Φυσικά όλοι θυμούνται ότι με πρόσχημα την ανεργία η κυβέρνηση και στο προηγούμενο διάστημα αποφάσισε μια σειρά αντεργατικά μέτρα.
Ας θυμηθούμε τα τελευταία, όπου δήθεν για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας έχουν πάρει πολλά δισ. από τον ΟΑΕΔ και τα δίνουν στους καπιταλιστές. 'Η ακόμα τα χρηματοδοτούμενα προγράμματα εκπαίδευσης, μετεκπαίδευσης των ανέργων, όπου καπιταλιστές και άλλοι επιτήδειοι έχουν φάει δισεκατομμύρια.
Παρά, τα δήθεν μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ανεργίας, οι άνεργοι στη χώρα μας ξεπέρασαν τις 600 χιλιάδες, χωρίς να υπολογίζουμε τους μισοάνεργους, δηλαδή αυτούς που δουλεύουν με ωρομίσθιο ή μερική απασχόληση.
Γίνεται μια τεράστια προσπάθεια από την κυβέρνηση, την ΕΕ, τα κόμματα του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και τους καπιταλιστές να αποκρυφτούν οι πραγματικές αιτίες του προβλήματος, που είναι το καπιταλιστικό σύστημα και οι πολιτικές των κυβερνήσεων και να παρουσιαστούν σαν αιτίες η τεχνολογική εξέλιξη, τα μεγάλα δήθεν μεροκάματα ή ότι οι άνεργοι δεν έχουν την ανάλογη ειδίκευση.
Δεν ευθύνεται η τεχνολογική εξέλιξη, η πρόοδος της επιστήμης, όπως ισχυρίζονται οι απολογητές του καπιταλισμού, αλλά αυτοί που έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής. Αυτοί που αξιοποιούν για δικό τους όφελος την τεχνολογική εξέλιξη και την πρόοδο της επιστήμης. Η απάντηση, λοιπόν, πρέπει να είναι η κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, η ανατροπή, δηλαδή του καπιταλιστικού συστήματος. Η οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού μετώπου και η πάλη, είναι ο δρόμος που μπορεί να συμβάλλει σ' αυτή την προοπτική.
Δεν είναι μοιραίο, την ώρα που εργαζόμενοι με τη δουλιά τους παράγουν τεράστιες ποσότητες πλούτου, οι εκμεταλλευτές να καρπώνονται τη «μερίδα του λέοντος» και η πλειοψηφία των ανέργων και εργαζομένων να μην έχουν τα στοιχειώδη για να ζήσουν.
Επίθεση που γίνεται στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας και των κινδύνων για το καπιταλιστικό σύστημα από μια όξυνση της ταξικής πάλης, λόγω και της ανεργίας, αλλά και για την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, ακόμα όμως στοχεύει στο να δώσει καίριο πλήγμα στην εργατική τάξη, να την κάνει ανήμπορη να μπορεί να αμφισβητήσει και να ανατρέψει το καπιταλιστικό σύστημα.
Η θεωρία του απασχολήσιμου εργαζόμενου που πρόβαλλε ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, δείχνει ακριβώς το τι εργαζόμενους θέλει η κυβέρνηση και η αστική τάξη. Θέλουν εργαζόμενους χωρίς σταθερή δουλιά, με μερικά οικονομικά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και όχι πλήρη. Επιδιώκουν να παρουσιάσουν τεχνικά, με κόλπο, μειωμένη την ανεργία, αυξάνοντας παράλληλα τη φτώχεια σε πολλές χιλιάδες εργαζόμενους.
Δηλαδή να μοιράσει τη μια θέση εργασίας και τον ένα μισθό σε δύο και τρεις εργαζόμενους. Αυτό θα σημαίνει πέρα από την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, γενίκευση της φτώχειας σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από τη σημερινή, δηλαδή πολύ περισσότερο από το 25% του λαού να «ζει» κάτω από το όριο της φτώχειας.
Φυσικά, αυτή η κατάσταση θα 'χει τεράστιες συνέπειες για τους εργαζόμενους στα κοινωνικά, ασφαλιστικά τους δικαιώματα και στην προσωπική και οικογενειακή ζωή.
