ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «κοινωνική» εταιρική υποκρισία

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν, οι καλές προθέσεις πάνε περίπατο», σημειώνει η «Wall Street Journal», αναφερόμενη στην περικοπή των κονδυλίων της λεγόμενης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», λόγω της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, στις βρετανικές επιχειρήσεις, το 2009 το ένα τρίτο εξ αυτών «ψαλίδισαν» τους προϋπολογισμούς τους για την «κοινωνική ευθύνη», ενώ και η ...φιλανθρωπική δράση των επιχειρήσεων και οι δωρεές κατέγραψαν πτώση 8% το 2008.

Ο πρόεδρος μάλιστα του τραπεζικού ομίλου HSBC υποστήριξε ότι η «κοινωνική εταιρική ευθύνη» θα πρέπει να υποκατασταθεί από την επικέντρωση στην «εταιρική βιωσιμότητα», η οποία δεν αποτελεί πρόσθετη δαπάνη για την επιχείρηση, αλλά εξυπηρετεί ουσιαστικά αυτόν καθ' αυτόν το «λόγο ύπαρξης» της επιχείρησης. Το ζήτημα αυτό τέθηκε και στο Νταβός από πολλά κορυφαία επιχειρηματικά στελέχη...

Παραλίγο, λοιπόν, να ...βάλουμε τα κλάματα με όλα αυτά που διαβάζουμε στον αστικό Τύπο. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι τα κονδύλια «κοινωνικής εταιρικής ευθύνης», οι δωρεές και οι φιλανθρωπίες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ψευδεπίγραφο διαφημιστικό κόλπο για να προπαγανδίζουν τα μονοπώλια τα προϊόντα τους και να θησαυρίζουν, αλλά και για να κρύψουν το πραγματικό τους πρόσωπο, αυτό που εκμεταλλεύεται και ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, ακόμη και μέχρι θανάτου.

Την «εταιρική βιωσιμότητα» και ανάπτυξη των μονοπωλίων εξασφαλίζει και η «εταιρική κοινωνική ευθύνη». Μόνο που στη σημερινή περίοδο «ισχνών αγελάδων» τα μονοπώλια δε χρειάζονται οποιονδήποτε υποκριτικό «φερετζέ» για να ληστεύουν, εκμεταλλεύονται και κερδοσκοπούν. Αλλωστε, πώς να αποδείξουν την «κοινωνική τους ευθύνη», όταν τον τελευταίο χρόνο έχουν στείλει εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία;

«Ακίνητη» κερδοσκοπία

Το στίχο ενός παλιού τραγουδιού «πωλείται όπως είν' επιπλωμένο» θυμίζει η πολιτική της κυβέρνησης όσον αφορά τη διαχείριση των δημόσιων ακινήτων. Η κυβέρνηση με πρόσχημα την κάλυψη των ελλειμμάτων ετοιμάζεται να ξεπουλήσει ή να τα «αξιοποιήσει» με διάφορους τρόπους με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ σε συνεργασία με το μεγάλο κεφάλαιο. Η κίνηση μάλιστα αυτή δεν αποκλείεται να γίνει και ξεχωριστά ανά υπουργείο.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με πληροφορίες, στο υπουργείο Υποδομών - Μεταφορών, ο υπουργός Δ. Ρέππας φέρεται αποφασισμένος να ζητήσει από τους νέους διοικητές των ΔΕΚΟ που εποπτεύει (ΟΣΕ, ΟΤΕ, ΟΑΣΑ, ΗΣΑΠ κ.ά.) να καταγράψουν την ακίνητη περιουσία τους, καθώς και των θυγατρικών τους και να βρουν τρόπους για την «αξιοποίησή» της. Στόχος από αυτό το ξεπούλημα είναι να αποπληρωθούν τα ελλείμματά τους, που βέβαια τα δημιούργησε η πολιτική των κυβερνήσεων των περασμένων ετών και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μάλιστα, ως τρόπος «αξιοποίησης» φαίνεται να έχει επιλεγεί αυτός που ήθελε να καθιερώσει και η ΝΔ: Η εκχώρηση «πακέτου» ακινήτων σε κάποιον μάνατζερ, ο οποίος θα αναλάβει τη διαχείρισή τους με κάποιο αντάλλαγμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, που θα φτάνει ίσως και τα 99 χρόνια!

