Τη στήριξη του ΚΚΕ στον αγώνα των αγροτών που έχουν ξεσηκωθεί, διεκδικώντας μέτρα στήριξης για να συνεχίσουν να καλλιεργούν τη γη τους και να ζουν από αυτή, εξέφρασε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, από το μπλόκο στη Χαλκηδόνα της Θεσσαλονίκης, όπου βρέθηκε χτες το απόγευμα, επικεφαλής πολυμελούς αντιπροσωπείας του Κόμματος.

Οι αγρότες επιφύλαξαν ιδιαίτερα θερμή υποδοχή στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, του Κόμματος που αναγνωρίζουν ότι βρίσκεται σταθερά δίπλα τους, έγκαιρα τους προειδοποίησε για τα δεινά που φέρνει η ΚΑΠ και τους έδειξε τη διέξοδο.

Η κυβέρνηση αντιτάσσει σ' αυτούς τους αγώνες το ...«διάλογο». Γιατί εμείς είμαστε αντίθετοι σε αυτό το «διάλογο» και γιατί σας συστήνουμε να επιμείνετε και εσείς σε αυτή τη θέση;

Τα προβλήματα που έχετε εσείς σήμερα, είναι προβλήματα, προχθεσινά, χθεσινά, σημερινά. Δεν μπορεί να υπάρξει κόμμα στη Βουλή, και πολύ περισσότερο η σημερινή κυβέρνηση που ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση χρόνια και πιο πριν είχε κάνει κυβέρνηση, να πει ότι θέλει χρόνο για να κάνει διάλογο. Με συγχωρείτε. Ακριβώς επειδή είναι μια καινούργια κυβέρνηση, επειδή είχε ένα προεκλογικό πρόγραμμα και έλεγε ότι εγώ ξέρω πώς θα λυθούν τα προβλήματα, στη συγκεκριμένη περίπτωση δε χρειαζόταν κανένας διάλογος. Την επόμενη κιόλας μέρα, πριν καν βγείτε στους δρόμους, αν ήθελε να λύσει τα προβλήματα, έπρεπε να πει: Για την αγροτιά ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε.

Θα μου πείτε, υπάρχει καινούργιο σχετικά ζήτημα, η κρίση. Η κρίση είναι από το 2008. Οταν ήταν στην αντιπολίτευση και προεκλογικά ήξερε ότι υπήρχε κρίση. Αλλά εγώ σας ρωτάω. Η οικονομική κρίση είναι αυτή που γέννησε το σημερινό πρόβλημα; Το πρόβλημα προϋπήρχε και βεβαίως η κρίση το όξυνε. Τώρα πουλάτε, για παράδειγμα, σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα; Αυτό υπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια. Βεβαίως κάθε χρονιά είναι και χειρότερη, αλλά τα προβλήματα δεν είναι καινούργια. Αρα, λοιπόν, δεν έχει κανένα νόημα ο διάλογος.

Μάλιστα, η υπουργός είπε, «εγώ δεν εκφράζω γνώμη, πρώτα θα ακούσω». Μα τι λέτε; Ενα κόμμα που γίνεται κυβέρνηση, οποιοδήποτε κόμμα, κι εμείς να 'μασταν στη θέση της, πρέπει να ξέρεις στα βασικά να κάνεις επιλογή. Ενδεχομένως κάποιες λεπτομέρειες να μην μπορείς να πιάνεις. Ο διάλογος λοιπόν, και μάλιστα όχι μαζί σας, με τους μικρομεσαίους αγρότες, αλλά και με τους εμποροβιομήχανους με αυτούς δηλαδή που έχουν συμβάλει στην όξυνση των προβλημάτων, και χωρίς να θιγεί καθόλου το ζήτημα, η πραγματική αιτία που βρίσκεστε σε αυτή τη θέση και χωρίς καν να θιγεί το ζήτημα των επιλογών της ΚΑΠ, αυτός, λοιπόν, ο διάλογος γίνεται για να κερδίσει χρόνο η κυβέρνηση, για να σας διαιρέσει, αντί να ενωθείτε στην πορεία του αγώνα και για να καταφέρει με το "διαίρει και βασίλευε", με τους εκβιασμούς, και με άλλες παγίδες να σας κάνει να τα παραδώσετε όλα και να διαπραγματεύεστε πόσα θα χάσετε.

Κατά τη γνώμη μας, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα πάρα πολύ κρίσιμα. Υπάρχει το ζήτημα των τιμών.