Πρώτο ψέμα: Καταργώντας το 7ωρο-8ωρο, αυτό το λένε αυτοί διευθέτηση του χρόνου εργασίας, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας . Ο καθένας καταλαβαίνει ότι με τη δυνατότητα που δίνουν στους εργοδότες να απασχολούν τους εργαζόμενους όσο θέλουν, θα συμβεί το αντίθετο, δε θα χρειάζεται ο εργοδότης να προσλάβει κάποιους εργαζόμενους, ούτε με μερική απασχόληση. Αρα θα 'χουμε μείωση της δυνατότητας για δουλιά και αύξηση ακόμα μεγαλύτερη των ατυχημάτων, από τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση, το ξεθέωμα των εργαζομένων. Προβλήματα οικογενειακά, αφού ο εργαζόμενος δε θα μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του, δε θα ξέρει ούτε πότε θα γυρίσει στο σπίτι του.
Δεύτερο ψέμα: Με την κατάργηση των υπερωριών και της υπερεργασίας θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας . Αυτό που θα γίνει είναι ότι, στην ουσία οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν παραπάνω λόγω της διευθέτησης, μόνο που η παραπάνω δουλιά τους δε θα πληρώνεται. Θα 'χουμε δηλαδή μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων και αύξηση των κερδών των καπιταλιστών.
Τρίτο ψέμα: Θα επιδοτεί το κράτος τα ασφάλιστρα των εργοδοτών μέχρι 25% και αυτό θα βοηθήσει να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας . Κανένας καπιταλιστής δε θα προσλάβει εργαζόμενο επειδή θα επιδοτηθεί το ασφάλιστρο. Θα προσλάβει αν τον χρειάζεται. Αρα, ο εργοδότης θα απολύσει πρώτα κάποιους εργάτες και θα προσλάβει άλλους, των οποίων θα επιδοτείται το ασφάλιστρο και το μεροκάματο.
Νέες θέσεις εργασίας δε θα 'χουμε. Αυτό που θα γίνει είναι η υλοποίηση αυτού που λέει η ΕΕ για μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους. Και με αυτόν τον τρόπο θα 'χουμε αύξηση των κερδών των καπιταλιστών και υπονόμευση του ΙΚΑ, αφού η κυβέρνηση δεν πρόκειται να δώσει αυτά τα ασφάλιστρα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, όπως δεν το έκανε και για παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν.
Τέταρτο ψέμα: Θα γενικεύσουν τη μερική απασχόληση για να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας . Με τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης θέλουν να μοιράσουν τη μια θέση εργασίας σε δύο και τρεις εργαζόμενους. Το ίδιο, το κάθε μεροκάματο και μισθό. Θα 'χουμε, δηλαδή, γενίκευση των μισοανέργων, των μισοαμειβόμενων. Μοίρασμα της φτώχειας σε περισσότερους εργαζόμενους (αν μπορεί να θεωρήσει κανένας επαρκώς αμειβόμενους εργαζόμενους αυτούς που παίρνουν 8.000 δρχ. μεικτά).
Αυτό θα σημαίνει ακόμα τεράστιες επιπτώσεις στην ασφάλιση αυτών των εργαζομένων, στη σύνταξή τους κλπ. Δηλαδή ένας μισοαπασχολούμενος τι σύνταξη θα πάρει και πόσα χρόνια δουλιάς θα χρειαστεί; Επίσης τεράστιες θα είναι οι συνέπειες στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Πέμπτο ψέμα:Μεγαλώνοντας το ποσοστό που έχουν δικαίωμα να απολύουν οι εργοδότες θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας . Θέλουν να βοηθήσουν τους εργοδότες να απολύσουν εργαζομένους με συμβάσεις αορίστου χρόνου για να προσλάβουν εργαζόμενους με μερική απασχόληση, εργαζομένους που το μεροκάματό τους θα επιδοτείται από τον ΟΑΕΔ, για αυτούς που δε θα πληρώνουν ασφάλιστρα. Θέλουν το «δικαίωμά» τους στην απόλυση να κρέμεται σαν σπαθί πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων για να φοβούνται να αντιδράσουν στις αυθαιρεσίες τους. Πάντως σε καμιά περίπτωση με τα μέτρα της κυβέρνησης δε θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Κάνουν μήπως λάθος όσοι θέλουν να περάσουν αυτά τα μέτρα και όσοι βάζουν πλάτη για να περάσουν; Οχι πρόκειται για συνειδητή επιλογή.
