ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Αβαντάρει και καθοδηγεί την παραχάραξη της Ιστορίας

Απαντώντας σε Ερώτηση του Γ. Τούσσα, το Συμβούλιο της ΕΕ επιβραβεύει τις αστικές κυβερνήσεις που απείχαν από την ψηφοφορία για την καταδίκη της εξίσωσης κομμουνισμού - ναζισμού

Σοβιετική αφίσα για την Αντιφασιστική Νίκη. Τα οράματα και η πείρα που απέκτησε η ανθρωπότητα από το Σοσιαλισμό, σκιάζουν τους ιμπεριαλιστές και τις διακρατικές ενώσεις τους

Αποκαλυπτική για τη χυδαία επιχείρηση παραποίησης της Ιστορίας και σπίλωσης της αντιφασιστικής νίκης των λαών από τα όργανα της ΕΕ, αλλά και για την απροκάλυπτη στήριξη της ΕΕ στις προσπάθειες των αστικών κυβερνήσεων διαφόρων κρατών - μελών να δικαιώσουν το ναζισμό και τους εγχώριους συνεργάτες του, είναι η απάντηση του Συμβουλίου της ΕΕ, στην Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Γιώργου Τούσσα, σχετικά με την αποχή των κρατών - μελών της ΕΕ στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στην ψηφοφορία για το ψήφισμα καταδίκης της επιχείρησης δικαίωσης του ναζισμού.

Στην Ερώτησή του, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ κατήγγειλε την απαράδεκτη στάση όλων των κυβερνήσεων της ΕΕ - και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - οι οποίες απείχαν από την ψηφοφορία στο ψήφισμα για την καταδίκη της επιχειρούμενης δικαίωσης του ναζισμού και την ηρωοποίηση όσων συμμετείχαν στα φασιστικά «Βάφεν SS» στις χώρες της Βαλτικής και την όλο και πιο συχνή βεβήλωση αντιφασιστικών μνημείων.

Σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, το Συμβούλιο της ΕΕ αποκαλύπτει πόσο υποκριτικές και ψευδεπίγραφες είναι οι διακηρύξεις της ΕΕ «εναντίον του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της συναφούς μισαλλοδοξίας».

Στην απάντησή του, το Συμβούλιο αναφέρει ότι το ψήφισμα «αντί να αντιμετωπίζει συνολικά τα προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνδέονται με το ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις, ένα από τα σοβαρότερα από τα οποία είναι η αναζωπύρωση της ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας, το σχέδιο κειμένου ακολούθησε επιλεκτική προσέγγιση (...) Ιδιαίτερα θλιβερό παράδειγμα των αδυναμιών του κειμένου είναι η χρήση ανακριβών παραθεμάτων από την απόφαση του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης». Παρακάτω, αναφέρει απροκάλυπτα ότι το ψήφισμα «υπονομεύει άλλα αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες».

Πρωτοστατούν στον αντικομμουνισμό

Σύμφωνα με την απάντηση, η καταδίκη των φασιστικών Βάφεν SS και της επιχείρησης των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της να αναγνωρίσουν αυτούς τους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας σαν ήρωες, είναι για την ΕΕ «επιλεκτική προσέγγιση»! Με προκλητικό τρόπο αναγορεύει την υπεράσπιση των ναζιστών εγκληματιών πολέμου σε «αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες»! «Ανακριβή αποσπάσματα από την απόφαση του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης», χαρακτηρίζει τις αποφάσεις του Δικαστηρίου που καταδίκασε τις φασιστικές αυτές συμμορίες σαν εγκληματίες πολέμου!

«Η απάντηση του Συμβουλίου αποδεικνύει, για μια ακόμη φορά, ότι ο αντικομμουνισμός, στον οποίο πρωτοστατεί η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της, σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες, βαδίζει χέρι - χέρι με την ανοχή του φασισμού και την ηρωοποίηση των φασιστικών συμμοριών, προσβάλλει βάναυσα την αντιφασιστική πάλη και τις θυσίες των λαών της Ευρώπης», σημειώνει σε σχετική ανακοίνωση η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ.

ΝΕ ΑΧΑΪΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Καταγγέλλει σκοτεινούς μηχανισμούς τρομοκράτησης

Νέα κρούσματα ανώνυμων απειλών σε πρωτοπόρα στελέχη του εργατικού και λαϊκού κινήματος στην περιοχή

Αυξάνονται τα κρούσματα ανώνυμων απειλών, το τελευταίο διάστημα, σε βάρος πρωτοπόρων συνδικαλιστών του ταξικού εργατικού και αγροτικού κινήματος στην Αχαΐα με στόχο να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους και να φρενάρουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και τους αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Τελευταίο κρούσμα αποτελεί το ανώνυμο απειλητικό τηλεφώνημα το περασμένο Σάββατο σε βάρος του Αντώνη Ταβουλάρη, στελέχους του ΚΚΕ και υπεύθυνου της Γραμματείας Πάτρας του ΠΑΜΕ, τον οποίο απείλησαν «να μην τολμήσει να υποστηρίξει τον αγώνα των εργαζόμενων ενάντια στις απολύσεις στο "Μάκρο" (σ.σ. κατάστημα στο οποίο η εργοδοσία προχώρησε σε απόλυση και προανήγγειλε κι άλλες)».

