ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΑΣΟκικές προκλήσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η Ελλάδα δε θα γίνει όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ζητήματα εθνικής άμυνας ασκούνται από ιδιωτικούς μισθοφορικούς στρατούς, που τους είδαμε στην περίπτωση του Ιράκ. Σήμερα υπάρχει μια πολύ μεγάλη συζήτηση στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες για σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από τις δυνάμεις κατοχής των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ». Αυτά είπε προχτές στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας, Π. Μπεγλίτης, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ. Αν οι κορόνες του δεν αφορούσαν τις χιλιάδες ψυχές που χάνονται στα πεδία των ιμπεριαλιστικών μαχών, θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι. Ας μας πει όμως ο υπουργός μιας κυβέρνησης, η οποία, όπως και οι προηγούμενες, προωθεί ταχύτατα την ακόμα μεγαλύτερη ενσωμάτωση της χώρας στα ιμπεριαλιστικά δόγματα: Αφού στο Ιράκ υπάρχει «στρατός κατοχής», πώς γίνεται στο Αφγανιστάν, οι ίδιες δυνάμεις, στις οποίες μάλιστα συμμετέχει και η Ελλάδα, να βαφτίζονται «ειρηνευτικές»; Και με δεδομένη τη συγκεκριμένη δήλωση, αναγνωρίζει η κυβέρνηση ότι συνδράμοντας με κάθε μέσο την εισβολή στο Ιράκ, επί της ουσίας άνοιγε το δρόμο στην κατοχή της χώρας; ΠΑΣΟκική μέχρι το μεδούλι η προπαγάνδα του Μπεγλίτη, ο οποίος βυσσοδομεί πάνω στα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού και προσβάλλει τη μνήμη του.

Για το κέρδος

Την υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών για τα έργα της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, ζήτησε επισκεπτόμενος την περιοχή, ο νέος επικεφαλής της Επιχείρησης Α. Ζερβός.

Υποστήριξε μάλιστα ότι με τα έργα, μια μονάδα φυσικού αερίου 800 MW σε αντικατάσταση λιγνιτικών μονάδων και το ηλιακό πάρκο των 50 MW, θα αναβαθμιστεί και θα εκσυγχρονιστεί το Ενεργειακό Κέντρο Μεγαλόπολης.

Αυτά που δεν είπε, όμως, είναι ότι:

Με το φυσικό αέριο παράγεται ακριβότερα το ηλεκτρικό ρεύμα, απ' ό,τι με τον φτηνό, εγχώριο λιγνίτη.

Οι μονάδες φυσικού αερίου κοστίζουν λιγότερο στη ΔΕΗ, που κάνει γρηγορότερη απόσβεση.

Μπορεί να μειωθεί κατακόρυφα η ρύπανση από τη χρήση λιγνίτη, αλλά με αυξημένο κόστος για την κατάλληλη τεχνολογία.

Το φωτοβολταϊκό πάρκο των 1.350 στρεμμάτων είναι επιχειρηματική επιλογή, επειδή η παραγόμενη ενέργεια θα πωλείται στο Σύστημα δέκα φορές ακριβότερα από αυτήν του λιγνίτη (περίπου 407 ευρώ ανά μεγαβατώρα, έναντι περίπου 40 ευρώ).

Τα έργα αυτά προσφέρουν μεγαλύτερο κέρδος στους μετόχους της Επιχείρησης και μεγαλύτερο βάρος στους καταναλωτές. Τα περί αναβαθμίσεων και προστασίας του περιβάλλοντος είναι εύκολες και ανέξοδες αναφορές που κρύβουν ότι η «απελευθέρωσή» τους έχει αποκλειστικό σκοπό την «κονόμα».

Και το λογαριασμό θα τον πληρώσουν, κυριολεκτικά, τα λαϊκά νοικοκυριά.

Ο... εισαγωγεύς

Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζουν ορισμένες πλευρές του περιβόητου «κοινωνικού αυτοματισμού», αυτού του κατάπτυστου μηχανισμού υπονόμευσης των αγροτικών κινητοποιήσεων και κάθε λαϊκής αγωνιστικής κινητοποίησης. Αντιδρών, εμφανίστηκε και κάποιος εισαγωγέας, λέει, κλωστών, από γειτονική χώρα των Βαλκανίων, που κινδυνεύει, όπως ισχυρίζεται, να υποστεί ζημιές από τα μπλόκα των αγροτών. Και για να μη χάσει αυτός ο τύπος τα κέρδη του, οι αγρότες πρέπει να υποταχθούν και να αποσυρθούν από τα μπλόκα.

