• Αύριο, Παρασκευή:

- Στη Νέα Κίο (Αργολίδας), στις 8.30 μ.μ., με θέμα την πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και ομιλητή τον Θέμη Γκιώνη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

- Στο Κιάτο, στις 8.30 μ.μ., εκδήλωση αφιερωμένη στην Παιδεία και στην πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά.

- Στη Ναύπακτο, στις 8.30 μ.μ., με θέμα «Πολιτισμός».

• Το Σάββατο 29/7:

- Στη Σαλαμίνα, στις 8.30 μ.μ., στην πλατεία του ΝΑΤΟ, προφεστιβαλική εκδήλωση αφιερωμένη στην «Ειρήνη», με ομιλητή τον Νίκο Χατζηδάκη, μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΣ της ΚΝΕ.

- Στη Σάμη της Κεφαλονιάς, στις 8.30 μ.μ., αφιερωμένη στην ιστορία του ΚΚΕ και στην Εθνική Αντίσταση.

- Στην Κυπαρισσία, στις 8.30 μ.μ., με θέμα «Αντιιμπεριαλιστική πάλη» και ομιλητή τον Φώτη Ρηγανάκο, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

- Στη Αγ. Αννα Εύβοιας, στις 8.30 μ.μ., με θέμα «Ειρήνη».

- Στη Μητρόπολη Καρδίτσας, στις 8.30 μ.μ., με θέμα «Παιδεία».

- Στη Φιλιππιάδα Αρτας, στις 8.30 μ.μ., με θέμα «Νεολαία και ανεργία».

• Την Κυριακή 30/7:

- Στην Αργαλαστή του Πηλίου, στις 8.30 μ.μ., εκδήλωση αφιερωμένη στην πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά.

- Στις Καλύβες Χανίων, στην Κρήτη, στις 8.30 μ.μ., με θέμα «Παιδεία».

- Στο λιμάνι της Μονεμβασιάς, στη θέση Πλάκα, στις 9 μ.μ., εκδήλωση με θέμα «Ανεργία και μαθητικό κίνημα».

- Στην Αμαλιάδα, στις 8.30 μ.μ., με θέμα «Μαθητικό κίνημα και ανεργία».

- Στη Μεγάρχη Τρικάλων, στις 9 μ.μ., με θέμα «Εργασιακές σχέσεις και ασφαλιστικό σύστημα».

- Στην Ανέζα Αρτας, στις 8.30 μ.μ., με θέμα «Νέοι αγρότες».

Σήμερα, στο ίδιο μέρος, έξω από την πύλη της ΕΤΜΑ (Αγίας Αννης και Ιερά Οδός), στις 7 το απόγευμα, νεολαία κι εργαζόμενοι σμίγουν για να τιμήσουν τη μνήμη της Σωτηρίας, για να δηλώσουν ότι συνεχίζουν τον αγώνα στο δρόμο που κι εκείνη είχε επιλέξει κι έδωσε τη ζωή της. Τη συγκέντρωση διοργανώνουν η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας, το αντίστοιχο Συνδικάτο Αττικής, Πειραιά και Νησιών και ο Σύλλογος Φοιτητών Παντείου, του οποίου ήταν μέλος η Σ. Βασιλακοπούλου.

«Είκοσι χρόνια μετά, συνεχίζουμε να είμαστε εδώ. Στον αταλάντευτο δρόμο του αγώνα, που η Σωτηρία Βασιλακοπούλου βάδισε, προπαγανδίζοντας την πάλη των εργατών, τον αγώνα για τα δικαιώματά τους, την κοινωνική απελευθέρωση», τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή του το ΚΣ της ΚΝΕ.

Γιατί μπορεί να πέρασαν είκοσι χρόνια, όμως οι πόθοι και τα οράματα είναι ζωντανά και οδηγούν τη δράση χιλιάδων νέων ανθρώπων. Ιδιαίτερα σήμερα, που, όπως τονίζουν στο κάλεσμά τους και οι φορείς που διοργανώνουν τη συγκέντρωση, «με στόχο τη διατηρησιμότητα στην ΟΝΕ, επιχειρείται από το κεφάλαιο και την κυβέρνηση διάλυση κάθε κατάκτησης, κάθε δικαιώματος. Επιχειρείται να εναρμονίσουμε τις ανάγκες μας με βάση τους στόχους του κεφαλαίου, να τις ρίχνουμε όλο και πιο χαμηλά, στο όνομα των, κάθε φορά, "εθνικών στόχων"».

Απέναντι σ' όλα αυτά, εργαζόμενοι και νεολαία δίνουν τη δική τους απάντηση: Παλεύουν ενωμένοι, ενάντια σ' αυτήν την ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύεται. Κι αυτός ο αγώνας είναι η καλύτερη τιμή για τη νεαρή αγωνίστρια, για όλους αυτούς που έδωσαν το αίμα τους για τη δίκαιη υπόθεση, για έναν καλύτερο κόσμο.

Είναι πλέον φανερή η ιδεολογική πλατφόρμα, πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η μεταρρύθμιση της κυβέρνησης στο χώρο της Παιδείας. Αλλωστε, τα αποτελέσματα από την εφαρμογή της, που αυτές τις μέρες είδαν το φως της δημοσιότητας, πιστοποιούν όλες αυτές τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα, που κατά καιρούς οι φορείς της Παιδείας, είτε με μικρούς είτε με μεγαλειώδεις αγώνες, προσπαθούσαν να προβάλουν στην ευρύτερη κοινωνία.

