Την περασμένη Δευτέρα, 10 Ιούλη, η εφημερίδα «Η ΧΩΡΑ» δημοσίευσε τα εξοφλητικά πληρωμών μιας σειράς συνδικαλιστών από τη ΔΕΗ που πληρώνονται από δύο έως και τρία εκατομμύρια μηνιαίως! Οι συνδικαλιστές αυτοί έχουν ταυτότητα. Είναι συνδικαλιστές στελέχη της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΝ. Είναι ένα μέρος από τους συνδικαλιστές που πρωτοστάτησαν για να περάσει ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και το ξεπούλημα του ασφαλιστικού.

Αραγε, είναι άσχετη η εικόνα της μισθολογικής τους κατάστασης από τη συνδικαλιστική τους στάση; Απ' ό,τι δείχνει η πράξη, μπορεί ο «κοινωνικός διάλογος» και η «κοινωνική συναίνεση» να φέρνουν πολλά και διάφορα δεινά στους εργαζόμενους, αλλά στους θιασώτες και στους «λειτουργούς» τους όμως, είναι πολλαπλά χρήσιμα...

Οι βιομήχανοι παραγωγής εμφιαλωμένων νερών και αναψυκτικών... ξέχασαν φέτος, να γράψουν πάνω στις φιάλες τις ενδεικτικές ανώτατες τιμές των προϊόντων. Κι έτσι, κυρίως, σε τουριστικές περιοχές και αρχαιολογικούς χώρους, αλλά και σε αεροδρόμια, επιβατηγά πλοία, θέατρα και κινηματογράφους, ένα μπουκάλι μισού λίτρου νερού, ενώ έπρεπε να πουλιέται το πολύ 100 δραχμές, μπορείτε να το αγοράσετε ακόμη και 300 ή 400 δραχμές. Αφηρημάδα, όμως, έπιασε και τις μεγάλες εταιρίες πετρελαιοειδών, όπως και αρκετούς βενζινοπώλες. Ετσι, ενώ έχουν πέσει οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου, ενώ το υπουργείο Ανάπτυξης έχει ανακοινώσει νέες, μειωμένες τιμές στις βενζίνες, οι καταναλωτές τις πληρώνουν στο... ύψος τους.

Και τι κάνει η κυβέρνηση, ίσως αναρωτηθείτε. Μοιράζει συστάσεις και στέλνει επιστολές. Βλέπετε, η «ελεύθερη αγορά» δεν αφήνει και πολλά περιθώρια...

Και λίγο πιο κάτω: «Εφτασαν μάλιστα στο επίπεδο να υποστηρίζουν σε αγαστή σύμπνοια πολιτικοί όπως ο Γιάννος, η Ντόρα και η Δαμανάκη (ο κατήφορος δεν έχει τέλος για κάποιους που προσπαθούν ακόμη να κοροϊδεύουν την κοινωνία ότι είναι "αριστεροί") ότι όσοι εργάζονται πρέπει να σκεφτούν τους ανέργους».

ΣΤΙΣ 28 του μήνα, λοιπόν, αναμένουμε εναγωνίως τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για το πώς θα λύσει το πρόβλημα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ως τότε, δικαιολογούμαστε να ...μην αισθανόμαστε και πολύ καλά!

Γιατί, αν είναι να δώσει λύσεις, ανάλογες με αυτές που προωθεί στις εργασιακές σχέσεις και στα ασφαλιστικά (πάντα στο όνομα του κοινωνικού κράτους και του λαϊκού συμφέροντος...), τότε, όπως καταλαβαίνετε, μόνο αν είναι κανείς ιδιοκτήτης ιδιωτικού ιατρικού κέντρου έχει λόγους να χαίρεται.

Ξεκάθαρο είναι, φυσικά, ότι η κυβέρνηση θα κάνει τομές στο θέμα, θα εκσυγχρονίσει - όπως λέει- τα νοσοκομεία, κλπ., κλπ., τηρώντας, όμως, με θρησκευτική ευλάβεια δυο βασικές και θεμελιακές προϋποθέσεις:

Η πρώτη είναι να μη δώσει φράγκο από τον προϋπολογισμό. Και η δεύτερη, να δοθεί αποφασιστική ώθηση στην ανάπτυξη των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας, ώστε να συμβάλει και ο τομέας αυτός στο μεγάλο στόχο της αύξησης κατά 4% του εθνικού εισοδήματος, στη δημιουργία θέσεων εργασίας, κλπ., κλπ.

Επίτηδες γράψαμε πολλά για τη δεύτερη προϋπόθεση, ώστε να καταλάβετε και να συνειδητοποιήσετε τη μεγάλη της σημασία...

ΔΕ ΛΕΜΕ, η εκκλησιαστική ηγεσία της χώρας κάθε άλλο παρά φημίζεται για τον προοδευτισμό της και για το ανοιχτό πνεύμα της, πλην όμως να μας παρουσιάζεται ο Σημίτης - και, μάλιστα, με επιθετικές δηλώσεις - ως ο ...παράγοντας της προόδου της χώρας και να αποκαλεί άλλους «φοβισμένους υπηκόους» πάει πολύ!

Πρέπει να παραδεχτούμε, βέβαια, ότι ο πρωθυπουργός έχει και ...προσωπικές εμπειρίες. Εχει αποδείξει έμπρακτα τι σημαίνει «φοβισμένος υπήκοος»!

Μήπως ξεχνά ότι τον είδαμε στη Διάσκεψη του ΝΑΤΟ, την περίοδο των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία; `Η, στη Διάσκεψη Κορυφής της Μαδρίτης; `Η, στη Βουλή να λέει «ευχαριστώ» στους Αμερικανούς; `Η, να θυμηθούμε την έκφραση του προσώπου του, όταν υποδεχόταν τον Κλίντον, ενώ η Αθήνα έβραζε από αντιαμερικανικές διαδηλώσεις;

Αλλωστε, υπάρχει και η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Υπάρχει περισσότερο «σκληρό» είδος «θρησκευτικού φανατισμού» από αυτόν της «ευρω-λατρείας», που δείχνει η σημερινή κυβέρνηση; Οι μόνοι του κανόνες είναι το «πίστευε και μη ερεύνα» και το «εκτέλεσε στα γρήγορα»!

Και, τέλος πάντων, αφού θέλουν και οι κυβερνώντες να κρατήσουν το θέμα των ταυτοτήτων στην επιφάνεια (αλλιώς γιατί κάνουν δηλώσεις;), ας μας πουν, πότε θα τεθεί ουσιαστικά το θέμα σε συζήτηση για τις σχέσεις κράτους - Εκκλησίας; Στη συνταγματική αναθεώρηση, πάντως, αρνήθηκαν έστω και να συζητήσουν κάτι τέτοιο, αν θυμάστε...