Για να καταλάβουμε όμως καλύτερα πώς αυτός ο κύριος κερδίζει, ας δούμε την αλυσίδα που τον κατέστησε επιχειρηματία.

Ο εν λόγω, φέρνει στη χώρα κλωστές. Για να μπορέσει αυτός να γίνει εισαγωγέας κλωστών, είχε προηγηθεί το κλείσιμο μερικών κλωστοϋφαντουργικών επιχειρήσεων στη Βόρεια Ελλάδα και η μεταφορά τους στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να απολυθούν αρκετές εκατοντάδες εργαζόμενοι, ενώ χωρίς μεροκάματο έμειναν και οι αγρότες της περιοχής, οι οποίοι δεν έχουν πλέον πού να διοχετεύσουν την πρώτη ύλη για την παραγωγή κλωστών.

Η εξίσωση είναι οφθαλμοφανής: Ο κύριος που κερδίζει τα εκατομμυριάκια του από τις κλωστές, τα κερδίζει μόνο και μόνο επειδή εκατοντάδες εργαζομένων και αγροτών βρέθηκαν στο δρόμο και επειδή τώρα οι αγρότες κινητοποιούνται για να μην έχουν την ίδια τύχη με τους συναδέλφους τους, έρχεται ο εισαγωγεύς και ζητά τον αφοπλισμό τους...

Μιλάμε, δηλαδή, για πολύ θράσος.

Αντιαγροτική ρητορική και πράξη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΗ ΕΠΙΛΟΓΗ αυτή του πρωθυπουργού να απευθύνεται (από τη Βουλή) στους αγρότες με όρους ...χωραφιού. Γιατί αυτοί καταλαβαίνουν σαφώς περισσότερο από αυτόν τέτοια γλώσσα.

Οταν, λοιπόν, ο Γιώργος Παπανδρέου τους λέει για «συντεχνιακές διευθετήσεις» και «πρόσκαιρες λύσεις» που πρέπει να αντικατασταθούν από «ριζικές αλλαγές» καταλαβαίνουν πολύ καλά πως κάτι πρέπει ...να ξεριζωθεί.

Και στην περίπτωσή μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά το ...ενοχλητικό είδος του μικρομεσαίου αγρότη, το οποίο δεν ταιριάζει στην πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που αυτή η κυβέρνηση εκφράζει.

Μόνο που οι αγρότες καλλιεργούσαν τη Θεσσαλία και την Μακεδονία προτού δημιουργηθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση, προτού δημιουργηθεί το ΠΑΣΟΚ και όλες οι σημερινές «εκσυγχρονισμένες» και «παγκοσμιοποιημένες» εκδοχές του.

Εχουν πολύ πιο «γερές ρίζες» από όσες εκτιμούν οι αμερικανο - σπουδαγμένοι σύμβουλοι του Γιώργου Παπανδρέου και θα αποδειχτούν ζόρικη υπόθεση!

Οσο για την περίφημη «εικόνα της Ελλάδας» που υποτίθεται - κατά τον πρωθυπουργό - ότι τραυματίζεται από τις κινητοποιήσεις των αγροτών, θα του υπενθυμίσουμε ότι εξαρτάται από το ...ποιος βλέπει την εικόνα.

Γιατί, αν οι κυβερνώντες ενδιαφέρονται για το πώς ...«δείχνει» η Ελλάδα στην Κομισιόν και τις πολυεθνικές (και αυτό συμβαίνει) ουδόλως μας ενδιαφέρει. Αν αυτοί θέλουν να δείχνουν «καλοί διαχειριστές» των συμφερόντων του κεφαλαίου, μας είναι επίσης αδιάφορο.

Το ότι η εικόνα της Ελλάδας είναι ...χάλια απέναντι στους αγρότες, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους μικροεπαγγελματίες, τους άνεργους και τους νέους, απασχολεί άραγε καθόλου την κυβέρνηση;

Αν την απασχολεί, θα έπρεπε να καταλαβαίνει ότι αυτό που πραγματικά την τραυματίζει είναι οι πολιτικές που ασκούνται. Είτε από το ΠΑΣΟΚ σήμερα, είτε από τη Νέα Δημοκρατία χτες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο αγωνιστικός... «αυτοματισμός»