Συμπεράσματα και προβληματισμοί, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την κυβερνητική προπαγάνδα και τη φωτογράφιση του σχολείου του αύριο. Ενός σχολείου με ευδιάκριτα και σαφή ταξικά χαρακτηριστικά, με σκοπούς και στόχους που γεννήθηκαν από μυαλά, που πιστά υπηρετούν τις επιλογές και επιδιώξεις, τα συμφέροντα και τις προοπτικές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Είναι αυτονόητες πλέον οι μεθοδεύσεις και τα σχέδια της κυρίαρχης αστικής τάξης, που έχουν καταστρώσει και που ευελπιστούν να πραγματοποιήσουν μέσα από τον ευαίσθητο χώρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Είναι αυταπόδεικτες πλέον οι δεσμεύσεις της πολιτικής εξουσίας για δημιουργία στρατιάς μισοκαταρτισμένων, απασχολήσιμων εργαζόμενων.

Και εδώ πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για τη μαζική και βίαιη έξωση των μαθητών απ' τα Λύκεια της χώρας, για τη λειτουργία και το ρόλο των ΤΕΕ, για την υποβάθμιση των προπτυχιακών σπουδών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, για την τρομακτική άνοδο της παραπαιδείας, για τα αδιέξοδα γενικά της νεολαίας. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε και για την ποιότητα των σημερινών σχολείων, για τα αναλυτικά προγράμματα, για τα βιβλία και τις γνώσεις που μέσα απ' αυτά προσπαθούν να εμφυτέψουν στα μυαλά και τις συνειδήσεις των νέων.

Αυτό που, όμως, κρίνω σκόπιμο ότι πρέπει να αναφέρω και να ξανατονίσω είναι η αναγκαιότητα της ανάπτυξης, της συλλογικής κοινωνικής αντιπαράθεσης με την πιο πάνω πραγματικότητα. Είναι σαφές ότι η διαλεκτική σχέση θεωρίας και πράξης, η αρμονική αμφιμονοσήμαντη σχέση αιτίας και αποτελέσματος, προβλήματος και κοινωνικής πρακτικής, προδιαγράφουν το προτσές εξέλιξης και την εισαγωγή σε μια ποιοτικά ανώτερη βαθμίδα.

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το κομβικό σημείο, πάνω στο οποίο πρέπει να κτίσουμε και να δημιουργήσουμε τη δική μας πράξη, το δικό μας αγώνα, τη δική μας αντίσταση και αντεπίθεση.

Δεν μπορούμε, δεν έχουμε πλέον το δικαίωμα να παραμείνουμε μόνο στις διαπιστώσεις ή γενικά στη φωτογράφιση του προβλήματος. Το οικοδόμημα το οποίο δημιούργησαν είναι φανερό και τρομακτικό. Οι προθέσεις τους δεδομένες. Ο αγώνας τους ενταγμένος σε προκαθορισμένο πρόγραμμα και σχέδιο. Μια άκρως «πετυχημένη πορεία». Ολοι εμείς, η κοινωνία ολόκληρη, θα πρέπει άμεσα να προβάλουμε έντονα τη δική μας πρόταση για το Ενιαίο 12χρονο Πολυτεχνικό Σχολείο. Και δε θα πρέπει να μείνουμε μόνο στη θεωρία και στις διάφορες, αλλά αναγκαίες επιστημονικές επεξεργασίες.

Θα πρέπει άμεσα να περάσουμε στην πράξη, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές, εργαζόμενοι. Να στήσουμε το δικό μας χορό στο γλέντι της εκπαιδευτικής αναγέννησης και να αποδείξουμε ότι είμαστε παρόντες και έτοιμοι να σηκώσουμε οποιοδήποτε βάρος και αν χρειαστεί, για να χτίσουμε το λαϊκό σχολείο, το σχολείο των όλων και όχι των λίγων.

Οι αγώνες που θα έρθουν θα πρέπει να είναι στο ανάστημα των απαιτήσεων του λαού για σύγχρονη λαϊκή Παιδεία. Και για να είναι ποιοτικά αναβαθμισμένη, θα πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας. Να γίνει υπόθεση όλων μας ο περιβόητος διαγωνισμός του ΑΣΕΠ το Σεπτέμβρη. Οι εκλογές στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων. Οι εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Οι εκλογές για την ανάδειξη νέων Διοικητικών Συμβουλίων στις ΔΟΕ και ΟΛΜΕ. Η προσπάθεια καθημερινής προβολής στην ευρύτερη κοινωνία της πρότασής μας. Η ανάπτυξη και δημιουργία ενός πανεργατικού παλλαϊκού ΜΕΤΩΠΟΥ πάλης, ικανού να αντιμετωπίσει τη σημερινή πραγματικότητα. Οι δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι πολλές. Το περισπούδαστο, όμως, μέτωπο κυβέρνησης και εκπαιδευτικών συνδικαλιστικών ηγεσιών δε θα μας πτοήσει. Αντίθετα, θα μας εμποτίσει με περισσότερο πείσμα και δύναμη, με περισσότερη αντοχή και αισιοδοξία. Από τώρα, θα πρέπει να αρχίσει το ανασκούμπωμα του κινήματος, να οργανωθούν οι σχεδιασμοί, να αυξηθεί η ετοιμότητα.

Σαν εκπαιδευτικοί έχουμε το χρέος να παλέψουμε για ένα καλύτερο σχολείο, σαν εργαζόμενοι έχουμε την υποχρέωση, όχι μόνο να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα, αλλά και να τα επεκτείνουμε και σαν γονείς έχουμε τεράστιες ευθύνες απέναντι στα παιδιά μας να τους παραδώσουμε έναν καλύτερο κόσμο απ' αυτόν που παραλάβαμε απ' τους δικούς μας προγόνους.