ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 17 Φλεβάρη 2010
Σελ. /32
Ανταγωνισμός μεγάλων μονοπωλίων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι σκληρή η «απελευθερωμένη» αγορά ενέργειας και άδικη...

Η ΔΕΗ διατηρεί πάνω από 30 κατηγορίες τιμολογίων. Κάποια είναι χαμηλότερα και άλλα υψηλότερα, με μοναδικό σκοπό να βγαίνει στο μέσο όρο το κέρδος που θεωρεί συμφέρον της.

Ηρθε η αυστριακή «Verbund» και «χτυπά» τα υψηλότερα τιμολόγια, προσφέροντας εκπτώσεις, αφού δεν έχει «χασούρα» από τα χαμηλότερα.

Εκεί έγινε ο «χαμός». Βγήκε η ΔΕΗ και κατηγόρησε την τακτική της ανταγωνίστριας εταιρείας. Τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, προτείνει τη σύσταση ειδικού ταμείου στο οποίο οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας θα καταβάλουν ένα αναλογικό ποσό για τις λεγόμενες Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ). Κάτι που θα ακύρωνε - λένε οι πληροφορίες - και τη δυνατότητα της αυστριακής εταιρείας για εκπτώσεις.

Ωστόσο, η «Verbund» έχει δηλώσει ότι χρεώνει και τις ΥΚΩ στα τιμολόγιά της. Αν και δεν είναι δεδομένο ότι τις ...καταβάλλει, καθώς έχει προσφύγει δικαστικά για το ζήτημα.

Τι μένει στο τέλος; Οι πληροφορίες που θέλουν τη ΔΕΗ να ζητά τη συρρίκνωση του αριθμού των τιμολογίων της από τη μία και την κάλυψη κάθε είδους υπηρεσίας που μπορεί να θεωρηθεί ως «κοινωνική» από το κράτος.

Ποιος θα πληρώσει τελικά τα κέρδη που αξιώνουν τόσο η ΔΕΗ όσο και οι ανταγωνιστές της; Μα τα λαϊκά νοικοκυριά. Μόνο που για να γίνει αυτό θα πρέπει τα τιμολόγια να εκτιναχθούν. Από το 2011 ο λογαριασμός του ηλεκτρικού θα αποτελέσει έναν ακόμη μεγάλο βραχνά για τις οικογένειες των εργαζομένων.

«Ψάλτες» του συστήματος

«Να φύγει το ταχύτερο δυνατό αυτή η κυβέρνηση. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η σημερινή Βουλή, ούτε το σημερινό σκηνικό μπορούν να ανταποκριθούν σε βαθιές ανάγκες της χώρας (...) Ζούμε μία από εκείνες τις εποχές όπου το πολιτικό σύστημα έχει τελειώσει. Φαντάσματα». Αυτά ανέφερε την Κυριακή στη «Real News» ο Αλ. Αλαβάνος, τα ίδια που έλεγε πριν δύο χρόνια όταν διαπίστωνε το τέλος του συστήματος, την κατάρρευσή του, κ.ο.κ. Συνεπώς δε θα είναι αυτή η πρώτη φορά που θα διαψευστεί. Οχι ότι αυτό έχει σημασία για τους οπορτουνιστές. Σημασία έχει πώς θα συνδράμουν, απ' όποια θέση και με την όποια δύναμη και απήχηση διαθέτουν, στον αποπροσανατολισμό του λαού. Και μάλιστα τη στιγμή που είναι τεράστια η ανάγκη να αντιληφθεί ο λαός ότι απέναντί του έχει το ισχυρό μέτωπο της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, κι όχι ένα πολιτικό σύστημα που παραπαίει, στο οποίο πρέπει να αντιτάξει το δικό του ισχυρό μέτωπο. Το πολιτικό σύστημα δεν έχει τελειώσει φυσικά, ούτε είναι ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες, όχι της χώρας, αλλά της τάξης που εξουσιάζει, της οποίας οι ανάγκες δεν ταυτίζονται πουθενά με τις ανάγκες του λαού. Και ποια καλύτερη απόδειξη απ' την επίθεση που εξαπολύει στο σύνολο των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων... Και η διέξοδος για το λαό δε θα βρεθεί αν φύγει αυτή η κυβέρνηση και έρθει μια άλλη. Θα ανοιχτεί όταν με την πάλη του θέσει στην ημερήσια διάταξη την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και την οικοδόμηση της δικής του, λαϊκής εξουσίας.

Αυτή, όμως, είναι μια προοπτική που οι οπορτουνιστές δουλεύουν για να την απομακρύνουν. Ανεξάρτητα απ' το «στασίδι» που έχει πιάσει καθένας απ' αυτούς, «ψάλτες» του συστήματος ήταν και παραμένουν.

