ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Μια φωνή» της τάξης

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι για να πείσει τις αγορές και τους πιστωτές της χώρας δεν αρκούν γενικόλογες και αφηρημένες διακηρύξεις... Eχουμε φτάσει στο χείλος του γκρεμού και η κατάσταση μπορεί ανά πάσα στιγμή να τεθεί εκτός ελέγχου. Αποφάσεις λοιπόν, όχι άλλη διαβούλευση...» (από το χτεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο της «Καθημερινής» με τίτλο «Ανάγκη αποφάσεων»). «Οσο περνά ο καιρός και τα αποτελέσματα στην οικονομία είναι πενιχρά, τόσο αυξάνεται η πίεση των δανειστών και η αμφισβήτηση των αγορών... Η κυβέρνηση δεν έχει χρόνο για άλλα λόγια, παρά μόνο για αποφάσεις και έργα. Οι επόμενες είκοσι μέρες (!) είναι απόλυτα κρίσιμες και οφείλουν άπαντες να συμμορφωθούν αναλόγως» (από το χτεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο του «Βήματος» με τίτλο «Δεν έχουμε χρόνο»).

«Τώρα όμως οφείλει (σ.σ. η κυβέρνηση) να παραδεχθεί ότι αυτά που υποσχέθηκε δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Αντί λοιπόν να προχωρά με ημίμετρα και να προσπαθεί να συνδυάσει τα ακατόρθωτα, είναι προτιμότερο να πει την αλήθεια στους πολίτες και να πάρει τα μέτρα που απαιτούν οι περιστάσεις. Πριν έρθουν τα χειρότερα για τη χώρα και την ίδια» (από το χτεσινό άρθρο των «Νέων» με τίτλο «Επιτάχυνση»). Αντί σχολίου, θα θυμίσουμε τι είπε πριν μερικές μέρες ο Κ. Μητσοτάκης: «Χαίρομαι γιατί τα ΜΜΕ παροτρύνουν τον πρωθυπουργό να πάρει (σ.σ. αντιλαϊκά) μέτρα... Διαβάζω τα άρθρα τους και με εκφράζουν».

Ο ξεπεσμός του δεν έχει πάτο

«Ο αγρότης είναι ένας δημόσιος υπάλληλος. Δε ζει από την παραγωγή του, αλλά από τις επιδοτήσεις». «Εγώ δε θα άφηνα ποτέ να μπουν οι αγρότες στην Εθνική Οδό. Να έκλειναν τους παραδρόμους, να έκαναν διαδήλωση. Εχουμε πόλεμο και όταν έχεις πόλεμο δεν πας όταν πηγαίνουν να περάσουν τα στρατεύματα να κλείσεις τον δρόμο». «8 δισ. αξίζει η ελληνική αγροτική παραγωγή και οι επιδοτήσεις που δίνουμε είναι πάνω από 9! Τώρα κάνουμε διαχείριση της κρίσης και πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Θέλει ηγετική πρωτοβουλία υψηλού επιπέδου». «Οχι σχέδια και διαβουλεύσεις και Ζάππεια, αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές». Πρόκειται για αποσπάσματα από τη χτεσινή συνέντευξη (στο «Φλας») του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μ. Ανδρουλάκη. Δείχνει για άλλη μια φορά ότι ο ξεπεσμός του δεν έχει πάτο.

«Καλλικράτεια» έφοδος

Τις προϋποθέσεις και τους όρους για τη λειτουργία της νέας κρατικής δομής όπως αυτή προβλέπεται στο σχέδιο «Καλλικράτης» σπεύδει να εξασφαλίσει η κυβέρνηση, προχωρώντας άμεσα στη συμπλήρωση και δημιουργία ειδικής βάσης δεδομένων. Ετσι και για πρώτη φορά στις φετινές φορολογικές δηλώσεις (έντυπα Ε1) υπάρχει ερώτηση σχετική με το «Δήμο που είστε εγγεγραμμένος-η την 31-12-2009».

Η ερώτηση βέβαια δεν είναι τυχαία. Και απ' ό,τι μαθαίνουμε μπήκε στις φορολογικές δηλώσεις μετά από αίτημα του υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Σε αυτό το πλαίσιο και σε περίπτωση που η προεκτυπωμένη απάντηση που υπάρχει στο έντυπο είναι λανθασμένη, τότε οι φορολογούμενοι - δημότες καλούνται να τη διαγράψουν και να συμπληρώσουν το σωστό δήμο. Τα παραπάνω έχουν να κάνουν και με την προωθούμενη «ευέλικτη» χρηματοδότηση των δήμων, την κατανομή των κονδυλίων όχι βέβαια στη βάση των κοινωνικών αναγκών, αλλά με κριτήρια «ανταποδοτικότητας» σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών που έχουν την έδρα τους στην τάδε ή τη δείνα περιφέρεια. Δηλαδή με το άδειασμα της τσέπης των λαϊκών στρωμάτων.

Δικαιολογημένη ανησυχία

Με κοινή ανακοίνωσή τους, οι υπουργοί Αμυνας και Εργασίας Ε. Βενιζέλος και Α. Λοβέρδος επιχείρησαν χτες να κατευνάσουν την ανησυχία που προκλήθηκε από τις αναφορές του τελευταίου στο συνταξιοδοτικό καθεστώς των ένστολων υπαλλήλων, στρατιωτικών και αστυνομικών. Οι υπουργοί κάνουν λόγο για παρερμηνείες, αν και το έναυσμα έδωσε η ίδια αναφορά του υπουργού ότι δηλαδή δεν μπορούν ένστολοι να συνταξιοδοτούνται στα 48 τους χρόνια.

