Και αυτό γιατί στα μαχαίρια είναι εδώ και αρκετό καιρό οι δύο ισχυροί άντρες της Ευρωλίγκας, ο πρόεδρος της ULEB (και της ισπανικής Λίγκας - ACB, το πρωτάθλημα της οποίας θεωρείται το κορυφαίο στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή) Εντουάρντο Πορτέλα και ο διευθύνων σύμβουλος της ULEB (και υπογράφων στις μπάλες της διοργάνωσης) Τζόρντι Μπερτομέου. Ο λόγος ως γνωστό είναι το σχέδιο του δεύτερου για αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο επιλέγονται οι ομάδες που θα παίζουν την κάθε σεζόν και εν προκειμένω η πρόταση για δημιουργία ενός πυρήνα 13 ομάδων που θα έχουν σταθερή συμμετοχή στη διοργάνωση, ανεξαρτήτως της θέσης που καταλαμβάνουν στο εθνικό τους πρωτάθλημα. Ο Πορτέλα από τη μεριά του υποστηρίζει ότι έτσι θα χαθεί το κίνητρο γι' αυτές τις ομάδες, ενώ χώρες που δικαιούνται να έχουν λιγότερες ομάδες στη διοργάνωση πιθανόν να χάσουν εντελώς το ενδιαφέρον τους γι' αυτήν. Ετσι αποφάσισε να προσφύγει στο CAS κατά της Ευρωλίγκας.

Οπως και να έχει, για μια ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια το ευρωπαϊκό μπάσκετ δείχνει να είναι σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Μόνο που αυτή τη φορά οι εχθροί είναι διαφορετικοί, αφού προέρχονται από την ίδια όχθη μια και μετά την - ουσιαστικά - «εξολόθρευση» της FIBA EUROPE (ΦΙΜΠΑ Ευρώπης) άρχισαν οι προστριβές μεταξύ των μελών της ULEB (ΟΥΛΕΜΠ, ονομαζόμενης και Λίγκας). Αιτία, οι δυο διαφορετικές προτάσεις για τη δημιουργία της «Νέας Ευρωλίγκας». Δυο προτάσεις που υποστηρίζονται από διαφορετικές μερίδες ομάδων και εξίσου διαφορετικούς παράγοντες και φυσικά διαφορετικά συμφέροντα. Αλλωστε δε θα πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι και η δημιουργία πριν κάποια χρόνια της ULEB ήταν το αποτέλεσμα του... πολέμου μεταξύ της τότε ΦΙΜΠΑ και των ισχυρών συλλόγων που ζητούσαν μεγαλύτερη αυτονομία και μερίδιο από την πίτα των κερδών. Ετσι με τη βοήθεια τεχνοκρατών και μάνατζερ οι λεγόμενοι ισχυροί σύλλογοι αποφάσισαν να φτιάξουν το δικό τους πρωτάθλημα, φθάνοντας τελικά να παραγκωνίσουν τελείως τη ΦΙΜΠΑ.

Ο Μπερτομέου έδειξε ότι θέλει να τολμήσει σε μια υψηλού ρίσκου καινοτομία για τα δεδομένα του ευρωπαϊκού επαγγελματικού αθλητισμού. Παράλληλα δείχνει πλέον ανοιχτά με τον καλύτερο τρόπο αυτό που ήδη διαφαινόταν εδώ και χρόνια, ότι η Ευρωλίγκα λειτουργεί ολοένα και περισσότερο σαν αυτόνομος οργανισμός μειώνοντας συνεχώς τον έλεγχό της από την ULEB. Μαζί του συντάσσονται και οι πιο ισχυρές ομάδες της Λίγκας που, αντιλαμβανόμενες τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στα έσοδα, θέλουν να... ξεμπερδεύουν με τους υπόλοιπους, προκειμένου να έχουν την πλήρη διαχείριση.

Ο Πορτέλα από την άλλη φαίνεται να αναλαμβάνει το ρόλο του μπροστάρη των... αδικημένων αναζητώντας και αυτοί τη δική τους ευκαιρία για έσοδο. Εκτιμά πως το σχέδιο Μπερτομέου με τα κλειστά συμβόλαια θα κάνει κακό στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και κατέθεσε τη δική του πρόταση. Σύμφωνα με την πρόταση του Πορτέλα, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση θα παίξουν 30 ομάδες από 25 διαφορετικές χώρες, δηλαδή 12 παραπάνω σε σχέση με σήμερα. Πρόκειται δηλαδή να προστεθούν οι Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχία, Αγγλία, Εσθονία, Λετονία, Μαυροβούνιο, Ελβετία, Ολλανδία και Ουκρανία. Από τις 30 οι 22 προκρίνονται απευθείας και θα γίνονται δυο προκριματικοί γύροι, από τους οποίους θα προκύπτουν οι υπόλοιπες 8 ομάδες.