Να στρέψουν το λαό κατά του αγώνα της αγροτιάς επιχειρούν με κάθε μέσο οι κυβερνώντες και οι εκφραστές των συμφερόντων του κεφαλαίου και των μονοπωλίων. Η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν και στηρίζουν, είτε είναι στην κυβέρνηση, είτε στην αξιωματική αντιπολίτευση, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχει οδηγήσει την αγροτιά σε δεινή θέση. Το μέλλον που της επιφυλάσσει αυτή η πολιτική, είναι φτώχεια και ξεκλήρισμα. Η αγροτιά και το συνεπές αγροτικό κίνημα δεν μπορούν να κάτσουν με σταυρωμένα χέρια. Κι αν ο αγώνας της αγροτιάς «ξινίζει» το ΠΑΣΟΚ, τον Παπανδρέου, τον Πάγκαλο, τη ΝΔ, τον Σαμαρά, το ΛΑ.Ο.Σ., τον Καρατζαφέρη και άλλους, δικό τους πρόβλημα.

Με το που βγήκαν τα τρακτέρ στους δρόμους ξεκίνησε πάλι η επιχείρηση «κοινωνικού αυτοματισμού». Δεν είναι κάτι που γίνεται πρώτη φορά. Συνέβαινε και όλα τα προηγούμενα χρόνια, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όταν τα τρακτέρ έβγαιναν στους δρόμους. Εδώ και τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άρχισε να δημιουργεί κλίμα με δηλώσεις στελεχών της, «για πράξεις βίας και αυθαιρεσίας», «για παρακώλυση συγκοινωνιών και ελεύθερης επικοινωνίας των πολιτών» ή όπως είπε χτες ο πρωθυπουργός στη Βουλή «δεν αντέχει η χώρα να λοιδορείται και να διασύρεται». Από κοντά συνηγορούν τα αστικά ΜΜΕ και τα κάθε λογής «παπαγαλάκια», όπως και οι φορείς των μεγαλοεπιχειρηματιών. Χαρακτηριστικό είναι πως από την πρώτη κιόλας μέρα των αγροτικών κινητοποιήσεων βγήκαν να «διαμαρτυρηθούν» ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βόρειας Ελλάδας και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων και ακολούθησαν κι άλλοι εκπρόσωποι της «ελεύθερης αγοράς» και της αστικής τάξης.

Ολα αυτά φυσικά, δε γίνονται τυχαία. Ο «κοινωνικός αυτοματισμός», δεν είναι τίποτα άλλο από την ενεργοποίηση των μηχανισμών που διαθέτει η άρχουσα τάξη, για την κατασυκοφάντηση του δίκαιου αγώνα της αγροτιάς και για την τρομοκράτηση των αγωνιζομένων αγροτών. Και χρησιμοποιείται ως «μέσο» για έχουν «καλύτερο πεδίο δράσης» οι εισαγγελείς και η αστυνομία. Ομως ο αγώνας της αγροτιάς δεν μπορεί να συκοφαντηθεί και δεν μπορεί να καμφθεί με τέτοια τερτίπια. Η άρχουσα τάξη και οι εκφραστές των συμφερόντων της χρησιμοποιούν τον «κοινωνικό αυτοματισμό» ενάντια σε κάθε αγώνα, σε κάθε απεργία, σε κάθε κινητοποίηση. Είτε είναι των ναυτεργατών, είτε των συμβασιούχων, είτε των εργαζομένων στην καθαριότητα. Και είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα.

Η αγροτιά καλείται να μη λυγίσει σε κάθε επίθεση ενάντιά της, σε κάθε μεθόδευση που αποσκοπεί στο σβήσιμο της φλόγας του αγώνα. Η αγροτιά καλείται να κλιμακώσει τον αγώνα της με ενιαίο πλαίσιο αιτημάτων πανελλαδικά. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι: «νόμος είναι το δίκιο του αγρότη και του εργάτη.» Σε καμιά περίπτωση ο αγώνας του εργάτη δεν είναι σε βάρος του αγρότη, ούτε ο αγώνας του αγρότη σε βάρος του εργάτη. Ολοι όσοι κατηγορούν και συκοφαντούν τον αγώνα, θα πρέπει να απομονωθούν. Ολοι αυτοί θέλουν να πλήξουν ακόμα περισσότερο το λαό και ο λαός δεν πρέπει αυτό το χάπι να το καταπιεί. Η εργατιά, οι αυτοαπασχολούμενοι, καλούνται να συμπαρασταθούν και να στηρίξουν τον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Τα αιτήματα της ξεσηκωμένης αγροτιάς, όπως αυτά εκφράζονται καθαρά στο μπλόκο της Νίκαιας, είναι κοινά αιτήματα όλων των εργατών και αυτοαπασχολούμενων στη χώρα.