Γρηγοριάδης Κώστας

Ξεχωριστή είναι η συνεισφορά της στον πολιτικό εκβιασμό και τη χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να αποδεχθούν μοιρολατρικά να βουλιάξουν πιο βαθιά στη φτώχεια και να απεμπολήσουν χωρίς αντιδράσεις θεμελιώδη δικαιώματα, για να θωρακιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Σ' αυτό το πνεύμα, η ΝΔ εκβιάζει πολιτικά το λαό να κάνει νέες θυσίες, αυτή τη φορά για να μην ενεργοποιηθεί ο «μηχανισμός στήριξης» και πέσει η χώρα στα «νύχια» του ΔΝΤ.

Αμφισβητώντας την αποτελεσματικότητα του «μηχανισμού στήριξης» που αποφάσισαν οι ηγέτες της Ευρωζώνης, ο Α. Σαμαράς πρόβλεψε ότι το σχέδιο αυτό οδηγεί κατ' ευθείαν στο ΔΝΤ, προοπτική που εμφάνισε ως εφιαλτική. «Οπου εφαρμόστηκε η συνταγή του ΔΝΤ, για παράδειγμα στις χώρες της Βαλτικής και της Λατινικής Αμερικής, παρατηρήθηκε συρρίκνωση του ΑΕΠ και ύφεση και αντί να λυθούν τα προβλήματα των οικονομιών των κρατών αυτών, τα κράτη αυτά οδηγήθηκαν σε περαιτέρω ύφεση, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει στο πεδίο της απασχόλησης, της ανεργίας κ.ο.κ.», διαπίστωνε μιλώντας στους τομεάρχες της ΝΔ την περασμένη Δευτέρα, καλλιεργώντας τεχνητά το ψευτοδίλημμα «ΕΕ ή ΔΝΤ».

Εφτασε μάλιστα στο σημείο να χρεώσει στον Γ. Παπανδρέου ότι η πολιτική μπλόφα που έκανε με την απειλή προσφυγής στο ΔΝΤ λειτούργησε σαν μπούμερανγκ.

Στο όνομα της αποφυγής του ΔΝΤ, ο Α. Σαμαράς ζητά νέες «εθελούσιες» θυσίες από τους εργαζόμενους και ταχεία υλοποίηση της δέσμης των φιλομονοπωλιακών μέτρων.

«Μπορεί και πρέπει η Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της, να διευθετήσει τα προβλήματά της, χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε σε αυτό το σχέδιο βοήθειας που αποφασίστηκε στη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών», τόνισε, παρουσιάζοντας τα προαποφασισμένα μέτρα ως προϊόν εθελούσιας και συνειδητής επιλογής που υπηρετεί τα «εθνικά συμφέροντα». Η ηγεσία της ΝΔ βαφτίζει ως «εθνικό» το ταξικό συμφέρον της πλουτοκρατίας, προκειμένου να υφαρπάξει τη λαϊκή συναίνεση και υποταγή.

Ο πολιτικός εκβιασμός και η χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων ολοκληρώνεται με την προβολή προκλητικών (ψευτο)διλημμάτων: «Εδώ που είμαστε, ή παίρνουμε τώρα μέτρα τόνωσης της αγοράς, για να μη βαθύνει και γίνει μόνιμη η ύφεση ή σε λίγο θα μας επιβληθούν νέα χειρότερα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος», αποφάνθηκε ο Α. Σαμαράς, ζητώντας νέες θυσίες «για να αποφύγουμε τα χειρότερα».

Σε κάθε περίπτωση επιχειρεί να καλλιεργήσει την εντύπωση ότι είναι δεδομένη η συναίνεση του λαού στα φιλομονοπωλιακά μέτρα, συγχέοντας σκόπιμα τη στήριξη των κομμάτων και κοινωνικών εταίρων του κεφαλαίου με τη λαϊκή βούληση. Αυτός είναι και ο στόχος της μονότονα επαναλαμβανόμενης έκκλησης των γαλάζιων στελεχών προς την κυβέρνηση «να προχωρήσει επιτέλους στη λήψη των απαραίτητων μέτρων για την τόνωση της αγοράς». Αποδέκτης δεν είναι βέβαια η κυβέρνηση, αλλά η «κοινή γνώμη» που πρέπει να κάνει αποδεκτά ως αναπόφευκτα τα νέα βάρβαρα μέτρα.

Μπορεί, για ευνόητους λόγους, να αποφεύγει να επαναλαμβάνει διαρκώς τα φιλομονοπωλιακά μέτρα που προκρίνει το κόμμα του, αλλά ο Α. Σαμαράς έχει «δείξει» ποια εννοεί: Είναι οι προαποφασισμένες, στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, διαρθρωτικές αλλαγές, με στόχο τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Εχει μιλήσει συγκεκριμένα και με προτάσεις. Εχει ενθαρρύνει και στηρίξει το νομοσχέδιο για το ξεθεμέλιωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης που προωθεί η κυβέρνηση, έχει υποστηρίξει την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο όνομα της διάσωσης των θέσεων εργασίας, την απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας από κάθε περιορισμό και κρατικά βάρη, όπως φόροι στα κέρδη και τα εισοδήματα, ασφαλιστικές εισφορές, δημοτικά τέλη κ.ο.κ.

Καιρό τώρα ο Α. Σαμαράς μιλά για το απαραίτητο «νέο κύμα μεταρρυθμίσεων», ακριβώς για να προετοιμάσει όσο μπορεί από την πλευρά του το έδαφος για τις «διαρθρωτικές ανατροπές» που θα προωθήσει τους επόμενους δύο μήνες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Και βέβαια δε χάνει την ευκαιρία να χειροκροτήσει όταν η κυβέρνηση εξαγγέλλει την υλοποίησή τους. Με ιδιαίτερη ικανοποίηση επικρότησε την απόφαση της κυβέρνησης να μοιράσει εκατοντάδες εκατομμύρια ζεστό χρήμα στις επιχειρήσεις μέσω των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, ενώ ταυτόχρονα πιέζει για να γίνουν αποδεκτά και αιτήματα άλλων μερίδων της οικονομικής ολιγαρχίας, όπως έκανε π.χ. με τους μεγαλοξενοδόχους.

Η ΝΔ κάνει ό,τι μπορεί για να ανταποκριθεί στην ολομέτωπη επίθεση της πλουτοκρατίας κατά του εργαζόμενου λαού. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από το ενιαίο μέτωπο πάλης της εργατικής τάξης, της φτωχής αγροτιάς και των αυτοαπασχολούμενων, με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών τους σε ρήξη με τα μονοπώλια και τα κόμματά τους.