Το να πληρώσουν τα ελλείμματα αυτοί που τα προκάλεσαν, δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο, ούτε που το συζητά η κυβέρνηση. Αντίθετα, μάλιστα: Και με το παιχνίδι των ακινήτων του Δημοσίου δημιουργεί στο μεγάλο κεφάλαιο άλλη μια πηγή αμύθητης κερδοσκοπίας.

Ξαναβγαίνουν τα μαχαίρια στο Κοσσυφοπέδιο

Το επόμενο κομμάτι του παζλ στο υποτιθέμενα «ανεξάρτητο» Κοσσυφοπέδιο προωθούν ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ. Μετά την προώθηση της μονομερούς κήρυξης ανεξαρτησίας πριν δύο χρόνια, τώρα επιδιώκουν την καθυπόταξη και των υπόλοιπων σερβοκατοικούμενων περιοχών που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του προτεκτοράτου και διατηρούσαν ως σήμερα (μία δεκαετία από τις επιδρομές του ΝΑΤΟ) στενούς δεσμούς με το Βελιγράδι....

Αυτά τουλάχιστον διαφαίνονται και από την πρόσφατη συνεδρίαση υψηλόβαθμων αξιωματούχων που απαρτίζουν την κατ' ευφημισμόν «Διεθνή Ομάδα Καθοδήγησης» για το Κοσσυφοπέδιο στη Βιέννη, αλλά και από τις παρασκηνιακές και μη προσπάθειες που καταβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση στις Βρυξέλλες οι αρχιτέκτονες της υποτιθέμενης «σταθερότητας» στα Βαλκάνια (δηλαδή του πλήρους αλλυσοδεσίματος της περιοχής στο ιμπεριαλιστικό άρμα ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ).

Και πού να φθάσουμε στο καλοκαίρι, όταν θα ανακοινωθεί η (διφορούμενη όπως προεξοφλείται) απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Διαιτησίας για τη νομιμότητα ή όχι της «ανεξαρτησίας» του προτεκτοράτου...

«Στρατηγική» ευρω-επίθεσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η αγωνία των εργαζομένων για την αυριανή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες δεν αφορά βέβαια το αν θα υπάρξει πρωτοβουλία για τη «διάσωση» της χώρας μας ή του «ευρωπαϊκού νότου» ή αν θα πάρουν αποφάσεις οι 27 ηγέτες, προκειμένου να «θωρακίσουν» το ευρώ από τις επιθέσεις των κακών κερδοσκόπων. Το αντίθετο ισχύει. Οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών και τα υπερεθνικά όργανα της ΕΕ εκφράζουν τα συμφέροντα των «αγορών» και αξιοποιούν τις επιθέσεις τους για να επιταχύνουν τις διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή την ολομέτωπη επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των λαών. Αυτός ακριβώς είναι ο πραγματικός στόχος της συνόδου κορυφής, πράγμα που φαίνεται πολύ καθαρά από την επιστολή που έστειλε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χ. Βαν Ρομπουί στους ηγέτες της ΕΕ. «Η οικονομική κρίση έχει αυξήσει την αίσθηση του επείγοντος για να επικεντρωθούν οι προσπάθειές μας στον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των κρατών - μελών», όσον αφορά την οικονομική στρατηγική, τονίζει, επισημαίνοντας αμέσως μετά ότι οι ρυθμοί στις «διαρθρωτικές αλλαγές» δεν είναι αρκετά υψηλοί. Ακριβώς γι' αυτό ετοιμάζουν τη νέα στρατηγική της Λισαβόνας μέχρι το 2020, προκειμένου να διασφαλίσουν την «αειφόρο» κερδοφορία των μονοπωλίων, συμπιέζοντας όσο μπορούν το λεγόμενο εργατικό κόστος, δηλαδή κάνοντας πιο φτηνή την εργατική δύναμη. Μάλιστα, προκειμένου να γίνει «πιο ελεύθερη» η συζήτηση, η σύνοδος θα γίνει έξω από το κτίριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε μια «βιβλιοθήκη» των Βρυξελλών...