Πρώτο: Οι εξευτελιστικές τιμές. Δε γίνεται να επιβιώσετε, όχι για την πορεία, αλλά για τον επόμενο χρόνο, αν δεν πουλάτε τα προϊόντα σας σε τιμές που να συμφέρουν εσάς και ταυτόχρονα βεβαίως πρέπει να υπάρχουν τιμές που θα πρέπει να τις εγγυηθεί το κράτος, η κυβέρνηση και ταυτόχρονα τα προϊόντα που φθάνουνε σε όλους τους άλλους εργαζόμενους - κι εσείς είστε καταναλωτές αγροτικών προϊόντων - να είναι σε τιμές που θα είναι προσιτές. Πρέπει να συνδυάζονται και τα δύο: Και ο αγρότης να ζήσει καλύτερα και ο καταναλωτής να μην αγοράζει ακριβά. Αυτό δεν μπορεί να το εγγυηθεί κανένας διάλογος, ούτε οι εμποροβιομήχανοι. Είναι θέμα κυβερνητικής επιλογής.

Δεύτερο: Συμφωνούμε και εμείς να πέσει το κόστος παραγωγής, για να μπορεί η καλή τιμή να αποδίδει κέρδος στον αγρότη. Πώς θα γίνει όμως αυτό; Θα το ρίξει ο καθένας το κόστος παραγωγής μόνος του; Αυτές τις μέρες θα έχετε ακούσει τρελά πράγματα. Βεβαίως, δεν είναι τρελά γιατί είναι τρελοί αυτοί που τα λένε, τα λένε σκόπιμα.

Λένε το εξής: Οτι εσείς οι αγρότες, αντί να βασανίζετε το κεφάλι σας να βρείτε νέα προϊόντα, παράγετε τα ίδια και τα ίδια. Και φέρνουν και διάφορα παραδείγματα, μπορεί να βρείτε ένα νέο είδος φακής, ή μπάμιας. Αυτά τα πράγματα όση άγνοια και να έχεις, δεν μπορείς να τα υποστηρίζεις. Είναι τρελά. Δηλαδή ο καθένας θα παράγει μια μικρή ποσότητα. Πού θα τα πουλήσει, στη λαϊκή αγορά;

Και η αγροτική παραγωγή σήμερα είναι παραγωγή που πρέπει να οργανωθεί σε μεγάλη κλίμακα και ταυτόχρονα να επιβιώσει και ο μικρός και ο μεσαίος αγρότης, μέσα από έναν γνήσιο, πραγματικά λαϊκό συνεταιρισμό, που λέμε εμείς. Η μεγάλη παραγωγή χρειάζεται, με δημόσιες υποδομές, κρατικές. Δεν μπορεί να κάνει ο καθένας την υποδομή, ούτε ο καθένας να έχει την τεχνογνωσία. Επομένως, εδώ χρειάζονται έργα.

Τρίτο: Θα ήθελα να προσέξετε αυτό που λέμε, γιατί είμαστε και το μοναδικό Κόμμα που το υποστηρίζουμε. Οχι ότι τα άλλα κόμματα συμφωνούν μαζί μας. Αλλά μπορεί και φραστικά σε μερικά πράγματα να λένε «καλές τιμές», την ίδια ώρα που υποστηρίζουν και την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Εφευρέθηκε το εξής πράγμα: Λέει, να τελειώσουμε με αυτούς που δεν έχουν κύριο επάγγελμα το αγροτικό και έχουν και ένα δεύτερο επάγγελμα, ώστε τις επιδοτήσεις, οι οποίες ξέρετε ότι είναι κουτσουρεμένες και αποδεσμευμένες από την παραγωγή, να μην μπορούν να τις παίρνουν περισσότεροι. Εμείς σε αυτό δε συμφωνούμε και να το ξεκαθαρίσουμε: Αν πρόκειται για εμποροβιομήχανους που δηλώνουν και αγρότες, συμφωνούμε απόλυτα όχι μόνο να μην πάρουν αλλά και να πληρώσουν και τις υποδομές. Αν πρόκειται για μεγαλοδικηγόρους, μεγαλογιατρούς και γενικά επιχειρηματίες που δηλώνουν και αγρότες, αυτοί όχι μόνο δεν πρέπει να πάρουν επιδότηση αλλά πρέπει να πληρώσουν και να φορολογηθούν άγρια για τα μέτρα υποδομής. Αλλά εδώ μιλάμε για ένα μέρος της αγροτιάς που δεν μπορεί να ζήσει με το αγροτικό εισόδημα και αναγκάζεται να γίνει γκαρσόνι, να γίνει οικοδόμος, να δουλεύει από εδώ και από εκεί. Κι αυτό, για να βγάλει ένα εισόδημα, είτε το ίδιο με το αγροτικό που έβγαζε παλιά ή ελάχιστα παραπάνω. Αυτοί αναγκαστικά ψάχνουν και δεύτερο επάγγελμα. Και να σας πω. Οσοι από εσάς σήμερα αντέχετε να είστε μόνο αγρότες, αντιμετωπίζοντας βεβαίως δυσχέρειες, αύριο - μεθαύριο και εσείς θα αναζητήσετε δεύτερη δουλειά, για να τα βγάλετε πέρα. Επομένως, εδώ πρόκειται για μια παγίδα. Και ξέρουν ποιοι είναι αυτοί που έχουν μεγάλα εισοδήματα. Δεν μπορεί για παράδειγμα, να θεωρείται ότι έχουν μεγάλο εισόδημα, αυτοί που έχουν μέχρι 30.000 ευρώ το χρόνο. Είναι πολλά τα χρήματα; Εμείς λέμε ότι η οικογένεια πρέπει να έχει αφορολόγητο 40.000 ευρώ και επιπλέον 10.000 ευρώ για κάθε παιδί. Ανάλογα αντιμετωπίζουμε και τους αγρότες και τα μικρομάγαζα.