Πρόβλημα αντίληψης;;;

«Επρεπε να περάσουν τέσσερις μήνες για να κατανοήσουν στην κυβέρνηση ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι αγορές αντιμετωπίζουν τη χώρα μας ως πειραματόζωο. Ελπίζουμε να μη χρειαστούν άλλοι τόσοι μήνες για να κατανοήσουν ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος απ' αυτόν της εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας. Ο δρόμος αυτός (...) είναι της κοινής δράσης και της αλληλεγγύης των εργαζομένων της Ευρώπης, των λαών της Ευρώπης απέναντι στις άγριες κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών», δήλωσε χτες ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, επιμένοντας σε μια «γραμμή» εξωραϊσμού της εικόνας και της πολιτικής της κυβέρνησης, που παλεύει επίσης ενάντια στις αγορές όπως διατείνονται ο πρωθυπουργός, τα στελέχη της, αλλά και ο ...πρόεδρος της ΓΣΕΕ!

Μια «γραμμή», σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση δε γνώριζε, ούτε, πολύ περισσότερο, έχει συνομολογήσει σε ευρωενωσιακό επίπεδο τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που επιτάσσουν οι «αγορές», αλλά μόλις τώρα αντιλήφθηκε ότι η χώρα γίνεται «πειραματόζωο». Μια «γραμμή», σύμφωνα με την οποία είναι θέμα χρόνου να αντιληφθεί η κυβέρνηση την ύπαρξη εναλλακτικού δρόμου. Το «ζήτημα», κατά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, είναι να γίνει αυτό προ της συμπλήρωσης ...τετραμήνου! Εντός του επόμενου τετραμήνου, δηλαδή, να αποφασίσει η κυβέρνηση να ηγηθεί της «κοινής δράσης» των λαών της Ευρώπης απέναντι στις «άγριες κερδοσκοπικές διαθέσεις των αγορών».

Η κυβέρνηση, όμως, κανένα πρόβλημα αντίληψης δεν έχει. Ούτε ταλαντεύεται. Ούτε ψάχνει το «φως το αληθινόν». Συνειδητά εφαρμόζει μια προ πολλού αποφασισμένη πολιτική, προς όφελος της τάξης που συνειδητά εκπροσωπεί σε πολιτικό επίπεδο. Πρόβλημα αντίληψης έχει μάλλον η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αν θεωρεί ότι με κάτι τέτοια μπορεί να αποπροσανατολίζει το λαό.


Στο στόχαστρο των μονοπωλίων τα δικαιώματα του λαού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ πείτε, διεθνώς ...σκίζουμε. Ολοι τσακώνονται για το ποιος θα μας πρωτοδανείσει για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας!

Τέτοια γενναιοδωρία και τόσο αλτρουισμό καιρό είχαμε να δούμε στο παγκόσμιο στερέωμα. Μόνο ο Μεντβέντεφ ήταν κάπως διστακτικός, αλλά συνέστησε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή την Παγκόσμια Τράπεζα.

Απαντες στο πλάι μας και με μόνο γνώμονα το καλό και την ευημερία μας. Δε σας φαίνεται κάπως ...ύποπτο αυτό;

Προφανώς, μας θυμίζουν τις ελληνικές τράπεζες που στις διαφημίσεις τους παρουσιάζονται σχεδόν ως φιλόπτωχα ιδρύματα, που σκοπό τους έχουν να φέρουν το χαμόγελο στα χείλη μας.

Εχετε δει στις διαφημίσεις αυτές κανέναν να πτωχεύει; Εχετε δει μήπως δικαστικούς επιμελητές και πλειστηριασμούς; Ποτέ! Ομως, υπάρχουν στο ...τέλος και όλοι το γνωρίζουμε.

Ε, κάπως έτσι είναι κι εδώ τα πράγματα. Μόνο που η κυβέρνηση φέρεται ως ο υποψήφιος δανειολήπτης, ενώ ο πραγματικός οφειλέτης θα είναι ο Ελληνας εργαζόμενος. Αυτός, που ...ούτως ή άλλως πληρώνει ήδη τα σπασμένα.

Πλειστηριασμοί χωρών (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) δεν υπάρχουν επισήμως. Υπάρχουν όμως (τα ...εναπομείναντα) εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, και αυτά θέλουν να «κατασχέσουν» οι υποψήφιοι δανειστές μας.