Γρηγοριάδης Κώστας

Νομιμοποίηση των μεταναστών

Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια και το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές των μεταναστών, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεκομμένα από τη συνολική πολιτική των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Διακηρυγμένος στόχος της ΕΕ, όλων των καπιταλιστικών κρατών - των χωρών προέλευσης, διέλευσης και υποδοχής μεταναστών - της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης, είναι να αυξηθεί η ελεγχόμενη κινητικότητα μεταναστών, να ενσωματωθούν στο σύστημα του κεφαλαίου, ως οι πιο ευάλωτοι στην ακραία εκμετάλλευση, στο ξεζούμισμα, αυτούς θέλουν ως «νόμιμους» μετανάστες. Οι υπόλοιποι να καταστέλλονται αμείλικτα, γι' αυτό τους κρατούν στην «παρανομία». Οπως κάθε νομοσχέδιο των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έτσι και το συγκεκριμένο, «πατά» πάνω σε υπαρκτά προβλήματα, αλλά έρχεται να τα «λύσει» σε βάρος των μεταναστών. Γιατί δεν τους νομιμοποιεί τους μετανάστες, αλλά μέσω της ιθαγένειας, τους καθιστά όμηρους της εκάστοτε κυβέρνησης.

Ολα τα μεγάλα προβλήματα της πλειοψηφίας των μεταναστών, που τους καθιστούν τα πιο φθηνά εργατικά χέρια, παραμένουν και οξύνονται: Η καταστολή της μετανάστευσης μέσα κι έξω από τα σύνορα, ο Γολγοθάς της νομιμοποίησης, τα εμπόδια για την οικογενειακή επανένωση, τη χορήγηση ασύλου, η απαγόρευση να ταξιδέψουν προς όποια χώρα της ΕΕ επιθυμούν... Ο πρωθυπουργός το είπε προχτές στη Βουλή ξεκάθαρα: Το μέτρο αφορά μόνο τους «νόμιμους». Για τους υπόλοιπους συνεχίζεται ο βούρδουλας. Μόνο που απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχιστεί ο βούρδουλας με συναίνεση, είναι να προχωρά η χωρίς αντιστάσεις υποταγή τους στο ξεζούμισμά τους ως το μεδούλι, για να βγάζει κέρδη η εργοδοσία. Επιμένοντας στο διαχωρισμό που θέλουν να καθιερώσουν με τη λογική «νόμιμοι - παράνομοι», επινόηση των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους. Επιπλέον, αντί να νομιμοποιούνται οι γονείς των παιδιών που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν στην Ελλάδα, γιατί έτσι προστατεύονται και τα παιδιά από την απέλαση των γονιών, αποτελεί προϋπόθεση να είναι κι οι δύο γονείς νόμιμοι προκειμένου τα παιδιά να αποκτήσουν νομιμότητα! Και τη νομιμότητα την αποκτούν μόνο μέσω της ιθαγένειας, άλλη επιλογή δεν υπάρχει! Εκβιαστική λογική ενσωμάτωσης που δε δίνει επιλογή στους μετανάστες και εξακολουθεί να εξαιρεί από δικαιώματα την πλειονότητα των μεταναστών.

Η κοσμοπολίτικη άποψη που αποθεώνει την απόδοση ιθαγένειας χωρίς να κοιτά την ουσία από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης, ξεσηκώνοντας επίσης την εθνικιστική άποψη που ζητά να τους ρίξουν στον Καιάδα, πρέπει να απορριφθεί. Το όλο θέμα πρέπει να μπει στην ταξική του διάσταση. Ακόμη κι αν χορηγούνταν ιθαγένεια σε όλους τους μετανάστες, αυτό δεν θα άλλαζε την ταξική κατάσταση των μεταναστών. Παράδειγμα, οι προλετάριοι των υποβαθμισμένων γαλλικών προαστίων είναι Γάλλοι πολίτες. Τα επιχειρήματα που προβάλλονται ότι με την ιθαγένεια, τα παιδιά των μεταναστών αποκτούν την ασφάλεια ότι ανήκουν κάπου, ότι αναγνωρίζονται ως πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις, ότι θα ακούγεται περισσότερο ο λόγος τους κλπ. εντάσσονται στη λογική της τυπικής και ψευδεπίγραφης ισότητας και ελευθερίας που παρέχει το αστικό σύστημα για να κρύψει την πραγματική, βαθιά ανισότητα και τη στέρηση της ελευθερίας στους παραγωγούς του πλούτου, να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν. Είναι το καρότο, ενώ το μαστίγιο της εκμετάλλευσης θα συνεχίσει να χτυπάει την εργατική τάξη ανεξαρτήτου προέλευσης. Γι' αυτό πρωταρχικό ζήτημα είναι η νομιμοποίηση όλων των μεταναστών.

Ελένη ΜΑΪΛΗ