Εδώ, λοιπόν, πρόκειται για μια παγίδα, διότι με αυτόν τον τρόπο θα βγάλουν έξω εντελώς τους φτωχούς αγρότες. Και αύριο, ξαναλέμε, στις τάξεις των φτωχών θα μπουν και μικροί και μεσαίοι. Δε θα επιβιώσετε όλοι. Θα πάμε στην Ελλάδα σε ένα ποσοστό αγροτών του 4% - 5%. Και με αυτήν την έννοια, πρέπει να δείτε και το αύριο. Και πρέπει στα μπλόκα να έρχονται και αυτοί που μπορεί να δουλεύουν και στην οικοδομή για δεύτερη δουλειά, αυτοί που έχουν συμπληρωματική δουλειά.

Εμείς λέμε και το εξής: Η κυβέρνηση να προστατεύσει την εγχώρια παραγωγή. Δεν μπορεί να εισάγουμε προϊόντα που τα παράγετε εσείς. Δεν είμαστε ούτε εθνικιστές, ούτε σοβινιστές, ούτε εναντίον της διεθνούς συνεργασίας. Αλλά προσέξτε. Η διεθνής συνεργασία να γίνει σε προϊόντα τα οποία δεν παράγουμε εμείς, ή δεν παράγουν άλλοι, εισάγουμε και εξάγουμε. Αλλά να πούμε και το εξής: Μήπως από αυτά τα προϊόντα που εισάγουμε γεμίζει η κοιλιά του φτωχού αγρότη στις άλλες χώρες; Στις άλλες χώρες δεν υπάρχουν φτωχοί αγρότες. Υπάρχουν εργάτες γης που τους εκμεταλλεύονται και υπάρχουν αγρότες με μεγάλη ιδιοκτησία. Και στο κάτω - κάτω αν θέλετε εσείς να δείξετε αλληλεγγύη στη φτωχολογιά άλλων χωρών, θα το δείξετε με το δικό σας τρόπο, θα τους μοιράσετε και προϊόντα δωρεάν και να αφήνουμε να εισάγονται τα προϊόντα των πολυεθνικών. Αυτό δεν είναι αλληλεγγύη.

Ζητάμε να προστατευθεί η εγχώρια παραγωγή. Να μην εξαρτιόμαστε από εισαγωγές. Οταν λένε για ελλείμματα, χρέη και δάνεια κ.λπ., γιατί δεν παίρνουν υπόψη ότι η Ελλάδα είναι ελλειμματική από την εισαγωγή αγροτικών προϊόντων. Αφού κάνουμε τεράστιες εισαγωγές. Λένε ότι τα ελληνικά προϊόντα δεν είναι ανταγωνιστικά. Για να πέσουν οι τιμές, πρέπει να γίνουν έργα υποδομής. Να έχετε να πληρώνετε ελάχιστα για λιπάσματα, για τρακτέρ ή για μηχανήματα κλπ.