ΠΑΝΤΩΣ, ΟΙ «προσπάθειες» του Γιώργου Παπανδρέου φαίνεται πως «συγκίνησαν» πολύ τον Αντώνη Σαμαρά, που θέλει πάλι να συναντηθούν για να δουν το θέμα της οικονομίας στη βάση της «εθνικής συνεννόησης» και της «εθνικής υπευθυνότητας».

Είμαστε απολύτως βέβαιοι πως δε θα δυσκολευτούν καθόλου να συνεννοηθούν. Οταν συμφωνείς στους πολιτικούς στόχους, όλα τα άλλα ...βρίσκονται.

Και κυρίως ...πλασάρονται καλύτερα στον κοσμάκη, γιατί αυτός ακριβώς είναι ο κύριος στόχος τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προαποφασισμένη ταξική πολιτική

Εντείνεται και ενισχύεται καθημερινά ο εκβιασμός σε βάρος του λαού, προκειμένου να αποσπαστεί η συναίνεση και η υποταγή των εργαζομένων και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων. Εκείνο που κρύβουν οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, είναι το γεγονός ότι αυτά τα μέτρα, όπως και γενικότερα η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν εναλλάξ οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι προαποφασισμένα στο πλαίσιο της πολιτικής των μονοπωλίων, στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ. Σήμερα, με όχημα την οικονομική κρίση, οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας επιδιώκουν να επισπεύσουν τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων στρατηγικού χαρακτήρα για την ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Οσο κι αν επικαλούνται την «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθούνται, το νέο πετσόκομμα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων (στην Ασφάλιση, στο μισθό, στη σύνταξη, στις εργασιακές σχέσεις, παντού) δεν είναι μέτρα που έρχονται εκτάκτως και μέχρι να «ομαλοποιηθεί» η κατάσταση. Αποτελούν μέτρα - κλειδί για τη διασφάλιση της ανοδικής πορείας των κερδών της πλουτοκρατίας, αποτελούν χρόνιες διεκδικήσεις του κεφαλαίου. Ολες οι συνεδριάσεις των οργάνων της ΕΕ που συντελούνται το τελευταίο διάστημα και με τις αποφάσεις τους προσθέτουν νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, στην πραγματικότητα δεν αποφασίζουν μια «νέα» πολιτική για την έξοδο από την κρίση, αλλά επικυρώνουν την προαποφασισμένη πολιτική του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην «κοινή δήλωση» των 27 εταίρων, μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, υπογραμμίζεται: «Οι χώρες - μέλη της ΕΕ πρέπει να έχουν αξιόπιστες εθνικές πολιτικές, ευθυγραμμισμένες με τους συμφωνημένους κανόνες. Εχουν κοινή ευθύνη για την οικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα της Ευρωζώνης».

Υπηρετώντας την ενιαία στρατηγική της πλουτοκρατίας, το κοινό ταξικό τους συμφέρον, οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και του ιμπεριαλισμού προωθούν πολιτική που διασφαλίζει την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Από αυτήν τη σκοπιά και θέλοντας να εντείνουν τον εκβιασμό προς το λαό, εγείρουν το επιχείρημα ότι δήθεν είναι «πατριωτικό καθήκον» του λαού να παραχωρήσει τα δικαιώματά του, να σκύψει κι άλλο το κεφάλι για τα κέρδη των μονοπωλίων. Παρουσιάζουν ως πατριωτισμό το ταξικό συμφέρον του κεφαλαίου. Για την πλουτοκρατία, αυτό είναι πατριωτισμός: Να κερδίζουν οι κεφαλαιοκράτες και να εντείνεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η σκοπιά της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, όπου πατριωτισμός σημαίνει να ορθώσουν ανάστημα, να γυρίσουν την πλάτη στη συναίνεση και την υποταγή. Για τους εργατοϋπάλληλους και τα λαϊκά στρώματα, το κύριο είναι να διεκδικήσουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους τα ρεαλιστικά δικαιώματά τους στη δουλειά και την Κοινωνική Ασφάλιση. Γι' αυτό και ο πατριωτισμός των εργαζομένων δεν τέμνεται με εκείνον που επικαλείται η πλουτοκρατία. Γιατί το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων περνάει μέσα από την ξεκάθαρη σύγκρουση με το συμφέρον της πλουτοκρατίας, μέσα από τη ρήξη με την πολιτική που αυξάνει τα κέρδη του κεφαλαίου. Γι' αυτό και έχουν κάθε λόγο να αψηφήσουν τους εκβιασμούς και να οργανώσουν λαϊκή αντεπίθεση κόντρα στα αντιλαϊκά μέτρα, κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική υπέρ του κεφαλαίου που εφαρμόζουν πιστά ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