Πριν από λίγες μέρες, είχε προηγηθεί ανάλογο τηλεφώνημα και στη συνέχεια απειλητικό γράμμα σε βάρος του στελέχους του Κόμματος και αγροτοσυνδικαλιστή της ΠΑΣΥ, Θανάση Χελάκη.

Στόχος ο λαός και το κίνημά του

Σε ανακοίνωσή της η ΝΕ Αχαΐας του ΚΚΕ καταγγέλλει στους εργαζόμενους τη φρούδα προσπάθεια τρομοκράτησης στελεχών και μελών του ΚΚΕ και σημειώνει:

«Τα κρούσματα αυτά συμβαίνουν λίγο μετά από τη "νέα τακτική επίθεσης" που πρόσφατα εξάγγειλε η ΝΕ Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ απέναντι στο ΚΚΕ, στο ΠΑΜΕ και το εργατικό κίνημα παρουσία του περιφερειάρχη. Η τακτική αυτή έχει αποθρασύνει τους εργοδότες και τους παρακρατικούς μηχανισμούς τους. Προωθείται σε συνδυασμό με την αντιλαϊκή και αυταρχική πολιτική της κυβέρνησης, που την εφαρμόζει με την ουσιαστική συμφωνία της ΝΔ.

Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι με τέτοιες μεθόδους θα τρομοκρατήσουν τους κομμουνιστές. Πιο μαχητικά από ποτέ, τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ δίνουν αγώνα για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Οι μηχανισμοί που επιχειρούν τις απειλές δεν απευθύνονται μόνο στους φυσικούς τους αποδέκτες, αλλά σε όλους τους εργαζόμενους. Νομίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο δημιουργούν κλίμα δήθεν εναντίωσης και εμποδίων στους λαϊκούς αγώνες. Απευθύνονται ιδιαίτερα σε αυτούς που σηκώνουν κεφάλι απέναντι στην πρωτοφανή αντιλαϊκή - αντεργατική λαίλαπα κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ. Δείχνουν το φόβο για τη συσπείρωση στο ΠΑΜΕ και την επιτυχία των κινητοποιήσεων που οργανώνει. Θυμίζουν τη δράση των παρακρατικών μηχανισμών στις δεκαετίες '50 και '60.

Το κεφάλαιο, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, με την τακτική που ακολουθούν και τον αντικομμουνισμό που καλλιεργούν, στρώνουν το έδαφος στους καθοδηγητές της επιχείρησης εκφοβισμού και τρομοκράτησης των εργαζομένων. Εχουν την πολιτική ευθύνη.

Η εργατική τάξη, σε συμμαχία με τη φτωχή αγροτιά, τα λαϊκά στρώματα επιβάλλεται να σχηματίσουν ένα αρραγές μέτωπο με όρους ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Με αγωνιστικό ενθουσιασμό, να απαντήσουν στην αντιλαϊκή επίθεση, να εγκαταλείψουν τα κόμματα του κεφαλαίου και την "πέμπτη φάλαγγα" του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, να συσπειρωθούν με το ΚΚΕ. Οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα και να "διορθώσουν" την ψήφο τους».

Φοβούνται για το τομάρι της τάξης τους

Καθόλου τυχαία, σε μια περίοδο που αντικειμενικά οξύνεται η ιδεολογικοπολιτική διαμάχη σε συνθήκες κρίσης, η αστική τάξη επιστρατεύει όλες τις εφεδρείες που διαθέτει στον πόλεμο που διεξάγει σε βάρος του λαού. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και ο Στάθης Καλύβας, γνωστός αντικομμουνιστής και καθηγητής στο - εργαστήριο παραχάραξης της Ιστορίας - πανεπιστήμιο του Γέιλ. Λίγες μόλις μέρες μετά την εμφάνισή του στην κρατική τηλεόραση, όπου αναμάσησε διάφορα ανιστόρητα για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και το ΚΚΕ, ο προφέσορας του αντικομμουνισμού βρήκε ξανά στέγη στην «Καθημερινή» της Κυριακής.

Το άρθρο του τιτλοφορείται «Η πιο τυχερή χώρα του κόσμου». Διαβάστε: «Η διαφαινόμενη "διάσωσή" μας από τη Γερμανία είναι το τελευταίο επεισόδιο μιας επαναλαμβανόμενης ιστορίας (...) Ως προς αυτό, είμαστε τυχεροί. Δεν είναι η πρώτη φορά. Η Ελλάδα έχει ξαναβρεθεί στο χείλος του γκρεμού αρκετές φορές στο παρελθόν. Πριν από 65 χρόνια, τον Δεκέμβρη του 1944, οι Βρετανοί ήταν εκείνοι που μας ξελάσπωσαν. Δίχως την απόφασή τους να παρέμβουν στρατιωτικά για να προασπίσουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα, θα είχαν προλάβει να μας "σώσουν" οι κομμουνιστές και η Ελλάδα θα ήταν μια από τις Λαϊκές Δημοκρατίες που κατέρρευσαν το 1989. Λίγο αργότερα, κατορθώσαμε να βγούμε από τον Εμφύλιο του 1946 - 1949 χωρίς γεωγραφικούς διαμελισμούς τύπου Βιετνάμ ή Κορέας που θα μας είχαν εξασφαλίσει ένα μέλλον διαρκούς πολέμου (...) Χωρίς το Σχέδιο Μάρσαλ η οικονομική υπανάπτυξη θα είχε διαρκέσει πολύ περισσότερο, όπως σε τόσες και τόσες χώρες αντίστοιχου βεληνεκούς στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή ή τη Λατινική Αμερική.

Δίχως το προνόμιο της γεωγραφικής μας θέσης και χωρίς το όραμα (αλλά και την επιμονή) του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν θα είχαμε μπει στην ΕΟΚ το 1981 (...) Ούτε η κατάρρευση, το 1989, του σοβιετικού μπλοκ (όπου παραλίγο να είχαμε βρεθεί) πήγε χαμένη: το φθηνό εργατικό δυναμικό που εισέρρευσε στην Ελλάδα αποτέλεσε μοχλό οικονομικής ανάπτυξης (αλλά και ευζωίας για πολλούς). Από χώρα εξαγωγής εργατικού δυναμικού γίναμε ξαφνικά χώρα εισαγωγής. Υπήρξαμε τυχεροί, όμως, ακόμα και ως προς το είδος των μεταναστών που μας έτυχαν. Ακόμα δεν έχουμε αντιληφθεί το μακροπρόθεσμα θετικό πρόσημο της εισροής στη χώρα μας των σκληρά εργαζόμενων και προσαρμόσιμων Αλβανών.

Η επιλογή της κυβέρνησης Σημίτη να επιδιώξει την είσοδό μας στην ΟΝΕ (έστω και με τα οικονομικά μαγειρέματα που προηγήθηκαν) πέτυχε την πιο κατάλληλη συγκυρία και οδήγησε στην πραγμάτωση ενός άπιαστου ως τότε ονείρου: η Ελλάδα βρέθηκε με ισχυρό νόμισμα και φθηνό χρήμα. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να είμαστε μια άλλη Βουλγαρία ή μια άλλη Αργεντινή. Αντ' αυτού γίναμε μέλη της πιο προνομιούχου λέσχης κρατών του κόσμου (...) Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο υπήρξε βήμα για μια αναίμακτη μετάβαση στην πιο σταθερή δημοκρατική διακυβέρνηση που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Η δυσκίνητη γραφειοκρατία μας και το κατακερματισμένο καθεστώς αγροτικής ιδιοκτησίας απέτρεψαν (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) τον βιασμό που υπέστη η νότια Ισπανία τη δεκαετία του '70 και τα μεσογειακά παράλια της Τουρκίας εδώ και μια εικοσαετία».

Αυτά τα προκλητικά λέει ο Καλύβας. Ωμός και κυνικός, όπως ήταν πάντα η τάξη που υπηρετεί. Χυδαιολογεί και λιβανίζει κάθε ήττα του εργατικού λαϊκού κινήματος από τους ιμπεριαλιστές, δείχνοντας χωρίς περιστροφές το στρατόπεδο που ανήκει. Αντίστοιχα, θριαμβολογεί για κάθε λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένη προσπάθεια των αστικών κυβερνήσεων να ενσωματώσουν τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και στα φονικά τους σχέδια. Εμμεσα, ωστόσο, ομολογεί το φόβο της αστικής τάξης, που σε κορυφαίες στιγμές της λαϊκής πάλης στη χώρα μας είδε το χάρο με τα μάτια της. Και βέβαια επιχαίρει επειδή οι ιμπεριαλιστές «σύμμαχοι» έσωσαν τότε το τομάρι της ντόπιας πλουτοκρατίας, για να διασφαλίσουν και τα δικά τους συμφέροντα. Το γεγονός ότι οι στρατευμένες γραφίδες έρχονται και επανέρχονται για να παραχαράξουν την Ιστορία, ένα πράγμα δείχνει: Οτι η αστική τάξη στη χώρα μας και παγκόσμια, με τον ίδιο φόβο κοιμάται και ξυπνάει χρόνια τώρα, παρά τη φαινομενική επικράτησή της στο σβέρκο του λαού. Κάτι παραπάνω ξέρει γι' αυτό ο Καλύβας και ο κάθε Καλύβας.

Π.