών - από αυτοκινητοβιομηχανίες και ισχυρές μερίδες της οικονομικής ελίτ,

παρέχει μιας πρώτης τάξεως απάντηση για το αν και κατά πόσο το (διά πάσαν νόσον και επί παντός του επιστητού) πολυδιαφημιζόμενο «γερμανικό μοντέλο», εγγυάται το «αδιάφθορον» του πολιτικού συστήματος.

*

Τα «δωράκια» της διαπλοκής ασκούν την ίδια επιρροή και έχουν τα ίδια αποτελέσματα, ασχέτως αν επί εποχής Μέρκελ καταγράφονται και δημοσιοποιούνται,

ή αν συνιστούν υπόγειες συναλλαγές, όπως συνέβαινε στην εποχή Κολ, με συνέπεια την ήκιστα κολακευτική αποστρατεία του πρώην καγκελάριου.

*

Οπως για μια ακόμα φορά αναδεικνύεται,

τα περί «διαφάνειας» στον κόσμο των πολυεθνικών και των «Ζήμενς»,

όσο κι αν προβάλλονται σαν το αραχνοΰφαντο πέπλο της ηθικής του συστήματος,

δεν αποτελούν παρά το σιθρού περιτύλιγμα για την «νομιμοποίηση» των ανομημάτων των πολιτικών διαχειριστών του κεφαλαίου.

*

Παρά την προσπάθεια των εγχώριων θιασωτών του «γερμανικού μοντέλου» να εμφανίσουν σαν «ανεξαρτησία» από τα οικονομικά συμφέροντα, την ανάρτηση στο διαδίκτυο των ονομάτων των οικονομικών συμφερόντων από τα οποία... χρηματοδοτούνται και εξαρτώνται (!),

η διασφάλιση της εντιμότητας, της ειλικρίνειας και της διαφάνειας της λειτουργίας των κομμάτων, δεν επέρχεται με το αν οι «προσφορές» των χρηματοδοτών τους γίνονται επίσημα και δημοσίως.

Αλλωστε,

κάθε άλλο παρά εχέγγυο «χρηστής διαχείρισης» των κοινών φαίνεται να αποτελεί η - κατά το αμερικανικό υπόδειγμα - «φόρα παρτίδα» ενίσχυση των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας από τα ταμεία της ολιγαρχίας.

***

Το συμπέρασμα, επομένως,

με πλήρη εφαρμογή στα δικά μας πολιτικά πράγματα και με αφορμή τις εν εξελίξει μεθοδεύσεις για το φακέλωμα του πολιτικού φρονήματος των ανθρώπων που από το υστέρημά τους ενισχύουν την πολιτική φωνή που αντιμάχεται τους εγγεγραμμένους στα «πινάκια» των πολυεθνικών,

είναι σαφές:

*

Για την αποτίμηση και τον έλεγχο της διαφάνειας κάθε κόμματος, καθρέφτης είναι η πολιτική του. Ποιους νόμους ψηφίζει ή καταψηφίζει. Ποια μέτρα στηρίζει ή δε στηρίζει. Τι θέσεις υπερασπίζεται ή αντιμάχεται. Με δυο λόγια: ποια συμφέροντα εκφράζει και ποια πολεμά.

*

Απόδειξη της εντιμότητας κάθε κόμματος είναι η ζωή των στελεχών του. Πώς τα στελέχη του μπαίνουν στην πολιτική και πώς βγαίνουν από αυτήν.

Αλλων κομμάτων τα στελέχη μπαίνουν με λογύδρια υπέρ αδυνάτων και βγαίνουν με θέση διαρκείας πάνω στα «κότερα». Και άλλων (άλλου) τα στελέχη μπαίνουν με το κεφάλι ψηλά και βγαίνουν με καθαρά χέρια και καθαρό πρόσωπο.

«Οι συνεχείς υποχωρήσεις στο παρελθόν σε ανάλογες πρακτικές όπως είναι τα μπλόκα ενδυναμώνουν την κλιμάκωση τέτοιων δυσμενών για τη χώρα πρωτοβουλιών»!

*

Αυτή είναι η δήλωση του Κ. Αιβαλιώτη, του εκπροσώπου Τύπου του κόμματος του Καρατζαφέρη, για τον αγώνα των αγροτών!

Αυτό είναι το ΛΑ.Ο.Σ, το αυτοπροβαλλόμενο και σαν το «κόμμα των αγροτών»...

Ας πάρουν, λοιπόν, τη δήλωση οι αγρότες που είναι στα μπλόκα, ας την κοινοποιήσουν στους συγχωριανούς τους, και ας την επιστρέψουν - όλοι μαζί - στον αποστολέα της, όταν φτάσει η ώρα...

Τελικά βρέθηκε ημερομηνία για να κάνει το πρώτο Διάγγελμά του προς το Αμερικανικό Εθνος ο Ομπάμα!

Μετά τις διαδοχικές αναβολές και ματαιώσεις, που θεωρήθηκαν επιβεβλημένες καθώς αρχικά είχαν επιλεγεί ημερομηνίες που συνέπιπταν με τη μετάδοση από τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα... σοβαρότερων προγραμμάτων,

συγκεκριμένα, την πρώτη φορά ο Ομπάμα «έχασε» από ένα ριάλιτι αντίστοιχο του «δικού μας» με τον Ρουβά και την επόμενη υποχώρησε καθώς θεωρήθηκε ότι λίγοι Αμερικανοί θα άλλαζαν κανάλι για να παρακολουθήσουν τον Ομπάμα και να χάσουν την προβολή της τηλεοπτικής σειράς «Lost»,

τώρα, όπως επισήμως ανακοινώθηκε, βρέθηκε... κενός τηλεοπτικός χρόνος για να... χωρέσει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, οπότε η σωτήρια μέρα ορίστηκε για την 27η τρέχοντος.

Εκτός απροόπτου, βέβαια, αφού ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να τραβήξει την προσοχή του τηλεοπτικού κοινού σε μια χώρα όπου σχετική δημοσκόπηση ανέδειξε ότι «ο μεγαλύτερος Αμερικανός στην ιστορία» είναι ο ...Ρόναλντ Ρίγκαν και που - κατά την αφοριστική ρήση του Κλεμανσό - πέρασε από τη βαρβαρότητα στην παρακμή χωρίς την παρεμβολή του πολιτισμού.