Τι πρέπει, δηλαδή, να γίνουμε; Ινδοί αγρότες και Κινέζοι αγρότες; Να γυρίσουμε 50 χρόνια πίσω στο όνομα της ανταγωνιστικότητας; Να ζούμε όπως ζει ο λαός στην Αίγυπτο; Φαντάζομαι, ξέρετε τον αγώνα των Αιγυπτίων αλιεργατών. Δηλαδή, να πεινάει ο κόσμος, να δουλεύεις δωρεάν σαν στα σκλαβοπάζαρα, για να πουλιούνται φθηνά προϊόντα; Εμείς υποστηρίζουμε ότι μπορεί και να ζήσει καλύτερα ο αγρότης και να μην είναι ακριβά τα προϊόντα. Αλλά αυτό χρειάζεται άλλη πολιτική.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με δηλώσεις του σας έβγαλε παράνομους. Εμείς λέμε νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, του αγρότη. Οποιος αγώνας έχει δίκαια αιτήματα είναι και νόμιμος. Αν, δηλαδή, κηρύξουμε κάθε αγώνα με δίκαια αιτήματα παρανομία, πού είναι η δημοκρατία; Δηλαδή, η δημοκρατία είναι για τον ΣΕΒ, είναι για τους εμπόρους, είναι για τους τραπεζίτες, αφού αυτοί δεν έχουν λόγο να κλείσουν τους δρόμους. Αυτοί έχουν ιδιοκτησία, έχουν τα μέσα και επιβάλλουν τη θέλησή τους. Αυτοί κλείνουν σπίτια. Δεν έχουν ανάγκη να εμποδίσουν τη συγκοινωνία. Και να τελειώσει αυτή η ιστορία ότι οι αγρότες βασανίζουν τον υπόλοιπο λαό. Ο αγώνας ο δικός σας είναι και εργατικός αγώνας ταυτόχρονα είναι και αγώνας όλων των εργαζομένων. Οπως στις 10 του Φλεβάρη που θα βγουν στην απεργία εργατοϋπάλληλοι, είναι και δικός σας αγώνας. Δε χωριζόμαστε μεταξύ μας.

Εμείς, ένα χώρισμα πρέπει να έχουμε, απέναντι στην πλουτοκρατία.

Και θεωρούμε ότι υπάρχει ευκαιρία σήμερα, παρά τις όποιες διαφορές μπορεί να υπάρχουν. Και μέσα σε κάθε κίνημα υπάρχουν διαφορές. Πολιτικοποιημένοι άνθρωποι υπάρχουν δεν μπορεί να υπάρχει ομοφωνία. Αλλά μπορεί να υπάρχουν πανελλαδικά κοινά αιτήματα, ώστε να μη βγαίνει και να λέει η κυβέρνηση δεν είσαστε ενιαίοι.

Και ένα τελευταίο. Ακουσα τον πρωθυπουργό, ο οποίος είπε το εξής πράγμα: Η απάντησή του στα προβλήματά σας, ότι θα φέρει νόμο για το συνδικαλιστικό κίνημα της αγροτιάς. Αυτό είναι το ζήτημα που πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση; Πώς θα είναι οργανωμένο το κίνημα της αγροτιάς; Επίλυση των αιτημάτων σας χρειάζεται. Το πώς πρέπει να είναι το κίνημα και ποιοι πρέπει να εκλέγονται, πώς πρέπει να οργανωθείτε είναι δικό σας ζήτημα. Δεν μπορεί να αποφασίζει η Βουλή για το ποια δομή θα έχει το συνδικαλιστικό κίνημα.

Δεν έχει κανένα δικαίωμα. Οι οργανώσεις των αγροτών - και το λέμε και εκεί που συμφωνούμε και εκεί που διαφωνούμε - οι αγρότες θα αποφασίσουν πώς θα είναι και δε θα αποφασίσει η Βουλή πώς θα κινείται το κίνημα και τι θεσμούς θα φτιάξει για να κάνει διάλογο.

Κρίνετε ότι η ΠΑΣΕΓΕΣ, η ΓΕΣΑΣΕ, η ΣΥΔΑΣΕ δεν σας εκπροσωπούν; Τους παραμερίζετε με τη θέλησή σας. Δεν μπορεί αυτά να αποφασίζονται ούτε σε κυβερνητικό επίπεδο, ούτε στη Βουλή. Είναι αυταρχισμός, είναι καταστολή του χειρότερου είδους. Τι διάλογο λοιπόν να κάνετε, να σας πουν πώς να οργανωθείτε; Αυτό είναι δικό σας θέμα.