Συνειδητά προσπαθούν να παραπλανήσουν τους εργαζομένους, επιδίωξή τους είναι να περάσουν τα αντεργατικά μέτρα με το λιγότερο κόστος για την κυβέρνηση και τους καπιταλιστές. Ακόμα και το ώριμο και δίκαιο αίτημα των εργαζομένων για τη μείωση των ωρών δουλιάς θέλουν να το διαπραγματευτούν και να το χρησιμοποιήσουν σαν το εργαλείο για να περάσει η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Αποκρύπτοντας βέβαια ότι οι 35 ώρες δουλιάς με ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, δηλαδή κατάργηση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου σημαίνει αύξηση της εκμετάλλευσης.
Απέναντι στην επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη, το εργατικό κίνημα πρέπει να αντιτάξει την ενιαία οργανωμένη αντεπίθεσή του. Που θα στοχεύει όχι μόνο στο να μην περάσουν τα μέτρα που τα μονοπώλια έχουν αποφασίσει, αλλά και να διεκδικήσει λύσεις στα αιτήματα που προβάλλουν.
Η αύξηση της ανεργίας συμβαδίζει με την ασύδοτη δράση του μεγάλου κεφαλαίου, την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ, της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας μας. Η ένταξη στην ΟΝΕ θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο τα προβλήματα των εργαζομένων.
Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους, ξέρουν ότι η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται στον καπιταλισμό, ενώ εκμεταλλευόμενοι την ανεργία, οι εργοδότες αναγκάζουν τους εργαζομένους να δουλεύουν πιο εντατικά, να πιέζουν τα μεροκάματα προς τα κάτω, να τους αφαιρούν κεκτημένα δικαιώματα.
Ενώ δήθεν ενδιαφέρονται για την αντιμετώπιση της ανεργίας ψηφίζουν και υλοποιούν νόμους που ανεβάζουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης σε χιλιάδες εργαζομένους, αφαιρώντας εκτός των άλλων και τη δυνατότητα σε κάποιους άνεργους να βρουν δουλιά. Μάλιστα, με το λεγόμενο μεγάλο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ετοιμάζουν, θέλουν να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση και να μειώσουν ακόμη περισσότερο τους μισθούς και τα μεροκάματα.
Δε θέλησαν να πάρουν μέτρα ούτε για την ανακούφιση των ανέργων, ενώ όλα αυτά τα χρόνια με τους νόμους που έχουν θεσπίσει επιδοτείται ένας στους πέντε ανέργους, το πολύ για 12 μήνες και σαν επίδομα δίνεται το 50% περίπου του βασικού μεροκάματου.
Αντί η κυβέρνηση να επιδοτεί τους ανέργους, δίνει τα χρήματα στους καπιταλιστές για θέσεις εργασίας που δε φτιάχνουν.
Ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος με το σημερινό συσχετισμό δύναμης δεν μπορεί να υπάρχει. Μπορεί όμως η εργατική τάξη να παλέψει για να βελτιώσει την κατάσταση.
Η λύση όμως του προβλήματος δε βρίσκεται στην επιδότηση της εργοδοσίας ούτε στο μοίρασμα της ανεργίας σε περισσότερους εργαζόμενους. Η λύση του προβλήματος βρίσκεται στην οργάνωση και την ανάπτυξη αγώνων σε όλα τα επίπεδα, που θα απαιτούν λύσεις προς όφελος των εργαζομένων και ανέργων. Λύσεις που προτείνει και παλεύει το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Οι πολιτικές που η κυβέρνηση και η ΕΕ εξαγγέλλουν δοκιμάστηκαν στη ζωή όλα αυτά τα χρόνια, τα αποτελέσματά τους είναι οδυνηρά για τους εργαζόμενους και τους ανέργους. Η ανάπτυξη αγώνων για την αντιμετώπιση τους προβλήματος είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους.