Ανακοίνωσαν ότι δεν θα αρκούν ακόμα και 37 ολόκληρα χρόνια δουλειάς για να πάρεις ανθρώπινη σύνταξη!

Προσποιούνται ότι «πιέζονται» από τα ...πράγματα, από τον Ομπαμα, από την Μέρκελ, από την κρίση, από τους «εταίρους», από την Κομισιόν, από «Θεούς και Δαίμονες».

Είναι ψεύτες!

Οι αποφάσεις τους είναι προειλημμένες και προαποφασισμένες.

Το μόνο που τους «πιέζει» είναι τα στυγνά ταξικά συμφέροντα που εκπροσωπούν.

Ιδού οι αποδείξεις:

*

«Το Συμβούλιο τονίζει ότι η υιοθέτηση των μέτρων για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων, των αναμενόμενων κερδών της μακροβιότητας όπως η επέκταση της εργάσιμης ζωής, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, σε συνδυασμό με τα κέρδη της μακροβιότητας, είναι ζήτημα κλειδί και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τα κράτη - μέλη».

Σε ...μετάφραση: Ζείτε πολύ, πρέπει να δουλεύετε περισσότερο και να παίρνετε μικρότερες συντάξεις!

*

«Παράταση ασφαλιστικού βίου. Η παραμονή στην εργασία και μετά τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος θα πρέπει να αποτελεί δικαίωμα για κάθε εργαζόμενο. Παράλληλα επιβάλλεται να θεσμοθετηθούν κίνητρα για την παραμονή αυτή (...)».

*

«Αν δεν διευρύνουμε την ενεργό περίοδο εργασίας, το ασφαλιστικό μας σύστημα θα έχει προβλήματα βιωσιμότητας στο μέλλον»! «Το μοντέλο του εύπορου συνταξιούχου, που οικοδομήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες, πρέπει να το ανατρέψουμε»!

*

Προσέξτε:

• «Εχουμε πάρει μια πολιτική απόφαση, και ως κόμμα και ως κυβέρνηση, να προχωρήσει το Ασφαλιστικό...». Αυτές είναι οι δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου, που έγιναν στις 14/4/2002, δηλαδή έξι χρόνια πριν την κρίση, με τις οποίες ο σημερινός πρωθυπουργός και τότε υπουργός Εξωτερικών τασσόταν αναφανδόν υπέρ του «νομοσχεδίου Γιαννίτση»...
• «Η παράταση του χρόνου επιβίωσης του κάθε ατόμου δίνει, ανοίγει, νέες ευκαιρίες αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού μετά τα 60, μετά τα 70 υπάρχουν ακόμα παραγωγικά χρόνια»! Αυτές είναι οι δηλώσεις πάλι του Γιώργου Παπανδρέου, έγιναν τέσσερα χρόνια πριν εκδηλωθεί η κρίση, και για όσους αμφιβάλλουν για την ...έφεση του κ. Παπανδρέου να βάλει τους Ελληνες να δουλεύουν και μετά τα 70 τους χρόνια (!), είναι δηλώσεις που τις έκανε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε ομιλία του στα Γιάννενα, στις 5/12/2004...

*

Αυτή είναι η αλήθεια.

Αυτά έλεγαν πολύ πριν την κρίση, αυτά προωθούσαν ως κυβέρνηση προ του 2004, αυτά στήριζαν από κοινού με τη ΝΔ μετά το 2004, αυτά διαπράττουν και σήμερα με πρόσχημα την κρίση και τις «πιέσεις» που τους ασκούνται!

«Ελλειμμα» πολιτικής ηγεσίας υψηλού επιπέδου διαπιστώνει στην ΕΕ ο Πάγκαλος (σ.σ.: γιατί άραγε; Ο Γιώργος Παπανδρέου, κοτζάμ πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, δεν είναι υψηλού επιπέδου ηγέτης;).

Οπως φαίνεται από τη συνέντευξή του στο BBC, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εκείνους που αναπολεί με νοσταλγία είναι τον Ντελόρ, την Θάτσερ, τον Μιτεράν και τον Κολ.

*

Πέραν του θαυμασμού (!) του Πάγκαλου για την Θάτσερ

- μια εξομολόγηση που μιλάει από μόνη της για το χαρακτήρα του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ -

για τον καθένα από τους υπόλοιπους «Πυγμαλίωνές του», ο αντιπρόεδρος έχει ειδικούς λόγους να τους μνημονεύει.

Τον Ντελόρ, για παράδειγμα, επειδή ήταν εκείνος επί των ημερών του οποίου υπεγράφη η συνθήκη του Μάαστριχτ και η Ευρώπη ετέθη «υπό την μπότα του Γερμανού τραπεζίτη» (σ.σ.: ρήση του Αντρέα Παπανδρέου είναι αυτή, όχι δική μας...).

Τον Μιτεράν γιατί προφανώς είναι διαφορετικό να αγοράζεις «Μιράζ» από έναν Μιτεράν και διαφορετικό να αγοράζεις φρεγάτες από τον Σαρκοζί.

Οσο για τον Κολ, ο Πάγκαλος είναι πραγματικά ο αρμοδιότερος να το επιβεβαιώσει:

Αλλο πράγμα να ζητάς «συγγνώμη» από την Μέρκελ κι άλλο πράγμα να ζητάς «συγγνώμην» από τη Γερμανία επί καγκελαρίου Κολ, όπως, σε μια στιγμή βαθιάς αυτοεκτίμησης, έπραξε ο κύριος αντιπρόεδρος, το 1994 (γεγονός το οποίο θα πρέπει να το προσμέτρησε ο «πατριώτης» Καρατζαφέρης όταν και δήλωσε «μακάρι να είχε άλλους 20 Πάγκαλους η κυβέρνηση»)...

«...αυτό το οποίο πρέπει να διαφυλάξουμε είναι οι καλές σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στους δύο λαούς της Ελλάδας και της Γερμανίας, ανάμεσα στις δύο χώρες οι οποίες είναι εταίροι. Και αν δει κανείς και τις δηλώσεις της Καγκελαρίου κυρίας Μέρκελ, πραγματικά δείχνουν ότι η Γερμανία εμπιστεύεται την ελληνική κυβέρνηση. Η Γερμανία είναι αυτή η οποία μιλάει για αξιοπιστία πλέον της Ελλάδας και νομίζω ότι αυτό είναι που προέχει στη συγκεκριμένη περίπτωση».

*

Πρόκειται για απόσπασμα από την απάντηση του Ελληνα κυβερνητικού εκπροσώπου, όταν προχτές του ζητήθηκε να σχολιάσει την τοποθέτηση του Γερμανού ομολόγου του όπως και εκείνη του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, που στην καθομιλούμενη ισοδυναμεί με δήλωση ότι «η Γερμανία δεν αναγνωρίζει και δεν πρόκειται να καταβάλει πεντάρα τσακιστή για πολεμικές επανορθώσεις».

*

Σαφής, λοιπόν, ο κ. Πεταλωτής.

Τόσο σαφής, μάλιστα, ώστε την επόμενη φορά που θα κληθεί να εκφράσει την αταλάντευτη πρόθεση της κυβέρνησης για την «ανάκτηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας που - όπως διατυμπανίζει (!) ο πρωθυπουργός - απωλέσθη»,

ο κύριος εκπρόσωπος δεν χρειάζεται να καταφύγει σε ανάλογο μακρύ λογύδριο.

Ας περιοριστεί

- πολύ θα το εκτιμήσει η Καγκελάριος ενόψει και της εσπευσμένης κλήσης του κ. Παπανδρέου στο Βερολίνο -

σε δυο, όλες κι όλες, λέξεις: «Χάιλ Μέρκελ»!