Σήμερα με αυτό που κάνουν με τις επιδοτήσεις, όσοι είναι μέχρι 400 ευρώ δεν παίρνουν, βγάζουν απ' έξω 200.000 αγρότες. Αύριο θα βγάλουν άλλους 100.000. Θα μείνουν 200.000 αγρότες. Επομένως, μην πείτε ότι θα φύγουν 200.000, θα μείνουμε οι υπόλοιποι. Πάλι θα έρθει το επόμενο ξεσκαρτάρισμα. Πάρτε το χαμπάρι. Πρέπει να υπάρχει συμμαχία ανάμεσα στους μικρούς και τους μεσαίους αγρότες. Μη σας παγιδεύουν με αιτήματα τα οποία θα σας φέρουν εσάς και τα παιδιά σας στη θέση αυτών που σήμερα αναζητούν δεύτερη δουλειά.

Και δε μου λέτε, καπιταλισμό έχουμε που δεν εξασφαλίζει δουλειά και εξασφαλίζει ανεργία. Και τρεις δουλειές μπορεί να ψάξει ο άλλος να κάνει. Θα απαγορεύσεις σε έναν αγρότη να συμπληρώσει το εισόδημά του; Από πού κι ως πού; Αφού δεν μπορεί να ζήσει. Πόσοι άνθρωποι στις πόλεις κάνουν και δεύτερη δουλειά; Με ποιο δικαίωμα θα το απαγορεύσεις; Εδώ υπάρχουν οι επιχειρηματίες, οι οποίοι επενδύουν σε 10 κλάδους και κάνουν ομίλους που αγκαλιάζουν 10 κλάδους από τη βαριά βιομηχανία μέχρι το ποδόσφαιρο, κάνουν επενδύσεις. Και εσάς θα σας απαγορεύσουν να πάτε να βρείτε μια δουλειά βοηθού σε ένα μαγαζί, ή εμποροϋπάλληλου, ή εργάτη δήμου, γιατί είναι πολυτέλεια να έχεις δύο δουλειές; Δεν μπορεί να δεχόσαστε τέτοια πράγματα, ούτε για εσάς ούτε για τους εργάτες. Πολλοί κάνουν δεύτερη δουλειά. Αμα δεν του φτάνει η μία για να ζήσει, τι να κάνει;

Εμείς έχουμε μια σειρά αιτήματα: Απαγόρευση εισαγωγών, εγγυημένες τιμές, μείωση του κόστους παραγωγής, όχι με την πείνα των αγροτών αλλά με τη βελτίωση των υποδομών, των μέσων κ.λπ., βελτίωση της ποιότητας και το φτήνεμα των τιμών στα προϊόντα, ενώ ορισμένα πρέπει να δίνονται δωρεάν. Είναι μια σειρά αιτήματα, τα θέματα των συντάξεων, τα θέματα της Υγείας, τα θέματα της Παιδείας, κ.λπ.

Με το να σας δώσουν μια δραχμή πάνω τώρα, ούτε μπάλωμα δεν είναι. Μη σας κοροϊδέψουν. Μην τους δώσετε την ευκαιρία να πουν ότι σας κορόιδεψαν. Εχετε τεράστια πείρα και ο αγώνας σας αυτός είναι πανελλαδικού χαρακτήρα. Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να γίνουν γνωστά τα αιτήματα και στις πόλεις και στα μεγάλα αστικά κέντρα, για να μην περάσει αυτή η διχαστική προπαγάνδα, ότι οι αγρότες τρώνε με χρυσά κουτάλια, ότι είναι μπαταχτσήδες, και όλα αυτά που λένε οι διάφοροι βουλευτές στην τηλεόραση. Αυτό είναι απαράδεκτο, την ώρα που εσείς είστε καταδικασμένοι στη φτώχεια και αύριο στο ξεκλήρισμα. Θέλουν να σας φθείρουν ηθικά, να μην μπορείτε να βρείτε συμπαράσταση από την υπόλοιπη κοινωνία.

Εμείς δεν κοιτάζουμε τον άλλο στα μάτια με βάση τι ψήφισε. Κοιτάμε αν είναι μικρός ή φτωχός αγρότης. Βέβαια πρέπει να σκέφτεται και τι ψήφισε. Τούτη όμως την ώρα δεν δεχόμαστε να σας πούμε «τα θέλατε και τα πάθατε». Τούτη την ώρα, είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε στην πρώτη γραμμή, δίπλα σας, σε κάθε μπόρα και σε κάθε δυσκολία σας και θα το κάνουμε.