Ομως, παρά τις διαβεβαιώσεις το ζήτημα είναι υπαρκτό, αφού δηλωμένη θέση της κυβέρνησης είναι η κατάργηση όλων των συνταξιοδοτήσεων που η κυβέρνηση θεωρεί και χαρακτηρίζει «πρόωρες». Πολύ περισσότερο, που η απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων με την οποία χαρακτηρίζεται «επαγγελματική» θίγει όχι μόνο τις γυναίκες εργαζόμενες στο Δημόσιο, αλλά βάζει στο μάτι του κυκλώνα συνολικά όλους τους υπαλλήλους που συνταξιοδοτούνται από το Δημόσιο.

Το ... ίδρυμα του κεφαλαίου

Το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), το μακρύ, τεχνοκρατικό χέρι των μεγαλοβιομηχάνων, ο φορέας που χρησιμοποιεί τις στατιστικές και τους αριθμούς αποκλειστικά προς το συμφέρον του μεγάλου κεφαλαίου, ξαναχτύπησε. Το ΙΟΒΕ επιβεβαιώνει τις θέσεις του, δικαιώνει τις προκλητικές απαιτήσεις του, αιτιολογεί τα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, «νομιμοποιεί» με συνέπεια και επιμέλεια κάθε ενέργεια που ευνοεί τα κέρδη των πλουτοκρατών και γι' αυτό είναι πρόθυμο να συνδράμει με κάθε μέσο, την όποια πολιτική εξουσία υπηρετεί τους ίδιους με αυτό σκοπούς. Αυτό έκανε και με την ανοικτή επιστολή προς προς τον πρωθυπουργό, αναδεικνύοντας το ...Ιδρυμα σε αυθεντικό και κυνικό εκφραστή της βίας του κεφαλαίου. Προέτρεψε τον Γ. Παπανδρέου να παραμερίσει τις όποιες «διαβουλεύσεις» και να λάβει μόνος του τις σκληρές αποφάσεις σε βάρος του λαού, όσο ακόμη αυτός δεν έχει συνειδητοποιήσει τι τον περιμένει από το διαβόητο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Οσο ακόμη δείχνει πρόθυμος για νέες θυσίες, ελπίζοντας, μάταια, ότι ίσως έτσι βελτιωθεί η ζωή του.

Συνομιλητής, μα πάνω απ' όλα σύμβουλος της εξουσίας που υπηρετεί τα μονοπώλια, το ΙΟΒΕ έστειλε, εκ μέρους των αφεντικών, σαφές μήνυμα στο Μαξίμου: Τσακίστε το λαϊκό κίνημα. Πάρτε τα σκληρά μέτρα τώρα, γιατί «η οικονομική κρίση κινδυνεύει να μετατραπεί σε κοινωνική κρίση και κρίση αξιών». Η βία της «αριθμητικής» του κεφαλαίου, που δικαιώνει το λειψό μεροκάματο, τη σύνταξη πείνας, το ωράριο «λάστιχο», τους νέους φόρους για τη λαϊκή οικογένεια, τα υπερκέρδη των δισεκατομμυρίων για το κεφάλαιο, αυτόματα μετατρέπεται σε βίαιη αντιμετώπιση του εργάτη, του αγρότη και του αυτοαπασχολούμενου που αμφισβητούν το δίκιο του κεφαλαιοκράτη, που απαιτούν καλύτερη ζωή τώρα, που αντιστέκονται και αγωνίζονται γι' αυτά που τους ανήκουν. Μόνο που αυτά τα διεκδικεί με όρους ισχύος και το ΙΟΒΕ για λογαριασμό του κεφαλαίου: Μειώστε το προσωπικό στο δημόσιο τομέα. Μειώστε τους μισθούς. Μειώστε τις δαπάνες για τις συντάξεις. Ανοίξτε τα «κλειστά επαγγέλματα», ανοίξτε τις «κλειστές αγορές». Ακυρώστε κάθε εμπόδιο στην άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ιδιωτικοποιήστε τις υπηρεσίες του Δημοσίου. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοεισαγωγείς, μεγαλέμποροι, όλοι οι «μεσάζοντες» του μόχθου του λαού, που τον αγοράζουν φτηνά και πουλάνε τον πλούτο που παράγει πολύ ακριβά, δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα. Εκβιάζουν, κινδυνολογούν και καταστροφολογούν, προκειμένου, όπως δηλώνει το Ιδρυμα και στην τελευταία επιστολή του, «να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία».

Δεν είναι η πρώτη φορά, δε θα είναι και η τελευταία, που το ΙΟΒΕ αναλαμβάνει να καθοδηγήσει την πολιτική εξουσία. Με τις «θέσεις του ΙΟΒΕ για την οικονομική πολιτική», τον Ιούνη του 2009, και την «Εκθεση για την Ελληνική Οικονομία» τον Δεκέμβρη, φρόντισε να χαράξει το δρόμο προς το Πρόγραμμα Σταθερότητας. Σήμερα επικροτεί τα κυβερνητικά σχέδια, αλλά ζητά τη λήψη και πρόσθετων μέτρων, εγκαλώντας την κυβέρνηση για «αβλεψίες». Απέναντι στις κυνικές, απάνθρωπες και ανελέητες αξιώσεις του κεφαλαίου, ο εργάτης μία επιλογή έχει. Να παλέψει για τη ζωή του. Να σταθεί ώμο με ώμο με το φτωχό αγρότη, με το βιοτέχνη της γειτονιάς, σε μια ισχυρή αντιμονοπωλιακή, αγωνιστική συσπείρωση. Κι ακόμη παραπέρα, να ενισχύσει το ΚΚΕ στον αγώνα για ριζικές ανατροπές στην κατεύθυνση της λαϊκής εξουσίας.